Λίγο πριν το Νόμπελ λογοτεχνίας: Πολλοί υποψήφιοι, ένα βραβείο

Λίγο πριν το Νόμπελ λογοτεχνίας: Πολλοί υποψήφιοι, ένα βραβείο Facebook Twitter
Κανείς δεν ξεχνάει το μεγάλο φαβορί που είναι ο Ιάπωνας Χαρούκι Μουρακάμι-κι αν το πάρει θα είναι ο τρίτος Ιάπωνας που θα κερδίζει το Νόμπελ μετά τον Γιασουνάρι Καβαμπάτα και τον Κενζαμπούρο Όε...
2

 Τα σενάρια αμέτρητα και τα ονόματα που ακούγονται προέρχονται και πάλι έξω από το σκληρό πυρήνα των ξακουστών ποιητών και συγγραφέων. Παρότι τα προγνωστικά διαμορφώνονται με βάση τα μεγάλα γραφεία στοιχημάτων-κυρίως το Ladbrokes που είναι και το πιο έγκυρο-ωστόσο οι περισσότεροι επισημαίνουν ότι τις περισσότερες φορές τα πρακτορεία διαψεύδονται πανηγυρικά στις προβλέψεις τους. Εδώ και δυο χρόνια το όνομα που φιγουράρει στις προτιμήσεις των πρακτορείων είναι πάντως αυτό της ακτιβίστριας συγγραφέως και δημοσιογράφου Σβετλάνα Αλεξίεβιτς από τη Λευκορωσία με το περιοδικό New Yorker να της αφιερώνει από πέρυσι ειδικές σελίδες ποντάροντας δυναμικά στο όνομα της. Η Αλεξίεβιτς- βιβλία της οποίας έχουν μεταφραστεί επίσης και στα ελληνικά- με το βιβλίο της "Μολυβένιοι Στρατιώτες" είχε αποκαλύψει όλη την αλήθεια για τον άγνωστο δεκαετή πόλεμο των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν. Όχι τυχαία το βιβλίο της είχε απαγορευτεί σε πολλές χώρες και είχε προκαλέσει μεγάλο θόρυβο γύρω από το όνομα της γνωστής εκπροσώπου της αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας. Η Αλεξίεβιτς επέστρεψε στη πρώτη γραμμή των αποκαλύψεων το 1993 με το "Γοητευμένοι από τον θάνατο" εστιάζοντας στις αυτοκτονίες που σημειώθηκαν στην πρώην Σοβιετική Ένωση μετά την πτώση του κομμουνισμού. Συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος το 1996 δημοσιεύει το βιβλίο της "Τσέρνομπιλ-Ένα χρονικό του μέλλοντος" με συγκλονιστικές πληροφορίες για το πυρηνικό ατύχημα που συγκλόνισε τον κόσμο και τη χώρα μας. Προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες η δημοσιογράφος τόλμησε μάλιστα να ζήσει για δυο ολόκληρα χρόνια στην Απαγορευμένη Ζώνη θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια της τη ζωή.

Ο βραβευμένος δεν αρκεί να είναι καλός τεχνίτης, αφηγητής, λογοτέχνης ή story teller. Οφείλει να διαθέτει καθολικό όραμα.

Για όλους αυτούς τους λόγους από πέρυσι κιόλας το όνομα της Αλεξίεβιτς φιγουράρει στην κορυφή των προγνωστικών λαμβάνοντας υπόψη και την πολιτική συγκυρία που πάντα παίζει κορυφαίο ρόλο στην τελική επιλογή. Ωστόσο δεδομένου ότι το Νόμπελ σχεδόν ποτέ δεν απευθύνεται σε εκφραστές του λεγόμενου δοκιμιακού λόγου-non fiction-θεωρείται αρκετά αβέβαιο να γίνει εξαίρεση για χάρη της 68χρονης δημοσιογράφου και συγγραφέως. Αντιθέτως το Νόμπελ αγαπάει ιδιαίτερα την ποίηση και υπάρχουν βάσιμοι λόγοι-ακόμα και πολιτικοί-να προτιμηθεί ένα όνομα που θεωρείται εδώ και χρόνια σχεδόν πάντα από τα επικρατέστερα: αυτό του πιο εμβληματικού και σπουδαίου ποιητή της Συρίας, του Άδωνη. Βέβαια κανείς δεν ξεχνάει το μεγάλο φαβορί που είναι ο Ιάπωνας Χαρούκι Μουρακάμι-κι αν το πάρει θα είναι ο τρίτος Ιάπωνας που θα κερδίζει το Νόμπελ μετά τον Γιασουνάρι Καβαμπάτα και τον Κενζαμπούρο Όε. Δίπλα στον Μουρακάμι δεν σταματάει να δεσπόζει σταθερά, εδώ και δυο χρόνια, το δυσπρόφερτο όνομα του Νγκούγκι Γουά Θιόνγκο από την Κένυα. Ο λογοτεχνικός κόσμος βέβαια δεν παύει να ελπίζει ότι οι Σουηδοί διαψεύδοντας τους πάντες θα επιλέξουν τελικά, για μια ακόμα φορά, από την καθαρόαιμη ομήγυρη σπουδαίων ονομάτων όπως ο Τζον Μπάνβιλ-αυτού του εξαιρετικού στυλίστα της γραφής που είναι μεταξύ των υποψηφίων. Αλλά οι φαν του Φίλιπ Ροθ που τόσα χρόνια φωνάζουν για την ύψιστη αδικία, δεν το βάζουν κάτω και περιμένουν να δουν μήπως η Ακαδημία καταδεχθεί να ρίξει επιτέλους ένα βλέμμα προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού καθώς είναι γνωστή η απέχθεια της για την αμερικανική παράδοση και λογοτεχνία. Βέβαια κάθε φορά που τίθεται εκ νέου το ζήτημα του Ροθ οι πιο κακεντρεχείς παραπέμπουν στο αιτιολογικό που συνοδεύει το βραβείο του Νόμπελ που δεν είναι άλλο από το ότι ο λογοτέχνης που λαμβάνει την ύψιστη αυτή τιμή οφείλει να "έχει προσφέρει στο πεδίο της λογοτεχνίας το εξοχότερο έργο προς μια ιδανική κατεύθυνση". Οπότε δεν αρκεί να είναι καλός τεχνίτης, αφηγητής, λογοτέχνης ή story teller. Ο βραβευθείς οφείλει να διαθέτει καθολικό όραμα.

Λίγο πριν το Νόμπελ λογοτεχνίας: Πολλοί υποψήφιοι, ένα βραβείο Facebook Twitter
Η Αλεξίεβιτς- βιβλία της οποίας έχουν μεταφραστεί επίσης και στα ελληνικά- με το βιβλίο της "Μολυβένιοι Στρατιώτες" είχε αποκαλύψει όλη την αλήθεια για τον άγνωστο δεκαετή πόλεμο των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν...


Βάσει αυτού προτιμώνται στις λίστες των προγνωστικών τα ονόματα ακτιβιστών αλλά και οραματιστών συγγραφέων όπως αυτό του σπουδαίου Ούγγρου Λάζλο Κραζναχορκάι-το τελευταίο βιβλίο του "Πόλεμος και Πόλεμος" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις- ο οποίος μπορεί να έχει κερδίσει ήδη το Μπούκερ αλλά δεν παύει να θεωρείται ένα διαπρέπον όνομα στο χώρο-με υποδειγματική γραφή και ρηξικέλευθο λόγο. Παίζει και αυτός δυναμικά στις λίστες του Λάντμπροκς όπως και ο Κο Ουν, ένας ποιητής από την Κορέα που λένε ότι μπορεί να ποντάρει στο Νόμπελ με πολύ μεγαλύτερες προσδοκίες από ο,τι η δική μας Κική Δημουλά στο πρόσφατο παρελθόν. Ήταν τότε που οι Έλληνες έτρεφαν υψηλές προσδοκίες επειδή κάποιος εισβολέας είχε εντοπίσει την ποιητική συλλογή της Δημουλά στο γραφείο κάποιου από τα μέλη της επιτροπής. Να θυμίσουμε ότι η αρχική λίστα του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας περιλαμβάνει περί τα 20 ονόματα από τα οποία εξάγεται μια μικρότερη με πέντε ονόματα ως καταληκτική-κι αυτό λαμβάνει χώρα στο τέλος της Άνοιξης ώστε τα μέλη να έχουν μπροστά τους όλο το καλοκαίρι για να εντρυφήσουν στους υποψηφίους. Εννοείται πως η διαδικασία επιλογής είναι δύσκολη και είναι ιδιαίτερα σπάνιο ο νικητής για να κερδίσει το βραβείο με ηχηρή πλειοψηφία-πόσο μάλλον απόλυτη. Στόχος βέβαια πάντα για την Ακαδημία είναι να τεθεί και πάλι στο επίκεντρο όχι μόνο η λογοτεχνία αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος. Όπως είχε πει ο κορυφαίος μας Νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης στην ιστορική εκείνη ομιλία του "Σ'αυτό τον κόσμο που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται". Υπομονή μέχρι την Πέμπτη.

Λίγο πριν το Νόμπελ λογοτεχνίας: Πολλοί υποψήφιοι, ένα βραβείο Facebook Twitter
Ο Λάζλο Κραζναχορκάι μπορεί να έχει κερδίσει ήδη το Μπούκερ αλλά δεν παύει να θεωρείται ένα διαπρέπον όνομα στο χώρο-με υποδειγματική γραφή και ρηξικέλευθο λόγο...
2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι το «Singapore Sling» η πιο παρεξηγημένη ταινία του ελληνικού σινεμά;

Βιβλίο / Είναι το «Singapore Sling» η πιο παρεξηγημένη ταινία του ελληνικού σινεμά;

Μια συζήτηση με τη Μαρί Λουίζ Βαρθολομαίου Νικολαΐδου για την ταινία που αδικήθηκε στην εποχή της, αλλά σήμερα προκαλεί εκ νέου το ενδιαφέρον, και για την «επιστροφή» της μέσα από ένα βιβλίο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Ντόμινικ Αμερένα: «Έκανα το πειραματόζωο σε ιατρικές δοκιμές για να έχω χρόνο να γράφω ελεύθερα»

Βιβλίο / Ντόμινικ Αμερένα: «Έκανα το πειραματόζωο σε ιατρικές δοκιμές για να έχω χρόνο να γράφω ελεύθερα»

Το πρώτο βιβλίο του Αυστραλού συγγραφέα Ντόμινικ Αμερένα, με τίτλο «Τα θέλω όλα», που πήρε διθυραμβικές κριτικές, κυκλοφορεί στα ελληνικά. Βασικό του θέμα είναι πόσο μπορείς να προσποιηθείς ότι είσαι κάποιος άλλος για να καταφέρεις τους στόχους σου.
M. HULOT
ΕΠΕΞ Μπορούμε να αγαπήσουμε ξανά την Πανεπιστημίου;

Βιβλίο / Μπορούμε να αγαπήσουμε ξανά την Πανεπιστημίου;

«Ένας δρόμος που μοιάζει με κοίτη ποταμού και παρασύρει τους πάντες χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις», όπως γράφουν οι συγγραφείς του βιβλίου «Οδός Πανεπιστημίου (19ος-20ός αιώνας) - Ιστορία και ιστορίες», Θανάσης Γιοχάλας και Ζωή Βαΐου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιάννης Σολδάτος: «Ο μεγαλύτερος εχθρός μου είναι ο μικροαστισμός» ή «Το σινεμά ως μαζικό λαϊκό θέαμα έχει σχεδόν τελειώσει»

Βιβλίο / Γιάννης Σολδάτος: «Το σινεμά ως μαζικό λαϊκό θέαμα έχει σχεδόν τελειώσει»

Μια συζήτηση με τον σκηνοθέτη, εκδότη και συγγραφέα της συνοπτικής «Ιστορίας του Ελληνικού Κινηματογράφου» που πρόσφατα επανακυκλοφόρησε εμπλουτισμένη και σε ενιαία μορφή από τις εκδόσεις Αιγόκερως.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Απόστολος Βέττας: «Στο θέατρο οι πιστοί δηλώνουν την πίστη τους με το χειροκρότημα»

Βιβλίο / Απόστολος Βέττας: «Στο θέατρο οι πιστοί δηλώνουν την πίστη τους με το χειροκρότημα»

Ο σπουδαίος σκηνογράφος συγκέντρωσε την πολύτιμη σαραντάχρονη εμπειρία του σε ένα δίτομο λεξικό για τη σκηνογραφία, αναδεικνύοντάς την ως αυτόνομη τέχνη και καταγράφοντας την εξέλιξή της στο ελληνικό θέατρο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μ. Αναγνωστάκης «Η χαμηλή φωνή»

Το πίσω ράφι / Μανόλης Αναγνωστάκης: «Τι μένει λοιπόν από τον ποιητή, αν μένει τίποτα;»

Τρεις δεκαετίες μετά την πρώτη της δημοσίευση, η προσωπική ανθολογία του Μανόλη Αναγνωστάκη «Χαμηλή Φωνή» παρουσιάζεται στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, υπενθυμίζοντας τους θεωρούμενους ήσσονες ποιητές μας, όσους έμειναν έξω από κάθε μορφής υψηλή ποίηση.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Το παρασκήνιο της διαγραφής του Αντώνη Σαμαρά και άλλες ιστορίες…

Βιβλίο / Το παρασκήνιο της διαγραφής του Αντώνη Σαμαρά και άλλες ιστορίες

Προδημοσίευση από τα «Αδημοσίευτα», το νέο βιβλίο του Νίκου Χασαπόπουλου, όπου ο έμπειρος πολιτικός συντάκτης αποκαλύπτει ιστορίες και παρασκήνια που διαμόρφωσαν την πολιτική ζωή της χώρας.
THE LIFO TEAM
Δημήτρης Καράμπελας: «Σήμερα κανείς δεν πιστεύει στην αλληγορία»

Βιβλίο / Δημήτρης Καράμπελας: «Σήμερα κανείς δεν πιστεύει στην αλληγορία»

Ένας από τους ελάχιστους διανοούμενους στη χώρα, που υπήρξε προνομιακός συνομιλητής του Παπαγιώργη και του Λορεντζάτου. Το τελευταίο του βιβλίο «Το πνεύμα και το τέρας» συνιστά μια ανανέωση του δοκιμιακού λόγου στην Ελλάδα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Για τον Ομάρ Καγιάμ

Ποίηση / «Πίνε, και μη θαρρείς κουτέ, και συ πως είσαι κάτι»: Τα Ρουμπαγιάτ του Ομάρ Καγιάμ

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1131 ο μεγάλος Ιρανός ποιητής που έγραψε αριστουργηματικά ποιήματα για τη ματαιότητα των πραγμάτων, τη μεγαλοσύνη της στιγμής και το νόμο του εφήμερου.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΝΤΑΜΟΝ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Το πίσω ράφι/ Μαρία Πάουελ «Δεσμά αίματος»

Το πίσω ράφι / «Η ευλογία αλλά και η κατάρα που είναι η οικογένεια»

Η Μαρία Πάουελ, με τη νουβέλα της «Δεσμά αίματος», ζωντάνεψε μια βυθισμένη στη μοναξιά και κυριευμένη από πάθος γυναίκα χωρίς να μαρτυρήσει ούτε ένα από τα εξωτερικά της χαρακτηριστικά, κι εξερεύνησε ένα θέμα που ίσως δεν θα πάψει ποτέ να μας ταλανίζει, την οικογένεια.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
«Από τότε που με έφεραν εδώ, έχω πειστεί ότι έχω πεθάνει»

Βιβλίο / «Από τότε που με έφεραν εδώ, έχω πειστεί ότι έχω πεθάνει»

Το πρωτότυπο science fiction μυθιστόρημα «Οι υπάλληλοι» της Δανής Όλγκα Ράουν κερδίζει υποψηφιότητα για Booker, προβλέποντας εικόνες από τη ζωή αλλόκοτων υπαλλήλων στο μέλλον, βγαλμένες από το πιο ζοφερό παρόν.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ευάρεστος Πιμπλής: «Η ηδονή σήμερα τρομάζει – και αυτό λέει πολλά για εμάς»

Βιβλίο / Ευάρεστος Πιμπλής: «Η ηδονή σήμερα τρομάζει και αυτό λέει πολλά για εμάς»

Ο πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας μιλά στη LiFO με αφορμή το βιβλίο του «Πέρα από τη συναίνεση» για μερικά από τα πιο δύσκολα ζητήματα της εποχής: τη βία μέσα στη φαντασίωση, τον νέο πουριτανισμό, τα όρια της επιθυμίας και την εύθραυστη, συνεχώς μεταβαλλόμενη έννοια του τι σημαίνει να είσαι άνδρας σήμερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μοντ Ρουαγιέ: «Πού θα βρίσκονται σε δέκα χρόνια όλοι αυτοί που μας επιτίθενται;»

Lgbtqi+ / Μοντ Ρουαγιέ: «Πού θα βρίσκονται σε δέκα χρόνια όλοι αυτοί που μας επιτίθενται;»

Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο «Τρανσφοβία» που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά, η τρανσφεμινίστρια Μοντ Ρουαγιέ επιχειρεί να καταγράψει τη νέα πραγματικότητα για την τρανς συνθήκη και τα τρανς δικαιώματα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
H παλιά Εθνική Βιβλιοθήκη ανοίγει ξανά τις πύλες της

Αποκλειστικές φωτογραφίες / Η παλιά Εθνική Βιβλιοθήκη ανοίγει ξανά τις πόρτες της

Η LiFO μπήκε στο ιστορικό Βαλλιάνειο Μέγαρο το οποίο, μετά την ολοκλήρωση των αναγκαίων εργασιών αποκατάστασης και συντήρησης, θα υποδεχθεί ξανά το κοινό στις αρχές του 2026.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια
Θεωρώ τον Μουρακάμι μέγα συγγραφέα, αν και έχει ένα πολύ μεγάλο ελάττωμα. Έχει έναν τρόπο γραφής πατερναλιστικό, σαν αυτοδιαφήμηση: "Εγώ γράφω για όλους που με διαβάζουν αλλά ΕΣΥ, ιδιαίτερε αναγνώστη είσαι ο μόνος που στα αλήθεια με καταλαβαίνεις. Άσε τους άλλους. Εμείς οι δύο επικοινωνούμε" Αν το πάρει πάντως, θα το πάρει άξια.