Η ποίηση ως δώρο και έμπνευση για αποφθέγματα έρωτα και ζωής

Η ποίηση ως δώρο και έμπνευση για αποφθέγματα έρωτα και ζωής Facebook Twitter
Ο Dàvila, ένας εξόριστος κι αυτός, όπως ο Σαρτρ και ο Nαμπόκοφ, από την παιδική ηλικία και τους ανέμελους λειμώνες της ασκεί ισχυρή, θυμωμένη και σοφή κριτική στην ισοπέδωση των συναισθημάτων και των συγκινήσεων που επιφέρει η λεγόμενη «πρόοδος»
0

Δώρο. Η ποίηση ήταν ανέκαθεν ένα δώρο, ένα πότλατς (potlatch). Δώρο άδολο, αλλά όχι άδωρο, ένα δώρο που προκαλεί τον αποδέκτη του να υψωθεί σε άλλα επίπεδα από εκείνα στα οποία βρισκόταν, ή λίμναζε, και να δραστηριοποιηθεί, να προβεί κι αυτός σε δωρεές, να προχωρήσει σε πράξεις. Το πότλατς ήταν μια απολύτως αντιεμπορευματική πρακτική, είχε να κάνει με το γόητρο μάλλον παρά με μια ανταλλαγή προϊόντων, εμφορούμενη από το οικονομικό κέρδος. Διόλου τυχαίο ότι ο Guy Debord ονόμασε Potlatch το έντυπο που εξέδιδε επί τρία χρόνια ως όργανο της Λετριστικής Διεθνούς (Internationale Lettriste), το οποίο έστελνε δωρεάν σε γνωστούς και επιλεγμένους αναγνώστες αλλά και, για λόγους χιούμορ και πρόκλησης, σε ανθρώπους που απλώς έβρισκε τυχαία τα ονόματα και τις διευθύνσεις τους στον τηλεφωνικό κατάλογο. Με παρόμοιο τρόπο, έξι δεκαετίες μετά, ο νεαρός ποιητής, δοκιμιογράφος και μεταφραστής Στέφανος Σκιαλίβας τυπώνει και δωρίζει το λίαν κομψό βιβλίο (με τη φροντίδα των κλασικών εκδόσεων Ίκαρος, άλλωστε) Γυναίκα ζωγραφισμένη με χείλη. Ο ίδιος σημειώνει: «Πρόκειται για έκδοση εκτός εμπορίου, σε 140 αριθμημένα αντίτυπα. Μπορεί ωστόσο κανείς να βρει μερικά απ' αυτά στο βιβλιοπωλείο Τέλειος Κύκλος, στην οδό Ανδρ. Μεταξά 12, στα Εξάρχεια, έναντι μηδενικού αντιτίμου, πέραν φυσικά του ότι θα πρέπει να διανύσει την απαιτούμενη απόσταση και να το ζητήσει». Η Γυναίκα είναι μια ευφυής ποιητική σύνθεση όπου ένας αναποδογυρισμένος λυρισμός ανταλλάσσει χειραψίες με την έννοια του αρχείου και την τέχνη του μοντάζ, όπως τις συναντάμε τόσο στον Νίκο-Γαβριήλ Πεντζίκη όσο και στον Βάλτερ Μπένγιαμιν. Επίσης, συναντάμε θραύσματα ερωτικού λόγου που θα γοήτευαν τον Ρολάν Μπαρτ και έναν αποφθεγματικό τρόπο σαν αυτό που επεξεργάστηκε ο εξόχως καλλιεργημένος Κολομβιανός μετρ του είδους, ο Nicolàs Gόmez Dàvila (1913-1994).

2.

Ψαλίδια. Ο εν λόγω Κολομβιανός παίκτης/ρέκτης παρέμενε άγνωστος στην Ελλάδα, αλλά τώρα διαθέτουμε έναν ωραίο τόμο με επιλογές από το έργο του. Πρόκειται για τα Αποφθέγματα (εισαγωγή-μετάφραση: Ν.Μ. Σκουτερόπουλος, εκδόσεις Περισπωμένη), όπου ο αναγνώστης σφυροκοπείται από τον σοφό λόγο του αποφθεγματοποιού, οι βεβαιότητές του κλονίζονται από την αιχμηρή και πυκνή σκέψη του και ο νους του ωθείται να επανεξετάσει πρόσωπα και πράγματα της Ιστορίας. Ο Dàvila, ένας εξόριστος κι αυτός, όπως ο Σαρτρ και ο Nαμπόκοφ, από την παιδική ηλικία και τους ανέμελους λειμώνες της ασκεί ισχυρή, θυμωμένη και σοφή κριτική στην ισοπέδωση των συναισθημάτων και των συγκινήσεων που επιφέρει η λεγόμενη «πρόοδος». Έζησε ανάμεσα στους τριάντα χιλιάδες (30.000!) τόμους της βιβλιοθήκης του, περιφρονώντας θέσεις και αξιώματα, δωρίζοντας ως πότλατς τις ρήσεις του. «Ο συνομιλητής του μοναχικού είναι όλο το παρελθόν», αποφαίνεται. Και λίγο μετά, στο απόφθεγμα 68, τυχαία αλλά τόσο σημαδιακά για όσους ξέρουν τι παγκόσμιο γλέντι, τι γιορτή της ποίησης και των αισθήσεων ήταν το '68, διατείνεται ορθά: «Όλα στην Ιστορία αρχίζουν πριν από το χρονικό σημείο στο οποίο πιστεύουμε πως άρχισαν και τελειώνουν αργότερα απ' ό,τι πιστεύουμε πως έχουν αρχίσει». Ο Dàvila θα εκθειάσει τα χειροποίητα αντικείμενα («Μόνο ένα αντικείμενο φτιαγμένο με το χέρι αποκτά ψυχή») και σαν απόηχος ο Σκιαλίβας επιμένει: «Ένα ψαλίδι, το αρχαιότερο απ' τα αντικείμενα του μέλλοντος».

3.

Ιστορίες. Ξέρουμε ότι ο άλλος επικριτής του παρόντος και οραματιστής του μέλλοντος, ο Γουίλιαμ Σ. Μπάροουζ, θεωρούσε το ψαλίδι, αυτό το τρομερό αντικείμενο που θα ανήκει πάντα στο μέλλον και συνάμα στην αρχαιολογία της γνώσης, σημαντικό εργαλείο σύνθεσης των κειμένων του, μαζί με τη γραφομηχανή και το μαγνητόφωνο. Με ψαλίδι κομμάτιαζε σελίδες, τις έριχνε στο καπέλο και έφτιαχνε καινούργια ποιήματα τυχαιότητας ο ιδρυτής του κινήματος Dada, ο Tristan Tzara. Με το ψαλίδι εργαζόταν και ο Βάλτερ Μπένγιαμιν, με το ψαλίδι εργάζονται ακόμη όλοι οι συγγραφείς που επιμένουν στην αρχειοθέτηση, στην ταξινόμηση, στην ανακατασκευή του παρελθόντος, στη μεθοδική διαίσθηση για το μέλλον. Καίτοι εντοπίζουμε ψαλίδια στην αρχαία Αίγυπτο, ήδη από το 1500 π.Χ., το ψαλίδι, όπως το ξέρουμε σήμερα, επινοήθηκε από τον Εγγλέζο βιοτέχνη Robert Hinchliffe το 1761. «Το ψαλίδι αρχίζει να ανοιγοκλείνει. Το δύο γίνεται 2. Ο "άλλος" γίνεται άλλος», γράφει ο Σκιαλίβας. «Οι τρεις εχθροί του ανθρώπου: ο διάβολος, το κράτος και η τεχνολογία» γράφει αφοριστικά ο Dàvila. «Διαιρέσεις που κυβερνούν τους ποιητές, τους ανθρώπους της εξουσίας και τους τυχοδιώκτες, όλους όσοι χαρακτηρίζονται απ' την παροιμιώδη εμμονή στα τέσσερα σημεία του ορίζοντας, μήτρα κάθε επικείμενου διαχωρισμού», θα μας πει ο Σκιαλίβας.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόναθαν Κόου

I was there / Τζόναθαν Κόου: «Το να είσαι κυνικός δείχνει τεμπελιά στη σκέψη»

Ο διάσημος Βρετανός συγγραφέας βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε για τη συγγραφή ως «πολυτέλεια για λίγους», την εκλογή Τραμπ ως «έκφραση απόγνωσης» και τη «woke» κουλτούρα ως πράξη ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πολ Όστερ (1947-2024): Ο Mr. Vertigo των ονειρικών μας κόσμων

Σαν σήμερα  / Πολ Όστερ: «Οι χαμένες ευκαιρίες αποτελούν μέρος της ζωής στον ίδιο βαθμό με τις κερδισμένες»

Σαν σήμερα 30 Απριλίου, το 2024 πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας και μετρ της σύμπτωσης, που κατάφερε να συνδυάσει την προοπτική των άπειρων φανταστικών κόσμων με το ατελείωτο κυνήγι των ευκαιριών και τη νουάρ ατμόσφαιρα με τα πιο ανήκουστα αυτοβιογραφικά περιστατικά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ηλίας Μαγκλίνης: «Η ανάκριση»

Το Πίσω Ράφι / «Γιατί δεν μου μιλάς ποτέ για τον εφιάλτη σου, μπαμπά;»

Η «Ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πεζά των τελευταίων χρόνων, φέρνει σε αντιπαράθεση έναν πατέρα που βασανίστηκε στη Χούντα με την κόρη του που «βασανίζεται» ως περφόρμερ στα χνάρια της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πέντε κλασικά έργα που πρέπει κανείς να διαβάσει

Βιβλίο / 5 κλασικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ξανά σε νέες μεταφράσεις

Η κλασική λογοτεχνία παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ανατρέχοντας στους τίτλους της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής και σε έργα των Τζόις, Κουτσί, Κάφκα, Αντρέγεφ και Τσβάιχ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τάσος Θεοφίλου: «Η φυλακή είναι το LinkedΙn των παρανόμων» ή «Το πορνό και το Κανάλι της Βουλής είναι από τα πιο δημοφιλή θεάματα στη φυλακή»

Βιβλίο / Τάσος Θεοφίλου: «Όταν μυρίζω μακαρόνια με κιμά θυμάμαι τη φυλακή»

Με αφορμή το βιβλίο-ντοκουμέντο «Η φυλακή», ο Τάσος Θεοφίλου μιλά για την εμπειρία του εγκλεισμού, για τον αθέατο μικρόκοσμο των σωφρονιστικών ιδρυμάτων –μακριά απ’ τις εικόνες που αναπαράγουν σειρές και ταινίες– και για το πώς η φυλακή λειτουργεί σαν το LinkedIn των παρανόμων.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Βιβλίο / Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Chanel, Dior και πολλοί ακόμα οίκοι υψηλής ραπτικής «ντύνουν» τα shows τους με τη μουσική του. Στο «Remixed», την αυτοβιογραφία-παλίμψηστο των επιρροών και των εμμονών του, ο ενορχηστρωτής της σύγχρονης catwalk κουλτούρας μας ξεναγεί σε έναν κόσμο όπου μουσική και εικόνα γίνονται ένα.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Βιβλίο / Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Λίγοι είναι οι ποιητικά γραμμένοι εκκλησιαστικοί στίχοι που δεν φέρουν τη σφραγίδα αυτού του ξεχωριστού υμνωδού και εκφραστή της βυζαντινής ποιητικής παράδοσης που τίμησαν οι σύγχρονοί μας ποιητές, από τον Οδυσσέα Ελύτη μέχρι τον Νίκο Καρούζο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Βιβλίο / Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Η τελευταία μεγάλη μορφή της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας που πίστευε πως «η λογοτεχνία μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα» έφυγε την Κυριακή σε ηλικία 89 ετών. Ξεχωρίσαμε πέντε από τα πιο αξιόλογα μυθιστορήματά του.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
bernhard schlink

Πίσω ράφι / «Φανταζόσουν ότι θα έβγαινες στη σύνταξη ως τρομοκράτης;»

Το μυθιστόρημα «Το Σαββατοκύριακο» του Μπέρνχαρντ Σλινκ εξετάζει τις ηθικές και ιδεολογικές συνέπειες της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας, αναδεικνύοντας τις αμφιλεγόμενες αντιπαραθέσεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Φοίβος Οικονομίδης

Βιβλίο / Φοίβος Οικονομίδης: «Είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να σπάσουμε σε χίλια κομμάτια»

Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Γιακαράντες», ο Φοίβος Οικονομίδης, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς συγγραφείς της νεότερης γενιάς, μιλά για τη διάσπαση προσοχής, την αυτοβελτίωση, τα κοινωνικά δίκτυα, το βύθισμα στα ναρκωτικά και τα άγχη της γενιάς του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Σερζ Τισερόν «Οικογενειακά μυστικά»

Το Πίσω Ράφι / «Το να κρατάμε ένα μυστικό είναι ό,τι πιο πολύτιμο και επικίνδυνο έχουμε»

Μελετώντας τις σκοτεινές γωνιές των οικογενειακών μυστικών, ο ψυχίατρος και ψυχαναλυτής Σερζ Τισερόν αποκαλύπτει τη δύναμη και τον κίνδυνο που κρύβουν καθώς μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ