ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΜΑΪΟΥ

«Ριγολέττος» του Βέρντι σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου: Πρώτες εικόνες από την πρόβα

«Ριγολέττος» σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου: Πρώτες εικόνες από την πρόβα Facebook Twitter
Φωτό: Ανδρέας Σιμόπουλος
0

Η νέα μεγάλη καλοκαιρινή παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, το σκοτεινό αριστούργημα του Τζουζέπε Βέρντι Ριγολέττος, σε μουσική διεύθυνση Λουκά Καρυτινού και σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου, θα παρουσιαστεί στις 2, 5, 8 και 11 Ιουνίου 2022 στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου. Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Ο Ριγολέττος θεωρείται μια από τις δημοφιλέστερες όπερες του ρεπερτορίου. Στο έργο αυτό, το οποίο πρωτοπαρουσιάστηκε πριν από 171 χρόνια στη Βενετία, ο Βέρντι αλλάζει σελίδα στη συνθετική του διαδρομή και παρουσιάζει μια σύνθεση με ξεκάθαρο στίγμα και αυξημένη διάθεση για πειραματισμό, καθώς οι μεταπτώσεις ανάμεσα σε λυρικές και δραματικές σκηνές εξασφαλίζουν τη διαρκή ροή της υπόθεσης με μεγάλη ταχύτητα. "Καινοτομία της μουσικής, του ύφους, της μορφής των κομματιών.

Θαυμαστή δουλειά της ενορχήστρωσης: αυτή η ορχήστρα μιλά, δακρύζει, συγκινεί", γράφει με ενθουσιασμό την επομένη της παγκόσμιας πρώτης του Ριγολέττου, στις 12 Μαρτίου 1851, ο Ιταλός κριτικός Τομμάζο Λοκατέλλι.

Η ιστορία μιλά για τον έρωτα της Τζίλντας, κόρης του καμπούρη αυλικού γελωτοποιού Ριγολέττου, για τον έκλυτο Δούκα της Μάντοβας, ο οποίος της παρουσιάζεται ως φτωχός φοιτητής. Προκειμένου να εκδικηθεί για τη χαμένη τιμή της κόρης του, ο Ριγολέττος καταστρώνει τη δολοφονία του Δούκα. Ανακαλύπτοντας τα σχέδια του πατέρα της, η Τζίλντα αποφασίζει να σώσει τον αγαπημένο της και να θυσιαστεί, παίρνοντας τη θέση του. 

«Ριγολέττος» σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου: Πρώτες εικόνες από την πρόβα Facebook Twitter
Φωτό: Ανδρέας Σιμόπουλος

Για τη νέα παραγωγή του Ριγολέττου, η Εθνική Λυρική Σκηνή ανέθεσε τη σκηνοθεσία στη διακεκριμένη σκηνοθέτρια και καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου Κατερίνα Ευαγγελάτου.

Μετά από την πολύ επιτυχημένη της πρώτη συνεργασία με την ΕΛΣ στη σύγχρονη όπερα Ζ, η Ευαγγελάτου έρχεται να αναμετρηθεί με το σπουδαίο αυτό έργο του οπερατικού ρεπερτορίου στην ιδιαιτέρων απαιτήσεων σκηνή του Ωδείου Ηρώδου Αττικού.

Εξελίσσοντας την αναγνωρίσιμη σκηνοθετική της ταυτότητα, η Κατερίνα Ευαγγελάτου θα επιχειρήσει να φωτίσει την αντιφατική, σκοτεινή προσωπικότητα του χαρακτήρα του Ριγολέττου, μεταφέροντας την ιστορία του έργου στη διεφθαρμένη κοινωνία της ιταλικής επαρχίας της δεκαετίας του 1980.

Η σκηνοθέτρια σημειώνει για τη σκηνοθετική της προσέγγιση: «Ο κύκλος βίας που περιγράφει ο Βέρντι στον Ριγολέττο μεταφέρεται στον μικρόκοσμο της ιταλικής επαρχίας της δεκαετίας του 1980, όπου το οργανωμένο έγκλημα κυριαρχεί. Η διαφθορά, τα εγκλήματα και οι βιασμοί είναι το πραγματικό πρόσωπο μιας κοινωνίας θρησκόληπτης, συντηρητικής και προληπτικής. Το σκηνικό της Εύας Μανιδάκη –ένα φθαρμένο από τον χρόνο αρχοντικό της ιταλικής επαρχίας, που κρύβει μέσα του την ωμότητα και τη σκοτεινιά των ηρώων του έργου–, είναι απολύτως ενταγμένο στον φυσικό σκηνικό χώρο του Ηρωδείου, ενώ τα κοστούμια του Άλαν Χράνιτελ συμπληρώνουν την εικόνα μιας κοινωνίας σε παρακμή».

«Ριγολέττος» σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου: Πρώτες εικόνες από την πρόβα Facebook Twitter
Φωτό: Ανδρέας Σιμόπουλος
«Ριγολέττος» σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου: Πρώτες εικόνες από την πρόβα Facebook Twitter
Φωτό: Ανδρέας Σιμόπουλος

Το σκηνικό υπογράφει η Εύα Μανιδάκη, τα κοστούμια ο Άλαν Χράνιτελ, τη χορογραφία, κινησιολογία η Πατρίσια Απέργη και τους φωτισμούς η Ελευθερία Ντεκώ.

Διευθύνει ο διακεκριμένος αρχιμουσικός και καλλιτεχνικός διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών Λουκάς Καρυτινός. 

Στο αμιγώς ελληνικό καστ, συναντούμε πρωταγωνιστές διεθνούς ακτινοβολίας όπως τους Δημήτρη Τηλιακό –στον ομώνυμο ρόλο–, Χριστίνα Πουλίτση, Δημήτρη Πακσόγλου, Πέτρο Μαγουλά και Μαίρη-Έλεν Νέζη. Μαζί τους νεότεροι και διακεκριμένοι μονωδοί όπως οι Μαργαρίτα Συγγενιώτου, Δημήτρης Κασιούμης, Νίκος Κοτενίδης, Γιάννης Καλύβας, Γιώργος Ματθαιακάκης, Διαμάντη Κριτσωτάκη, Πέτρος Σαλάτας και Εβίτα Χιώτη.

«Ριγολέττος» σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου: Πρώτες εικόνες από την πρόβα Facebook Twitter
Φωτό: Ανδρέας Σιμόπουλος

Ο «Ριγολέττος» με μια ματιά

Ο Τζουζέπε Βέρντι, ο διασημότερος συνθέτης του ιταλικού ρομαντισμού, γεννήθηκε στο Λε Ρόνκολε της βόρειας Ιταλίας το 1813 και πέθανε στο Μιλάνο το 1901. Σπούδασε μουσική στο επαρχιακό Μπουσσέτο και στη συνέχεια στο Μιλάνο. Τα πρώτα του έργα γράφηκαν μέσα στο επαναστατικό κλίμα της εποχής, απηχώντας ιδεολογικά τον αγώνα για την απελευθέρωση των ιταλικών κρατιδίων από τους Αυστριακούς και την ενοποίησή τους σε κυρίαρχη χώρα.

Η ενασχόληση του Βέρντι με την πολιτική τον ανέδειξε σε εθνικό σύμβολο. Ως ακροστιχίδα το σύνθημα Viva Verdi σήμαινε Ζήτω ο Βίκτωρ Εμμανουήλ βασιλιάς της Ιταλίας-Viva Vittorio Emanuele Re D’ Italia.

Το 1861 ο συνθέτης εξελέγη μέλος του πρώτου ιταλικού κοινοβουλίου. Διασημότερες όπερές του είναι οι Ναμπούκκο (1842), Ριγολέττος (1851), Ο τροβαδούρος (1853), Τραβιάτα (1853), Η δύναμη του πεπρωμένου (1862), Αΐντα (1871), Οθέλλος (1887) και Φάλσταφ (1893).

Με τη μουσική του ο Βέρντι εξέφρασε σε αισθητικό επίπεδο το πνεύμα του ώριμου ρομαντισμού και σε πολιτικό επίπεδο την επιθυμία των συμπατριωτών του να δουν την Ιταλία ελεύθερη και ενωμένη. Αγαπήθηκε από ιδιαίτερα πλατύ κοινό και απέκτησε εξαρχής δημοτικότητα που παραμένει αμείωτη μέχρι σήμερα. Στις ιστορικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες του 19ου αιώνα, ο Βέρντι υπήρξε ο συνθέτης που έζησε εκείνη την μοναδική στιγμή στην Ιστορία της μουσικής, κατά την οποία η υψηλή τέχνη έγινε ταυτόχρονα και λαϊκή.

Το τρίπρακτο μελόδραμα Ριγολέττος είναι εμπνευσμένο από το θεατρικό Ο βασιλιάς διασκεδάζει (1832) του Βικτόρ Ουγκό (1802-1885). Το ποιητικό κείμενο υπογράφει ο Φραντσέσκο Μαρία Πιάβε (1810-1876). 

Ο Ριγολέττος πρωτοπαρουσιάστηκε στο Θέατρο Ο Φοίνικας της Βενετίας στις 11 Μαρτίου 1851. Στην Ελλάδα αναφέρεται παράσταση της όπερας το 1852 στην υπό βρετανική προστασία Κέρκυρα και στις 28 Οκτωβρίου 1853 στην Αθήνα, σε ιταλική γλώσσα. Στο ρεπερτόριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ο Ριγολέττος περιλήφθηκε τον Ιανουάριο του 1948, όταν δόθηκε σε μουσική διεύθυνση του Λεωνίδα Ζώρα και σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Πέρση, με τον Ευάγγελο Μαγκλιβέρα στον κεντρικό ρόλο, τον Αντώνη Δελένδα ως Δούκα και τη Φραντσέσκα Νικήτα ως Τζίλντα.

«Ριγολέττος» σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου: Πρώτες εικόνες από την πρόβα Facebook Twitter
Φωτό: Ανδρέας Σιμόπουλος
«Ριγολέττος» σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου: Πρώτες εικόνες από την πρόβα Facebook Twitter
Φωτό: Ανδρέας Σιμόπουλος
«Ριγολέττος» σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου: Πρώτες εικόνες από την πρόβα Facebook Twitter
Φωτό: Ανδρέας Σιμόπουλος
«Ριγολέττος» σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου: Πρώτες εικόνες από την πρόβα Facebook Twitter
Φωτό: Ανδρέας Σιμόπουλος
«Ριγολέττος» σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου: Πρώτες εικόνες από την πρόβα Facebook Twitter
Η Κατερίνα Ευαγγελάτου και ο Δημήτρης Τηλιακός. Φωτο: Valeria Isaeva

Ριγολέττος
Τζουζέπε Βέρντι
2, 5, 8, 11 Ιουνίου 2022
Ώρα έναρξης: 21.00
Ωδείου Ηρώδου Αττικού
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Μουσική διεύθυνση Λουκάς Καρυτινός

Μουσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός 
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη 
Κοστούμια: Άλαν Χράνιτελ
Χορογραφία, κινησιολογία: Πατρίσια Απέργη 
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος

Δούκας της Μάντοβας: Δημήτρης Πακσόγλου
Ριγολέττος: Δημήτρης Τηλιακός
Τζίλντα: Χριστίνα Πουλίτση
Σπαραφουτσίλε: Πέτρος Μαγουλάς 
Μανταλένα: Μαίρη-Έλεν Νέζη
Τζοβάννα: Μαργαρίτα Συγγενιώτου
Κόμης του Μοντερόνε: Δημήτρης Κασιούμης
Μαρούλλο: Νίκος Κοτενίδης
Ματτέο Μπόρσα: Γιάννης Καλύβας 
Κόμης του Τσεπράνο: Γιώργος Ματθαιακάκης
Κόμησσα του Τσεπράνο: Διαμάντη Κριτσωτάκη
Δεσμοφύλακας: Πέτρος Σαλάτας
Ακόλουθος: Εβίτα Χιώτη
Με την Ορχήστρα και τη Χορωδία της ΕΛΣ

Η προπώληση των εισιτηρίων πραγματοποιείται στα Ταμεία της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ, στα εκδοτήρια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και online στα aefestival.gr και viva.gr.

Θέατρο
0

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΜΑΪΟΥ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αρχαίο δράμα και Μποστ στην Επίδαυρο

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Αρχαίο δράμα και Μποστ στην Επίδαυρο

Επτά τραγωδίες και μια κωμωδία, δύο διεθνείς και έξι εγχώριες παραγωγές και ένα πλήθος ετερόκλητων ηθοποιών θα βρεθούν στα φετινά Επιδαύρια, που στοχεύουν στη μαζική επιστροφή του κοινού.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αργύρης Ξάφης: «Η φράση “πάμε κι ό,τι γίνει” είναι ενδεικτική μιας νοοτροπίας που μας έχει γαμήσει σε αυτή τη χώρα σε κάθε επίπεδο»

Θέατρο / Αργύρης Ξάφης: «Να μου προτείνουν τι; Να αναλάβω το Εθνικό; Δεν με ενδιαφέρει»

Το «Πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος» είναι από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις της σεζόν και με την ευκαιρία βρεθήκαμε με τον Αργύρη Ξάφη στο θέατρο Θησείο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Θέατρο / Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, μιλά για τις εργασίες μεταστέγασής του στην οικία Αλεξάνδρου Σούτσου, για την πολύτιμη αρχειακή συλλογή αλλά και για το τι αναμένεται να γίνει με τα καμαρίνια σπουδαίων ηθοποιών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Περιμένοντας τον Γκοντό του Θεόδωρου Τερζόπουλου

Θέατρο / «Περιμένοντας τον Γκοντό»: Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος ανατρέπει όσα γνωρίζαμε για το αριστούργημα του Μπέκετ

Ένα ταξίδι, μια παράσταση, μια συνάντηση με τον σημαντικότερο εν ζωή Έλληνα σκηνοθέτη: από το Μιλάνο στην Αθήνα, από το Piccolo Teatro στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Θεόδωρου Τερζόπουλου προσφέρει μια ριζοσπαστική ανάγνωση του έργου του Μπέκετ.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Σαν πλοίο που ναυάγησε, σα νούφαρο που μάδησε

Κριτική Θεάτρου / Σαν πλοίο που ναυάγησε, σαν νούφαρο που μάδησε

Επιχειρώντας να αποδώσει τη «φαινομενικά ασύνδετη μορφή ενός ονείρου που υπακούει στη δική του λογική», όπως αναφέρει ο Στρίνμπεργκ στο «Ονειρόδραμα», η Γεωργία Μαυραγάνη επέλεξε να μιλήσει για το ίδιο το θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
42' με τον Βασίλη Βηλαρά

Θέατρο / Βασίλης Βηλαράς: «Το θέατρο είναι ένα ομοφοβικό και χοντροφοβικό επάγγελμα»

Στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στον «Καταποντισμό» ο ηθοποιός και σκηνοθέτης φέρνει στο φως μαρτυρίες από την γκέι Ελλάδα της Μεταπολίτευσης μέσα από επιστολές που στάλθηκαν στο περιοδικό ΑΜΦΙ, το πρώτο μέσο που άρθρωσε δημόσια λόγο στην Ελλάδα για την εμπειρία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Θέατρο / Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Βασισμένος σε διηγήματα της Βίβιαν Στεργίου, μέσα από αποσπασματικές αφηγήσεις χαρακτηριστικών συμπεριφορών ντόπιων, τουριστών και expats, ο σκηνοθέτης Γιάννης Παναγόπουλος διερευνά τη μεταβατική φάση από τα ’90s μέχρι το 2020, μιλώντας για την πραγματικότητα της γενιά του -των millennials- στην παράσταση που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», μάγισσες και μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας

Θέατρο / «Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», οι μάγισσες και οι μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας σε μια παράσταση

Με έμπνευση από τη θεσσαλική λαογραφία και σε σύγχρονη σκηνική φόρμα, ο Κωνσταντίνος Ντέλλας σκηνοθετεί μια παράσταση για τις αόρατες γυναίκες της παράδοσης, αποκαλύπτοντας την κοινωνική απομόνωση, τον παραγκωνισμό τους, ακόμα και την απόκρυψη του γυναικείου σώματος.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Θέατρο / Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Μια ηθοποιός με λεπτές ποιότητες, εξαιρετικές συνεργασίες, επιμονή και πάθος μιλά για την επιλογή της να δώσει προτεραιότητα στην οικογένειά της σε πολλές φάσεις της καριέρας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ