Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς αναστατώνει το Λονδίνο

 Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς αναστατώνει το Λονδίνο Facebook Twitter
2
 Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς αναστατώνει το Λονδίνο Facebook Twitter
Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, παίζει κάθε βράδυ υπό την πίεση της δημοσιότητας και της κριτικής από την πρώτη κιόλας μέρα παραστάσεων. Εαν η μόνιμη επευφημία στο τέλος κάθε παράστασης είναι δείκτης, η παράσταση είναι προφανώς μια επιτυχία. Φωτο: Catherine Ashmore

Όσο διάσημος και αν έχει γίνει στο Χόλυγουντ, ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς  ακολουθεί την παράδοση που λέει ότι ο καλός Βρετανός ηθοποιός πρέπει να διακριθεί στο θέατρο.  Έτσι δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην πρόσκληση του Μπάρμπικαν και στο ρόλο -σειρήνα κάθε άντρα ηθοποιού σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Το προσωπικό στιλ του Κάμπερμπατς τους συναρπάζει όλους, θυμίζει το μεγαλείο των εκπροσώπων του Ηνωμένου Βασιλείου στο σταρ-σίστεμ. Έφτασε και η ώρα να μονομαχήσει με τον Άμλετ.

Από τον Σέρλοκ μέχρι τον Αλαν Τιούρινγκ, από τα δυο εξώφυλλα στο TIME μέσα σε ένα χρόνο, από τις δηλώσεις του «δείξτε κάτι καλύτερο στον κόσμο από το να κυνηγάτε εμένα», διαφαίνεται ότι ο Κάμπερμπατς είναι από την στόφα των ηθοποιών που όχι μόνο δέχονται αλλά και αντέχουν τις προκλήσεις.

Οι παραστάσεις είναι sold –out, και για τις άλλες εννέα εβδομάδες μέχρι το τέλος των παραστάσεων. Πριν λίγη ώρα μόνο ένα εισιτήριο από επιστροφή υπήρχε στο site του Μπάρμπικαν.

Όταν δέχτηκε να αντιμετωπίσει τον Άμλετ, έναν από τους πιο εντυπωσιακούς ρόλους του θεάτρου όλες οι εφημερίδες ασχολήθηκαν μαζί του. Οι Βρετανοί τον γνωρίζουν καλά από τους ρόλους του στο θέατρο, από την σκηνή του Royal Court και του National και τις κορυφαίες ερμηνείες του σε έργα. Ο ίδιος γνωρίζει ότι ακόμα και αν τον κυνηγάνε οι παπαράτσι σε όλο τον κόσμο σε αυτές τις βρετανικές σκηνές θα δοκιμάζεται σκληρά και ότι η κριτική δε του χαρίζεται καθόλου και δε τον χαϊδεύει.

 Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς αναστατώνει το Λονδίνο Facebook Twitter
Οι θαυμαστές του Κάμπερμπρατς εκδηλώνουν τον ενθουσιασμό τους σε κάθε παράσταση με τρόπο που έχει μάλλον ενοχλήσει τους κριτικούς. Ο ίδιος ο πρωταγωνιστής τους παρακάλεσε να μην τον φιλμάρουν την ώρα της παράστασης.

Οι παραστάσεις είναι sold –out, εδώ και ένα χρόνο και για τις άλλες εννέα εβδομάδες μέχρι το τέλος των παραστάσεων. Πριν λίγη ώρα μόνο ένα εισιτήριο από επιστροφή υπήρχε στο site του Μπάρμπικαν.

Πριν καλά-καλά αρχίσουν οι παραστάσεις τέθηκε πολύ καθαρά το ερώτημα: Θα είναι ένας Άμλετ ισάξιος του Ντάνιελ Ντέι Λούις και της αλησμόνητης παράστασης του 1989, όπου όταν μιλούσε στο φάντασμα του πατέρα του το θέατρο παραληρούσε; Θα είναι ισάξιος του Ντέιβιντ Τένναντ και του Τζουντ Λο; Στην περίπτωση του Τένναντ οι ουρές του κόσμου έκαναν μαιάνδρους γύρω από τα τετράγωνα για εισιτήρια.

Οι θαυμαστές του Κάμπερμπατς εκδηλώνουν τον ενθουσιασμό τους σε κάθε παράσταση με τρόπο που έχει μάλλον ενοχλήσει τους κριτικούς. Τις περιγράφουν με μια λέξη: Υστερία. Ο ίδιος ο πρωταγωνιστής τους παρακάλεσε να μην τον φιλμάρουν την ώρα της παράστασης.

Ο Γκάρντιαν και ο Μάικλ Μπίλιγκτον πολύ σκληρά δίνει δυο αστεράκια στην παράσταση και ξεσηκώνει επανάσταση στο τουίτερ. «Ας κάνει και κάποιος άλλος κριτική, δυο αστεράκια για τον Άμλετ είναι τρελό».

Ο Γκάρντιαν χαρακτηρίζει την παράσταση μια απότομη πτώση μετά από όλη διαφημιστική εκστρατεία και υστερία. Την εξουθενωτική μάλλον για τους κριτικούς καμπάνια προώθησης της παράστασης που έγινε χωρίς το θέατρο να κάνει πολλά πολλά. Το όνομα-σταρ έφτανε και περίσσευε. Ο Κάμπερμπατς μονοπώλησε τη δημοσιότητα από κάθε άλλη παράσταση. 

Ο Μπίλιγκτον θεωρεί τον Άμλετ του Κάμπερμπατς καλό και ευπαρουσίαστο παρόλο που τον έχουν βάλει να κάνει ένα σωρό ανόητα πράγματα "σαν τους πανελίστες του I’m Sorry I Haven’t a Clue". Την σκηνοθεσία και την παραγωγή κυρίως τις πετάει στον Καιάδα. Ο Κάμπερμπατς εν ολίγοις, καταλήγει η κριτική, προτείνει με την υποκριτική του την ουσιαστική αξιοπρέπεια του Άμλετ. Θα μπορούσε να δώσει απείρως περισσότερα αν δεν ήταν εγκλωβισμένος σε μια μελαγχολική παραγωγή, με άχρηστα οπτικά εφέ.

 Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς αναστατώνει το Λονδίνο Facebook Twitter
Όσοι περίμεναν να δουν έναν νέο Άμλετ παρανοϊκό ίσως σαν αυτόν του Michael Sheen ή χαμένο στον κόσμο του όπως στην ερμηνεία του Rory Kinnear μάλλον έχουν απογοητευθεί.

Είναι ώρα να κρυώσει η υστερία γράφει σε άλλο σημείο ο Μπίλιγκτον. Μάλλον δε θα κρυώσει. Παρά την κριτική -που στη σούμα της δεν είναι τόσο κακή, περισσότερο άσχημα είναι τα δυο αστέρια- το κοινό συνεχίζει να αντιδρά πολύ θετικά.

Πολύ λίγες βρετανικές θεατρικές παραγωγές έχουν υποβληθεί σε τέτοιου επιπέδου έλεγχο και κριτική, γράφει ο Γκάρντιαν σε άλλο κομμάτι του. Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, παίζει κάθε βράδυ υπό την πίεση της δημοσιότητας και της κριτικής. Από την πρώτη κιόλας μέρα των παραστάσεων. Εαν η μόνιμη επευφημία στο τέλος κάθε παράστασης είναι δείκτης, η παράσταση είναι προφανώς μια επιτυχία.

Λένε, ότι ένας καλός ηθοποιός που παίζει τον Αμλετ «πηγαίνει στο κοινό», λέει ο Will Gompertz του BBC. «Ένας μεγάλος ηθοποιός, φέρνει στο κοινό τον χαρακτήρα του ρόλου. Αυτό σίγουρα το έκανε ο Ντέιβιντ Τένναντ και υπήρχαν στιγμές που ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς το έκανε.

O Ben Brantley, των New York Times κάνει μια «αθλητική» κριτική. Ο Κάμπερμπατς, γράφει, δεν είναι ξένος με την άρση βαρών. Φέρνει με ακρίβεια και ενέργεια τις λέξεις στη σκηνή. Αλλά στις σκηνές διαλόγου εξοικονομεί ενέργεια σαν να καλπάζει πάνω στις λέξεις του Σαίξπηρ για να εξοικονομήσει την εσωτερική του ενέργεια για τους μονολόγους του.

H Dominic Cavendish, της  Telegraph γράφει: Αγαπητέ (ενδεχομένως εξαντλημένε) αναγνώστη δε θα παίξω άλλο μαζί σου. Μπορεί ο Κάμπερμπατς να στερείται της κατήφειας του Ντάνιελ Ντέι-Λιούις, της εκκεντρικότητας του David Tennant ή της ακρότητας του Jude Law, αλλά με τον τρόπο του στέκεται ισάξια των καλύτερων σύγχρονων του συναδέλφων και ναι, δικαιολογεί την υστερία του κοινού.

Όσοι περίμεναν να δουν έναν νέο Άμλετ παρανοϊκό ίσως σαν αυτόν του Michael Sheen ή χαμένο στον κόσμο του όπως στην ερμηνεία του Rory Kinnear μάλλον έχουν απογοητευθεί.

Ίσως η πιο ισορροπημένη κριτική είναι αυτή του Michael Coveney, στο WhatsOnStage: Αυτός δεν είναι ένας "νέος" Άμλετ, αλλά είναι συναρπαστικός και χαρισματικός καθώς προσποιείται την τρέλα του στην φυλακή της Ελσινόρης.

Στη δίκη της ερμηνείας του ο Κάμπερμπατς μάλλον βγαίνει νικητής. Μπορεί η επίσημη  κριτική τελικά να μη γοητεύτηκε από την πολυαναμενόμενη σαιξπηρική παραγωγή, αλλά ο Μπένεντικτ  κέρδισε την δημόσια υποστήριξη της μητέρας του με τη δήλωσή της  ότι ήταν διαβολεμένα καλός!

Όταν κατακαθίσει η σκόνη από τους καλπασμούς της κριτικής και μέχρι τον επόμενο σταρ Άμλετ, πολλά θα έχουν αλλάξει. Μπορεί και το ρεκόρ που σίγουρα έσπασε με την παρουσία του στη Βρετανική σκηνή. Αυτή ήταν η πιο γρήγορα προπωλημένη παράσταση στην ιστορία του Λονδρέζικου θεάτρου. Δε το λες και λίγο!

 Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς αναστατώνει το Λονδίνο Facebook Twitter
Με τη συμπρωταγωνίστρια του Anastasia Hille. Φωτο: Johan Persson
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

1 σχόλια
Ανυπομονώ. Πέρσι τον Αύγουστο, την ημέρα που βγήκαν στη κυκλοφορία τα εισιτήρια, στάθηκα στην online ουρά του Barbican αλλά επειδή ήμουν κοντά στη θέση 30.000 τελικά τα πήρα από το atg.