Νόνικα Γαληνέα (1938-2023): H τελευταία της γενιάς του «αστικού θεάτρου»

Νόνικα Γαληνέα (1938-2023): H τελευταία της γενιάς του «αστικού θεάτρου» Facebook Twitter
Φωτ.: Σπύρος Στάβερης
0

Η Νόνικα Γαληνέα έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών. Είναι η τελευταία μιας γενιάς που εκπροσωπούσε ένα θέατρο αστικό, κεντρικό, με συγκεκριμένο ρεπερτόριο και θιασαρχικά ζευγάρια σε μια Αθήνα που είχε ως πρότυπο τα έργα που ανέβαιναν στις αγγλικές και στις γαλλικές σκηνές, ένα θέατρο που ήθελε να μιμηθεί τον κοσμοπολιτισμό των μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων.

Η ίδια ήταν αστή, κόρη του Πέτρου Γαληνέα και της Ντορέτ Καραϊωσηφόγλου, και η ενασχόλησή της με το θέατρο ήταν ασυνήθιστη για τα παιδιά της κοινωνικής και οικονομικής της τάξης.

Γεννήθηκε το 1938, έβγαλε το δημοτικό στην Ελλάδα και το γυμνάσιο στη Φλωρεντία. Φοίτησε στο αγγλικό σχολείο Châtelard στην Ελβετία και στην ηλικία των δεκαοκτώ εγγράφηκε στο Densons Secretarial College στο Λονδίνο. Κατόπιν σπούδασε στο Webber Douglas School of Singing and Dramatic Art.

«Όπως όλα στη ζωή έχουν μια ημερομηνία λήξης έτσι ξαφνικά, δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη να ξαναπαίξω στο θέατρο. Αυλαία, Τέλος».

Παντρεύτηκε τον Νίκο Μουτούση, νευρολόγο, στην Ελλάδα και έζησαν για πέντε χρόνια στο Παρίσι, όπου έκαναν τρία παιδιά, τις δίδυμες Αλεξία και Αριέττα και την Αμαλία Μουτούση. Οι δύο από τις τρεις κόρες της έκαναν καριέρα στο θέατρο. 

ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Η Νόνικα Γαληνέα παντρεύτηκε τον νευρολόγο Νίκο Μουτούση στα μέσα της δεκαετίας του '50, στην Κηφισιά.

Το 1963, ούσα ήδη μητέρα, έδωσε εξετάσεις στο Θέατρο Τέχνης, από το οποίο και αποφοίτησε. Η πρώτη της παράσταση ήταν με τους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη.

Συνεργάστηκε με την Κατίνα Παξινού, τον Δημήτρη Χορν, την Άννα Συνοδινού, τον Αλέξη Μινωτή, τον Δημήτρη Μυράτ κ.ά. 

«Ο Κάρολος Κουν ήταν το γοητευτικότερο άτομο που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Η γοητευτικότερη γυναίκα –αλλά τη γνώρισα πολύ αργότερα– ήταν η Έλλη Λαμπέτη. Αυτοί οι άνθρωποι, κατά τη γνώμη μου, ήταν πέρα από το φύλο τους – κάτι ανάλογο ήταν το αγόρι στο «Θάνατος στη Βενετία» του Τόμας Μαν, τουλάχιστον έτσι όπως μας το έδειξε ο Βισκόντι. Απλώς τους ερωτεύεσαι, γιατί έχουν έρθει σ’ αυτήν τη ζωή με συγκεκριμένο προορισμό: να σημαδέψουν τη δική σου ζωή.

Ο Κουν ήταν λοιπόν αυτό. Μάγευε. Ήταν γλυκός, διακριτικός, διεισδυτικός, τα μάτια του σε τρύπαγαν. Δεν έλεγε πολλά. Ήταν όμως τόσο ουσιαστικά αυτά που έλεγε. Μάλιστα, αισθανόσουνα πως επικοινωνούσε με κώδικες μόνο με τους δικούς του ανθρώπους. Είχε επιλέξει τον κόσμο του και ήταν αφοσιωμένος απόλυτα στη δουλειά του. Πάντρευε την αλήθεια με τη μαγεία, αλλά πάντοτε με πόνο, πάντοτε με χιούμορ, πάντοτε με ποίηση. Έλεγε: "Δεν υπάρχει θεατρικός λόγος χωρίς αντίσταση", "Μισώ την άνεση" (εννοώντας τον άνετο λόγο). Κάποτε τον άκουσα να λέει: "Μισώ το ελεύθερο θέατρο". Αργότερα κατάλαβα πολύ καλά τι εννοούσε», γράφει στο βιβλίο της.

γαληνέα αλεξανδράκης Facebook Twitter
Η Νόνικα Γαληνέα και ο Αλέκος Αλεξανδράκης στο έργο του Όσκαρ Ουάιλντ «Η βεντάλια της λαίδης Γουίντερμιρ». Σκηνοθεσία: Ανδρέας Βουτσινάς

Ο Αλέκος Αλεξανδράκης και η Νόνικα Γαληνέα γνωρίστηκαν το 1969 στη σκηνή του θεάτρου Μετροπόλιταν στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, όπου παιζόταν το έργο «Μεγάλα Χρόνια» του Γεώργιου Ρούσσου. Την ίδια χρονιά έφτιαξαν δικό τους θίασο.

Η Γαληνέα τότε ήταν σε διάσταση με τον σύζυγό της, ενώ ο Αλεξανδράκης παντρεμένος με την Ελβετίδα Βερένα Γκάουερ. Η σχέση τους κράτησε είκοσι ένα χρόνια. Έζησαν έναν μεγάλο έρωτα, αλλά δεν παντρεύτηκαν ποτέ. Δούλεψαν μαζί στο θέατρο, ανεβάζοντας πολλές επιτυχημένες παραστάσεις τις δεκαετίες του '70 και του '80. Μαζί δημιούργησαν δύο θεατρικές σκηνές, το Θέατρο Ιλίσια και το Στούντιο Ιλίσια. 

«Ο άνθρωπός μου – που με τίμησε ως γυναίκα, ως ηθοποιό και ως άνθρωπο ως την τελευταία μέρα της ζωής του», έγραψε έναν χρόνο αφότου πέθανε ο Αλεξανδράκης.

«Πόνεσα τόσο πολύ όταν έφυγε. Νόμιζα πως αυτός ο πόνος δεν θα περάσει ποτέ. Και όμως. Η ζωή μάς βοηθάει να βρίσκουμε διεξόδους. Μαθαίνουμε να ζούμε όχι μόνο με ό,τι μας δίνει η ζωή αλλά και με ό,τι μας παίρνει. Όταν οι άνθρωποί μας φεύγουν, ερχόμαστε πιο κοντά σ’ αυτούς που έχουν μείνει. Τώρα η οικογένειά του και η οικογένειά μου γίναμε μια οικογένεια. Έτσι η επαφή μας συνεχίζεται». 

γαληνέα φωτόπουλος Facebook Twitter
Με τον Διονύση Φωτόπουλο.

Από το 1994 και μετά συνεργάστηκε με το Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου, με το Εθνικό Θέατρο και το Μέγαρο Μουσικής, ενώ το 2003 έγινε η μοναδική Ελληνίδα ηθοποιός που έπαιξε στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου, ερμηνεύοντας Στρίντμπεργκ και Τενεσί Ουίλιαμς. Μέχρι το 2010 συνεργάστηκε με το ΚΘΒΕ και με το Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας. Επίσης, εμφανίστηκε σε παραστάσεις στη Μεγάλη και στη Μικρή Επίδαυρο.

Έχει συνεργαστεί με αναγνωρισμένους καλλιτέχνες όπως ο Μίνως Βολανάκης, ο Γιάννης Κόκκος, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Ανδρέας Βουτσινάς, ο Stuart Burge, ο Διονύσης Φωτόπουλος, η Θεώνη Aldredge, ο Νίκος Πετρόπουλος κ.ά. 

Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1968 και μέχρι το 1972 συμμετείχε σε τέσσερις ταινίες, οι τρεις εκ των οποίων της Φίνος Φιλμ. Από κει και πέρα αφοσιώθηκε στο θέατρο, μοιράζοντας τη ζωή της μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου. 

Ελάχιστη ήταν η παρουσία της στην τηλεόραση, όπου συμμετείχε σε δυο μικρές σειρές («Παράξενος ταξιδιώτης» και «Δέκατο τρίτο κιβώτιο»).

γαληνέα επέστρεφε Facebook Twitter
Υπογράφοντας αντίτυπα του βιβλίου της «Επέστρεφε», στην παρουσίασή του στο Λονδίνο.

Έχει μεταφράσει δεκαεπτά θεατρικά έργα, πολλά εκ των οποίων έχουν δημοσιευτεί. Ανάμεσά τους τα: «O άντρας της ζωής μου» των Μπαριγέ - Γκρεντί (1978), «Καινούργια σελίδα» του Nιλ Σάιμον (1980), «H βεντάλια της Λαίδης Γουίντερμιρ» του Όσκαρ Ουάιλντ (983), «Kάθε χρόνο, τέτοια μέρα» του Μπέρναρντ Σλέιντ (1984), «Παράξενο ιντερμέτζο» (1985) και «Ταξίδι μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα» (1987) του Γιουτζίν Ο'Νιλ, «Ευαίσθητη ισορροπία» του Έντουαρντ Άλμπι (1986), «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τενεσί Ουίλιαμς (1988), «Η κυρία του Μαξίμ» του Ζορζ Φεντό (1991) κ.ά.

Έχει εκδώσει δύο αυτοβιογραφικά βιβλία, τα «Η ζωή μου» (Λιβάνης, 2005) και «Επέστρεφε» (Ιανός, 2007). 

Το 2006 βραβεύτηκε με το έπαθλο Κυβέλη για την προσφορά της στο ελληνικό θέατρο. Για τον ίδιο λόγο διακρίθηκε και με το βραβείο Νίκος Κούρκουλος το 2017.

Έδωσε την τελευταία της παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το 2009, παίζοντας στην «Εκατομμυριούχο» του Μπέρναρντ Σο.

γαληνέα εκατομμυριουχος Facebook Twitter
Φωτογραφία από την παράσταση «Ο Εκατομμυριούχος» που ανέβηκε το 2009 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

«Τότε κατάλαβα πως είχα τελειώσει με το θέατρο, ενώ η βαθιά αγάπη μου γι’ αυτό υπήρχε μέσα μου. Αυτό όμως δεν είχε καμία σχέση με την παρουσία μου στη σκηνή. Όπως όλα στη ζωή έχουν μια ημερομηνία λήξης έτσι ξαφνικά, δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη να ξαναπαίξω στο θέατρο. Αυλαία, Τέλος. Πήγα στο Θέατρο Τέχνης το 1963, έχοντας κάνει δύο χρόνια Δραματική Σχολή στο Λονδίνο και η μοιραία βραδιά του τέλους αυτής της ευλογημένης για μένα διαδρομής ήταν αυτή η τελευταία παράσταση, τέλος του 2009. Η αγάπη μου όμως για το θέατρο μέσα από τα δικά μου μάτια, όπως και ο θαυμασμός μου για τα "ιερά τέρατα" που παρακολουθώ τις ερμηνείες τους είναι η ευτυχία μου. Λυτρώνομαι και υποκλίνομαι σε μια λέξη χωρίς συγκεκριμένη έννοια: ταλέντο», έγραψε.

Τα τελευταία χρόνια είχε αποσυρθεί εντελώς από τα φώτα της δημοσιότητας και περνούσε τον χρόνο της με τα παιδιά και τα εγγόνια της.

Δείτε φωτογραφίες από τη ζωή της Νόνικας Γαληνέα:

ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Η Νόνικα Γαληνέα σε παιδική ηλικία.
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Ο Νίκος Κούρκουλος και η Νόνικα Γαληνέα στο έργο «Η Επιστροφή» του Χάρολντ Πίντερ. Σκηνοθεσία: Μίνως Βολανάκης
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Η Νόνικα Γαληνέα και η Αριέττα Μουτούση στην «Ευαίσθητη Ισορροπία» του Έντουαρντ Άλμπι.
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με την Ειρήνη Παππά.
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με τον Mauro Bolognini, την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Αλέκο Αλεξανδράκη
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με τον Κώστα Βουτσά
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με τον Αλέξη Μινωτή
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με τον Ζιλ Ντασέν
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με τον Χρήστο Λαμπράκη
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με τον πατέρα της
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με τον Φράνκο Τζεφιρέλι
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με τον Αλέκο Αλεξανδράκη.
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με την Παλόμα Πικάσο
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με τη Ζωή Λάσκαρη
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με τον Σταύρο Παράβα
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με τη Μελίνα Μερκούρη
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με τη Θεώνη Βαχλιώτη Aldredge
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με τον Δημήτρη Χορν
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με τον Σταμάτη Κραουνάκη
ΝΟΝΙΚΑ ΓΑΛΗΝΕΑ (1938-) Facebook Twitter
Με τον Γιάννη Τσαρούχη
|article_full||article_full||article_full||article_full||article_full|







 

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κυρία Κατερίνα (1903-1993)

Θέατρο / Κυρία Κατερίνα: Η ηθοποιός που άφησε εποχή στο αθηναϊκό θέατρο μόνο με το μικρό της όνομα

Δεν «πρόδωσε» ποτέ το θέατρο για χάρη του κινηματογράφου, με αποτέλεσμα να είναι εντελώς άγνωστη στις νεότερες γενιές. Κι όμως, η Κατερίνα Ανδρεάδη (1903-1993) στην εποχή της ήταν, μαζί με την Κοτοπούλη και την Κυβέλη, η σημαντικότερη πρωταγωνίστρια της αθηναϊκής σκηνής.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ