«Φαίδρας Έρως» της Σάρα Κέιν μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη

«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Τον ρόλο της Φαίδρας ερμηνεύει η Παρθενόπη Μπουζούρη. Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
0

Η βάναυση φύση της αγάπης, των κοινωνικών σχέσεων, του μηδενισμού και της πίστης μέσα από το παράδειγμα μιας σχέσης μεταξύ μιας βασίλισσας και του θετού της γιου ζωντανεύουν στην παράσταση της Άντζελας Μπρούσκου «Φαίδρας Έρως», της κωμωδίας όπως την αποκαλούσε η συγγραφέας της, Σάρα Κέιν, που θα παιχτεί λόγω της μεγάλης προσέλευσης του κοινού για δυο ακόμα παραστάσεις στο θέατρο Σφενδόνη στις 5 και 6 Ιανουρίου.

Aμέσως μετά τον σάλο που είχε προκαλέσει με το πρώτο της έργο «Blasted» όταν ανέβηκε στο Royal Court, με τους κριτικούς να το θεωρούν αηδιαστικό και δυσάρεστο, ενώ ο Χάρολντ Πίντερ έσπευσε να την υπερασπιστεί δημοσίως, η Κέιν γράφει το 1996 για το Gate Theatre το «Φαίδρας Έρως» που σκηνοθέτησε η ίδια και που με τη σειρά του ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων με τον κριτικό της Telegraph να γράφει: «Εδώ δεν απαιτείται κριτικός θεάτρου, απαιτείται ψυχίατρος».

Το έργο είναι μια σύγχρονη διασκευή της Φαίδρας του Σενέκα, ενώ σε αντίθεση με το κλασικό δράμα, το μεγαλύτερο μέρος της βίαιης δράσης συμβαίνει στη σκηνή και όχι εκτός.

Η Άντζελα Μπρούσκου που μελετά επί σειρά ετών τη δραματουργία της Κέιν προχωρά με οδηγό το έργο σε μια τολμηρή και προκλητική αναθεώρηση του μύθου μέσα από το εμμονικό και καταστροφικό πάθος της Φαίδρας για τον θετό γιο της Ιππόλυτο. Το έργο αποκαλύπτει τη βίαιη φύση του έρωτα μέσα από τη δυσλειτουργία μιας σεξουαλικά διεφθαρμένης βασιλικής οικογένειας σε μια κοινωνία που έχει ως θρησκεία τη λατρεία διασημοτήτων.

Η Άντζελα Μπρούσκου που μελετά επί σειρά ετών τη δραματουργία της Κέιν προχωρά με οδηγό το έργο σε μια τολμηρή και προκλητική αναθεώρηση του μύθου μέσα από το εμμονικό και καταστροφικό πάθος της Φαίδρας για τον θετό γιο της Ιππόλυτο. Το έργο αποκαλύπτει τη βίαιη φύση του έρωτα μέσα από τη δυσλειτουργία μιας σεξουαλικά διεφθαρμένης βασιλικής οικογένειας σε μια κοινωνία που έχει ως θρησκεία τη λατρεία διασημοτήτων.

Το ρόλο της Φαίδρας ερμηνεύει η Παρθενόπη Μπουζούρη που μοιράζεται μαζί μας κάποιες σκέψεις για το έργο και την ηρωίδα.

«Το Φαίδρας Έρως είναι το δεύτερο έργο της Σάρα Κέιν. Μετά το Blasted και τη φοβερή επίθεση που δέχτηκε αναλαμβάνει να γράψει ένα έργο κατά παραγγελία, να μεταγράψει έναν ελληνικό μύθο.

Το Φαίδρας Έρως σκηνοθετείται από την ίδια και ανεβαίνει το 1996. Στη σκηνή ανεβαίνει το ανείπωτο! Ότι στην Αρχαία Τραγωδία λέγεται μόνο, στο Φαίδρας Έρως συμβαίνει. Το ακραίο παρουσιάζεται γυμνό και τρομερό. Τρομαγμένο και χωρίς άμυνες, όπως και η ίδια η Κέιν.

Ένα 25χρονο κορίτσι επιστρέφει στα μούτρα την υποκρισία βάζοντας τον ήρωα της, τον Ιππόλυτο να βγάζει την γλώσσα του σε θεσμούς, στη Βασιλεία και την Εκκλησία. Η Φαίδρα γελοία και μοιραία, σπαράζεται από έναν απαγορευμένο Έρωτα. Ο κόσμος των Ηρώων της Κέιν, ερμητικός, κλειστός, αιμομικτικός με ζωές σε αναμονή. Ο Ιππόλυτος έγκλειστος αδηφάγος, σάπιος, περιφέρει την άνοιά του περιμένοντας να συμβεί κάτι.

«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη

Την ημέρα των γενεθλίων του η Φαίδρα αποφασίζει: ή θα τον έχω ή θα πεθάνω. Κοιτάει τον γκρεμό και πηδάει μέσα του. Απογυμνώνεται από κάθε άμυνα, κανιβαλίζεται, παραδίνεται, οδηγείται στην αυτοκτονία. Η ζωή χωρίς τον αγαπημένο είναι μια ζωή αφόρητη. Μετά την αυτοκτονία της Φαίδρας η δραματουργία της Κέιν εκτροχιάζεται. Το έργο εκτροχιάζεται. Η βία παροξύνεται. Ο κόσμος ανατρέπεται με την ταχύτητα όσων συμβαίνουν να είναι τεράστια. Ο νους παρεκτρέπεται. Το μέσα και το έξω συγχέονται.

"Η Ζωή επιτέλους…" κραυγάζει ο Ιππόλυτος.

Στην παράσταση η αυτοκτονία της Φαίδρας σηματοδοτεί τη βίαιη ρήξη των ορίων ανάμεσα στο πραγματικό και το μυθολογικό. Δυο κόσμοι αναμιγνύονται. Τέρατα, όνειρα και οράματα κατακλύζουν τη σκηνή.

Η Φαίδρα καίγεται. Ο Θησέας επιστρέφει. Στο όνειρό της; Στο όνειρό μας;

Γύπες κατατρώνε ό,τι απόμεινε από το κατακρεουργημένο σώμα του Ιππόλυτου . "Μακάρι να υπήρχαν κι άλλες στιγμές σαν κι αυτή", φωνάζει ο ήρωας. 

Η Φαίδρα τον παίρνει μαζί της στον κόσμο του μύθου και των νεκρών».

«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη

Φαίδρας Έρως

Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης

Σκηνοθεσία - Εικαστική Άποψη: Άντζελα Μπρούσκου 

Σχεδιασμός Φωτισμών: Αλέξανδρος Πολιτάκης

Μουσική: Αλέξης Εφραιμίδης

Ηθοποιοί: Παρθενόπη Μπουζούρη, Τζέο Πακίτσας, Τσιμάρας Τζανάτος, Νατάσα Εξηνταβελώνη

Θέατρο Σφενδόνη

Μακρή 4, Αθήνα (στάση μετρό Ακρόπολη)

5 και 6 Ιανουαρίου 2022, στις 21:00

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ