Η βάναυση φύση της αγάπης, των κοινωνικών σχέσεων, του μηδενισμού και της πίστης μέσα από το παράδειγμα μιας σχέσης μεταξύ μιας βασίλισσας και του θετού της γιου ζωντανεύουν στην παράσταση της Άντζελας Μπρούσκου «Φαίδρας Έρως», της κωμωδίας όπως την αποκαλούσε η συγγραφέας της, Σάρα Κέιν, που θα παιχτεί λόγω της μεγάλης προσέλευσης του κοινού για δυο ακόμα παραστάσεις στο θέατρο Σφενδόνη στις 5 και 6 Ιανουρίου.
Aμέσως μετά τον σάλο που είχε προκαλέσει με το πρώτο της έργο «Blasted» όταν ανέβηκε στο Royal Court, με τους κριτικούς να το θεωρούν αηδιαστικό και δυσάρεστο, ενώ ο Χάρολντ Πίντερ έσπευσε να την υπερασπιστεί δημοσίως, η Κέιν γράφει το 1996 για το Gate Theatre το «Φαίδρας Έρως» που σκηνοθέτησε η ίδια και που με τη σειρά του ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων με τον κριτικό της Telegraph να γράφει: «Εδώ δεν απαιτείται κριτικός θεάτρου, απαιτείται ψυχίατρος».
Το έργο είναι μια σύγχρονη διασκευή της Φαίδρας του Σενέκα, ενώ σε αντίθεση με το κλασικό δράμα, το μεγαλύτερο μέρος της βίαιης δράσης συμβαίνει στη σκηνή και όχι εκτός.
Η Άντζελα Μπρούσκου που μελετά επί σειρά ετών τη δραματουργία της Κέιν προχωρά με οδηγό το έργο σε μια τολμηρή και προκλητική αναθεώρηση του μύθου μέσα από το εμμονικό και καταστροφικό πάθος της Φαίδρας για τον θετό γιο της Ιππόλυτο. Το έργο αποκαλύπτει τη βίαιη φύση του έρωτα μέσα από τη δυσλειτουργία μιας σεξουαλικά διεφθαρμένης βασιλικής οικογένειας σε μια κοινωνία που έχει ως θρησκεία τη λατρεία διασημοτήτων.
Η Άντζελα Μπρούσκου που μελετά επί σειρά ετών τη δραματουργία της Κέιν προχωρά με οδηγό το έργο σε μια τολμηρή και προκλητική αναθεώρηση του μύθου μέσα από το εμμονικό και καταστροφικό πάθος της Φαίδρας για τον θετό γιο της Ιππόλυτο. Το έργο αποκαλύπτει τη βίαιη φύση του έρωτα μέσα από τη δυσλειτουργία μιας σεξουαλικά διεφθαρμένης βασιλικής οικογένειας σε μια κοινωνία που έχει ως θρησκεία τη λατρεία διασημοτήτων.
Το ρόλο της Φαίδρας ερμηνεύει η Παρθενόπη Μπουζούρη που μοιράζεται μαζί μας κάποιες σκέψεις για το έργο και την ηρωίδα.
«Το Φαίδρας Έρως είναι το δεύτερο έργο της Σάρα Κέιν. Μετά το Blasted και τη φοβερή επίθεση που δέχτηκε αναλαμβάνει να γράψει ένα έργο κατά παραγγελία, να μεταγράψει έναν ελληνικό μύθο.
Το Φαίδρας Έρως σκηνοθετείται από την ίδια και ανεβαίνει το 1996. Στη σκηνή ανεβαίνει το ανείπωτο! Ότι στην Αρχαία Τραγωδία λέγεται μόνο, στο Φαίδρας Έρως συμβαίνει. Το ακραίο παρουσιάζεται γυμνό και τρομερό. Τρομαγμένο και χωρίς άμυνες, όπως και η ίδια η Κέιν.
Ένα 25χρονο κορίτσι επιστρέφει στα μούτρα την υποκρισία βάζοντας τον ήρωα της, τον Ιππόλυτο να βγάζει την γλώσσα του σε θεσμούς, στη Βασιλεία και την Εκκλησία. Η Φαίδρα γελοία και μοιραία, σπαράζεται από έναν απαγορευμένο Έρωτα. Ο κόσμος των Ηρώων της Κέιν, ερμητικός, κλειστός, αιμομικτικός με ζωές σε αναμονή. Ο Ιππόλυτος έγκλειστος αδηφάγος, σάπιος, περιφέρει την άνοιά του περιμένοντας να συμβεί κάτι.
Την ημέρα των γενεθλίων του η Φαίδρα αποφασίζει: ή θα τον έχω ή θα πεθάνω. Κοιτάει τον γκρεμό και πηδάει μέσα του. Απογυμνώνεται από κάθε άμυνα, κανιβαλίζεται, παραδίνεται, οδηγείται στην αυτοκτονία. Η ζωή χωρίς τον αγαπημένο είναι μια ζωή αφόρητη. Μετά την αυτοκτονία της Φαίδρας η δραματουργία της Κέιν εκτροχιάζεται. Το έργο εκτροχιάζεται. Η βία παροξύνεται. Ο κόσμος ανατρέπεται με την ταχύτητα όσων συμβαίνουν να είναι τεράστια. Ο νους παρεκτρέπεται. Το μέσα και το έξω συγχέονται.
"Η Ζωή επιτέλους…" κραυγάζει ο Ιππόλυτος.
Στην παράσταση η αυτοκτονία της Φαίδρας σηματοδοτεί τη βίαιη ρήξη των ορίων ανάμεσα στο πραγματικό και το μυθολογικό. Δυο κόσμοι αναμιγνύονται. Τέρατα, όνειρα και οράματα κατακλύζουν τη σκηνή.
Η Φαίδρα καίγεται. Ο Θησέας επιστρέφει. Στο όνειρό της; Στο όνειρό μας;
Γύπες κατατρώνε ό,τι απόμεινε από το κατακρεουργημένο σώμα του Ιππόλυτου . "Μακάρι να υπήρχαν κι άλλες στιγμές σαν κι αυτή", φωνάζει ο ήρωας.
Η Φαίδρα τον παίρνει μαζί της στον κόσμο του μύθου και των νεκρών».
Φαίδρας Έρως
Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης
Σκηνοθεσία - Εικαστική Άποψη: Άντζελα Μπρούσκου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Αλέξανδρος Πολιτάκης
Μουσική: Αλέξης Εφραιμίδης
Ηθοποιοί: Παρθενόπη Μπουζούρη, Τζέο Πακίτσας, Τσιμάρας Τζανάτος, Νατάσα Εξηνταβελώνη
Θέατρο Σφενδόνη
Μακρή 4, Αθήνα (στάση μετρό Ακρόπολη)
5 και 6 Ιανουαρίου 2022, στις 21:00
σχόλια