«Έχουμε πόλεμο, μην το ξεχνάς, μωρό μου»: Στην παράσταση του Ηλία Αδάμ που θα ταξιδέψει στη Μαδρίτη

«Έχουμε πόλεμο, μην το ξεχνάς μωρό μου» Facebook Twitter
Οι τέσσερις εξαιρετικοί νεαροί περφόρμερ, δύο αγόρια και δύο κορίτσια, παραπέμπουν στους Power Rangers, τα Pokemon και την Cardi B. Φωτ.: Πηνελόπη Γερασίμου
0

Τον γνωρίσαμε πέρσι μέσα από την ανατρεπτική όσο και ξεκαρδιστική περφόρμανς «Kivotos Channel» που ανέβασαν με την Εύα Γιαννικοπούλου στο κανάλι της Στέγης στο YouTube.

Φέτος ο Ηλίας Αδάμ ξαναδίνει το «παρών» με μία ακόμα καταιγιστική όσο και «αυθάδη» παράσταση με queer πνεύμα και έντονες αναφορές στα κοινωνικά δίκτυα, την ποπ κουλτούρα και τις προβληματικές της επιθυμίας και του φύλου, μια παράσταση που φιλοδοξεί να διασκεδάσει αλλά και να προβληματίσει, να προκαλέσει ακόμα τον τολμηρό θεατή.

Ο λόγος για το «We are in the army now», που στο πλαίσιο της «Εξωστρέφειας» της Στέγης ετοιμάζεται να ταξιδέψει στη Μαδρίτη (Teatros Del Canal, 27-29/1/22), όπου θα παρουσιαστεί  για πρώτη φορά ζωντανά μετά από αρκετές περιπέτειες: Η πρεμιέρα αρχικά είχε προγραμματιστεί για τον Νοέμβριο του 2020 στη Μικρή Σκηνή στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Future N.O.W., αλλά λόγω της πανδημίας έκανε τελικά μια ψηφιακή «πρώτη» πέρσι τον Απρίλιο του 2021 στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση. 

Πυκνά τα ερεθίσματα και οι αναφορές, πολλά τα «θέλω» και τα «επιθυμώ» της αντισυμβατικής όσο και εικονοκλαστικής αυτής παράστασης, εκείνο όμως που ξεχωρίζει και εντυπώνεται περισσότερο στον θεατή είναι ακριβώς «η συλλογική οργή και ορμή μιας ολόκληρης γενιάς, μαζί με όλο το άγριο χιούμορ που τη διακατέχει».

«Είμαστε στον καιρό των τεράτων, ανάμεσα σε έναν κόσμο που πεθαίνει και σε έναν άλλον που παλεύει να γεννηθεί», λέει το εμπνευσμένο από τον Αντόνιο Γκράμσι μότο μιας παράστασης που αμφισβητεί καταρχάς την ίδια την έννοια του παραδοσιακού θεάτρου: τα πολυμέσα που χρησιμοποιούνται εδώ δεν είναι επικουρικό συμπλήρωμα αλλά η ίδια η ουσία της, αντικατοπτρίζοντας μια πραγματικότητα όπου ο ψηφιακός κόσμος τείνει να υποκαθιστά ολοένα περισσότερο τον συμβατικό, για το καλύτερο ή το χειρότερο.

«Έχουμε πόλεμο, μην το ξεχνάς μωρό μου» Facebook Twitter
Φωτ.: Πηνελόπη Γερασίμου

Γι’ αυτό και, αντίθετα με το καθιερωμένο πριν από μια παράσταση κάλεσμα στο κοινό για κλειστά κινητά, σε αυτήν εδώ ενθαρρύνεται να τα κρατά ανοικτά, ώστε να παρακολουθεί τα δρώμενα και από εκεί, συμμετέχοντας, αν θέλει, διαδραστικά, με σχόλια και emoji μέσω του λογαριασμού της ArmyandKittens στο Instagram.

Πολυδιάσπαση προσοχής, αγχωτική πολυπραγμοσύνη, διαρκής έκθεση, ανελέητος «βομβαρδισμός» με λέξεις και εικόνες; Μα αυτή δεν είναι η καθημερινότητα των περισσότερων millennials; Η ίδια η υπόθεση του έργου είναι εξάλλου εν μέρει μυθοπλασία, εν μέρει στηριγμένη σε βιώματα των συντελεστών της. 

Οι τέσσερις εξαιρετικοί νεαροί περφόρμερ, δύο αγόρια και δύο κορίτσια, παραπέμπουν στους Power Rangers, τα Pokemon και την Cardi B. Χειρίζονται μικρόφωνα, μουσικά όργανα, προτζέκτορες, laptops, smartphones, τους αρέσουν η παρενδυσία και οι μεταμφιέσεις, διαθέτουν «πανοπλίες» και «υπερόπλα». Είναι ο «απελευθερωτικός στρατός» που κηρύσσει ένα camp αντάρτικο ενάντια στη βία, τη σεμνοτυφία, την υποκρισία, την ετεροκανονικότητα, την πατριαρχία, τον σεξισμό, την αστυνομοκρατία, τις κοινωνικές ανισότητες, την περιβαλλοντική κρίση, τελικά ενάντια στο ίδιο το κυρίαρχο σύστημα που δεν διστάζει να αποκαλέσει με το όνομά του, γιατί «ένας είναι ο εχθρός, ο καπιταλισμός!», όπως λέει ένα κλασικό πολιτικό σλόγκαν.

Το στρες ως τρόπος ζωής, η διαρκής εργασιακή αλλά και υπαρξιακή ανασφάλεια, το φλερτ μέσω ψηφιακών εφαρμογών που, όσο απελευθερωτικό κι αν είναι, μπορεί ταυτόχρονα να γίνει τοξικό και κακοποιητικό, ο συστημικός, «καθωσπρέπει» ακτιβισμός μπαίνουν επίσης στο στόχαστρό της.

«Έχουμε πόλεμο, μην το ξεχνάς μωρό μου» Facebook Twitter
Φωτ.: Πηνελόπη Γερασίμου

Οι μουσικές, τα κοστούμια, οι ποπ, queer punk και κόμικ αναφορές, οι καυστικοί διάλογοι –ενίοτε και μονόλογοι–, ο διάχυτος ερωτισμός, η ρευστότητα των φύλων, η σωματικότητα των ερμηνειών και οι παράλληλες προβολές που τις πλαισιώνουν δημιουργούν ένα σκηνικό που άλλοτε θυμίζει ξέφρενο πάρτι, άλλοτε διονυσιακό όργιο, άλλοτε ανταπόκριση από ένα φουτουριστικό πολεμικό μέτωπο κι άλλοτε πάλι ψηφιακό παιχνίδι με χαρακτήρες-ολογράμματα σε μια πραγματικότητα virtual και ταυτόχρονα ωμή, χειροπιαστή. 

Πυκνά τα ερεθίσματα και οι αναφορές, πολλά τα «θέλω» και τα «επιθυμώ» της αντισυμβατικής όσο και εικονοκλαστικής αυτής παράστασης, εκείνο όμως που ξεχωρίζει και εντυπώνεται περισσότερο στον θεατή είναι ακριβώς «η συλλογική οργή και ορμή μιας ολόκληρης γενιάς, μαζί με όλο το άγριο χιούμορ που τη διακατέχει», όπως αναφέρει και το δελτίο Τύπου, μια οργή που στις «μετρήσεις» των χαρακτηριστικών των αντιπροσωπευτικών της επί σκηνής πρωταγωνιστών φτάνει το 100% και είθε να αποβεί λυτρωτική.

We are in the army now

Κείμενο & Σκηνοθεσία: Ηλίας Αδάμ

Σκηνικά, Κοστούμια & Ψηφιακός Χώρος: Sita Messer

Συνεργασία στο κείμενο και τη δραματουργία: Χρήστος Βρεττός, Χριστίνα Μαυρομμάτη

Συντονισμός δραματουργικών εργαστηρίων: Χρήστος Βρεττός

Πρωτότυπη Μουσική: Gary Salomon

Χορογραφίες: Πάνος Μαλακτός

Σχεδιασμός Φωτισμών: Παναγιώτης Λαμπής

Δημιουργία Video & Animation: Ίρια Βρεττού

Συνεργασία στα σκηνικά και τα κοστούμια: Ηλέκτρα Σταμπούλου

Παίζουν: Στυλιάνα Ιωάννου, Τζέο Πακίτσας, Σοφία Πριόβολου, Kristof στην περιοδεία (Gary Salomon στο αρχικό καστ)

Οργάνωση Παραγωγής: Cultόpια

Τεχνικός συντονιστής περιοδείας: Φοίβος Πετρόπουλος

Χειριστής βίντεο: Alfredo Pechuan

Executive Producer περιοδείας: Γιώργος Κατσώνης

Ηχολήπτης περιοδείας: Γιώργος Χάνος

Υπεύθυνη περιοδείας: Χριστίνα Λιάτα (Υπεύθυνη προγράμματος «Εξωστρέφειας» Στέγης Ιδρύματος Ωνάση)

Ανάθεση & Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Κατάλληλο άνω των 18 ετών

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Έκτορας Λυγίζος σκηνοθετεί τον Αποτυχημένο του Μπέρνχαρντ

Θέατρο / Ο Έκτορας Λυγίζος σκηνοθετεί τον Αποτυχημένο του Μπέρνχαρντ

Το έργο του κορυφαίου Αυστριακού συγγραφέα Τόμας Μπέρνχαρντ, που σφράγισε τη γερμανόφωνη λογοτεχνία κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, παρουσιάζεται σε πανελλήνια πρώτη στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Η θεατρική αυτή διασκευή μετασχηματίζει τη μονολογική αφήγηση του πρωτοτύπου σε μουσικοθεατρικό έργο για τέσσερις φωνές και ένα πιάνο.
M. HULOT
Βάσω Καμαράτου: Οι πληγές μας μάς κάνουν καλύτερους ανθρώπους

Θέατρο / «Εγώ που δεν μασούσα, φοβάμαι πια να περάσω ανάμεσα από παρέα αγοριών»

Η επιστροφή της Βάσως Καμαράτου στο θέατρο με την «Κασέτα» της Λούλας Αναγνωστάκη ήταν η αφορμή για μια εκ βαθέων συζήτηση με την ηθοποιό που αποκαλύπτει στο Facebook τον εσωτερικό της κόσμο με ειλικρίνεια και ευαισθησία.
M. HULOT
I WAS THERE : ΣΤΡΑΚΑΣΤΡΟΥΚΕΣ 

Θέατρο / «Στρακαστρούκες»: Μετά τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης, η παράσταση του Δημήτρη Σαμόλη είναι τρομερά επίκαιρη

Οι «Στρακαστρούκες» έρχονται να προστεθούν σε μια μακρά λίστα queer έργων που έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο ελληνικό θέατρο τα τελευταία χρόνια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η μυθιστορηματική ζωή και οι πολιτικές απόψεις της Καλής Καλό θα σε μάθουν πολλά για το σήμερα

Πρόσωπα / Η μυθιστορηματική ζωή και οι πολιτικές απόψεις της Καλής Καλό θα σε μάθουν πολλά για το σήμερα

Η γυναίκα που έζησε την ιστορία του ελληνικού θεάτρου, και πάλεψε για την Αριστερά αφηγείται τη ζωή της στο LIFO.gr σε μια συνέντευξη-ποταμό στον Αντώνη Μποσκοΐτη.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΟΣΚΟΪ́ΤΗΣ
Ηλίας Λογοθέτης: Ένας κάτοικος εντός της γλώσσας του Βιζυηνού

Θέατρο / Ηλίας Λογοθέτης (1939 - 2024): Ένας εργάτης του θεάτρου και του σινεμά που δεν υπήρξε σνομπ

Από τους Πέρσες του Κουν μέχρι το τηλεοπτικό Έτερος Εγώ Νέμεσις, ο Ηλίας Λογοθέτης διέσχισε όλα τα είδη με μπρίο, αξιοπρέπεια και ακατάβλητο ποιητικό οίστρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΥΡΙΤΣΑΚΗΣ

Θέατρο / Γιάννης Μαυριτσάκης: «Για δύο χρόνια απομονώθηκα και έγραφα, μόνος, σαν τα θηρία»

Λίγο πριν την πρεμιέρα του νέου του έργου «Rayman ούρλιαξε» σε σκηνοθεσία Περικλή Μουστάκη, ο συγγραφέας της ποιητικής ενατένισης και του σκληρού ρεαλισμού μιλάει για τα παιδικά του χρόνια, την πορεία του στο θέατρο, τη «συνάντησή» του με τον Μπερνάρ-Μαρί Κολτές και την αφοσίωσή του στη συγγραφή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Στην ανανεωμένη σκηνή του Θεάτρου της Οδού Κυκλάδων του Λευτέρη Βογιατζή όλα είναι δρόμος

Θέατρο / Το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων αλλάζει για τη νέα παράσταση του Στάθη Λιβαθινού

Το έργο του Τομ Στόπαρντ «Ο Ρόζενκραντζ και ο Γκίλντενστερν είναι νεκροί» ανεβάζει η ομάδα του Στάθη Λιβαθινού, ένα από τα λίγα θεατρικά ανσάμπλ στην Αθήνα που τον ακολουθεί εδώ και χρόνια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Αίθουσα Αναμονής. Humanity»: Ο Ένκε Φεζολλάρι μιλάει για μια παράσταση που αναδεικνύει την ομορφιά και τον εφιάλτη του ανθρώπινου είδους. 

Θέατρο / «Αίθουσα Αναμονής. Humanity»: Μια παράσταση για την ομορφιά και το σκοτάδι του ανθρώπινου είδους

Ο Ένκε Φεζολλάρι μιλά για την παράσταση που κινείται μεταξύ του mockumentary και του documentary, αφηγείται ιστορίες που συγκινούν και σοκάρουν, στιγμές επιτευγμάτων ή σκοτεινών σελίδων της ανθρωπότητας που ξετυλίγονται σε αίθουσες αναμονής.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Τζων Φούλτζεϊμς επιστρέφει με Βάγκνερ

Όπερα / «Η Βαλκυρία σχετίζεται με τους κόσμους του Τόλκιν και της Ρόουλινγκ»: Ο Τζων Φούλτζεϊμς επιστρέφει στη Λυρική

Μετά τον τολμηρό «Ντον Τζιοβάνι», ο διακεκριμένος Βρετανός σκηνοθέτης περνάει στην απαιτητική «Βαλκυρία», το δεύτερο μέρος της επικής τετραλογίας «Το δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν» του Ρίχαρντ Βάγκνερ που ανεβαίνει για πρώτη φορά από την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ