27o Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας: Η δημοκρατία των σωμάτων στην πράξη

Re-call Facebook Twitter
Re-call. Φωτο: Sjoerd Derine
0

Σώματα που αψηφούν τη βαρύτητα, που προκαλούν τις συμβάσεις, που δοκιμάζουν στα άκρα τα όρια των αντοχών τους. Σώματα όχι μόνο εύρωστα, εύπλαστα και αρτιμελή, αλλά και σώματα με αναπηρίες, που καταφέρνουν να ανατρέψουν την ίδια τη στερεοτυπική συνθήκη που τα θέλει καθηλωμένα, ανήμπορα, με περιορισμένες δυνατότητες και προοπτικές.

Σώματα «σε κίνηση, διαρκώς σε κίνηση», όπως διακηρύττει το μότο του φετινού 27ου Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας που ξεκίνησε την Παρασκευή στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα, σώματα που καταφάσκουν στο «μαζί» και όχι στο «μόνοι» του ερωτήματος που θέτει την ίδια στιγμή προκρίνοντας τη συνεργασία, τη συμπερίληψη, τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη ως εκείνες τις κινητήριες δυνάμεις που μπορούν να υπερβούν οποιαδήποτε κρίση, είτε οικονομική, είτε κοινωνική, είτε αξιακή, είτε υγειονομική, που μπορούν ταυτόχρονα να αποδείξουν ότι η διαφορετικότητα, η ποικιλομορφία και η πολυσυλλεκτικότητα είναι ο πλούτος του είδους μας, το πεπρωμένο και ο θρίαμβός του.

Το ένα ντουέτο σχημάτιζαν αποκλειστικά άνθρωποι με αναπηρίες, τα άλλα τρία ήταν μεικτά, με τις χορογραφίες να τους προσδίδουν μια σχεδόν απόλυτη ισορροπία ικανοτήτων και δεξιοτήτων, υλοποιώντας πάνω στη σκηνή μια εφαρμοσμένη «δημοκρατία των σωμάτων».

Αυτή την προοπτική ανέδειξε με τον καλύτερο τρόπο η εξαιρετική όσο και συγκινητική παράσταση «Mixed Doubles» που άνοιξε και επίσημα το 27ο KDF στο Μέγαρο Χορού, μια τολμηρή ιδέα της καλλιτεχνικής του διευθύντριας Λήδας Καπετανέα.

Ουσιαστικά επρόκειτο για μια παράσταση σε τέσσερις ενότητες που δημιούργησαν χορογράφοι από διαφορετικές χώρες, οι Φαϊζά Χρούτενς, Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη, Ντιέγκο Τορτέλι και Ροσέρ Λόπεθ Εσπινόζα, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού δικτύου Europe Beyond Access – μια σύμπραξη του Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Holland Dance Festival, το Oriente Occidente Dance Festival (Ιταλία) και το Skanes Dansteater (Σουηδία).

Το ένα ντουέτο σχημάτιζαν αποκλειστικά άνθρωποι με αναπηρίες, τα άλλα τρία ήταν μεικτά, με τις χορογραφίες να τους προσδίδουν μια σχεδόν απόλυτη ισορροπία ικανοτήτων και δεξιοτήτων, υλοποιώντας πάνω στη σκηνή μια εφαρμοσμένη «δημοκρατία των σωμάτων».

Cornered Facebook Twitter
Cornered. Φωτο: Sacha Grootjans

Στο εντυπωσιακό «Re-Call», μια χορογραφία της Βενετσιάνας Καλαμπαλίκη που είχε πρωτοπαρουσιαστεί προ διετίας στη Στέγη και τη διεθνή περιοδεία του ανέκοψε η πανδημία, η Βιβή Χριστοδουλοπούλου με την Ειρήνη Κουρουβάνη, αμφότερες γνωστές αθλήτριες και καλλιτέχνιδες  εστίασαν στην ταυτότητα των σωμάτων τους και πώς αυτή διαμορφώνεται από τις καθημερινές τους κινήσεις, είτε με υποστηρικτικά μέσα (τεχνητό μέλος και αναπηρικό αμαξίδιο αντίστοιχα), είτε χωρίς αυτά, με τα ίδια αυτά «εργαλεία επιβίωσης» να μετατρέπονται σε παιχνίδια και όργανα άθλησης.

Το «δικό μας» αυτό ντουέτο, που άνοιξε την παράσταση, ήταν σαν να συνομιλούσε ευθέως με εκείνο που την έκλεινε, της Ισπανίδας Anna Borras Pico και της Σουηδέζας Madeleine Mansson, που χορογράφησε η Καταλανή Ροσέρ Λόπεθ Εσπινόζα υπό τον τίτλο «Fine Lines»: Επρόκειτο ουσιαστικά για έναν ύμνο στο γυναικείο σώμα, μια δυναμική όσο και ντελικάτη υψηλής τεχνικής «σπουδή» όχι μόνο πάνω στις δυνατότητες δύο διαφορετικών σωμάτων, ενός αρτιμελούς και ενός άλλου με ξεχωριστές δεξιότητες, με το αμαξίδιό του να γίνεται άλλοτε ασπίδα, άλλοτε κέλυφος κι άλλοτε προωθητική μηχανή, αλλά επίσης πάνω στη γυναικεία συντροφικότητα, μια «σπουδή» φεμινιστική με ευθείες αναφορές στο κίνημα #metoo και στο σύνθημα «καμία μόνη».  

Feeling good Facebook Twitter
Feeling good. Φωτο: Sjoerd Derine

Στην αυτοσυνείδηση και ταυτόχρονα στη συνάντηση με τον άλλο, τον πλησίον, μέσα από διαφορετικότητες που ενώνουν αντί να χωρίζουν, εστιάζουν τόσο το «Cornered» που χορογράφησε η Φαϊζά Χρούτενς, με πρωταγωνιστές την Ολλανδέζα Annemieke Mooij και τον Γάλλο Aymeric Aude, όσο και το «Feeling Good» του Ντιέγκο Τορτέλι που, εμπνευσμένος από τον «Βιτρουβιανό Άνθρωπο» του Ντα Βίντσι, εστιάζει στην ολόπλευρη αποδοχή κάθε ύπαρξης, σε όλη τη δύναμη αλλά και την ευθραυστότητά της, σε όλο το εύρος των ομοιοτήτων αλλά και των διαφορών τους, των κανονικοτήτων αλλά και των ετεροτήτων τους, όπως τις απέδωσαν επί σκηνής οι Cristian Cucco και Annemieke Mooij.

Το 27ο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας συνεχίζεται με την παράσταση «Mobius» των Rachid Ouaramdane, χορογράφου και καλλιτεχνικού διευθυντή του Dance Theater of Chaillot, και της ακροβατικής κολεκτίβας Compagnie XY, μια ωδή στη συλλογική δημιουργικότητα, την αλληλοκατανόηση, την ενσυναίσθηση και τη συναντίληψη, θεμέλιους λίθους ενός πολιτισμού που επίκεντρο και μέτρο του έχει το ανθρώπινο ον σε όλη του τη δημιουργική πολυπλοκότητα.

Fine lines Facebook Twitter
Fine lines. Φωτο: Sjoerd Derine
Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ