Μοιάζει σαν να έχουν περάσει αιώνες από το 2018 που η Rina Balaj τραγουδούσε το «Gigi» μαζί με τον Sin Boy. H πρώτη τους συνεργασία ήταν κάτι πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της τραπ μουσικής στην Ελλάδα. Μέχρι τότε δεν ήταν συνηθισμένο να κάνει κάποιος τράπερ συνεργασία με γυναίκες συναδέλφους του. Το «Gigi» δεν ήταν ακριβώς τραπ, ήταν ρεγκετόν, ένας ήχος που αργότερα γνώρισε σαρωτική επιτυχία με το «Mama», πάλι του Sin Boy, σε συνεργασία με Έλληνες ράπερ.
Το γυναικείο ραπ δεν άνθησε ποτέ στην Ελλάδα, ενώ στην Αλβανία γνώρισε τεράστια επιτυχία, κυρίως λόγω της σκηνής του Κοσόβου. Μετά τον Sin Boy ακολούθησαν διάφορα ντουέτα στην Ελλάδα με ράπερ και κάποια ποπ τραγουδίστρια, όλα πολύ χορευτικά και ρεγκετόν. Ωστόσο, η Rina και ο Sin Boy συνεργάστηκαν πριν απ’ όλους και παραμένουν οι πιο πετυχημένοι: το «Gigi» έχει σήμερα εβδομήντα επτά εκατομμύρια views στο YouTube, ένα νούμερο αδιανόητο για βαλκανική επιτυχία.
Το ελληνικό κοινό μπορεί να γνώρισε τη Rina μέσα από αυτό το κομμάτι, στη χώρα της, όμως, ήταν ήδη σταρ. Είχε κάνει το ντεμπούτο της το 2015, μόλις στα δεκαέξι της, στο αλβανικό «Χ-Factor», τολμώντας να τραγουδήσει Adele και Rihanna. Μετά από δύο χρόνια έβγαλε το «Janari», το «Χιόνι του Ιανουαρίου» όπως το αποκαλεί, μια μπαλάντα σε συνεργασία με τον Endri.
«Δεν θα με χαρακτήριζα ράπερ» λέει, μιλώντας για πρώτη φορά σε ελληνικό μέσο, «και είναι ενδιαφέρον το ότι μου έχει μείνει αυτός ο τίτλος. Προσπαθούσα να πειραματιστώ μέχρι να βρω τον εαυτό μου και η ραπ ήταν ένα από αυτά τα πειράματα. Φάνηκε να αρέσει στον κόσμο και έτσι έγινε συνήθεια. Είναι μια εποχή που είναι της μόδας το τραπ και νομίζω ότι απλώς με παρέσυρε αυτή η μόδα. Δεν είμαι όμως ράπερ, προτιμώ να με αποκαλώ απλώς τραγουδίστρια. Προτιμώ να τραγουδώ και να παρουσιάζω μια δουλειά που θα αγαπήσει το ευρύ κοινό. Προσπαθώ να κάνω μουσική που θα καλύπτει τις συναισθηματικές ανάγκες των περισσότερων ανθρώπων και θα τους κάνει να αισθάνονται όμορφα και άνετα με αυτήν».
Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ξεχωριστός, πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε τον συνάνθρωπό μας. Βέβαια, κανένας δεν γεννιέται ρατσιστής και κανένας δεν γεννιέται τραμπούκος, αυτά είναι πράγματα που τα αναπτύσσει στην πορεία της ζωής τους αρχικά και κυρίως από την οικογένειά του.
Ισχύει αυτό που λέει. Παρότι τα πρώτα της κομμάτια φλέρταραν με τη ραπ, το άλμπουμ που έφτιαξε μαζί με τον Sin Boy κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, το «MM», μόνο τραπ δεν ήταν. Αντιθέτως, κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα φωτεινό ποπ κομψοτέχνημα, όπου χαιρόντουσαν τον έρωτά τους με κομμάτια που δεν έμπαιναν σε εύκολα μουσικά καλούπια. Σύγχρονο, αλλά με έντονο το στοιχείο των ντισκοτέκ των ’80s – ιταλοντίσκο και ο ήχος των ραδιοφωνικών επιτυχιών. Κι αυτό ακριβώς σημαίνει να κάνεις ποπ, να μπορείς να δανείζεσαι στοιχεία του παρελθόντος και να τα μετατρέπεις σε κάτι εντελώς ιδιοσυγκρασιακό, ανεξαρτήτως της γλώσσας ή της καταγωγής σου. Στο άλμπουμ τραγουδούν στα αγγλικά, στα ελληνικά και στα αλβανικά, ενώ μουσικά έχει περισσότερα κοινά στοιχεία με τη mash-up, υβριδική φιλοσοφία της Κ-pop, παρά με τη ρεγκετόν και την τραπ.
Rina - Bad Rosita
Το «ΜΜ» σηματοδότησε μια καινούργια αρχή για τους δύο μουσικούς που η μοίρα τούς έφερε μαζί, προσπαθώντας να ξεφύγουν από τα beef της τραπ σκηνής και την πίεση της υπερβολικής δημοσιότητας.
«Τον Sin Boy τον γνώρισα την πρώτη μέρα που ήρθε για το τραγούδι “Gigi”» λέει. «Δεν τον γνώριζα από πριν. Νομίζω ότι ήταν κεραυνοβόλος έρωτας και για τους δυο μας. Όταν γράφαμε το “MM” ήμασταν στο Δυρράχιο της Αλβανίας κι εκεί μας έπιασε η καραντίνα. Φτιάξαμε ένα μικρό στούντιο στο σπίτι και είχαμε πολύ ελεύθερο χρόνο που θέλαμε να εκμεταλλευτούμε προς όφελός μας. Τα ερεθίσματα ήταν πολλά και θέλαμε όλο αυτό να το βγάλουμε στη μουσική. Θέλαμε απλώς να γράψουμε ένα άλμπουμ στο οποίο θα μιλούσαμε για το μπούλινγκ και τη δύσκολη ζωή που βιώνει κάθε άνθρωπος, τονίζοντας ότι ποτέ δεν πρέπει να τα παρατάμε. Θέλαμε να ζωντανέψουμε τον ήχο του ’80 και νομίζω ότι τα καταφέραμε. Πολλοί άνθρωποι μας έστειλαν μηνύματα, λέγοντάς μας τις δικές τους δυσκολίες και ότι το άλμπουμ τους έκανε να νιώσουν ότι, ναι, όλα θα πάνε καλά».
Την ίδια ατμόσφαιρα προσπαθεί να μεταδώσει και με το «Bad Rosita», το κομμάτι που μόλις κυκλοφόρησε και το έχει γράψει για μια λεσβία φίλη της. «Μου αρέσει να εμπνέομαι από τις αληθινές ιστορίες των ανθρώπων, να βιώνει ο ακροατής μια πραγματική συνθήκη όσο ακούει το τραγούδι, πράγματα που και ο ίδιος ίσως έχει ζήσει». Αυτήν τη στιγμή ετοιμάζει το σόλο της άλμπουμ, που θα λέγεται «Balerina».
Η Ρίνα μπορεί στα βίντεο και στο Ιnstagram της να μοιάζει με ντίβα, αλλά κατά βάθος είναι μια απλή 22χρονη ερωτευμένη κοπέλα, γεμάτη θετική ενέργεια, που μιλά συχνά για τον σύντροφό της. «Είναι λίγο αστείο, αλλά, πέρα από τη μουσική και τα όμορφα ρούχα, είμαι μια “Μόνικα”» λέει γελώντας. Λατρεύω τη μαγειρική και είμαι τέρας καθαριότητας, τόσο πολύ, που καμιά φορά ο Sin τρελαίνεται. Ξέρω, ακούγεται περίεργο, αλλά μου αρέσει να τον λέω Sin».
Αυτή η έμφυτη καλή διάθεση ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι γεννήθηκε μέσα μια σκληρή εποχή. Είναι η άμυνά της. «Είμαι παιδί του πολέμου» εξηγεί. «Γεννήθηκα πριν από τη λήξη του πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο. Όλη η δύναμη και οι αντοχές της οικογένειάς μου έχουν μεταδοθεί σ’ εμένα. Δεν το βάζω κάτω εύκολα, ακόμα και αν γίνω στάχτη, θα αναγεννηθώ από αυτήν. Οπότε, ναι, η οικογένεια μου και η ζωή μου ήταν οι λόγοι που ίσως σήμερα είμαι αυτή που είμαι. Έχω γεννηθεί στην πόλη του Κοσόβου που ονομάζεται Πέγια (Peja) και έχω μεγαλώσει στο Ιστόγκ (Istog). Οι γονείς μου έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει επίσης στο Ιστόγκ. Είναι απλοί άνθρωποι, δεν μεγαλώσαμε με πολλά, αλλά πάντα είχαμε ο ένας τον άλλον και ήμουν τυχερή, καθώς με στήριζαν σε κάθε μου βήμα».
Rina ft Sin boy - Gigi
— Τι παιδί ήσουν όταν μεγάλωνες;
Ήμουν ιδιαίτερο παιδί. Ποτέ δεν με ικανοποιούσε το να παίζω και να έχω τις ίδιες ασχολίες με τα υπόλοιπα παιδία της ηλικίας μου. Είχα πολλές ανησυχίες ως προς την ύπαρξη την ίδια, ήθελα ένα ερέθισμα, κάπου να κουμπώσω και ποτέ κάτι δεν ήταν αρκετό για να με κρατήσει. Ήθελα να αλλάξω τον κόσμο με την παρουσία μου, να δημιουργήσω. Γι’ αυτό και οι πρώτες μου αγάπες ήταν η αρχιτεκτονική και ύστερα η ιατρική. Εν τέλει βρήκα ότι μου άρεσε να εκφράζομαι μέσω του χορού, όπου τελικά ήρθε το τραγούδι και εκεί έγινε το κλικ.
— Τι σε νευριάζει;
Όταν βλέπω ανθρώπους που τους ασκούν μπούλινγκ. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ξεχωριστός, πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε τον συνάνθρωπό μας. Βέβαια, κανένας δεν γεννιέται ρατσιστής και κανένας δεν γεννιέται τραμπούκος, αυτά είναι πράγματα που τα αναπτύσσει στην πορεία της ζωής τους αρχικά και κυρίως από την οικογένειά του.
— Έχεις βιώσει ρατσισμό εξαιτίας της καταγωγής σου ή σεξισμό επειδή είσαι γυναίκα;
Είμαι μια κοπέλα από το Κόσοβο, που έχει γεννηθεί, μεγαλώσει και ζήσει εκεί. Τον ρατσισμό νομίζω τον έχουν βιώσει κυρίως μετανάστες, εγώ δεν έχω υπάρξει μετανάστρια. Παρ’ όλα αυτά, αισθάνομαι λύπη για τους ανθρώπους που ασκούν ρατσισμό, καθώς αυτό τους μειώνει και σίγουρα είναι κάτι που δεν τους επιτρέπει να νιώσουν πώς είναι η ευτυχία και η αγάπη. Ναι, νομίζω ότι τους λυπάμαι.
Όσον αφορά τον σεξισμό, νομίζω ότι τον έχω βιώσει πιο πολύ στη δουλειά μου, καθώς πολλοί θεωρούσαν ότι, επειδή είμαι γυναίκα, δεν θα τα καταφέρω ή ότι δεν κάνω γι’ αυτό. Νομίζω ότι πολλές γυναίκες το βιώνουν αυτό στη δουλειά τους. Λοιπόν, εδώ είμαστε κάθε μέρα, να μας βλέπουν, να παίρνουμε άλλη μια νίκη. Είμαι πολύ ευτυχισμένη που είμαι γυναίκα, είμαστε δυνατές κι αυτό φαίνεται, ξεχειλίζει από παντού. Αγαπώ να βλέπω γυναίκες δυναμικές να παίρνουν τα ηνία της ζωής τους και να διεκδικούν αυτό που θέλουν. Είμαστε δυνατές, είμαστε εδώ και τίποτα δεν θα μπει εμπόδιο ανάμεσα σ’ εμάς και τα όνειρά μας.
— Τι σε φοβίζει περισσότερο;
Δεν μου αρέσει να προσελκύω τον φόβο. Στη δική μου φαντασία είμαι πάντα νικήτρια.
— Αισθάνεσαι πετυχημένη;
Νομίζω ότι ο όρος επιτυχία είναι μια πολύ υποκειμενική έννοια, δεν θα έπρεπε να έχει ταμπέλα. Δεν θα έπρεπε μόνοι μας να βαφτίζουμε έναν άλλον άνθρωπο επιτυχημένο, γιατί τα κριτήρια είναι προσωπικά για τον καθένα. Αν εννοείς επαγγελματικά, έχω ακόμα δρόμο μπροστά μου, δεν έχω εκπληρώσει το όνειρό μου, ούτε τους στόχους μου.
Κάθε μέρα δουλεύω σκληρά και προσπαθώ. Νιώθω, όμως, πολύ τυχερή. Είμαι τυχερή γιατί έχω την υγεία μου, ένα πράγμα που όλοι θεωρούμε δεδομένο, ενώ δεν είναι. Είμαι τυχερή γιατί έχω ανθρώπους γύρω μου που με αγαπάνε και με στηρίζουν ανιδιοτελώς. Είμαι τυχερή που βρήκα την αγάπη και το άλλο μου μισό για να κουμπώσω εκεί, δεν είναι κάτι που συμβαίνει κάθε μέρα, πάρα μόνο στα παραμύθια.
— Έχει όντως αλλάξει ο Sin Boy από τότε που είστε μαζί;
Δεν θεωρώ ότι ο Sin έχει αλλάξει, πιστεύω ότι έχει ωριμάσει πνευματικά και μουσικά, όπως κι εγώ.
Rina x Sin boy - Fallin' In Love
To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
