Πρισίλα: Η βασίλισσα ενός έρημου γάμου

Πρισίλα: Η βασίλισσα ενός έρημου γάμου Facebook Twitter
Το ταπεινό έργο της Κόπολα δεν διαθέτει άλογα στη μηχανή του, ούτε καν τα κλειδιά του βασιλείου, δηλαδή τα δικαιώματα να χρησιμοποιήσει την πρωτότυπη μουσική του Πρίσλεϊ, αλλά αφηγείται ψύχραιμα το θρίλερ εγκλεισμού, σαν ματαιωμένο love story.
0

Την ίδια ημέρα που έγραψε το signature τραγούδι της, «Jolene», η Ντόλι Πάρτον συνέθεσε και το «I will always love you». Όλος ο πλανήτης το γνωρίζει από την απογειωτική ερμηνεία της Γουίτνεϊ Χιούστον στον «Σωματοφύλακα», μια επιτυχία τόσο μεγάλη που τείνει να επισκιάσει το ιδιαίτερο παρασκήνιό της. Οι πιο σινεδίφες το γνώριζαν ήδη από την εμφάνισή του στο «Best Little Whorehouse in Texas», στις αρχές των '80s, με πρωταγωνίστρια την Πάρτον, η οποία το είχε πρωτοτυπώσει το 1974, είχε σχετικό airplay και μετρούσε μια διασκευή, από τη Λίντα Ρόνσταντ, όχι και τόσο αεράτη.

Αυτό που ελάχιστοι ήξεραν, μέχρι που η μικρή το δέμας αλλά μέγιστη στο τσαγανό και τη γενναιοδωρία τραγουδίστρια της κάντρι αποκάλυψε πρόσφατα, είναι πως οι σύμβουλοι του Έλβις του το είχαν προτείνει, εκείνος το άκουσε και του άρεσε αμέσως, θέλησε να το ηχογραφήσει, η Πάρτον το έμαθε και έκλαψε από τη χαρά και την τιμή, την κάλεσε ο μάγιστρος/μάνατζέρ του, ο διαβόητος συνταγματάρχης Πάρκερ, της το ανακοίνωσε και μαζί τής γνωστοποίησε χωρίς κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης πως τα κέρδη θα είναι στη μέση και τα δικαιώματα εκμετάλλευσης θα παραχωρηθούν στον βασιλιά της ροκ.

Σοκαρισμένη και μαζί αποκαρδιωμένη, η Πάρτον, πολύ πριν γίνει ανεξάρτητη και πλούσια, απάντησε με βαριά καρδιά πως λυπάται αλλά δεν εκχωρεί ποτέ, σε καμία περίπτωση, και για κανέναν, ακόμη και για τον αυτοκράτορα, την πνευματική της περιουσία, και, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, πόσο δίκιο είχε. Το «I will always love you» συνοδεύει, σημαδιακά, συμβολικά, και πολύ ταιριαστά στα χρονολογικά γεγονότα και την ψυχολογική συγκυρία, την Πρισίλα Μπολιέ Πρίσλεϊ στο δίλημμα «ελευθερία ή θάνατος», στη νέα ταινία της Σοφία Κόπολα, «Priscilla», μια φεμινιστική αναβάθμιση της αυτοβιογραφίας της πρώτης και τελευταίας συζύγου του Έλβις, με τίτλο «Elvis and me», στην οποία βασίστηκε.

Η Κόπολα ποτέ δεν ενδιαφερόταν για τους θορυβώδεις και, με τη χαρακτηριστική lo fi αισθητική της σε σκιερό φόντο και χαμηλότονη indie pop μουσική επένδυση, η Πρισίλα αναδεικνύεται σε ένα από τα τυπικά της μοντέλα, αδρανής στο βιαστικό μάτι που δεν νοιάζεται για την εσωτερική της διεργασία, survivor μιας ανατριχιαστικής ιστορίας, αν αναλογιστεί κάποιος πως από τα 14 της ξεδιαλέχτηκε για τη ζωή μιας οικόσιτης παλλακίδας και μετέπειτα συζυγικής υπαλλήλου του γνωστότερου ανθρώπου στον κόσμο.

Όπως και να διαβάσει κάποιος την ταινία, η Πρισίλα ήταν το ανώνυμο κορίτσι του Έλβις, ένα «me» μόνο στον δικό της λογισμό, και σε κανενός άλλου τον λογαριασμό. Ήταν, για να θυμίσουμε λίγο την ιστορία, το παραμυθάκι στις αρχές των '60s και το ξεκίνημα του σεναριακού μίτου (και MeToo, με τέτοια περίπτωση δεν θα μπορούσε να το αποφύγει…) της Κόπολα, το άβγαλτο ανήλικο που λιμπίστηκε το απόλυτο είδωλο όσο αυτός υπηρετούσε σε μια βάση στη Γερμανία, μια νόστιμη και χαμηλοβλεπούσα Τεξανή που είδε έναν τρυφερό και γλυκομίλητο σταρ να την ξεχωρίζει και εύλογα τσιμπήθηκε μαζί του, και με το που δόθηκαν οι απαραίτητες διαβεβαιώσεις στους γονείς της, μετακόμισε, μαθήτρια ακόμη, στην Graceland, και ρίχτηκε στην αρένα της μοναξιάς και της αναμονής.

Πρισίλα: Η βασίλισσα ενός έρημου γάμου Facebook Twitter
Μια νόστιμη και χαμηλοβλεπούσα Τεξανή που είδε έναν γλυκομίλητο σταρ να την ξεχωρίζει και εύλογα τσιμπήθηκε μαζί του, και με το που δόθηκαν οι απαραίτητες διαβεβαιώσεις στους γονείς της, μετακόμισε, μαθήτρια ακόμη, στη Graceland, και ρίχτηκε στην αρένα της μοναξιάς και της αναμονής.

Περιτριγυρισμένος από το σώγαμπρους ρεμπεσκέδες, ο Πρίσλεϊ βρισκόταν τότε στη φάση της μεγάλης αρπαχτής, με μια σειρά επιτυχημένων και περιττών ταινιών, τραγούδια που δεν είχαν πλέον σημασία, και μια εικόνα που σταδιακά θα υποχωρούσε στην εντυπωσιακή καρικατούρα του Λας Βέγκας, με ενδιάμεσες στάσεις σύντομα ειδύλλια με τις συμπρωταγωνίστριές του, ενώ η «Σίλα», το μωράκι του, περίμενε σπίτι, ευγνώμων και σιωπηλή στην αρχή, ανήσυχη και απογοητευμένη στη συνέχεια, μέχρι που αυθαδίασε στο μεγάλο αφεντικό και έγινε μάρτυρας του εγωκεντρικού, ανυπόφορου χαρακτήρα ενός κακομαθημένου αγοριού που δεν έλεγε να μεγαλώσει και εξαρτιόταν από τους κόλακες, τα χάπια και το κενό που τον κατάπινε όσο περνούσε ο καιρός.

Σοβαρά υποβαθμισμένη στον σαρωτικό «Έλβις» του Μπαζ Λούρμαν, η Πρισίλα της Κόπολα είναι το αντιδιαμετρικό flip side του. Παραμένει μια φιγούρα που πασχίζει να αρθρώσει λόγο, αλλά η φωνή της ταινίας της ανήκει, καθώς η ματιά της Κόπολα όχι μόνο ευθυγραμμίζεται με την αυτοβιογραφική εκδοχή των γεγονότων της νύφης στη φυλακή της Graceland, αλλά φέρνει μια αδιόρατη προσωπική υφή στο στόρι, ως κόρη μιας μεγάλης πατριαρχικής οικογένειας, με τη σκιά του πληθωρικού πατέρα και το φάντασμα του αδελφού που έχασε, σε διαφορετικές συνθήκες φυσικά.

Πρισίλα: Η βασίλισσα ενός έρημου γάμου Facebook Twitter
"Some other place, some other time", που μουρμούρισε κι ο Έλβις.

Δεν υπάρχει ούτε μισό ψεγάδι στη στάση της Πρισίλα απέναντι στον βελούδινο δυνάστη της. Καμία αντίδραση όταν της πετούσε αντικείμενα και μετά από ένα δευτερόλεπτο της ζητούσε συγγνώμη («έχω κληρονομήσει τα νεύρα της μάνας μου, μωρό μου»), ή όταν της πάσαρε υπνωτικά χάπια και δεν μπορούσε να συνέλθει με τίποτε. Το κυριότερο, η Πρίσλεϊ, η οποία είναι executive παραγωγός στην ταινία και παρευρέθηκε συγκινημένη στην παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βενετίας, ήταν εκείνη που ποθούσε σεξουαλικά περισσότερο κι όχι το αντίθετο, σύμφωνα με τη δική της γνώμη –και ποιος μπορεί πλέον να την κοντράρει– τον Έλβις, ενώ εκείνος έπαιρνε time out μέχρι να έρθει η σωστή στιγμή, ή ώσπου να παντρευτούν, ή, ακόμη χειρότερα, όταν περνούσε την πνευματικοψυχεδελκή του φάση και διάβαζε φιλοσοφικές φυλλάδες – τελικά τις έκαψε με τα φιλαράκια του, σε μια από τις αστείες στιγμές της ταινίας.

Πρισίλα: Η βασίλισσα ενός έρημου γάμου Facebook Twitter
Αυτό ακριβώς απεικονίζει η Σοφία Κόπολα, την άδεια ζωή μιας κοπέλας που βασικά υποδεχόταν τις βουλές των άλλων, δεν γινόταν νομικά και κοινωνικά να αποφασίζει για τον εαυτό της, αλλά τελικά αγάπησε με έναν τρόπο διακριτικό και αφοσιωμένο, αποτυχημένο αλλά τίμιο.

Απ’ την άλλη, ένα κορίτσι με περιορισμένες δραστηριότητες και εκ των πραγμάτων ελάχιστες ευκαιρίες να ρισκάρει και να κάνει λάθη, έγκλειστο, ανίδεο και άμαθο πέρα απ’ όσα της έδειχνε ο άνδρας του, δεν είχε και κάτι ενδιαφέρον να αφηγηθεί. Αυτό ακριβώς απεικονίζει η Σοφία Κόπολα, την άδεια ζωή μιας κοπέλας που βασικά υποδεχόταν τις βουλές των άλλων, δεν γινόταν νομικά και κοινωνικά να αποφασίζει για τον εαυτό της, αλλά τελικά αγάπησε με έναν τρόπο διακριτικό και αφοσιωμένο, αποτυχημένο, αλλά τίμιο.

Η Κόπολα ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για τους θορυβώδεις ήρωες και με τη χαρακτηριστική lo fi αισθητική της σε σκιερό φόντο και χαμηλότονη indie pop μουσική επένδυση η «Πρισίλα», με πιθανό υπότιτλο «Βασίλισσα ενός έρημου γάμου», αναδεικνύεται ένα από τα τυπικά της μοντέλα, αδρανής στο βιαστικό μάτι που δεν νοιάζεται για την εσωτερική της διεργασία, survivor μιας ανατριχιαστικής ιστορίας, αν αναλογιστεί κάποιος πως από τα 14 της ξεδιαλέχτηκε για τη ζωή μιας οικόσιτης παλλακίδας και μετέπειτα συζυγικής υπαλλήλου του γνωστότερου ανθρώπου στον κόσμο. Η Κέιλι Σπέινι, που τιμήθηκε με το Coppa Volpi ερμηνείας στη Βενετία, συλλαμβάνει την έννοια της στωικής αντίδρασης, ενώ ο Τζέικομπ Ελόρντι, πειστικός στη μίμηση του Έλβις, ευτυχώς αξιοποιείται διακριτικά από την Κόπολα και δείχνει πως είναι και ηθοποιός, εκτός από σέξι κινηματογραφικό μοντέλο, όπως συνέβη μπροστά στον φακό της Έμεραλντ Φένελ και με το «Saltburn». 

Απαλής προσέγγισης αντίδοτο στο λουρμανικό έπος, το ταπεινό έργο της Κόπολα δεν διαθέτει θορυβώδη ιπποδύναμη στη μηχανή του, ούτε καν τα κλειδιά του βασιλείου, δηλαδή τα δικαιώματα να χρησιμοποιήσει την πρωτότυπη μουσική του Πρίσλεϊ, αλλά αφηγείται ψύχραιμα το θρίλερ εγκλεισμού σαν ματαιωμένο love story. «Some other place, some other time», όπως μουρμούρισε κι ο Έλβις. 

Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους από την Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου.

Οθόνες
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΕΛΒΙΣ***1/2

Ανταπόκριση από τις Κάννες / «Elvis»: Κανείς δεν περίμενε μια τυπική βιογραφία από τον Μπαζ Λούρμαν

Στην μπαρόκ κονσόλα του Μπαζ Λούρμαν ο Έλβις μεταμορφώνεται σε μυθολογικό πλάσμα θηριώδους μελαγχολίας και η μουσική του διασταυρώνει μεθυστικά τις απαρχές του rock 'n’ roll με το σημερινό χιπ-χοπ in full blast.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Οθόνες / Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χάρι Λάιτον, όπου ο Χάρι Μέλινγκ συνάπτει μια BDSM σχέση με τον Σκάρσγκαρντ, ήδη από το τρέιλερ έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του Σουηδού πρωταγωνιστή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ