Όσκαρ 2022: Ένα ηχηρό χαστούκι στο πρόσωπο του Χόλιγουντ

Ένα ηχηρό χαστούκι στο πρόσωπο του Hollywood Facebook Twitter
Tο Χόλιγουντ ήρθε σε προσωρινή αμηχανία με το συμβάν αλλά συνήλθε γρήγορα και χειροκρότησε θερμά τον Γουίλ Σμιθ, τον δέχθηκε στα πάρτι, και είδαμε πολλές φωτογραφίες συναδέλφων του να τον αγκαλιάζουν θερμά κι εκείνον να γλεντάει χορεύοντας τα επινίκια ως γνήσιος Fresh Prince. Φωτ.: Getty Images/Ideal Image
0

Ιστορική η 94η τελετή απονομής των Όσκαρ: για πρώτη φορά μια streaming πλατφόρμα κατακτά το βραβείο της καλύτερης ταινίας, για το «CODA» που προβάλλεται αποκλειστικά στην AppleTv+. Η Αριάνα ντε Μπόουζ γίνεται η πρώτη Αφρολατίνα με αγαλματίδιο. Και στην αντίστοιχη κατηγορία του δεύτερου ρόλου, ο Τρόι Κάτσουρ, ο πρώτος κωφός άνδρας με Όσκαρ, 37 χρόνια μετά τη νίκη της συμπρωταγωνίστριάς του στην ταινία, Μάρλι Μάτλιν.

Η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, μαζί με εκείνη των κωφών, είχε την τιμητική της, με εμφατικές αναφορές από την ντε Μπόουζ, την Τζέσικα Τσαστέιν, η οποία μίλησε επίσης και για την κοινωνική μάστιγα της αυτοκτονίας, καθώς και την επιλογή του Όσκαρ σκηνοθεσίας στην Τζέιν Κάμπιον, του μοναδικού της βραδιάς για την «Εξουσία του Σκύλου», ενός γουέστερν που ανατρέπει τα δεδομένα του είδους και στηλιτεύει την τοξική αρρενωπότητα.

Τι ειρωνία! Αυτή ακριβώς η αυτοκαταστροφική, εξαιτίας του κοινωνικού πλαισίου, ή επιθετική κακοποιητική συμπεριφορά εξελίχθηκε στον αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή μιας απονομής αφιερωμένης στην αγάπη και την ομόνοια.

Ο Κρις Ροκ ανέλαβε την παρουσίαση του βραβείου για το ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους κι ένιωσε την ανάγκη να υπερασπισθεί την ιδιότητά του ως stand up κωμικού, έστω και σύντομα, για να προσθέσει κι εκείνος το δικό του χιούμορ στην επιστροφή σε παλιές κι ανάλαφρες τελετές. Αφού δοκίμασε ένα joke προς τον Χαβιέ Μπαρδέμ και την Πενέλοπε Κρουζ, που έπιασε τόπο (το κοινό γενικά μπήκε ορεξάτο στο Dolby Theater και το διασκέδαζε από το ξεκίνημα), στράφηκε προς τον Γουίλ Σμιθ και την Τζέιντα Πίνκετ, που καθόταν αυτοκρατορικά δίπλα του, σίγουροι και οι δυο για την πρώτη του νίκη για το «King Richard» στην τρίτη του υποψηφιότητα.

Ακριβώς έξι χρόνια πριν ο Ροκ είχε παρουσιάσει την τελετή ως οικοδεσπότης και αναφερόμενος στην απούσα Τζέιντα Πίνκετ Σμιθ, είχε αναρωτηθεί γιατί μποϊκοτάρει τα λευκά Όσκαρ. «Και ποιος την κάλεσε; Είναι σαν να μποϊκοτάρω εγώ τα εσώρουχα της Ριάνα. Δεν με κάλεσε ποτέ να μπω σ’ αυτά» είχε πει, συνεχίζοντας πως καταλαβαίνει τη στενοχώρια της που τότε δεν προτάθηκε για Όσκαρ ο Γουίλ για την ερμηνεία του στο «Concussion», αλλά επίσης πως δεν καταλαβαίνει γιατί πληρώθηκε 20 εκατομμύρια δολάρια για την μπαρούφα «Wild Wild West».

Οι δημοσιογράφοι πήγαν να βγάλουν λαβράκι στο άτυπο καβγαδάκι των συμπρωταγωνιστών στη «Μαδαγασκάρη» και ρώτησαν αργότερα τη θιγμένη σύζυγο, η οποία απάντησε κλείνοντάς το θέμα: «Έτσι είναι αυτά, πάμε παρακάτω».

Για τον άνθρωπο που επί δεκαετίες διαδίδει new age αρετές και τη θετική πλευρά της ζωής, η επίλυση λογαριασμών με τόσο δημόσιο τρόπο, χωρίς σκέψη και επεξεργασία, άξιζε τουλάχιστον την έμπρακτη και άμεση αποδοκιμασία ενός κοινού που υποτίθεται πως παλεύει για τον ειρηνικό διάλογο.

Στο αστείο για το ξυρισμένο κρανίο της, που παραπέμπει στη φανταρίνα J.I.Jane, η Τζέιντα γούρλωσε με αποστροφή τα μάτια της, ο Γουίλ αρχικά γέλασε και όταν το καλοσκέφτηκε, ανέβηκε στη σκηνή κι έσκασε έναν ξεγυρισμένο φούσκο στον άναυδο, αλλά ακόμη χαμογελαστό Ροκ: «Μόλις μου έσκασε μια σφαλιάρα που μου γύρισε το κεφάλι» διαπίστωσε, και ο άνθρωπος που κάποτε υποδύθηκε με οσκαρική πειστικότητα τον Μοχάμεντ Άλι επέστρεψε στη θέση του με σταθερό βήμα, σαν να μη συνέβη αυτό μπροστά σε ένα δισεκατομμύριο θεατές.

Και για να βεβαιωθούν ακόμη και οι τελευταίοι άπιστοι, που ενδεχομένως θεώρησαν πως το σκηνικό είναι στημένο, επανέλαβε δις μια βροντερή απειλή, καθήμενος πάντα, πως δεν επιτρέπει να ξαναπιάσει στο γ… στόμα του το όνομα της γυναίκας του και το δικό του.

«Ίσως παρακολουθήσατε τη μεγαλύτερη στιγμή στην ιστορία της live τηλεόρασης» μονολόγησε ο Κρις Ροκ και εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησε τι ακριβώς είχε διαμειφθεί, πάγωσε και μηχανικά πέρασε στους πέντε υποψηφίους και στον νικητή – που για την ιστορία, ήταν ο αξιολάτρευτος Questlove για τη σπουδαία δουλειά του στη συγκέντρωση αρχειακού υλικού και συνεντεύξεων από τους μαύρους μουσικούς που έπαιξαν στο «Summer of Love» στο Χάρλεμ του 1969.

Λίγες ημέρες πριν, ο Σον Πεν είχε απειλήσει πως θα λιώσει το ένα από τα δυο του αγαλματίδια, αν δεν μιλήσει κάποιος για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Στη συνέντευξή του στο Variety είχε μεν παραδεχθεί πως για κάποιους η στιγμή της βράβευσης είναι μοναδική και προσωπική, αυστηρά περιορισμένη στην αναγνώριση του καλλιτεχνικού επιτεύγματος, αλλά οι περιστάσεις είναι ανώτερες και επείγουσες, σε τέτοιο βαθμό που το βήμα των Όσκαρ αντιπροσωπεύει όλα αυτά που πρεσβεύει μια κοινότητα σκεπτόμενων ανθρώπων που κάνουν Τέχνη για έναν ευγενή σκοπό. Με λίγα λόγια, ενθάρρυνε τους νικητές ή ακόμη και τους παρουσιαστές να αξιοποιήσουν την ευκαιρία που τους δίνεται για κάτι ευρύτερο από τις ευχαριστίες τους στην οικογένεια, τους συνεργάτες και τα Θεία γιατί χάνονται ζωές και έχουμε πόλεμο.

Η σκιά της κατάστασης στην Ουκρανίας εθίγη διακριτικά και κομψά στη διάρκεια τριών και πλέον ωρών της βραδιάς, με τη Μίλα Κούνις να επικεντρώνεται στον αγώνα της να στηρίξει τους συμπατριώτες, με ενός λεπτού σιγή να ακολουθεί την εμφάνισή της. Και φυσικά, ο καθένας χάρηκε όπως έκρινε πως του άρμοζε.

Ο Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι ευχαρίστησε ονομαστικά τους ηθοποιούς της ταινίας του, «Drive My Car», ο Κέβιν Κόστνερ πλατείασε για την περιπέτεια της σκηνοθεσίας και η συνολική εντύπωση ήταν εκείνη μιας γιορτής που ανανεώνει την ελπίδα μιας μεγάλης κινηματογραφικής κοινότητας.

Ένα ηχηρό χαστούκι στο πρόσωπο του Hollywood Facebook Twitter
Ο Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι ευχαρίστησε ονομαστικά τους ηθοποιούς της ταινίας του, «Drive My Car». Φωτ.: ΕΡΑ

Το χειρότερο λογύδριο όλων ήταν το φορτισμένο μπαμπάλισμα του Σμιθ. Αφενός αυτοχρίσθηκε προστάτης όλων των γυναικών που ενεπλάκησαν στη «Μέθοδο των Γουίλιαμς», από τις μικρές που έπαιξαν τις κόρες του, και την Ονζανού Έλις, που χαρακτήρισε ντελικάτο πλάσμα, ως τις αδελφές Βίνους και Σερίνα Γουίλιαμς, που όπως έχουν (απο)δείξει στη δυναμική καριέρα τους, σίγουρα δεν τον έχουν ανάγκη. Δεν παρέλειψε να στηρίξει τη σύζυγό του, που τον κοιτούσε με ένα βλέμμα συγχαρητηρίων και υπερηφάνειας και φωτογενούς αγάπης – εξαιτίας ίσως του δυσκίνητου φορέματος, είχε διαλέξει μια γωνία καθίσματος που δεν εγκατέλειψε ποτέ στη διάρκεια της τελετής, πρώτο πλάνο στο κεντρικό τραπέζι.

Ωστόσο, ο άνδρας της είχε μόλις χειροδικήσει. Για ένα αστείο, κακόγουστο, ολότελα άστοχο (δεν ήξερε ή δεν ένοιαζε τον Ροκ πως η Τζέιντα ήταν ξυρισμένη λόγω της αλωπεκίας που είχε δηλώσει πως είχε;) και περιττό. Φάουλ, ναι, και τι κάνεις σε παρόμοια περίπτωση; Πώς αντιδράς;

Αντανακλαστικά, ο Σμιθ δεν ζήτησε καν τον λόγο. Τον πήρε μόνος του και έδρασε όπως έκαναν παλιά, στην wild wild West. Έλυσε τις διαφορές μπροστά σε όλους για να δείξει ποιος είναι ο άνδρας που προστατεύει την τιμή της γυναίκας του και παύει οποιαδήποτε πλακίτσα στο μέλλον.

Το δικό του φάουλ, για κόκκινη κάρτα, δεν είναι μόνο η βία, αλλά η μισή συγγνώμη στη συνέχεια, όταν παρέλαβε το Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου και απολογήθηκε στην Ακαδημία και τους συναδέλφους του, η αιτιολόγηση «η αγαπή σε κάνει τρελό», όπου παρομοίασε τον εαυτό του με τον Ρίτσαρντ Γουίλιαμς, που όλος ο κόσμος αποκαλούσε «τρελοπατέρα» γιατί δεν τον καταλάβαινε – «έγκλημα πάθους» ή κάτι δεν καταλάβαμε;

Σε πλάνα που είδαμε από το κανάλι της Αυστραλίας που μετέδιδε τα Όσκαρ και άφησε ανοιχτές τις κάμερες στο break αμέσως μετά την καρατιά, είδαμε τον Τάιλερ Πέρι να πιάνει φιλικά τον Γουίλ Σμιθ από τα μάγουλα και να του ψιθυρίζει κάποια λόγια για να τον κατευνάσει και να τον παρηγορήσει, και τον μέντορα όλων, Ντένζελ Γουόσινγκτον, να πηγαίνει προς το μέρος του. «Στην κορυφαία σου στιγμή ο διάβολος έρχεται να σε βρει» του είπε και το γνωρίζουμε γιατί το μαρτύρησε ο ίδιος ο Σμιθ από άμβωνος Dolby Theater, όταν παραλάμβανε το βραβείο του. Δηλαδή φταίει ο εξωαποδώ που δαιμονίστηκε και ό,τι έκανε, το έκανε για την αγάπη.

Την αγάπη που πρεσβεύει το Χόλιγουντ, που ναι μεν ήρθε σε προσωρινή αμηχανία με το συμβάν, όταν αντιλήφθηκε πως δεν είναι στημένο σκετς με εκκωφαντικό ηχητικό εφέ, αφού σείστηκαν τα ηχεία με το βαρύ χέρι που προσέκρουσε πάνω στο μικρόφωνο και το μάγουλο του Ροκ, αλλά συνήλθε γρήγορα και τον χειροκρότησε θερμά, και τον δέχθηκε στα πάρτι, και είδαμε πολλές φωτογραφίες συναδέλφων του να τον αγκαλιάζουν θερμά κι εκείνον να γλεντάει χορεύοντας τα επινίκια ως γνήσιος Fresh Prince.

Για τον άνθρωπο που επί δεκαετίες διαδίδει new age αρετές και τη θετική πλευρά της ζωής, η επίλυση λογαριασμών με τόσο δημόσιο τρόπο, χωρίς σκέψη και επεξεργασία, άξιζε τουλάχιστον την έμπρακτη και άμεση αποδοκιμασία ενός κοινού που υποτίθεται πως παλεύει για τον ειρηνικό διάλογο. Θα μπορούσε να τον είχε αφήσει στον τόπο. Ευτυχώς δεν άνοιξε ρουθούνι, ούτε καν έπεσε στο ολόφωτο καναβάτσο ο «Βράχος Κρις». Τα memes αναρωτήθηκαν τι επίπτωση θα είχε η σύγκρουση των δυο, αν δεν ήταν αμφότεροι black, straight and rich!

Ένα ηχηρό χαστούκι στο πρόσωπο του Hollywood Facebook Twitter
«Στην κορυφαία σου στιγμή ο διάβολος έρχεται να σε βρει» του είπε o Nτένζελ Γουάσινγκτον και το γνωρίζουμε γιατί το μαρτύρησε ο ίδιος ο Σμιθ από άμβωνος Dolby Theater, όταν παραλάμβανε το βραβείο του. Φωτ.: Getty Images/Ideal Image

Λίγο αργότερα η Ακαδημία καταδίκασε τη βία σε ανακοίνωσή της, η αστυνομία του Λος Άντζελες δήλωσε πως έλαβε υπόψιν της το περιστατικό και αναμένει μήνυση, αν το «θύμα» το επιθυμεί και όποτε το αποφασίσει, ο Κρις Ροκ, που κανείς δεν εντόπισε γιατί προφανώς εξαφανίστηκε σοκαρισμένος μόλις συνειδητοποίησε τι του ήρθε, αποφάσισε να μην κινηθεί νομικά και οι περισσότεροι συνάδελφοι, ειδικά θορυβημένοι για τις επιπτώσεις κωμικοί, όπως η Κάθι Γκρίγιν και ο Τζαντ Άπατοου, θεώρησαν απαράδεκτη την ενέργεια.

Εκτός από την επίσης κωμικό Τίφανι Χάντις, που χαρακτήρισε το «μπουκέτο» το ωραιότερο πράγμα που έχει δει, μιλώντας ως απροστάτευτη γυναίκα που ανέκαθεν ήθελε τον άνθρωπό της να ορθώνει το ανάστημά του απέναντι στις προσβολές.

Είναι ηθικολογικό να μιλάμε για το παράδειγμα που δίνει ο καθένας, αλλά σίγουρα φαντάζει υποκριτικό να προέρχεται από έναν άνθρωπο που επιδιώκει να δίνει νόημα ακόμη και στις καθημερινές του συνήθειες για να εμψυχώσει και, όπως είπε ο ίδιος, να αποτελέσει φάρο σε όσους τον χρειάζονται.

Και καλά ο Σμιθ, το έχασε και κατέφυγε στο ξύλο. Μπορεί να το μετανιώσει και ίσως τα βρουν με τον Ροκ κάποια στιγμή. Οι υπόλοιποι πολιτισμένοι, καθ’ όλα άξιοι, αλλά στην προκείμενη περίπτωση, ειλiκρινώς εμβρόντητοι και αναγκαστικά απαθείς παρατηρητές μιας ναρκισσιστικής προσωπικότητας σε ανεξέλεγκτη έκρηξη, που τον παρακολουθούσαν, προτιμούν να τον παρηγορήσουν, αντί να του θυμίσουν πως αν έχει πρόβλημα με μια χοντροκομμένη πλάκα, μπορεί να αποχωρήσει, να απαντήσει λεκτικά, κι αν επιμένει, να δώσει ραντεβού στα παρασκήνια, με όπλο το φρέσκο Όσκαρ και την ουσιαστική αγάπη του;

Το ερώτημα «τι θα έκανες εσύ στη θέση του» υπάρχει, αλλά δεν ισχύει γιατί δεν είσαι στη θέση του Γουίλ Σμιθ, αλλά οφείλεις να πάρεις θέση για να μη σου συμβεί εσένα. Ωστόσο, είναι να αναρωτιέται κάποιος αν η κοινότητα που πασχίζει να προσδιορίσει, μέσα από τη θεματική των ταινιών, τις αποφάσεις για τον τρόπο που οφείλει να εκπροσωπεί τον «γενναίο νέο άνθρωπο», σε μια βιομηχανία που δρούσε μονομερώς και αυθαίρετα επί δεκαετίες, δεν έχει σαστίσει για το πώς οφείλει να χειριστεί την έννοια και τη συμπεριφορά του «άνδρα» και της «γυναίκας».

Αυτήν τη στιγμή δεν πρέπει να ενδιαφέρει τόσο πολύ η μεμονωμένη αντίδραση, αλλά η συλλογική εκτίμηση, ειδικά από γυναίκες που ενίστανται όταν τις αντιμετωπίζουν ακόμη και σήμερα ως damsels in distress.

Ένα ηχηρό χαστούκι στο πρόσωπο του Hollywood Facebook Twitter
Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα μαζί με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο και τον Αλ Πατσίνο στην επέτειο των 50 χρόνων από τον πρώτο «Νονό». Φωτ.: Getty Images/Ideal Image

Μια τελετή που ενέταξε στο πρόγραμμα θρύλους του σινεμά, όπως ο Φράνσις Φορντ Κόπολα μαζί με τον Ντε Νίρο και τον Πατσίνο για την επέτειο των 50 χρόνων από τον πρώτο «Νονό» και η Λάιζα Μινέλι, επίσης 50 χρόνια μετά το «Καμπαρέ» και το δικό της Όσκαρ, με τη Lady Gaga να τη στηρίζει συγκινητικά στο πλάι της, καθώς και δυο εξαιρετικές ερμηνείες από την Μπιγιόνσε και την Μπίλι Άιλις με τον Φίνεας, που τελικά επικράτησε, προσκάλεσε το γαλάζιο νέο αίμα, προσπάθησε να λάμψει, έστω κι αν μετά την πρώτη ώρα γλίστρησε εύκολα σε déjà vu λύσεις και ντράπηκε για τα βραβεία του κοινού, εκτοπίζοντάς τα σε ασχολίαστα κλιπάκια λίγο πριν από τα διαφημιστικά διαλείμματα, επισκιάστηκε άδοξα και ολοκληρωτικά από μια εύφλεκτη στιγμή, που κάνει το μπέρδεμα με τους φακέλους του «Moonlignt» και του «Lalaland» να μοιάζει με showbiz πταίσμα.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM