Tον 12o αιώνα λειτούργησαν στη Γαλλία τα λεγόμενο «ερωτικά δικαστήρια», που τ' αποτελούσαν γυναίκες από ευγενή τάξη, με επικεφαλής κάποια πριγκίπισσα, είτε την ίδια τη βασίλισσα. Τα βασικά διλήμματα τα οποία οι δέσποινες καλούνταν να επιλύσουν ήταν:
α) «Μπορεί ανάμεσα στους συζύγους να υπάρξει πραγματικός έρωτας;»
β) «Ποιος; Αυτός που δίνει απλόχερα ή αυτός που δίνει με το στανιό, είναι άξιος ν' αγαπηθεί;»
Οι «νόμοι», κατά κάποιον τρόπο, πάνω στους οποίους τα ερωτικά δικαστήρια βασίζονταν, ήταν «γραμμένοι» από τροβαδούρους και μυθιστοριογράφους της εποχής - ήταν δηλαδή δημόσια γνωστοί ερωτικοί κώδικες υπαγορευμένοι απ' το κοινό αίσθημα, γι' αυτό και «ισχυρότεροι» απ' τους πραγματικούς νόμους.
Ο πιο πλήρης κώδικας που υπάρχει, είναι γραμμένος στο βιβλίο του βασιλικού εφημέριου Andre le Chapelain «De Arte honeste amandi» και υπολογίζεται oτι γράφτηκε στις αρχές του 13ου αιώνα Ο Δ.Οβιδόπουλος τον μετέφρασε πολύ πετυχημένα (παραθέτοντας και μια ενημερωτική μικρή μελέτη) στο παλιό περιοδικό της δεκαετίας του '60 «Εποχές».
Τον παραθέτουμε,κάνοντας αφηρημένα τη σκέψη ότι ο έρωτας· αλλάζει μορφή στο πέρασμα του χρόνου, οι άνθρωποι όμως μάλλον με τον ίδιο τρόπο βασανίζονται από τα ψέματα και τις φρεναπάτες του.
- Κανένας δεν μπορεί σε δυο αγάπες να δοθεί
- Αγευστο θα μένει ό,τι με τη βία παίρνει ο ένας απ' τον άλλον εραστή.
- Ο έρωτας πάντα μπορεί να μεγαλώνει ή να λιγοστεύει..
- Ορίζεται χηρεία δύο ετών στον εραστή που έχασε το ταίρι του.
- Από κανέναν χωρίς πάρα πολύ βάσιμο λόγο, δεν μπορεί ν' αφαιρεθεί το δικαίωμα της αγάπης.
- Δεν αρμόζει ν' αγαπάς αυτή που θα ντρεπόσουν να πάρεις γυναίκα σου.
- Ο αληθινός εραστής τα μόνα χάδια που ποθεί είναι της αγαπημένης του.
- Η εύκολη επιτυχία κάνει τον έρωτα ανούσιο: τα εμπόδια τον καταξιώνουν.
- Στο ίδωμα της αγάπης τους οι εραστές χλωμιάζουν.
- Καινούργια αγάπη διώχνει την παλιά
- Δεν αγαπιέσαι παρά μόνο για την αξία σου.
- Ερωτας που σβήνει, γρήγορα πέφτει και σπάνια ξαναζεί
- Οποιος αγαπάει έχει πάντα το φόβο μέσι του.
- Η ζήλεια η αληθινή τον έρωτα πάντα αυξάνει
- Η υποψία κι η ζήλεια που τη συντροφεύει μεγαλώνουν της αγάπης τον καημό.
- Οποιον του έρωτα παιδεύει η σκέψη, ο ύπνος και το φαΐ του λιγοστά.
- Του εραστή η κάθε πράξη πάντα στη σκέψη του άλλου καταλήγει.
- Ο έρωτας στον έρωτα τίποτα δεν αρνιέται.
- Ο εραστής δε γίνεται του άλλου χορτασμό να έχει
- Η παραμικρή υποψία βάζει τον εραστή σε μαύρες σκέψεις για το αγαπημένο πρόσωπο.
- Η πάρα πολύ συχνή χρήση της ηδονής στέκεται εμπόδιο στην άνθηση του έρωτα
- Δεν υπάρχει εμπόδιο μια γυναίκα ν' αγαπιέται από δύο άντρες κι ένας άντρας από δύο γυναίκες.
σχόλια