Αν εισαι από αυτούς που γράφουν κάθε μέρα στο ΄διαδίκτυο, τουλάχιστον γράφε λιγότερα . Δεν μπόρεσα να το διαβάσω όλο.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Αν εισαι από αυτούς που γράφουν κάθε μέρα στο ΄διαδίκτυο, τουλάχιστον γράφε λιγότερα . Δεν μπόρεσα να το διαβάσω όλο.
Δεν γράφω κάθε μέρα. Επίσης δεν γράφω ποτέ πολλά παρά μόνο όσα ακριβώς χρειάζονται για να εκφράσω αυτό που πρέπει.
Αν βαριέσαι εσύ δε φταίω εγώ.
Το κείμενο είναι πολύ ωραίο κι εκφράζει σύγχρονους προβληματισμούς.
3 πράματα έχω να παρατηρήσω:
1) Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική συμπεριφορά στο διαδίκτυο απ' ότι στην πραγματική ζωή. Χρησιμιποιώ το ίντερνετ κοντά 20 χρόνια και ούτε έναν (έναν άνθρωπο, όχι έναν άντρα, ίδιοι κανόνες ισχύουν και στα 2 φύλα) δεν έχω γνωρίσει που να συμπεριφερόταν όπως κάνει online. Άλλοι (οι περισσότεροι) ωραιοποιούν την διαδικτυακή τους περσόνα δίνοντας έμφαση στα θετικά τους και κρύβοντας κάτω από το χαλί τα όποια αρνητικά (κλασικό παράδειγμα που ανεβάζουν ιστορίες από ταξίδια, ψώνια, διακοπές, αγορές, ραντεβουδάκια, αγκαλίτσες κτλπ, και ποτέ -ή πάρα πολύ σπάνια- κάτι το οποίο πραγματκά τους απασχολεί ή είναι δυσάρεστο ή είναι unpopular opinion) και ζουν περισσότερο για αυτούς που τους ακολουθούν/βλέπουν/διαβάζουν, παρά για τους ίδιους. Σαν αυτούς τους τύπους που ντύνονται με τα καλά τους κοστούμια όταν πηγαίνουν ως προσκεκλημένοι σε κάποιο γάμο ή εκδήλωση, με το γυαλισμένο με κερί αμάξι τους και τα μαλλιά τους να κολυμπάνε στη λακ, ενώ όλο τον υπόλοιπο χρόνο είναι με σκονισμένο παρμπρίζ, κυκλοφορούν με πουκάμισα απομιμήσεις γνωστών μαρκών της λαϊκής και τα μαλλιά τους είναι αχτένιστα. Απλά για το θεαθήναι δηλαδή. Έτσι είναι οι περισσότεροι άνθρωποι διαδικτυακά, ειδικά στα σόσιαλ μίντια (είναι στην ανθρώπινη φύση η ωραιοπάθεια, ο ναρκισσισμός και η ματαιοδοξία, μη το αναλύουμε πολύ).
2) Δεν υπάρχουν ειδικοί. ΔΕΝ υπάρχουν ειδικοί (με κεφαλαίο "ΔΕΝ" για έμφαση). Ο κάθε "ειδικός" σου λέει την υποκειμενική συμβουλή του και δεν ισχύει καμία συμβουλή για όλους τους ανθρώπους, ΕΙΔΙΚΑ στα αισθηματικά (αλλιώς πολύ απλά και δεν θα υπήρχε ούτε ένας και μία single αλλά ούτε χωρισμένοι/ες θα υπήρχαν). Εδώ σε ψυχολόγο να πας και θα σου πει διαφορετική γνωμάτευση από άλλον ψυχολόγο, που δηλαδή και οι "ειδικοί" των σόσιαλ μίντια με κανένα πτυχίο στο πουθενά και που απλά τα κονομάνε από τους προβληματισμένους που ψάχνουν μία χείρα βοηθείας στο οτιδήποτε. Αυτοί είναι σαν τους αστρολόγους στα τηλεφωνικά κέντρα που σου λένε αυτό που θέλεις να ακούσεις (γι' αυτό και πάντα αυτοί ρωτάνε "τι σε απασχολεί/προβληματίζει" ώστε μετά να σου πουν τι "βλέπουν" στο φλιτζάνι και στις κάρτες Ταρώ).
3) Κάνε αυτό που σου λέει η καρδιά σου μετά από meeting με το μυαλό σου. Εσύ είσαι ο/η ένας/μία μοναδικός/η συμβουλάτορας/μέντορας/γκουρού και καπετάνιος της ζωής σου. Τόσο απλό. Μην σε νοιάζουν οι ταμπέλες, τις βάζουν άτομα που μένουν στην επιφάνεια των πραμάτων. Μην σε νοιάζει τι ίσως σκέφτονται για σένα άτομα που δεν ξέρεις καν (ή γνωρίζεις ελάχιστα). Χάνουμε υπερβολικά πολύ χρόνο ζώντας για τους άλλους και μετά περνάνε τα χρόνια και λέμε "που πήγε η ζωή μου;". Κάνουμε λάθη, μαθαίνουμε από αυτά, πειραματιζόμαστε, μεγαλώνουμε, μαθαίνουμε και άλλο, πειραματιζόμαστε και άλλο, μεγαλώνουμε και άλλο και μετά κατανοούμε μόνοι μας αυτά που κανείς "ειδικός" (και οτιδήποτε το παρεμφερές μυστικιστικό-εσωτερικό-ερμητιστικό-αλχημιστικό-ελιτιστικό, λες και μόνο μερικοί άξιοι εκλεκτοί ξεκλείδωσαν τα μυστικά του σύμπαντος και της ζωής και αν τους πληρώσεις το τάδε πρόγραμμα θα σε καθοδηγήσουν με την σοφία τους, περιουσίες έχουν χαθεί έτσι) δεν μπορεί να μας πει για εμάς.
Όσο για τις σχέσεις και όλα τα ερωτικά, είναι θέμα χρόνου να βρεις ένα ταίρι που να σε θέλει όπως είσαι, οι ίδιοι παράμετροι ισχύουν και για την αληθινή φιλία.
Χρόνος, τύχη και συγκυρίες, αυτά παίζουν ρόλο, και όχι το να πεις μία μαγική φράση που θα κάνει την άλλη να σε ερωτευτεί ακαριαία, ούτε στο μεσαίωνα δεν τα πίστευαν αυτά.
Dimitris, πολύ ενδιαφέρουσα η απάντησή σου κι ευχαριστώ που εντρύφησες στο κείμενο.
Στις δύο τελευταίες φράσεις σου υπάρχει μία ρομαντική προσέγγιση που ίσως να μην υπάρχει έξω αλλά τουλάχιστον δίνεις μια ελπίδα.
Τι να πω. Μακάρι.
@ Dimitris :
"Χρησιμοποιώ το ίντερνετ κοντά 20 χρόνια και ούτε έναν (έναν άνθρωπο, όχι έναν άντρα, ίδιοι κανόνες ισχύουν και στα 2 φύλα) δεν έχω γνωρίσει που να συμπεριφερόταν όπως κάνει online."...
Ε, εγώ είμαι τότε αυτός "ο ένας άνθρωπος" που συναντάς εδώ, μετά από 20 ολόκληρα χρόνια.
Και που συμπεριφέρομαι online με τον ίδιο τρόπο, όπως στην πραγματικότητα.
Αν και κάτι μου λέει, ότι αν μπεις στον κόπο να διαβάσεις ορισμένα από τα σχόλιά μου δε θα ήθελες να με γνωρίσεις 🙂
"Μέτρον άριστον" είχε πει ο αρχαίος Σοφός · και γιατί να του πάμε κόντρα ;
Τα άκρα βλάπτουν, σε κάθε περίπτωση. Και εσύ γράφεις όλο για άκρα στην εξομολόγησή σου.
Όμως, εγώ θα σου πω το λόγο που υπάρχουν τόσοι ειδικοί και "ειδικοί" σήμερα · είναι επειδή συνολικά ο κόσμος έχει καταντήσει όχι μόνο δυνητικά, αλλά ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ επικίνδυνος στο να ζει κανείς... Και αυτό έρχεται σαν αποτέλεσμα του ότι απλά, έχει χαθεί το μέτρο. Στα περισσότερα ζητήματα.
Επειδή λοιπόν τα ζητήματα είναι πάρα πολλά και εξειδικευμένα, αναγκαστικά πολλοί θα είναι και οι ειδικοί.
Και προσπαθούν να μας έχουν σε επαγρύπνηση, πάνω σε θέματα που είναι εύκολο να μας ξεφύγουν από τα χέρια και να μας οδηγήσουν στην υπερβολή, δηλαδή σε κάποιο άκρο.
Από εκεί και πέρα, καλώς να υπάρχουν · εμείς επιλέγουμε στο τί θα ακούσουμε από αυτούς.
Προσπαθούν όλοι αυτοί οι κακόμοιροι λαχανιάζοντας, να πουν με χίλιες λέξεις εκείνο που ο Σοφός χιλιάδες χρόνια πριν, το είπε στις μόλις δύο που έγραψα αρχικά.
Υπάρχουν όμως και πράγματα που βαφτίζονται άκρα κατά το δοκούν.
Για παράδειγμα αυτό με την καθημερινή γραφή στο διαδίκτυο που αναφέρεται στην εξομολόγηση.
Και χιλιάδες άλλα πράγματα.
Όπως και να ζήσεις μπορούν να σε αποκαλέσουν ακραίο.
Αν είσαι ''ήρεμος'' χαρακτηρίζεσαι ακραία ήρεμος.
Αν είσαι ''άγριος'' πάλι είσαι ακραίος.
Καταλαβαίνεις πώς το λέω.
Κι αυτό δυστυχώς συμβαίνει σε κάθε έκφανση της ζωής.
Η παρέα στην οποία βρέθηκα δεν μου μίλησε για ''μέτρον άριστον''.
Απλώς βάφτιζαν ακραίο ό,τι δεν έκαναν αυτοί.
Κι αυτό πάει να περάσει δυστυχώς ως επικρατούσα άποψη.
5.9.2025/07:13
"Αν είσαι ''ήρεμος'' χαρακτηρίζεσαι ακραία ήρεμος.
Αν είσαι ''άγριος'' πάλι είσαι ακραίος.
Καταλαβαίνεις πώς το λέω."...
Έλα, υπερβάλλεις. Παραδέξου το. Ακόμα και η ίδια η εξομολόγηση είναι υπερβολική, άρα ακραία.
Επίσης, αντιφάσκεις. Από τη μία, σωστά διαχωρίζεις "αυτούς που έχουν σπουδάσει πάνω στο αντικείμενο και μπορούν να δίνουν συμβουλές" ενώ από την άλλη τα βάζεις με τις "θεωρίες που βγαίνουν κάθε λίγο" και που οι ίδιοι αυτοί που έχουν σπουδάσει τις βγάζουν.
Εφόσον ο κόσμος "τρέχει" (επικίνδυνα) και οι ειδικοί όπως προείπα είναι σήμερα περισσότεροι, λογικό το να έχουμε "θεωρίες που βγαίνουν κάθε λίγο" και μην απορείς.
Όσο για τους πολλούς άλλους που το παίζουν "ειδικοί", αυτοί βγάζουν μόνο προσωπικές απόψεις όπως αυτές των γνωστών σου για το διαδίκτυο και όχι θεωρίες. Οι απόψεις τους, κυρίως βασίζονται σε προϋπάρχουσες θεωρίες που κάπου και αυτοί τις έχουν ακούσει και τις έχουν ενστερνιστεί - ενδεχομένως χωρίς να τις έχουν μελετήσει.
Μη συγχέεις όμως θεωρίες ειδικών και απόψεις απλού κόσμου, επειδή διαφέρει το ένα από το άλλο.
Στο παράδειγμά σου, δε νομίζω να έχει ο οποιοσδήποτε ειδικός πρόβλημα με την "καθημερινή γραφή στο διαδίκτυο" που αναφέρεις.
Και αυτό, επειδή και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι το ίντερνετ (καλώς ή κακώς) έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας. Πολλές φορές, μέρος και του επαγγέλματός μας.
Το να γράφεις όμως κάθε μέρα στο διαδίκτυο αφιερώνοντας πχ. πάνω από 8 ώρες ημερησίως, είναι κάτι άλλο. Αυτό ναι, συνιστά άκρο και πρόβλημα. Και ψυχικής υγείας, αλλά και σωματικής (υπάρχουν σχετικές μελέτες).
Και άσε τις σοφιστείες περί "του δοκούντος".
Στη ζωή δεν είναι όλα σχετικά. Και δεν παίρνουμε ως μέτρο το τί λέει ο ένας ή η μία παρέα στην οποία βρέθηκες, αλλά τί λέει και πώς χαρακτηρίζει η πλειοψηφία και η εμπειρία αιώνων. Δεν παίρνουμε ποτέ την εξαίρεση ώστε να την ανάγουμε σε γενικό κανόνα βγάζοντας συμπέρασμα, παρά μόνο αν θέλουμε να τσουβαλιάσουμε.
Εν ολίγοις, κάνεις ολοφάνερα λάθος. Και στην εξομολόγησή σου και τώρα. Με τον τρόπο σου, προάγεις την αμάθεια.
Αλίμονό μας αν δεν υπήρχαν ειδήμονες. Αυτό μόνο σου λέω.
Ξαναδιάβασε το αρχικό μου σχόλιο.
Εκεί τα γράφω όλα · τίποτα δεν παραλείπεται.
Πολύ απλά, δε δίνεις σημασία και δεν ακούς τους "ειδικούς" παρά μόνο τους ειδικούς. Το ποιους από όλους θα αποφασίσεις να βάλεις σε εισαγωγικά, αυτό αποτελεί τη δύσκολη εργασία, επειδή και οι ειδικοί σε αρκετές περιπτώσεις διαφωνούν μεταξύ τους.
Και πρέπει να την κάνεις όλη μόνος σου.
"Η παρέα στην οποία βρέθηκα δεν μου μίλησε για "μέτρον άριστον" "...
Δεν ήμουν εγώ μέσα στην παρέα αυτή, οπότε φυσικά και δεν το άκουσες.
Και ούτε θα το άκουγες, από τη στιγμή που ποτέ από όσο θυμάμαι δε συμμετείχα ενσυνείδητα σε επιφανειακές παρέες που "απλώς βάφτιζαν ακραίο ό,τι δεν έκαναν αυτοί.".
Να επιλέγεις τις παρέες που κάνεις. Ή ακόμα, και μόνο τον εαυτό σου αν δε βρίσκεις τις κατάλληλες.
Αυτό κάνω πολλά χρόνια τώρα και την περνάω ζάχαρη. Είμαι ένας πολύ ήρεμος αλλά βαθιά άγριος, και τους "μπερδεύω"...
Καταλαβαίνεις πώς το λέω 😁
Τέλος, να έχεις πάντα υπόψη αυτό που είχε πει (αν δεν κάνω λάθος) ο Βολταίρος :
"Τελικά, συμφωνώ με τις απόψεις που μέσα μου εκ των προτέρων τείνω να συμφωνήσω."