ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.11.2022 | 20:48

Σχέσεις και οικονομικά προβλήματα

Πώς μπορεί να κάνει γνωριμία ή σχέση κάποιος άνθρωπος που μένει με γονείς ή έχει οικονομική στήριξη από συγγενείς; Ακόμα και να μη μένει στο ίδιο σπίτι αλλά να είναι σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, πώς μπορεί να το καταφέρει; Το ξέρω πως οι σχέσεις είναι θέμα χημείας κι άλλων κοινών πραγμάτων που θα έχεις με τον άνθρωπό σου και αμοιβαίου νοιαξίματος και όλα αυτά. Η απορία μου είναι πώς ξεπερνιέται η συστολή. Έχει τύχει σε κάποιο άτομο που διαβάζει τη στήλη κι αν ναι λειτούργησε η σχέση;
12
 
 
 
 
σχόλια

Ανφέρεσαι στους άνδρες να υποθέσω. Στις γυναίκες δεν είναι πρόβλημα.
Και για να σου απαντήσω, είναι εξαιρετικά δύσκολο αν όχι απίθανο, Τουλάχιστον για κάτι σοβαρό/μακρυπρόθεσμο.

Άρα ζούμε σε μια χώρα όπου ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας δεν έχει καθόλου ερωτική ζωή.
Και στις άλλες χώρες θα είναι δύσκολο αλλά το λέω επειδή ζούμε εδώ στην Ελλάδα.
Εδώ υπάρχει μια αντίθεση σε σχέση με τα ζευγάρια που βλέπω.
Δηλαδή σε εκείνη την προ ημερών εξομολόγηση που έγραψε μια τριαντάχρονη που έλεγε ότι μένει στο σπίτι των γονιών της για να έχει οικονομική στήριξη κι ότι δε γίνεται αλλιώς, όσες ταυτίστηκαν και σχολίασαν υπέρ ήταν μόνο γυναίκες; Πιστεύω θα υπήρχαν και άντρες ανάμεσά τους.
Προσωπικά πιστεύω πως είναι δύσκολο και για τα δύο φύλα γιατί κι οι άντρες έχουν συγκεκριμένες παράλογες απαιτήσεις εμφάνισης και γενικά εξωτερικής εικόνας και επιπέδου διαβίωσης για τις γυναίκες. Βέβαια το βάρος της δημιουργίας και της διατήρησης ενός σπιτικού σε περίπτωση γάμου πέφτει δικαιολογημένα στον άντρα.
Αλλά αναρωτιέμαι τόσες και τόσοι άνεργοι ή χαμηλοεισοδηματίες ή άτομα που μένουν με γονείς και στηρίζονται οικονομικά κι έχουν διαμορφώσει τη ζωή τους έτσι μέσα στα χρόνια έχουν πραμγατικά μηδενική ερωτική ζωή, καμία επαφή ή είναι όπως με τη μοναξιά που πολλοί την επικαλούνται κι ας μην υπάρχει στη ζωή τους;
Ή είναι ταμπού και πρέπει να είναι κρυφό ότι πολλοί άνθρωποι δεν έχουν καθόλου ερωτική ζωή ή κάτι άλλο πρέπει να συμβαίνει.

Και όχι σε καμία περίπτωση δεν εννοώ να κάθεται άπραγος αιώνια ο άλλος ή η άλλη και να θέλει να έχει κάποιον άνθρωπο δίπλα του απλά να μιζεριάζουν μαζί (αν και συμβαίνει απ' ό,τι έχω δει κι έχω ακούσει).
Αλλά τόσοι άνθρωποι που ψάχνουν δουλειά και δε βρίσκουν ή που φεύγουν από δουλειές και βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο μέχρι να πάνε στην επόμενη ή που τραβάει αρκετό καιρό η στασιμότητά τους, οι μακροχρόνια άνεργοι ή αυτά τα μεγάλα ποσοστά των φτωχών ανθρώπων που διαβάζουμε συχνά ότι υπάρχουν ή άνθρωποι με μικρό μισθό που ανήκουν στα χαμηλά εισοδήματα έχουν στ' αλήθεια μηδενική ερωτική ζωή;
Δεν βλέπω να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Τέλος πάντων, καλά να 'μαστε και η ζωή συνεχίζεται.

@τυχαίος περαστικός
@28.11.2022 | 02:12

Fact No1 : Μια γυναίκα έστω και σε δύσκολη οικονομική κατάσταση θα βρει ευκολότερα άνδρα.
Αντίθετα, ένας άνδρας σε δύσκολη οικονομική κατάσταση ΔΕΝ θα βρει εύκολα γυναίκα. Διότι η βαρύτητα πέφτει (κυρίως) στον άνδρα όσον αφορά το οικονομικό κομμάτι επειδή οι γυναίκες έχουν ταυτίσει τον άνδρα με την ασφάλεια και όπως είναι γνωστό, το χρήμα φέρνει μια σταθερή/ασφαλής κατάσταση ειδικά για σχέση/οικογένεια και γενικά κάτι μακρυπρόθεσμο. Για κάτι πιο χαλαρό ίσως να είναι πιο εύκολο καθώς δεν έχεις υποχρεώσεις όπως παιδιά, σκυλιά κλπ. Αλλά και πάλι δύσκολο.
Η γυναίκα πολλές φορές θα έχει σαν ένα από τα βασικά κριτήρια επιλογής την οικονομική κατάσταση του άνδρα. Από την άλλη, ο άνδρας δεν κρίνει τόσο βάση λευτών. Ναι σίγουρα υπάρχουν και οι άνδρες που θα το κάνουν, αλλά μιλάω για τον κανόνα τώρα.
Fact No2 : Σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις θα δεις γυναίκες να βρίσκουν άνδρες σε χειρότερη οικονομική κατάσταση από αυτές. Είτε ισάξια είτε καλύτερη. Τώρα όσον αφορά το dating,
ανάλογα και τον βαθμό οικονομικής δυσκολίας που έχει ο καθένας. Έχει μηδενικό εισόδημα? Έχει κάποιο μικρό εισόδημα από κάποιο επίδομα? Έχει μισθό από μια δουλειά? κλπ
Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις το ίδιο, διότι όσο να'ναι αν δεν έχεις λεφτά ούτε για καπότες που λέει ο λόγος, τότε δύσκολα τα πράγματα στον ερωτικό τομέα. Παίζει ρόλο και το μπλα μπλα του κάθε άνδρας καθώς και το στυλ/vibes που εκπέμπει, αλλά αυτά από μόνα τους πολλές φορές δεν αρκούν. Για να μην αναφέρω και το ψυχολογικό κομμάτι λόγω έλλειψης χρημάτων όπου επηρεάζει περισσότερο τους άνδρες (για ευνόητους λόγους). Οπότε έχει έστω και μικρή διαφορά το μηδαμινό με το μικρό εισόδημα. Θες λεφτά να μετακινηθείς, να βγεις κλπ.
Οπότε εν ολίγοις, μια δύσκολη οικονομική κατάσταση θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στον τομέα των σχέσεων. Ναι θα επηρεάσει και έως έναν βαθμό και τις γυναίκες, αλλά τους άνδρες πολύ περισσότερο. Εννοείται ότι για κάτι σοβαρό όπως συγκατοίκηση/οικογένεια/γάμο, θες περισσοτερα λεφτά, ΚΑΙ εννοείται και οι 2, όχι να δουλεύει μόνο ο άνδρας και η γυναίκα να ξύνει το νιμού της.
Βέβαια υπάρχουν και εξαιρέσεις, όπως σε όλα τα πράγματα.

το σιγουρο ειναι οτι πολλοι αντρες δεν εχουν ερωτικη ζωη. καποιοι πανε στα καλα κοριτσια, αλλα οσοι αντεχουν οικονομικα. οι υπολοιποι στελνουν μηνυματα σε γυναικες μπας και κατσει καποια. που φυσικα ειναι ματαιο και χασιμο χρονου αυτο. καποιοι αλλοι εχουν αρχησει να αποφευγουν τις γυναικες, και γιατι ειναι ματαιο να τις κυνηγανε, και γιατι μπορει να μπλεξουν απτο πουθενα. και αυτο, γιατι αμα εισαι ωραιος , ειναι φλερτ, αμα δεν εισαι ωραιος, ειναι σεξουαλικη παρενοχληση. πολλοι παριστανουν τους φιλους σε γυναικες για να τις εχουν απο κοντα μενοντας με την ελπιδα οτι καποτε μπορει να γινει κατι μεταξυ τους. υπαρχει πολυ μοναξια, μιζερια, αφραγκια, και ελειψη σεξ, εκει εξω στους αντρες. και φυσικα δεν ενδιαφερετε κανενας και το παιρνανε στα ψιλα γραμματα

Σχέση χωρίς μια στοιχειώδη οικονομική άνεση, δεν υφίσταται. Και όχι δεν αφορά μόνο τους άντρες στις μέρες μας, αλλά και τις γυναίκες.. Τι, θα εξαρτάται μια γυναίκα οικονομικά από έναν άντρα; Τα τελευταία 30 χρόνια δεν υπάρχει αυτό, και όσες λίγες ξέρω που κάνουν αυτό το λάθος το τίμημα που πληρώνουν είναι πολύ βαρύ. Χίλιες φορές να ήταν μόνες τους. Δεν χρειάζεται να επεκταθώ, νομίζω καταλαβαίνετε.

Δεν θα έπρεπε όμως να είναι έτσι.
Εγώ κι οποιοσδήποτε μπορεί να μην άφηνε την αγαπημένη ακάλυπτη σε τίποτα, ούτε ένα ευρώ να πληρώσει για οτιδήποτε και να πρόσφερε τα πάντα.
Αλλα γενικά μιλώντας δεν θα έπρεπε να είναι έτσι.
Άρα...
Εγώ πάντως θεωρώ και αυτούς εδώ σε αυτό το άρθρο ευτυχισμένους:
https://www.lifo.gr/culture/photography/still-human-sygklonistiko-love-…

Ναι, με χίλιες δύο δυσκολίες αλλά έχουν τον έρωτά τους. Ο έρωτας πολλές φορές είναι και κίνητρο για να ενεργοποιηθείς και να αλλάξεις πράγματα στη ζωή σου γιατί είναι ζωογόνο συναίσθημα και βοηθάει σε πολλά.
Τι λέω όμως.
Γι' αυτό ο καθένας κοιτάζει να φτιάξει περιουσία με όποιο θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο μπορεί γιατί η καλοσύνη πέθανε. Μέχρι να έρθει η ώρα να ανοίξουν τους λογαριασμούς του ή να γίνει κάποιος έλεγχος για αθέμιτο πλουτισμό όπως βλέπουμε.
Μαγκιά τους όμως. Από μια μεριά έχουν ζήσει τόσα πράγματα μέχρι να 'ρθει η ώρα της πληρωμής, που ίσως τελικά αυτό να μετράει.
Κρίμα πάντως.

Τύχαιε περαστικε, ναι είναι ωραίο πράγμα ο έρωτας δεν διαφωνεί κάνεις μ αυτό, όμως πόσο κρατάει; Σε άλλους 2,σε άλλους 6 μήνες, μάξιμουμ 2 χρόνια. Και με την προϋπόθεση πως είναι αμοιβαίος, που σπανίως είναι. Μετά τι; Υποτίθεται μετατρέπεται σ αγάπη, πόσα ζευγάρια βλέπεις γύρω σου όμως που τους συμβαίνει αυτό; Γιατί εγώ μόνο συμβιβασμούς βλέπω. Και άμα δεν υπάρχει και χρήμα, είναι άστα να πάνε.
Θέλει ρεαλισμό η ζωή, τα πάντα κινούνται γύρω από το χρήμα, δεν λέω πως σωστά συμβαίνει αυτό αλλά συμβαίνει. Δεν έχει νόημα να κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα.
Κάποιος ειδικός, νομίζω ο Φρόιντ αλλά δεν παίρνω και όρκο, είχε πει πως ένας άνθρωπος για να είναι τουλάχιστον ικανοποιημένος, γιατί η ευτυχία είναι ψιλό άπιαστη έννοια, πρέπει να έχει οπωσδήποτε τα απαραίτητα και 2,3 περιττά,να έχει φίλους και σωστά δομημένη οικογένεια. Τον έρωτα δεν τον ανέφερε καν, γιατί κατά την δική μου εκτίμηση είναι πηγή δυστυχίας συνήθως και όχι ευτυχίας όπως αφελως πιστεύουν αρκετοί. Και ο λόγος είναι επειδή όπως ανέφερα και πιο πάνω, σπάνια είναι αμοιβαίος. Αν υπάρχει αμοιβαιοτητα, είναι η υπέρτατη ευτυχία, αλλά η σκληρή πραγματικότητα είναι πως σε λίγους συμβαίνει αυτό. Και αντε και σου συνεβη, πάνω από 2 χρόνια δεν κρατάει. Άρα που καταλήγουμε; Πως είναι μάλλον κάτι υπερεκτιμημενο.

Προς σχόλιο 02:35:
Σχετικά με αυτό που γράφεις πως είπε κάποιος ειδικός και που δεν παίρνεις όρκο αν είναι ο Φρόιντ, βλέπω ότι ακόμα και ο ειδικός αναφέρει τη σωστά δομημένη οικογένεια ανάμεσα στους παράγοντες εξασφάλισης της ικανοποίησης. Η σωστά δομημένη οικογένεια κανονικά θα έπρεπε να φτιάχνεται και να συντηρείται από ερωτευμένους ανθρώπους.
Δεν ξέρω πόσο κρατάει ο έρωτας, ένα μπαλαντοειδές σουξέ του 1998 έλεγε ''ένα χρόνο το περισσότερο''.
Συμφωνώ πως δεν έχει νόημα να κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα, προσωπικά τα έχω ορθάνοιχτα τόσο που κάποιες φορές με τυφλώνει κιόλας, τα έχω τόσο ανοιχτά στην πραγματικότητα σαν τον Άλεξ όταν γίνεται πειραματόζωο στη γνωστή ταινία ''το κουρδιστό πορτοκάλι'' ΄.
Πάντως προσωπικά σου εύχομαι ό,τι καλύτερο, να μη νιώσεις ποτέ την έλλειψη ούτε τώρα που έρχονται γιορτές ούτε γενικά στην καθημερινότητά σου γιατί συνήθως στη ζωή αυτά που χρειαζόμαστε περισσότερο δεν τα έχουμε. Τώρα το θέμα είναι και το κατά πόσο προσπαθούμε, αλλά εκεί μπαίνουν κι άλλοι παράγοντες και τέλος πάντων είναι μια μεγάλη και αδιέξοδη συζήτηση.

Καλά δεν έφτιαξαν τα πράγματα από το 1992 κια μετά μιας και αναφέρεσα ιστα τελευταία τριάντα χρόνια.
Επιδιώχθηκε πλουτισμός με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο, πήραμε συμβολυλές για το τι πρέπει να έχουμε κάνει ανάλογα με την ηλικία που βρισκόμαστε από lifestyle περιοδικά, γάμοι και σχέσεις συμφέροντος εκτινάχθηκαν, άντρες που ήθελαν δίπλα τους γυναίκες μόνο για να τις επιδεικνύουν ως τρόπαια, γάμοι με παράλληλες κρυφές σχέσεις, διαλυμένα σπίτια, φούσκα δανείων, κανένας ηθικός ή άλλος φραγμός στον ανταγωνισμό για μια καλύτερη θέση εργασίας (κι αυτό είναι κάτι που το κάνεις για να αρέσεις και να γίνεις αποδεκτός/ή στον/στην άλλη, είναι κι αυτός ένας λόγος μεταξύ άλλων), γάμοι και σχέσεις που διαμορφώθηκαν με αποκλειστικό γνώμονα την εξασφάλιση της πάρτης μας, απωθημένα, βία, μοναξιά, σχέσεις και γάμοι που χάλασαν λόγω κρίσης ων ουκ έστιν αριθμός (το ίδιο ισχύει και για φιλίες), απάτες και μηχανορραφίες κάθε είδους για να εξυψωθούμε στα μάτια του/της, άγχος, ψυχοφάρμακα, κατάθλιψη.
Δεν είναι απλά κοινωνικά φαινόμενα αυτά, συμβαίνουν επειδή φτιάχνουμε τις σχέσεις μας με επαγγελματικό πλάνο και ζητούμενα από υπάλληλο για πρόσληψη κι όχι από αγάπη, έρωτα, αλληλοκατανόηση, κτλ...
Εξαιρέσεις υπάρχουν λίγες αλλά παρατηρώντας το σύνολο.

Μια βελτίωση και μια διάθεση για ανεξαρτητοποίηση σε σύγκριση με τα παλαιότερα χρόνια σαφώς και υπάρχει.
Θέλει όμως πολυ καιρό ακόμα η πλήρης απελευθέρωση.
Προσδοκώ ολοκληρωτική έλλειψη καταπίεσης, ολόπλευρη στήριξη των επιλογών των γυναικών, μηδενισμό κτητικότητας και χτίσιμο σχέσεων χωρίς νοιάξιμο για την οικονομική κατάσταση του αντικειμένου του πόθου.
Μια κάποια ανιδιοτέλεια στις σχέσεις.