ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.11.2022 | 19:23

Πώς την έκανα λαχείο

Το πρώτο έτος των σπουδών εκτός της πόλης κατοικίας των γονιών μου πέρασε με αρκετή οικονομική δυσκολία καθώς ήμουν αναγκασμένος να δουλεύω στην εστίαση για να ζω με αποτέλεσμα να έχω πάρει 20 κιλά και να έχω χάσει πολλά λεφτά σε εξόδους, καφέδες κ.λπ.. Όμως εξοικειώθηκα με το φαστ φουντ και τους καφέδες. Κατά το δεύτερο έτος των σπουδών μου αποφάσισα να μην ξοδεύω πια ούτε σεντ σε καφέδες και εξόδους και πρότεινα στην παρέα μου να βγαίνουμε έξω σε πάρκα και πλατείες, ήταν απαραίτητος όρος για την έλευσή μου. Στην πορεία σκέφτηκα να παράγω και να πωλώ τους καφέδες σε φθηνότερη τιμή από τα μαγαζιά. Έτσι και έγινε, ξεκίνησα να φέρνω καφέδες για όλους που τους έφτιαχνα στο σπίτι μου σε ειδικές συσκευασίες που είχα αγοράσει προφανώς από το ίντερνετ και μάζευα τα χρήματα όλων, λέγοντας ότι είναι προσφορά φίλου που δουλεύει σε καφέ. Οι τιμές πολύ χαμηλές, σχεδόν δωρεάν, αλλά έβγαζα κέρδος στο Θεό. Το ίδιο έκανα λίγες μέρες αργότερα και με φαγητά, πίτσες, πίτες και κατεψυγμένα φαγητά που έψηνα στον φούρνο του σπιτιού μου (τις κονσέρβες τις ζέσταινα σε τσουκάλι) και συσκεύαζα σε ειδικές συσκευασίες. Όλοι ήταν ενθουσιασμένοι με τη φθηνή τιμή και εγώ ακόμη πιο ενθουσιασμένους που τσέπωνα καθημερινά χρήμα χωρίς κόπο. Είχα μάλιστα μισθώσει και έναν που ερχόταν με μηχανάκι και μας τα έφερνε, αφού πρώτα τα έψηνε στο σπίτι μου. Έπαιρνε όλα τα τιπς και σημειώσεις για τη Σχολή και ήταν ευχαριστημένος. Έτσι τσέπωσα ένα σωρό λεφτά. Μια κατεψυγμένη παλιόπιτσα των 3 ευρώ την χρέωνα 10 ευρώ, ένα καφέ που δεν μου κόστιζε σχεδόν τίποτα τον χρέωνα 1,50 ευρώ. Το νερό το χρέωνα 50 λεπτά, αλλά είχα αγοράσει σπίτι μαζικά τόσες ποσότητες που μου ερχόταν λαχείο. Έτσι είχα φτάσει σε ένα σημείο, με πάρτυ κ.λπ. που οργάνωσα για να κερδίσω χρήμα, όχι μόνο να πληρώνω όλα τα έξοδαά μου ανά μήνα αλλά να μου μένει και γερός μποναμάς που φούσκωνε την τσέπη μου αρκετά και με έκανε να νιώθω αξιοπρεπής. Έτσι όχι μόνο κέρδισα τη ζωή μου άνετα, αλλά -το πιο σημαντικό- και διευκόλυνα μετρίων και χαμηλών εισοδημάτων φοιτητές να ζήσουν μια ζωή πένα, χωρίς το άγχος του ξεπουπουλιάσματος. Ποτέ κανείς δεν έμαθε τίποτα, εκτός από τον "ντελιβερά", που το ήξερε από την αρχή. Ποτέ κανείς δεν έμαθε ότι δεν υπήρχε κανένας φίλος με καλές τιμές δήθεν. Έριξα μαύρη πέτρα πίσω μου και δεν ξαναασχολήθηκα με το σπορ. Να ξέρετε ότι όταν υπάρχει διάθεση όλα λύνονται και όλα ξεπερνιούνται.
9
 
 
 
 
σχόλια

Το λιγοτερο ανευθυνος; Πως δεν παθανε καμμια δηλητηριαση οι ανθρωποι. Πως εγγυαται κανείς οτι αυτα που παρασκεύαζες στο σπιτι σου ήταν ασφαλή για καταναλωση;
Και το οτι ενγαζες κερδος δεν το πιστευω. Με τοσο ρευμα που εκαιγες.
Αδυνατώ να πιστεψω οσα διαβασα.

Υποτιμας την νοημοσυνη των φιλων σου. απλά το ηξεραν οτι απο πισω εισαι εσυ και σε βοηθουσαν. Το ψιλοκαμαρωνεις πως τους κορόιδευες και μαλιστα εριξες μαυρη πετρα πισω σου.

"Ποτέ κανείς δεν έμαθε τίποτα"

...εδώ θα μπορούσε να είναι..."ποτέ κανείς δεν έΠαθε τίποτα"... δηλητηρίαση ας πούμε! Λέω γω τώρα.
Ρε είσαι καλά, τους πούλαγες κονσέρβα ζεσταμένη στο τσουκάλι για μαγειρευτό; Κλαίω.
Αυτά είναι μπίζνες!

EDIT : (Προσθέτω και το αρχικό μου σχόλιο διότι δεν ανέβηκε.)

Κατεψυγμένη πίτσα των 3 ευρώ την χρέωνες 10? Μαυραγορίτης εντελώς. Στην κατοχή θα είχες γίνει ζάμπλουτος. Επίσης, ο καφές και το νεράκι στο κυλικείο της σχολής θυμάμαι όταν ήμουν φοιτητής, ήταν πάρα πολύ φθηνά.
Και τι φάση με την κονσέρβα και το τσουκάλι? Πως δεν πάθαιναν καμιά γαστρεντερίτιδα? λολ
Τέσπα δεν νομίζω να ήταν τόσο βλάκες οι συμφοιτητές σου, τουλάχιστον όχι όλοι. Ειδικά με τόσα ντελίβερι όπου παραγγέλνεις ότι θες. Κάποιοι τσίμπαγαν, κάποιοι το έκαναν επειδή τους βόλευε ή/και ήθελαν να βοηθήσουν.

Υ.Γ. Joking aside, αν εξαιρέσουμε τα...κόλπα που έκανες, μπράβο για το hustle.
Κάπως το είχε πει ο Ιπποκράτης ''οι δύσκολοι καιροί απαιτούν και δραστικά μέτρα''.

Κι ένας ξάδερφος στο χωριό της μητέρας μου παλιά πούλαγε παγωτά ξυλάκια από όταν ήταν πιτσιρίκι με τρελό κέρδος κι έβγαζε από τη μύγα ξύγκι.
Είναι να το έχει κάποιος το επιχειρηματικό δαιμόνιο και να του έρθουν και ευνοϊκά τα πράγματα ώστε να μπορέσει να τα καταφέρει.
Πάντως η εξομολόγηση μού θύμισε πατέντα και πράγματα που θα γίνονταν στη δεκαετία του '80, λες και είμαστε στη φάση ''γλυκιά συμμορία'' ή στους ''πτυχιούχους'' του Βακαλόπουλου.
Πάντως στη σημερινή εποχή κι ειδικά για τους νέους παίζει ρόλο και η μάρκα του καφέ ή των τροφίμων και το μαγαζί από τα οποία προμηθεύονται τα καθημερινά μικροσνακ. Αν επιχειρήσει κάποιος κάτι ανάλογο δεν θα έχει και εξασφαλισμένη επιτυχία το εγχείρημα.
Παρ όλα αυτά μπράβο σου, υπήρξες τυχερός.