Η Γη βρίσκεται εν μέσω μιας επιταχυνόμενης αύξησης της θερμοκρασίας που ενισχύεται από την κλιματική αλλαγή και το 2018 προμηνύεται δυσοίωνο.
Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου GISS της NASA και του Πανεπιστημίου Κολούμπια αποκαλύπτουν ότι η μέση θερμοκρασία επιφάνειας στη Γη, μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουνίου του τρέχοντος έτους, ήταν το τρίτο πιο ζεστό εξάμηνο στην ιστορία του πλανήτη από το έτος έναρξης της καταγραφής, το 1880.
Αλλά η τάση είναι πολύ πιο ανησυχητική και σημαντική για το τι φέρνει...
Τα πρώτα εξάμηνα των τελευταίων τεσσάρων ετών - 2015, 2016, 2017 και 2018 - αποτελούν τις τέσσερις πιο θερμές καταγεγραμμένες περιόδους Ιανουαρίου-Ιουνίου. Αυτό δείχνει την κλιμάκωση του φαινομένου και το πώς μια νέα εποχή δημιουργείται ως καθεστώς.
«Όταν ένα ρεκόρ σπάσει μία φορά, είναι τρελό. Όταν ξανασυμβεί, είναι σύμπτωση. Όταν συμβαίνει τρεις φορές, είναι μια τάση, αλλά όταν συμβαίνει κάθε χρόνο, είναι ένα "κίνημα"», δήλωσε η Σάρα Γκριν, περιβαλλοντολόγος στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.
Όπως δείχνουν οι χάρτες της NASA, αυτή η τάση συμβαίνει σε ολόκληρο τον πλανήτη, δείχνοντας πως ολόκληρο το παγκόσμιο κλίμα έχει διαταραχθεί από παγιδευμένη θερμότητα στην ατμόσφαιρα, κυρίως διοξείδιο του άνθρακα.
«Σε ένα σταθερό κλίμα, ένα μέρος είναι θερμότερο από το κανονικό, ενώ ένα άλλο είναι πιο κρύο», δήλωσε η Γκριν. «Οι παγκόσμιοι χάρτες GISTEMP δείχνουν ότι αυτό δεν συμβαίνει πλέον. Σχεδόν παντού είναι πιο ζεστά από το κανονικό».
Αυτό περιλαμβάνει τους ωκεανούς της Γης, οι οποίοι είναι πολύ πιο απορροφητικοί από τη βραχώδη επιφάνεια της Γης. Πάνω από το 90% της θερμότητας που συσσωρεύεται στη Γη παγιδεύεται από τις θάλασσες.
«Η αμείλικτη θέρμανση των ωκεανών είναι ιδιαίτερα ανησυχητική», δήλωσε η επιστήμων.
Συνολικά, οι θερμοκρασίες Ιανουαρίου-Ιουνίου κατά τα πρώτα μισά των τελευταίων τεσσάρων ετών ήταν υψηλότερες από τις προϊστορικές εποχές, κατά 1,1 βαθμούς Κελσίου, δήλωσε ο Μακίκο Σάτο, επιστήμονας της NASA GISS. Το νούμερο μοιάζει μικρό, αλλά δεν είναι προειδοποιούν οι επιστήμονες.
«Αυτό δείχνει ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη συμβαίνει πραγματικά», δήλωσε ο Σάτο.
Η κλιματική αλλαγή διαταράσσει τις εποχές του χρόνου
Την περασμένη εβδομάδα, δορυφορικά δεδομένα τεσσάρων δεκαετιών κατέδειξαν αυτό που υποπτεύονταν πολλοί: ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα διαταράσσει και τις εποχές του χρόνου.
Μελετώντας τα συγκεκριμένα δεδομένα, οι επιστήμονες κατέληξαν για πρώτη φορά στο συμπέρασμα ότι οι εποχικές θερμοκρασίες βγαίνουν εκτός ισορροπίας εξαιτίας των ανθρώπων. Ένας ερευνητής δήλωσε χαρακτηριστικά πως η ανθρώπινη δραστηριότητα μεταβάλλει την ίδια την εναλλαγή των εποχών.
Απαντώντας ουσιαστικά και στους αρνητές της κλιματικής αλλαγής, οι επιστήμονες έδωσαν πιθανότητες «περίπου 5 σε 1 εκατομμύριο» να συνέβαιναν αυτές οι αλλαγές φυσικά, χωρίς την ανθρώπινη επίδραση.
Οι επιστήμονες του κλίματος μελετούν συνεχώς τα στοιχεία, ψάχνοντας για αυτό που αποκαλούν «αποτυπώματα». Κατά τη διάρκεια των χρόνων, έχουν καταφέρει να ξεχωρίσουν την επίδραση του ανθρώπινου παράγοντα από τον "γήινο θόρυβο", στα αρχεία καταγραφής της θερμοκρασίας, στη θαλάσσια χημεία, στη ραγδαία αλλαγή στην Αρκτική κ.α.
Αυτό που ανακάλυψαν είναι ένας ανομοιόμορφος ρυθμός εποχιακής αλλαγής στην ατμόσφαιρα πάνω από τις εύκρατες ζώνες του βόρειου και του νότιου ημισφαιρίου. Ενώ η αύξηση της θερμοκρασίας είναι παγκοσμίως γνωστή, τα καλοκαίρια στην τροπόσφαιρα γίνονται πιο ζεστά ταχύτερα από ό,τι οι χειμώνες, με τέτοιο τρόπο που η φυσική θα υπαγόρευε εάν τα αέρια του θερμοκηπίου ήταν ο υπαίτιος.
Τα δορυφορικά δεδομένα και τα υπολογιστικά μοντέλα για την αλλαγή της εποχικής θερμοκρασίας που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη, συμφωνούν μεταξύ τους ακόμη περισσότερο από ό,τι όταν υπολογίζουν τη μέση ετήσια θερμοκρασία.
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, επιστήμονας στο Εθνικό Εργαστήριο Λώρενς στο Λίβερμορ της Καλιφόρνια, Ben Santer, παρομοιάζει τα αποτελέσματα της έρευνας για τη θερμοκρασία με ένα κύμα που «σκάει» σε μία παραλία.
Για κάθε έτος από το αρχείο δορυφορικών δεδομένων 38 ετών, η ομάδα κατέγραψε τις μηνιαίες κατώτατες και ανώτατες θερμοκρασίες. Τα πρώτα χρόνια, τα «κύματα» ήταν μικρά. Όσο όμως πλησιάζουμε στο τέλος του συνόλου δεδομένων που εξετάστηκε, με τελευταία χρονιά το 2016, τα κύματα έχουν πολύ υψηλότερες κορυφές και πιο χαμηλά κοιλώματα.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science, εφιστά επίσης την προσοχή σε μια συνεχή αποσύνδεση των ευρημάτων που αποδίδουν την αύξηση της θερμότητας στην ανθρωπότητα, και στον τρόπο με τον οποίο η έρευνα αυτή παρουσιάζεται ενώπιον του αμερικανικού Κογκρέσου.
Ο Santer έχει ασχοληθεί και στο παρελθόν με διάφορες δηλώσεις που έχουν γίνει σε ακροάσεις του Κογκρέσου, ελέγχοντας για παράδειγμα κατά πόσο αληθεύουν οι ισχυρισμοί που είχε κάνει σε μία συνεδρία ο τότε επικεφαλής της υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος (EPA) Σκοτ Προύιτ. «Όταν εσφαλμένοι ισχυρισμοί γίνονται στο επίπεδο της επίσημης κατάθεσης στο Κογκρέσο και αποτελούν μέρος του Αρχείου του Κογκρέσου, τότε είναι σημαντικό να τις αντιμετωπίσουμε», ανέφερε ο Santer.
Τα κλιματικά μοντέλα είναι γνωστά για τις ατέλειές τους. Οι συντάκτες της έρευνας υποδεικνύουν πού είναι γνωστό ότι η προσομοίωση της θερμοκρασίας ξεπερνά τις πραγματικές θερμοκρασίες. Συζητούν εν συντομία αρκετές πιθανές εξηγήσεις και απορρίπτουν τον προβληματισμό ορισμένων επιστημονικών κριτικών ότι τα μοντέλα υπερεκτιμούν πόσο γρήγορα θα υπερθερμανθεί ο πλανήτης.
«Ο ισχυρισμός ότι η υπερεκτίμηση της υπερθέρμανσης οφείλεται αποκλειστικά σε ένα μεγάλο λάθος στην "ευαισθησία" του κλιματικού μοντέλου, έχει ελεγχθεί αλλού και δεν είναι αξιόπιστος», γράφουν οι επιστήμονες.
Στο τέλος, πέντε από τα έξι σύνολα δορυφορικών δεδομένων δείχνουν ότι το σήμα της υπερθέρμανσης έχει ξεπεράσει τον φυσικό θόρυβο, σύμφωνα με την έρευνα. Οι αλλαγές που συμβαίνουν μίλια πάνω από το έδαφος είναι μέρος του ίδιου παζλ που είναι ορατό από το παράθυρο του σπιτιού μας.
«Έχει παρατηρηθεί ότι ο κύκλος των εποχών αλλάζει και είναι επίσης ένα από τα πράγματα που τραβάει περισσότερο την προσοχή στην καθημερινή ζωή, με τα δέντρα να ανθίζουν νωρίτερα», τονίζει η Friederike Otto, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο πρόγραμμα έρευνας του κλίματος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης . «Αλλά μέχρι στιγμής αυτό ήταν δύσκολο να αποδοθεί επίσημα και με μεγάλη στατιστική σημασία από τη φυσική μεταβλητότητα».
Ο Santer βλέπει την έρευνα αυτή ως μια δυσάρεστη υπενθύμιση της γενικής κλιματικής τάσης. «Η συσσώρευση αποδεικτικών στοιχείων με ανησυχεί. Είναι ένα από εκείνα τα πράγματα για το οποίο δεν θες να έχεις δίκιο», καταλήγει.
Με πληροφορίες από Bloomberg
σχόλια