Καλοκαίρι στην Κάρπαθο: UFO, μακαρούνες και «σεληνιακά» έργα

Καλοκαίρι στην Κάρπαθο: UFO, μακαρούνες και «σεληνιακά» έργα Facebook Twitter
Όλυμπος Καρπάθου. Φωτο: Spiros Vathis/Flickr
3

Τα πολλά και αμείωτα μποφόρ είναι που χαρακτηρίζουν και καθορίζουν την Κάρπαθο. Έντονος και διαρκής άνεμος, όσο πουθενά αλλού, που σε εξωθεί αυτόματα σε μια αίσθηση πτήσης. Στις παραλίες (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, όπου γίνεται κοσμοσυρροή) δεν στέκεται απολύτως τίποτα. Αυτό το θέαμα της άδειας παραλίας, χωρίς ομπρέλες, ξαπλώστρες, beach bars, μουσικές, ηλιοθεραπευόμενους, ήταν η αρχή του έρωτα. Η πιο όμορφη παραλία είναι σίγουρα ο Διακόφτης. Πισινοειδής, λευκή άμμος και μια καντίνα για τα απαραίτητα. Παρ' όλα αυτά, η αγαπημένη μου παραλία είναι το Chickenbay, μια πανέμορφη θαλάσσια παιδική χαρά για windsurf. Κλειστός κόλπος, ρηχά νερά και άπειρος κόσμος (μέσα στη θάλασσα) να παλεύει με τον αέρα. Από παιδάκια μέχρι ηλικιωμένους, σε ένα όργιο από τούμπες, μικροσυγκρούσεις και τα πρώτα πλαναρίσματα. Όλα άκομψα, βρεγμένα, αναμαλλιασμένα και πάρα πολύ αστεία. Η τοπική new age σπεσιαλιτέ της Καρπάθου είναι το UFO, κάτι σαν σκεπαστή πίτσα-σάντουιτς, στην πιο υγιεινή της εκδοχή, με κοτόπουλο και μαρουλοντομάτα, αλλά και η μεγάλη καφρίλα chicken-parmesan, μια λίμνη από λιωμένο τυρί με κομματάκια κοτόπουλο να επιπλέουν. Κόλαση και τα δύο, για διαφορετικές περιστάσεις. Το ιδανικό μέρος να το φας είναι η Βella Κarpathos στη Χώρα, με τον πιο αξιολάτρευτο κι εξυπηρετικό ιδιοκτήτη-σερβιτόρο. Σπιτική τυρόπιτα ταψιού από το Edelweiss στη Χώρα. Μελιτίνια (σιροπιαστά γλυκά τυροπιτάκια) από το Κανίσκι στη Χώρα. Κουλούρες (τοπικό κριτσίνι με γλυκάνισο) από τον φούρνο των Μενετών. Παραδοσιακές χειροποίητες μακαρούνες στην ταβέρνα του Λεντάκη στην Όλυμπο. Τυρόπιτα με γλυκάνισο απ' τον φούρνο της Ολύμπου.

Απ' τα πράγματα που σίγουρα αξίζει να δεις είναι το γήπεδο μπάσκετ της Ολύμπου, χτισμένο πάνω στον γκρεμό, όπως και όλη η Όλυμπος, τα καμπουριασμένα και μονόπαντα απ' τη μάχη με τον αέρα δέντρα στον δρόμο προς την Όλυμπο, οι γκρεμοί αριστερά στον δρόμο από Αφιάρτη προς Αρκάσα, με τέλεια δύση ηλίου που βουτάει στο νερό και θέα την Κάσο, η απογείωση των αεροπλάνων το βράδυ απ' τον δρόμο προς Αγριλαοπόταμο, όπου ο αεροδιάδρομος ευθυγραμμίζεται ακριβώς με τον δρόμο και βλέπεις τα αεροπλάνα να έρχονται καταπάνω σου, τελευταία στιγμή να ανασηκώνονται και να σε προσπερνούν, και, οπωσδήποτε, το υπαίθριο σεληνιακό «έργο μοντέρνας τέχνης» δεξιά στον δρόμο από Αφιάρτη προς Αμμοπή, με τα πολύχρωμα βαμμένα κομμάτια βράχου που έχουν κυλήσει σε ένα χωράφι. Για μένα είναι αδιαπραγμάτευτα το πιο ιδιαίτερο και γοητευτικό μέρος που έχω βρεθεί, που είτε θα το ερωτευτείς κεραυνοβόλα είτε θα το μισήσεις και θα φύγεις τρέχοντας. Συμβατικά αισθήματα δεν χωράνε – γι' αυτό και μόνο είναι σπουδαίο.

Καλοκαίρι στην Κάρπαθο: UFO, μακαρούνες και «σεληνιακά» έργα Facebook Twitter
Φωτο: Carmine Urciuoli/Flickr
Ταξίδια
3

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Γειτονιές της Ελλάδας / Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Ο Άρης Αβέλλας περιγράφει τη ζωή του στη Σαμαρίνα, σε ένα μέρος που τραβάει την προσοχή ξένων αλπινιστών, σε έναν τόπο όπου όταν λιώνουν τα χιόνια μπορεί κανείς να βολτάρει σε καταρράκτες, να θαυμάσει άγρια ζώα, να δροσιστεί σε βάθρες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Βίνιανη

Γειτονιές της Ελλάδας / Βίνιανη: Πώς ένας καθηγητής προσπαθεί να ξαναδώσει ζωή σ' ένα χωριό στα Άγραφα

Μια συζήτηση με τον Νίκο Μπελαβίλα, καθηγητή Πολεοδομίας και Ιστορίας της Πόλης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που προσπαθεί να κάνει ακριβώς αυτό για το ιστορικό χωριό Βίνιανη των Αγράφων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

σχόλια

2 σχόλια
Ο Μύθος λέει εξωγήινοι τις έβαψαν...Η αλήθεια είναι τις έβαψε πολύ καλός φίλος που ο εγκέφαλος του είναι έτη φωτός μπροστά απο τους υπόλοιπους ντόπιους και απόδειξη αυτού οτι το συζητάμε εδώ στα σχόλια..!
Πρίν δύο χρόνια πάντως όταν ρώτησα έναν ντόπιο τί είναι αυτοί οι βαμμένοι βράχοι μου είπε ότι το έκανε ένας τρελός ένα βράδυ.Εσείς είστε σίγουρη ότι το έκανε κάποιος καλλιτέχνης;