Νάιτζελ Φάρατζ: Μια φυσιογνωμία της σκιάς, ξαφνικά στο προσκήνιο

Νάιτζελ Φάρατζ: Μια φυσιογνωμία της σκιάς, ξαφνικά στο προσκήνιο Facebook Twitter
Η χαρά του, την οποία δεν κατέβαλε κανένα κόπο για να κρύψει, έχει βάλει σε σκέψεις, κυρίως για το είδος των ανθρώπων που θα φέρει στο πολιτικό προσκήνιο του Ηνωμένου Βασιλείου το Brexit
1

Αν θέλει να είναι κανείς επιεικής μαζί του, θα τον χαρακτήριζε ιδιόρρυθμό, εκρηκτικό, καυστικό: έναν πολιτικό που δεν μασάει τα λόγια του – χαρακτηρίζεται άλλωστε για την ευφράδεια του – και δεν φοβάται ούτε την κριτική, ούτε την ειρωνεία, ούτε καν τις προσβολές και το γιουχάισμα, ακόμη και μέσα στην comfort zone του.

Και, ναι, η αλήθεια είναι ότι ο Νάιτζελ Φάρατζ έχει τη φήμη «σκληρού καρυδιού», πολιτικού που δεν φοβάται τις δημόσιες αναμετρήσεις και που έχει περάσει σε άλλο επίπεδο αυτό που γνωρίζουμε ως «βρετανικό φλέγμα».

'Ομως ποιος θέλει να είναι επιεικής με έναν ακροδεξιό καιροσκόπο; Έναν φιλοτομαριστή παραδόπιστο που μισεί τους ανθρώπους και λατρεύει το χρήμα; Με έναν από τους πλουσιότερους πολιτικούς στη Μεγάλη Βρετανία, με την πλέον προβοκατόρικη ατζέντα και την πλέον επιθετική ρητορική – ποιος ξεχνά τις επιθέσεις στην Ελλάδα και τον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά, πέρσι το καλοκαίρι του δικού μας δημοψηφίσματος- την απροκάλυπτη αλαζονεία του, πολιτική κι ανθρώπινη, που τον κάνει βαθιά αντιπαθή και μπορεί να εξαγριώσει ακόμη και εκπροσώπους της απολιτίκ μερίδας του ευρωπαϊκού κόσμου, (αν μπορεί, πλέον, να υπάρξει κάτι τέτοιο...);

Απολύτως, αντικειμενικά, ο Φάρατζ, αρχηγός του κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου, (UK Independence Party -UKIP) είναι ο άνθρωπος που δεν θέλει κανείς να ακούει – εντός ή εκτός Βρετανικού κοινοβουλίου: όχι μόνο γιατί, λόγω θέσεων και δηλώσεων είναι αντιπαθής, αλλά γιατί κάποτε οι απόψεις του, αν και αγενώς ή προβοκατόρικα διατυπωμένες, απηχούν τις αντιλήψεις του μέσου Βρετανού (ή ακόμη χειρότερα του μέσου Ευρωπαίου) και η αλήθεια είναι ότι δεν θέλει κανείς να συμφωνεί με τον Φάρατζ.

Εχθρός του ευρώ (αν και μεγάλος κερδισμένος κατά 5.000 ευρώ και λόγω… στοιχήματος), κατά καιρούς έχει καταφερθεί με σκληρές κουβέντες εναντίον του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ηγετική μορφή των ευρωσκεπτικιστών και της νομισματικής ένωσης της Ευρώπης, ο συντηρητικός Φάρατζ, θεωρείται από τις φυσιογνωμίες εκείνες της ιστορίας που ό,τι κι αν συμβεί, όποια κι αν είναι η εξέλιξη μιας κατάστασης για την οποία ανοιχτά έχει πάρει θέση, στο τέλος κερδίζει…

Οι πολιτικοί του εχθροί συνηθίζουν να λένε ότι εφ’ όσον επιβίωσε από καρκίνο των όρχεων στα 20 του και αφού επέζησε από τη συντριβή του αεροσκάφους του κατά τη διάρκεια προεκλογικής εκστρατείας του πριν από 6 χρόνια (από την οποία συντριβή απεγκλωβίστηκε και περπάτησε –περίπου- σα να μη συνέβη τίποτα) είναι ικανός για όλα, μπορεί να επιζήσει και να βγάλει κέρδος με και από όλες τις καταστάσεις…

Στην παρούσα φάση, το στίγμα και τα πραγματικά αισθήματα απέναντι στον Φάρατζ αποδίδονται χωρίς ίχνος επιείκειας σε σημερινό άρθρο του Guardian, όπου ο νικητήριος λόγος του χαρακτηρίζεται ως μνημείο ασχήμιας και γλοιωδέστατου πολιτικού λόγου.

Το περιεχόμενο της συγκεκριμένης ομιλίας καθίσταται ακόμη πιο αποκρουστικό, μετά τη δολοφονία της Κοξ, καθώς ο Φάρατζ σε μια αποστροφή του λόγου του αναφέρει ότι η επιτυχία του Brexit συνέβη "χωρίς να χρειαστούν αντιπαραθέσεις, χωρίς να πέσει ούτε ένας πυροβολισμός". Τραγικό, εκτός κι αν ήταν από καιρό έτοιμη η ομιλία, αλλά και πάλι μετά τα γεγονότα των προηγουμένων ημερών, μία σχετική διόρθωση ήταν επιβεβλημένη... 

Όπως χαρακτηριστικά έγραψε η εφημερίδα ήταν ένας νικητήριος λόγος, στον οποίο εμμονικά επανέρχονταν οι έννοιες της ειλικρίνειας, της αξιοπιστίας, της πίστης στο έθνος, από κάποιον που δεν φαινόταν να πιστεύει ακριβώς σε αυτές, αλλά στα οφέλη που είχε να περιμένει. «Ακουγόταν σαν εκείνον που έβαλε φωτιά σε μία τοπική οργάνωση, μόνο και μόνο επειδή ποτέ δεν του εξήγησε γιατί απέρριψε τη δική του υποψηφιότητα», παρατηρεί η αρθρογράφος και συνεχίζει λέγοντας πώς υπήρχε κάτι πραγματικά ανατριχιαστικό σ’ αυτή τη νικητήρια ομιλία, μία εσάνς εκδίκησης προς τα ιδεώδη του ενωμένου ευρωπαϊκού κόσμου.

Στο σήμερα και με τις εξελίξεις να θέτουν τη Μεγάλη Βρετανία εκτός ευρωπαϊκής ζωής, ο Φάρατζ βλέπει κάποια από τα μεγαλύτερα πολιτικά του όνειρα να γίνονται πραγματικότητα. Κι αν λάβει κανείς υπ’ όψιν και το ενθουσιασμένο πλήθος που παρακολούθησε χθες τον νικητήριο λόγο του; Ενδεχομένως, το Ηνωμένο Βασίλειο να βρίσκεται και απέναντι σε μία πολιτική φυσιογνωμία, που για χρόνια, από το βάθος στην αρχή και πιο κοντά στο προσκήνιο εν συνεχεία, επιχειρούσε να μανιπιουλάρει καταστάσεις. Η σημερινή μέρα και η εξέλιξη της τον "δικαιώνει"  και του δίνει ελπίδες και για κάτι περισσότερο, δημιουργώντας πονοκέφαλο τόσο στη σκεπτόμενη Ευρώπη όσο και στους πολιτικούς αναλυτές.... 

Πολιτισμός
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πέθανε ο θρυλικός σκηνοθέτης της όπερας Pierre Audi σε ηλικία 67 ετών

Πολιτισμός / Πέθανε ο θρυλικός σκηνοθέτης της όπερας Pierre Audi σε ηλικία 67 ετών

Ο κορυφαίος Γαλλο-Λιβανέζος καλλιτεχνικός διευθυντής, επιμελητής και σκηνοθέτης υπήρξε απόλυτα αφοσιωμένος στην τέχνη του και άφησε ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα στον κόσμο της όπερας, της μουσικής και του θεάτρου.
LIFO NEWSROOM
Η «Ανδρομάχη» της Μαρίας Πρωτόπαππα στην Επίδαυρο

Πολιτισμός / Η «Ανδρομάχη» της Μαρίας Πρωτόπαππα στην Επίδαυρο

Στη δραματουργική και σκηνοθετική προσέγγιση της «Ανδρομάχης» από τη Μαρία Πρωτόπαππα, η Ερμιόνη και η Ανδρομάχη αντιπροσωπεύουν τα ιδεώδη των χωρών τους, ενώ ο Μενέλαος και ο Πηλέας την πολιτική και την εξουσία
LIFO NEWSROOM
Τιμοτέ Σαλαμέ: Ο ηθοποιός αποσπά υψηλή διάκριση από την Ιταλική Ακαδημία Κινηματογράφου

Πολιτισμός / Τιμοτέ Σαλαμέ: Ο ηθοποιός αποσπά υψηλή διάκριση από την Ιταλική Ακαδημία Κινηματογράφου

Ο Τιμοτέ Σαλαμέ έχει επανειλημμένα εκφράσει τον θαυμασμό του για την Ιταλία και τον πολιτισμό της, ενώ έχει συνεργαστεί με Ιταλούς σκηνοθέτες και έχει συμμετάσχει σε ταινίες που γυρίστηκαν στη χώρα
LIFO NEWSROOM
Η Ρουθ Αζάουα επιστρέφει στο Σαν Φρανσίσκο της μέσα από μια αναδρομική έκθεση

Πολιτισμός / Η Ρουθ Αζάουα «επιστρέφει» στο Σαν Φρανσίσκο της μέσα από μια αναδρομική έκθεση

Το έργο και η ζωή μιας από τις πιο επιδραστικές καλλιτέχνιδες του 20ού αιώνα, που μετέφρασε τα τραυματικά βιώματά της σε τέχνη από σύρμα, ξετυλίγεται μέσα από την έκθεση του Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο
LIFO NEWSROOM

σχόλια

1 σχόλια
Αν ο Farage ανέφερε ότι η επιτυχία του Brexit συνέβη "χωρίς να χρειαστούν αντιπαραθέσεις, χωρίς να πέσει ούτε ένας πυροβολισμός" ίσως να εννοούσε πως δεν έπεσε ούτε ένας πυροβολισμός από την μεριά των υποστηρικτών του Brexit. Αυτό δεν θα ήταν ατόπημα εις βάρος της αδικοχαμένης Κοξ αλλά μια πολιτική δήλωση με ισχύ καταγγελίας. Σίγουρα θα έχουν υποπέσει στην αντίληψη πολλών αναγνωστών οι αμφιβολίες για το κατά πόσο έδρασε ο δολοφόνος της ανεξάρτητα κι όχι προβοκατόρικα. Το προφίλ της αδικοχαμένης Κοξ παραείναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα αυτών από τους Bremain που έχουν και τα περισσότερα να χάσουν από το Brexit και δεν θα χολόσκαναν μπροστά σε μια δολοφονία που θα προωθούσε τα συμφέροντά τους. Αναρωτιέμαι γιατί κανένας δεν βλέπει τη δήλωση του από αυτήν την οπτική γωνία.