Οι LGBT επιστήμονες νιώθουν πιο αποδεκτοί στο χώρο εργασίας τους

Οι LGBT επιστήμονες νιώθουν πιο αποδεκτοί στο χώρο εργασίας τους Facebook Twitter
1

Οι LGBT επιστήμονες νιώθουν πιο αποδεκτοί στο χώρο εργασίας τους Facebook Twitter

 

Οι λεσβίες, γκέι, αμφισεξουαλικοί και τρανσέξουαλ (LGBT) επιστήμονες νιώθουν πιο αποδεκτοί στο χώρο εργασίας τους από ό,τι οι συνομήλικοί τους σε άλλα επαγγέλματα, σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Homosexuality.

Ταυτόχρονα, διαπιστώθηκε ότι οι ερωτηθέντες σε επιστημονικούς τομείς με υψηλό ποσοστό γυναικών, όπως οι κοινωνικές επιστήμες, είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι ειλικρινείς με τους συναδέλφους τους, σε σύγκριση με εκείνους τους κλάδους που απασχολούνται περισσότεροι άντρες (όπως στους τομείς όπου κυριαρχούν οι ειδικότητες μηχανικών). Το αποτέλεσμα αυτό ίσως υποδηλώνει ότι εργαστήρια και εν γένει εργασιακοί χώροι, όπου απασχολούνται περισσότερες γυναίκες, έχουν την τάση να είναι πιο δεκτικοί σε επιστήμονες που δεν αντιστοιχούν στο στερεότυπο: straight άνδρας λευκής φυλής, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο Jeremy Yoder, εξελικτικός οικολόγος στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, στο Βανκούβερ του Καναδά, ο οποίος είναι ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης.

Tο αποτέλεσμα αυτό ίσως υποδηλώνει ότι εργαστήρια και εν γένει εργασιακοί χώροι, όπου απασχολούνται περισσότερες γυναίκες, έχουν την τάση να είναι πιο δεκτικοί σε επιστήμονες που δεν αντιστοιχούν στο στερεότυπο: straight άνδρας λευκής φυλής

Η έρευνα «Queer in STEM» ανέλυσε τις εμπειρίες 1.400 ατόμων LGBT που εργάζονται στους ευρύτερους τομείς της επιστήμης, της τεχνολογίας, της μηχανικής και των μαθηματικών (STEM). Πιο συγκεκριμένα, το ερωτηματολόγιο περιελάμβανε 58 ερωτήσεις σχετικά με το φύλο και τη σεξουαλική ταυτότητα, την επαγγελματική ζωή και κατά πόσον οι ερωτηθέντες θεωρούσαν ότι το εργασιακό και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον τους ήταν δεκτικό ή εχθρικό ως προς τις προτιμήσεις και την ταυτότητα τους.

Οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν κατά πόσον είναι ανοιχτοί με τη σεξουαλική τους ταυτότητα σε μια κλίμακα από το 0 («δεν το έχω αποκαλύψει σε κανέναν από τους συναδέλφου μου") έως και το 5 («όλοι το γνωρίζουν ή έχουν μια ιδέα»). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η πλειοψηφία των ερωτηθέντων (57%) είχαν εκδηλωθεί σε περισσότερους από τους μίσους τους συναδέλφους, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για το γενικό εργατικό δυναμικό των ΗΠΑ είναι 47%.

«Υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι αυτή η διαφορά είναι αληθινή», αναφέρει ο Yoder. «Σε επιστημονικούς χώρους εργάζεται ένα καλά εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό και μπορείτε πιο άνετα να αναμένετε μια ανοικτή κουλτούρα απ' ό,τι αν είχατε πάρει ένα τυχαίο πεδίο από ολόκληρο το εργατικό δυναμικό των ΗΠΑ».

«Η μελέτη αυτή ανοίγει νέους ορίζοντες», αναφέρει η Kristen Renn, κοινωνικός επιστήμονας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, η οποία μελετά LGBT φοιτητές. Προσθέτει ότι τα συμπεράσματα «παρέχουν μία αίσθηση ασφάλειας και διευρυμένων δυνατοτήτων στην LGBT/queer νεολαία που διερευνά τη μελλοντική σταδιοδρομία της. Για όσους αναρωτιούνται, "Μπορώ να γίνω χημικός και να είμαι ανοιχτά ομοφυλόφιλος;" Η απάντηση είναι: Ναι. Και δεν θα είσαι μόνος/η.»

Μία άλλη συγγραφέας της μελέτης, η Allison Mattheis, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες, προσπαθεί να καταλάβει τι κάνει κάποια περιβάλλοντα εργασίας πιο "φιλόξενα" από άλλα. Αυτή και ο Yoder διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες στην έρευνα ήταν πιο άνετοι όταν είχαν κάποιο είδος επίσημης υποστήριξης από τους εργοδότες τους, όπως δηλώσεις τους που καθιερώνουν μια κουλτούρα ανεκτικότητας στο χώρο εργασίας. Οι ερευνητές επικοινώνησαν με περισσότερους από 100 συμμετέχοντες για να αναλύσουν πρακτικές στο χώρο εργασίας που θα μπορούσαν να βοηθήσουν ετεροκανονικούς εργαζόμενους/εργοδότες να είναι πιο ανοιχτοί με τους LGBT συναδέλφους τους.

Υ.Γ.1: Παλαιότερες μελέτες έδειξαν ότι οι LGBT εργαζόμενοι που αισθάνονται πιο αποδεκτοί στον εργασιακό τους χώρο, είναι λιγότερο πιθανό να έχουν άγχος και να εκδηλώνουν αρνητική στάση απέναντι στους συναδέλφους τους.

 

Υ.Γ.2: Όπως καταδεικνύεται για άλλη μια φορά, η εκπαίδευση και η μόρφωση είναι δυνάμεις προόδου, ανέλιξης και οδηγούν σε μια πιο ανοιχτή/ανεκτική κουλτούρα. Στην Ελλάδα πως πάνε τα πράγματα αλήθεια; Γράψτε τη γνώμη και τις εμπειρίες σας κάτω στα σχόλια. 

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοντά στην άγρια καρδιά αυτού του κόσμου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Κοντά στην άγρια καρδιά αυτού του κόσμου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Οκτώ ιστορίες που κοιτούν την εποχή κατευθείαν στα μάτια και βλέπουν λίγο πιο βαθιά απ’ όσο θα περίμενες. Η Tina Brown που ξεγυμνώνει την αλήθεια των new media, ο Tillmans που κρατά ένα τραγούδι αθάνατο, η νύχτα του Chengdu που χάνεται μπροστά μας, το wool-camp σαν μικρή τελετουργία επιβίωσης, ο Hujar που φωτογράφιζε ψυχές, η Swinton που κουβαλά φως για όσους έφυγαν, ο νέος «Φρανκενστάιν» ως καθρέφτης της πατριαρχίας και ο Λαπαθιώτης που βρίσκει ξανά στόμα στη σκηνή. Διαφορετικά μεταξύ τους, συντονίζονται σαν ένας χάρτης του τώρα, λαμπερός, σκοτεινός, ακριβής.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
 Αν δεν μπορείς να μας νικήσεις, θα μας κοιτάς/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Αν δεν μπορείς να μας νικήσεις, θα μας κοιτάς/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Στην εποχή όπου η πρόοδος μιμείται την ευαισθησία για να επιβιώσει,το queer βλέμμα γίνεται η μόνη αξιόπιστη μέθοδος διάκρισης. Από την Ελεωνόρα Μελέτη και τη Τζένη Χειλουδάκη, δύο καθρέφτες μιας κοινωνίας που φοβάται να ρευστοποιηθεί ως τη σιωπηλή αξιοπρέπεια του Orlando, τη Róisín Murphy, τον Daniel Obasi, το t-fags και τη Δήμητρα της Λέσβου, οι εικόνες του κόσμου αποκαλύπτουν το αόρατο ρεύμα που τις διαπερνά: την πειθαρχία της τρυφερότητας.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Να γυρνάς προς το αληθινό αφού έχεις καεί από το ωραίο/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Να γυρνάς προς το αληθινό αφού έχεις καεί από το ωραίο/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Κάθε εποχή χτίζει τα φώτα της για να φωτίσει τον τρόμο της. Η Fruit Gillette τραγουδά μέσα απ’ το εργοτάξιο, η Vaginal Davis εισβάλλει στο μουσείο, ο Λάνθιμος αναζητά χαρά, ο Χόκνεϊ καπνίζει σαν να κρατά ακόμη το χρώμα του κόσμου. Ο Πάνος Μιχαήλ κοιτάζει την Ελλάδα όπως κοιτάς ένα φλας που σε τυφλώνει.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Αναγνωρίζωντας σε σένα τον ωραιότερο ευατό σου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Αναγνωρίζοντας σε σένα τον ωραιότερο εαυτό σου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Ο θάνατος του Διονύση Σαββόπουλου δεν ήταν απλώς ένα πολιτισμικό γεγονός. Ήταν η τελετή λήξης ενός αιώνα που πίστεψε πως η Ελλάδα μπορούσε να εξηγηθεί μέσα από τους μύθους της. Αυτό το πολυπόστ της ΟΑΣΗΣ χαρτογραφεί τη χώρα που επέμενε να υπάρχει μέσα του, από τις εθνικές κηδείες των ’90s μέχρι τη διάχυτη queer Ελλάδα του 2025, από τον Bowie και τη Μελίνα μέχρι τα σημερινά queer σώματα που χορεύουν μέσα σε pixels και φως. Μια αφήγηση για το πένθος, τη μνήμη και την επιμονή μιας χώρας να επιβιώνει μέσα από τη συγκίνηση.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT
*Η θαυμάσια απειλή του να υπάρχεις χωρίς να απολογείσαι/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Η θαυμάσια απειλή τού να υπάρχεις χωρίς να απολογείσαι/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Η θεία Σταματίνα είπε intersex και η Ελλάδα σώπασε για ένα δευτερόλεπτο, όσο χρειάζεται για να αλλάξει εποχή. Ο Γιώργος Καπουτζίδης δεν έκανε επανάσταση, έκανε κάτι πιο σπάνιο: έμαθε σ’ ένα έθνος να μιλά με τρυφερότητα. Κι αυτό, σε μια χώρα που ακόμη συγχέει τη φωνή με τη βία, είναι σχεδόν θαύμα.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Τι σημαίνει να γεννιέσαι ίντερσεξ;

Athens Pride 2022 / Explainer: Τι σημαίνει να γεννιέσαι ίντερσεξ;

Το γράμμα «Ι» στο αρκτικόλεξο ΛΟΑΤΚΙ+ αντιστοιχεί σε υγιή ανθρώπινα σώματα που μέχρι σήμερα συχνά παθολογικοποιούνται και υποβάλλονται σε επεμβάσεις «κανονικοποίησης» φύλου ερήμην τους. Η Intersex Greece εξηγεί τον όρο, τις δυσκολίες και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα ίντερσεξ άτομα στην Ελλάδα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
*Από τον λαιμό ως την αυγή/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Από τον λαιμό ως την αυγή/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Σε έναν κόσμο που φοβάται τη σιωπή, η ΟΑΣΗ επιμένει να μιλά με ευαισθησία. Δέκα κείμενα–καθρέφτες, από τη Θεία Σταματίνα ως τον Sorour Darabi, για το βλέμμα που δεν ωραιοποιεί, παρατηρεί.Για την ατέλεια που γίνεται φως, και για το queer που επιβιώνει μέσα στην τρυφερότητα.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Nα μένεις μέσα στο φως/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Nα μένεις μέσα στο φως/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Το νέο πολυποστ του Πάνου Μιχαήλ παρακολουθεί το δάκρυ, την έκθεση και την επιείκεια ως μορφές αισθητικής πίστης. Από τον οίκο Dior μέχρι το Eye Filmmuseum του Άμστερνταμ, κι από τα Instagram ban του Slava Mogutin ως την επιμονή της ομορφιάς στο έργο του Παπαϊωάννου, η ΟΑΣΗ σκιαγραφεί τη νέα ηθική του φωτός: πώς η τέχνη, η μόδα και το queer βλέμμα συναντιούνται στην πιο ανθρώπινη τους στιγμή τη στιγμή που ραγίζουν.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
«Στο θέατρο ο κόσμος θέλει να βλέπει άντρες ή, καλύτερα, “άντρακλες”»

Οι Άλλοι / «Στο θέατρο θέλουν να βλέπουν άντρες ή, καλύτερα, “άντρακλες”»

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Βασίλης Βηλαράς μιλά για τη σιωπηλή βία των εφηβικών του χρόνων, την αγωνία των γκέι αντρών στη σκηνή, τη φοβική βιομηχανία του θεάτρου και την ανάγκη να μείνουμε άνθρωποι σε μια εποχή που όλα ξεχνιούνται γρήγορα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ο ανυπεράσπιστος καημός για ένα ακόμη κράξιμο/από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Ο ανυπεράσπιστος καημός για ένα ακόμη κράξιμο/από τον Πάνο Μιχαήλ

Από τον ποταμό της Baarn μέχρι το φιλί στις «Σέρρες», κι από το βλέμμα–countdown του Ren Hang μέχρι τη φάρσα του Μίστερ Μπούτια, η ΟΑΣΗ καταγράφει τα queer ραγίσματα που δεν έγιναν ποτέ ιδιωτικά. Dickpics, cult σώματα, drag spoof βιντεάκια, καμπαρέ φωνές, τηλεοπτικά taboos· όλα στην ίδια καμπύλη: γέλιο, καύλα, πληγή, ανάσα. Το ripology του queer δεν είναι θεωρία· είναι ο ανυπεράσπιστος καημός που μας κρατάει ζωντανούς.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Κάθε τρελό παιδί/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / *Κάθε τρελό παιδί/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Η ελληνική ψυχανάλυση κρύβει ακόμα τα queer σώματα στις σκιές: από τα τηλεοπτικά δικαστήρια της Τατιάνας μέχρι τα hashtags των θεραπευτών–influencers. Σπαράγματα μνήμης, media τραύματος και επιβίωσης συνθέτουν μια ιστορία που ποτέ δεν ειπώθηκε ολόκληρη.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Οι εκδόσεις που απευθύνονται στο LGBTQ+ κοινό αντιμετωπίζουν διακρίσεις από τους διαφημιστές, προειδοποιούν οι εκδότες

Διεθνή / Τα περιοδικά που απευθύνονται στο LGBTQ+ κοινό αντιμετωπίζουν διακρίσεις από τους διαφημιστές, προειδοποιούν οι εκδότες

Η αντι-DEI εκστρατεία στις ΗΠΑ και οι διαφημιστές που αποφεύγουν να συνεργαστούν με τα έντυπα που απευθύνονται στην LGBTQ+ κοινότητα και άλλες μειονότητες
LIFO NEWSROOM

σχόλια

1 σχόλια
Είναι μάλλον λογικό στον ευρύτερο χώρο της επιστήμης η αποδοχή στη διαφορετικότητα να είναι ισχυρότερη. Κατά κανόνα (με τις απαραίτητες εξαιρέσεις ασφαλώς), οι πνευματικοί ορίζοντες ενός επιστήμονα είναι πιο ευρείς. Το ανάποδο συμβαίνει σε εργασίες όπου δεν απαιτείται κατάρτιση, ευρύ γνωστικό πεδίο και εξειδίκευση. Εκεί τα στερεότυπα είναι πιο ισχυρά και η αποδοχή στο διαφορετικό γεμάτη αγκάθια.Όσον αφορά την αποδοχή με βάση το φύλο, νομίζω ότι ένας gay άνδρας πιο εύκολα θα εμπιστευόταν μία (straight ή gay) γυναίκα για να ανοιχτεί, παρά έναν straight άνδρα. Στην Ελλάδα, νομίζω ότι η αποδοχή ή η μη αποδοχή έχει να κάνει και με μία ακόμη παράμετρο, που είναι το ηλικιακό φάσμα. Όσο πιο νέοι στην ηλικία (ανεξαρτήτως φύλου), τόσο και πιο δεκτικοί στο διαφορετικό, και όσο πιο μεγάλοι, τόσο και πιο κουμπωμένοι.Αυτό νομίζω αποτελεί μια κάποια ελπίδα.