Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter
1

Η διαδρομή από την Κατάνια μέχρι την Πιάτσα Αρμενίνα είναι λίγο περισσότερο από μιάμιση ώρα μέσα από λόφους με θερισμένα στάχυα, σπαρμένους μέχρι την κορυφή. Δεν υπάρχει ούτε σπιθαμή εδάφους ανεκμετάλλευτη, βλέπεις τους γκρεμούς κίτρινους μέχρι την άκρη κι απορείς πώς καταφέρνουν να καλλιεργήσουν τόσο απότομες πλαγιές χωρίς να τους πλακώσει το τρακτέρ. Ανάμεσα από τα στάχυα και τους οπωρώνες με τις πορτοκαλιές βλέπεις να ξεφυτρώνουν αγροτόσπιτα που είναι όλα εγκαταλειμμένα και τα πιο πολλά ερειπωμένα. Φαντάζεσαι πώς μπορεί να ήταν τις εποχές του μεγαλείου τους, σού έρχονται στο μυαλό σκηνές από το 1900 του Μπερτολούτσι και σε πιάνει μελαγχολία από την παρακμή.

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Το σκηνικό τυπικό της νότιας Ιταλίας: φραγκοσυκιές, φραγκοσυκιές, φραγκοσυκιές, ξερόχορτα, διψασμένες πορτοκαλιές, ξερόχορτα, φραγκοσυκιές. Οι φραγκοσυκιές στη Σικελία είναι φορτωμένες με καρπούς γιατί μάλλον τις ευνοεί το κλίμα και είναι τριών ειδών: με κίτρινους καρπούς, με κόκκινους και με μικρούς μαύρους που έχουν ελάχιστα αγκάθια και όταν τους ξεφλουδίσεις τα χέρια σου βάφονται κόκκινα για δυο μέρες.

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Ο προορισμός μας είναι η Πιάτσα Αρμενίνα γιατί σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων έξω από την πόλη βρίσκεται η πιο φημισμένη βίλα της Σικελίας, η Villa del Casale. Η Villa del Casale είναι μία αρχαία έπαυλη αρκετά καλοδιατηρημένη επειδή για εκατοντάδες χρόνια την είχε σκεπάσει η λάσπη και προστάτεψε τα ψηφιδωτά της –που είναι πραγματικά εντυπωσιακά.

Όταν ξεκινήσεις την περιήγηση στα 4.000 τετραγωνικά μέτρα του κτιρίου που σώζεται σήμερα [στις δόξες του ήταν ακόμα μεγαλύτερο] και συνειδητοποιήσεις την χλιδή που ζούσαν οι πλούσιοι πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, αισθάνεσαι ότι όλη σου τη ζωή την έχεις ζήσει σε τρώγλες και σε κλουβιά. Ακόμα και το πιο πολυτελές σημερινό διαμέρισμα, έτσι φαίνεται μπροστά στη βίλα del Casale. Κι ότι θα ήθελες όσο τίποτα να μπορούσες να γυρίσεις έστω και για λίγο πίσω στο χρόνο για να δεις πώς μπορεί να ήταν τις μέρες του μεγαλείου της. Μετά σκέφτεσαι την απίστευτη δουλειά που έριξαν οι καημένοι οι σκλάβοι μέρα-νύχτα για χρόνια, για να πατούν τα αφεντικά τους σε έργα τέχνης που κανείς δεν θα έμπαινε στον κόπο να φτιάξει σήμερα.

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Η βίλα-παλάτι που είχε χτιστεί πάνω σε ένα αγρόκτημα που είχε καταστραφεί από σεισμό, ανήκε σίγουρα σε κάποιον με πάρα πολλά λεφτά και ανώτερο αξίωμα και το κομμάτι της που έχει σωθεί σήμερα είναι σχεδόν όσο ένα mall. Χρειάζεσαι πάνω από μία ώρα περιήγησης στους υπερυψωμένους διαδρόμους για να το δεις ολόκληρο. Και, φυσικά, δεν επιτρέπεται να πατήσεις πάνω στα ψηφιδωτά, τα οποία είναι παντού, ακόμα και στα δωμάτια υπηρεσίας, μόνο που εκεί έχουν γεωμετρικά σχήματα και όχι παραστάσεις.

Οι ψηφιδωτές παραστάσεις στα πατώματα είναι τόσο περίπλοκες και λεπτομερείς που δύσκολα μπορείς να τις περιγράψεις με λόγια και δεν μπορείς να τις φωτογραφήσεις γιατί τις βλέπεις όλες από τα πλάγια, και όσες φωτογραφίες και να τραβήξεις δύσκολα μεταφέρεις το μεγαλείο τους για να το δείξεις.

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Στη βίλα τα πάντα ήταν διακοσμημένα: οι τοίχοι με φρέσκο σχέδια και ερωτικές παραστάσεις, τα πατώματα με ψηφιδωτά, είχε μια τεράστια κρήνη με σιντριβάνι στο κεντρικό αίθριο και έναν τεράστιο διάδρομο που οδηγούσε στα ιδιαίτερα δωμάτια του κυρίου και της κυρίας του σπιτιού με μια συγκλονιστική σκηνή κυνηγιού -που σήμερα μοιάζει με πίστα για σκέιτ. Για να ολοκληρώσουν τα ψηφιδωτά πατώματα χρειάστηκαν σχεδόν 22 χιλιάδες μέρες. Η βίλα είναι χτισμένη σε μια σειρά από επίπεδα που μπορείς να διακρίνεις στα σχεδιαγράμματα γιατί η διαδρομή που σε αναγκάζουν να ακολουθήσεις δεν βοηθάει και πολύ. Ξεκινάει από την μνημειώδη είσοδο, περνάει από τις κουζίνες, την παλαίστρα, το δροσερό δωμάτιο για το καλοκαίρι, το ζεστό δωμάτιο [με κρυφή θέρμανση] για το χειμώνα, τα ζεστά λουτρά, το εντυπωσιακό κύριο περιστύλιο, το αίθριο με το σιντριβάνι, τον τεράστιο διάδρομο, την πτέρυγα του κυρίου, την πτέρυγα της κυρίας, τουαλέτες που ενώνονται με σκεπαστό διάδρομο για την κυρία, βεράντες, αγάλματα [τα οποία τα έχουν οι Άγγλοι στο βρετανικό μουσείο, σιγά να μην τα άφηναν], ιδιωτικά δωμάτια, πτέρυγα ξένων, τραπεζαρία, μέχρι αίθουσα οργίων [που δεν την λέει οδηγός]. Τα ψηφιδωτά ήταν έργο δύο ειδικών ψηφιδοποιών από την Αφρική, αυτό λένε σήμερα οι ειδικοί κρίνοντας από τις παραστάσεις, που είναι δύο διαφορετικών κατηγοριών: μυθολογικών σκηνών και πιο σύγχρονων θεμάτων [για την εποχή που φτιάχτηκαν, το πρώτο τέταρτο του 4ου αιώνα μ.Χ.]. Εκτός από την τεραστίων διαστάσεων [60 μέτρων!] σκηνή κυνηγιού με εικόνες Αφρικανών και Ινδών να σκοτώνουν και να κουβαλάνε από αγριογούρουνα μέχρι στρουθοκαμήλους και άγρια θηρία, υπάρχουν σκηνές από τη μυθολογία [ο Ηρακλής και η Λερναία Ύδρα, ο Οδυσσέας με τον Κύκλωπα], φυτά, λουλούδια, φρούτα, τα πρόσωπα της οικογένειας σε σκηνές από την καθημερινότητά τους, ερωτικές σκηνές, αλλά όσα κι αν έχεις δει και αν έχεις θαυμάσει, τις εντυπώσεις κλέβουν οι χορεύτριες με τα μπικίνι που είναι μάλλον το πιο δημοφιλές αξιοθέατο της βίλας. Βρίσκονται σε ένα από τα ιδιωτικά δωμάτια και είναι αθλήτριες που διαγωνίζονται σε διάφορα αθλήματα. Στη νικήτρια απονέμεται και βραβείο. Είναι η πιο αρχαία απεικόνιση του μπικίνι, σχεδόν δυο χιλιάδες χρόνια πριν υπάρξει σαν λέξη. Μία, μάλιστα, φοράει σχεδόν μονικίνι.

Η Πιάτσα Αρμενίνα δεν είχε και πολλά πράγματα να κάνεις μεσημεριάτικα, όλοι είχαν κλειστεί στα σπίτια τους και περίμεναν να πεθάνει η ζέστη, κυκλοφορούσαν μόνο τουρίστες ζαβλακωμένοι από τον ήλιο. Αφού χωθήκαμε σε καναδυο εκκλησίες και περπατήσαμε στα έρημα σοκάκια, καθίσαμε σε ένα καφενείο που είχε μόνο γέρους με πρόσωπα με εγκαύματα. Η οικογένεια του ιδιοκτήτη του μαγαζιού ήταν η πιο ευγενική που συναντήσαμε σε ολόκληρο το ταξίδι. Μας έφτιαξαν ένα σάντουιτς και ένα αρατσίνι με ραγού που μετά από τόση ταλαιπωρία μας φάνηκαν τα πιο νόστιμα πράγματα που έχουμε φάει στη ζωή μας.

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

Οι ρωμαίες αθλήτριες με τα μπικίνι της Villa del Casale Facebook Twitter

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

48 ώρες στην Καστοριά

Ταξίδια / 48 ώρες στην Καστοριά

Με ορμητήριο τη διάσημη λίμνη της Καστοριάς, θαυμάζουμε τις βυζαντινές εκκλησίες και τα αρχοντικά της που μοιάζουν ανεξάντλητα και ανακαλύπτουμε μια άγνωστη Ελλάδα στον νεολιθικό οικισμό του Δισπηλιού και τα εγκαταλελειμμένα χωριά Κορέστεια.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ/ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Γειτονιές της Ελλάδας / «Κολωνάκια και καφετέριες θα βρεις παντού. Mια καλή ζωή όχι»

Μετά από μια κοσμοπολίτικη ζωή, ο Φίλιππος Παπαδημητρίου αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Αγριλίτσα Αργολίδας και να συστήσει την πρωτοβουλία «Ανασυγκρότηση των Κοιλάδων Δυτικής Αργολίδας», που προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ερημοποίηση των χωριών της περιοχής. Πιστεύει σαφώς πως το μέλλον μας είναι η αποκέντρωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Η 28χρονη Φωτεινή Γάλλου εκδίδει την εφημερίδα «Τα Χωριάτικα» στον παραδοσιακό οικισμό της Πρώτης Σερρών, όχι για να καλύψει ένα κενό στην αγορά αλλά στις ανθρώπινες σχέσεις. Απολαμβάνει τη ζωή στο χωριό και δεν τη βρίσκει ούτε πισωγύρισμα ούτε αποτυχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιώργος Καπουτζίδης: «Στη Νέα Ζηλανδία είδα πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους»  «Στη Νέα Ζηλανδία είσαι πάρα μα πάρα πολύ μακριά από οτιδήποτε» Ο Γιώργος Καπουτζίδης θα μπορούσε να ζήσει για πάντα στη Νέα Ζηλανδία

Γιώργος Καπουτζίδης / «Στη Νέα Ζηλανδία δεν εκνευρίζονται, δεν κορνάρουν»

O γνωστός σεναριογράφος και ηθοποιός ταξίδεψε ως την άλλη άκρη του κόσμου για να γνωρίσει από κοντά μια χώρα που, πέρα από την επιβλητική της φύση, φαίνεται να έχει επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Και με το που προσγειώθηκε, τον υποδέχτηκε… μία Καρυάτιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Για 15 χρόνια, ο Ανδρέας Γεωργίου πηγαινοερχόταν στη δουλειά του, από ένα χωριό της Κορινθίας ως το κέντρο της Αθήνας. Η απόφαση να μετακομίσει σε ένα χωριό της Ζακύνθου δεν ήταν εύκολη. Μια φράση της κόρης του όμως τον έπεισε κι έτσι τώρα πια ζει σε ένα μέρος με ατελείωτους ελαιώνες και μεγάλη αγάπη για την ποίηση και το παραδοσιακό τραγούδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Ταξίδια / Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Οι διαδρομές ανάμεσα σε επιβλητικά μοναστήρια και σκήτες, όπως και η φροντίδα για την προστασία τους, ενώνουν ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο: έναν Αυστραλό δικαστή, έναν Βέλγο τραπεζικό, έναν ψυχίατρο από το Ομάν, έναν Άγγλο εκδότη και έναν Έλληνα μηχανικό αεροσκαφών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Οι επαρχίες μας / «Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Η Δέσποινα Τζιουβάρα άφησε την Αθήνα για τον Βουτσαρά, ένα από τα Κουρεντοχώρια, και ευελπιστεί να βοηθήσει την περιοχή να περάσει σε μια νέα εποχή μετά την απότομη ερήμωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Λάρισα

Ταξίδια / 48 ώρες στη Λάρισα

Από τα αρχαία θέατρα που κρύβονται στο κέντρο της, μέχρι το καλλιτεχνικό χωριό της που ζωντανεύει κάτω από τον ήλιο, η πόλη αυτή δεν είναι απλώς μια ενδιάμεση στάση προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά προσφέρει πολλά μαζί με το τσίπουρο Τυρνάβου και τον χαλβά Φαρσάλων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Οι άνθρωποι του χωριού είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Επέλεξα να ζήσω ανάμεσά τους και όχι σε παλάτια. Κοντά τους όμως νιώθω βασιλιάς».

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ζώντας κοντά στους ανθρώπους του χωριού νιώθω βασιλιάς»

Ο Νίκος Πατερέκας μετακόμισε ξαφνικά στη Νέα Αβόρανη, έγινε αγρότης και, αν και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα μπορεί να μην τον στήριξαν σε αυτή την απόφαση, πορεύεται με οδηγό την υπόσχεση που έδωσε όταν έχασε τους παππούδες του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στον Βόλο

Ταξίδια / 48 ώρες στον Βόλο

Από ένα έργο του Πικιώνη και ένα ιστορικό κινηματοθέατρο μέχρι τα παραδοσιακά τσιπουράδικα και τα βιομηχανικά μνημεία, ο Βόλος αποκαλύπτει την πολυπολιτισμική του κληρονομιά. Εδώ, το παλιό συναντά το νέο, με την παραλία και τα Παλαιά να είναι μόνο η αρχή για μια συναρπαστική εξερεύνηση.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Η Χαρά Δελή άφησε τη δουλειά της ως πολιτικός μηχανικός στην Αθήνα για να ζήσει από τη σαπωνοποιία στην Τρίπολη. Αν και η μετάβαση δεν ήταν εύκολη, τώρα δεν φαντάζεται τη ζωή της χωρίς τον χρόνο που απέκτησε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

σχόλια

1 σχόλια