Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος

Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
«Όσοι Αθηναίοι αναζητούσαν χαμένους συγγενείς, περπατούσαν ανάμεσα στα πτώματα, κλείνοντας τις μύτες τους με μαντήλια».
17

Μπορεί οι γνώμες των ιστορικών να διίστανται ως προς το αν τα Δεκεμβριανά ήταν ο δεύτερος γύρος του εμφυλίου πολέμου (μετά τις συγκρούσεις των αντιστασιακών οργανώσεων κατά τη διάρκεια της Κατοχής) ή αν επρόκειτο για μια ωμή, ιμπεριαλιστική παρέμβαση μιας ξένης δύναμης στο εσωτερικό μιας κυρίαρχης χώρας, το μόνο σίγουρο είναι ότι ξεκίνησαν το μεσημέρι της 3ης Δεκεμβρίου 1944, μπροστά στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη. Εκείνη τη μέρα το ΕΑΜ οργάνωσε συλλαλητήριο, με συμμετοχή τουλάχιστον 200.000 ανθρώπων, εναντίον του αφοπλισμού των αντάρτικων ομάδων που αποφάσισε η κυβέρνηση, στηριζόμενη στη Συμφωνία της Καζέρτας δύο μήνες νωρίτερα. Αν και το συλλαλητήριο είχε απαγορευτεί, παρά την αρχική έγκριση που είχε λάβει, δεν υπήρξε καμιά πρόκληση για τους πυροβολισμούς των κυβερνητικών και αγγλικών δυνάμεων ενάντια στο ειρηνικό και, κυρίως, άοπλο πλήθος που οδήγησε στον θάνατο 28 ανθρώπων και τον τραυματισμό άλλων 148.

Το βράδυ της ίδιας ημέρας αγγλική ομάδα τεθωρακισμένων αφόπλισε στο Παλαιό Ψυχικό το 2ο Σύνταγμα της 2ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, το οποίο παραδόθηκε, καθώς δεν είχε εντολές εμπλοκής με βρετανικά στρατεύματα.

Τα ξημερώματα της επόμενης μέρας υπήρξε μάχη μεταξύ μονάδας του ΕΛΑΣ και μελών της οργάνωσης Χ (οι γνωστοί Χίτες), και δυνάμεις του ΕΛΑΣ κατάφεραν να καταλάβουν πολλά αστυνομικά τμήματα περιμετρικά του κέντρου της Αθήνας (Πειραιάς, Κυψέλη, Πατήσια, Νέος Κόσμος, Αμπελόκηποι, Κολωνός) και τις φυλακές της Βουλιαγμένης, ενώ δεν κατάφεραν να κάνουν το ίδιο στις φυλακές Συγγρού και Χατζηκώστα.

Τα Δεκεμβριανά τερματίστηκαν οριστικά με την υπογραφή της Συνθήκης της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου, η αθέτηση της οποίας υπήρξε ο κύριος λόγος για την έναρξη του εμφυλίου πολέμου.

Στις 6 Δεκεμβρίου δυνάμεις του ΕΛΑΣ εξαπέλυσαν επίθεση στο σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, όπου, μετά από τετραήμερη μάχη, αναχαιτίστηκαν.

Στις 9 Δεκεμβρίου ήρθαν ενισχύσεις των Βρετανών από την Ιταλία. Η 5η Ινδική Μεραρχία χρησιμοποιήθηκε μόλις την επόμενη μέρα για την επιχείρηση της ανακατάληψης του Πειραιά. Στις 14 Δεκεμβρίου κατάφεραν να καταλάβουν την Καστέλλα.

Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
Κορίτσι με κούκλα σε παράθυρο.

Στις 16 Δεκεμβρίου αποβιβάστηκαν νέες βρετανικές ενισχύσεις.

Τη νύχτα της 17ης Δεκεμβρίου ο ΕΛΑΣ κατέλαβε τα ξενοδοχεία της Κηφισιάς, Σεσίλ, Απέργη και Πεντελικόν, με αιχμαλώτους 50 αξιωματικούς και 500 σμηνίτες της RAF.

Στις 18 Δεκεμβρίου οι Βρετανοί κατέλαβαν τον Λόφο του Λυκαβηττού, από τον οποίο μπορούσαν να ελέγχουν αρκετούς δρόμους της Αθήνας με τα πολυβόλα τους.

Τη νύχτα της 23ης Δεκεμβρίου ο ΕΛΑΣ παγίδευσε με εκρηκτικά υπόνομο κάτω από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, όπου διέμεναν η ελληνική κυβέρνηση και το βρετανικό επιτελείο, όντας έτοιμος να το ανατινάξει. Η εκτέλεση του σχεδίου αναβλήθηκε γιατί στις 25 Δεκεμβρίου έφτασε στην Ελλάδα ο Τσόρτσιλ.

Στις 27 Δεκεμβρίου οι βρετανικές δυνάμεις εξαπέλυσαν γενική επίθεση κατά του ΕΛΑΣ, οι δυνάμεις του οποίου αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Αθήνα στις 5 Ιανουαρίου και τον Πειραιά στις 7 Ιανουαρίου.

Τα Δεκεμβριανά τερματίστηκαν οριστικά με την υπογραφή της Συνθήκης της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου, η αθέτηση της οποίας υπήρξε ο κύριος λόγος για την έναρξη του εμφυλίου πολέμου.

Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
«Κοντά στην Ομόνοια, μια ώρα μετά την κατάπαυση του πυρός».
Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
«Βλέπω Έλληνες να σκοτώνονται μεταξύ τους».
Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
Κυριακή 3 Δεκεμβρίου. Διαδήλωση στην Αθήνα των οπαδών του ΕΑΜ. «Συνολικά η αστυνομία σκότωσε 23 και τραυμάτισε 140, ανάμεσά τους και πολλές γυναίκες».
Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου. Κηδεία των θυμάτων της διαδήλωσης της προηγούμενης ημέρας. «Στους δρόμους χιλιάδες Αθηναίοι περίμεναν την πομπή να περάσει».
Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
Κυριακή 3 Δεκεμβρίου. Διαδήλωση στην Αθήνα των οπαδών του ΕΑΜ.
Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
«Ξαφνικά ακούστηκαν πυροβολισμοί κι ακολούθησε μια ριπή»
Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
«Η πρώτη γραμμή ήταν λίγα τετράγωνα πιο κάτω, στην πλατεία Ομονοίας»
Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
Πορτρέτο αντάρτη.
Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
«Όπλα, κιάλια και μπερέδες κρεμόντουσαν από τ' αγάλματα».

Στις λεζάντες χρησιμοποιήθηκαν φράσεις του ίδιου του φωτογράφου. Όλες οι φωτογραφίες ανήκουν στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο.

Αρχαιολογία & Ιστορία
17

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι σήμαινε να είσαι ασθενής στο Αιγινήτειο στις αρχές του 20ου αιώνα;

Ιστορία μιας πόλης / Τι σήμαινε να είσαι ασθενής στο Αιγινήτειο στις αρχές του 20ού αιώνα;

Χάρη σε ένα κληροδότημα, ιδρύεται στις αρχές του 20ου αιώνα επί της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας ένα νοσοκομείο το οποίο στεγάζει την έδρα της Νευροψυχιατρικής του ΕΚΠΑ. Ένα νοσοκομείο του οποίου η σχέση με το Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά και με τις κοινωνικές μεταβολές στην πόλη και στη χώρα είναι άρρηκτες. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά για την ιστορία του Αιγινητείου με την ιστορικό Δέσπω Κριτσωτάκη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Αθηναϊκή οπερέτα: Ευρωπαϊκός αέρας και η μοντέρνα ζωή των αστών του Mεσοπολέμου

Ιστορία μιας πόλης / Αθηναϊκή οπερέτα: Ευρωπαϊκός αέρας στη ζωή των αστών του Mεσοπολέμου

Η οπερέτα στην Αθήνα ανθίζει και εξελίσσεται εν μέσω μεγάλων ιστορικών γεγονότων: Βαλκανικοί πόλεμοι, εθνικός διχασμός και αργότερα η Μικρασιατική Καταστροφή. Ήταν η οπερέτα μια διέξοδος για τους Αθηναίους της εποχής; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Αλέξανδρο Ευκλείδη για την ιστορία και τους μεγάλους σταθμούς της αθηναϊκής οπερέτας.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Δοξιάδης: Ο πρωτοπόρος πολεοδόμος και η έρευνα του για τους κατοίκους της Αθήνας

Ιστορία μιας πόλης / Κωνσταντίνος Δοξιάδης: Ο πρωτοπόρος πολεοδόμος της Αθήνας

Πρωτοπορία, όραμα, κοσμοπολιτισμός: Τα υλικά με τα οποία ήταν φτιαγμένος ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με την Μαριάννα Χαριτωνίδου για την δράση, την έρευνά του για τους κατοίκους της Αθήνας, την παρακαταθήκη του στην πόλη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ο διαβόητος αρχαιοκάπηλος Ρόμπιν Σάιμς και ο ελληνικός του σύνδεσμος

Ρεπορτάζ / Ο διαβόητος αρχαιοκάπηλος Ρόμπιν Σάιμς και ο ελληνικός του σύνδεσμος

Ποιος είναι ο διαβόητος Βρετανός λαθρέμπορος από την εταιρεία του οποίου ανακτήθηκαν πρόσφατα εκατοντάδες αρχαιότητες μετά από μακροχρόνια διεκδίκηση από το ελληνικό Δημόσιο;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Σχέδια για τις Απόκριες του 1933 και τα έθιμα της Παλιάς Αθήνας

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Οι παληές αθηναϊκές Απόκρηες»: Πώς γιορτάζονταν πριν έναν αιώνα;

Μια σειρά από σχέδια που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Παναθήναια» σχετικά με τις Απόκριες και άρθρα από το περιοδικό «Μπουκέτο» για τα αποκριάτικα έθιμα της παλιάς Αθήνας.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Γίγαντες, Τρίτωνες και ένα ανάκτορο στην Αθήνα

Ιστορία μιας πόλης / Γίγαντες, Τρίτωνες και ένα ανάκτορο στην Αθήνα

Πού μπορούμε να δούμε το Ανάκτορο των Γιγάντων σε μια βόλτα μας στο κέντρο της πόλης και τι συμβολίζουν τα γλυπτά που υπάρχουν στο πρόπυλο; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον αρχαιολόγο Γιάννη Θεοχάρη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
ΠΕΑΝ: Όταν ανατινάχτηκαν τα γραφεία της φιλοναζιστικής ΕΣΠΟ στην οδό Γλάδστωνος

Ιστορία μιας πόλης / ΠΕΑΝ: Όταν ανατινάχτηκαν τα γραφεία της φιλοναζιστικής ΕΣΠΟ στην οδό Γλάδστωνος

Ποια ήταν η ολιγομελής ομάδα ΠΕΑΝ που έμεινε στην ιστορία για τις ριψοκίνδυνες δράσεις της ενάντια στους Ναζί; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Ευάνθη Χατζηβασιλείου για την Πανελλήνιο Ένωση Αγωνιζομένων Νέων.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Χαιρώνεια: Η μάχη που γέννησε τον σύγχρονο άνθρωπο

Ιστορία μιας πόλης / Χαιρώνεια: Η μάχη που γέννησε τον σύγχρονο άνθρωπο

Στις 2 Αυγούστου του 338 π.Χ. ο Φίλιππος Β’ οδηγεί τους Μακεδόνες σε μία μάχη η έκβαση της οποίας θα αλλάξει τον κόσμο. Τι σήμανε για τη Μακεδονία, την Αθήνα και τον ελλαδικό χώρο η Μάχη της Χαιρώνειας; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Παναγιώτη Ιωσήφ, συνεπιμελητή της έκθεσης που έχει ως θέμα την ιστορική μάχη και τρέχει αυτό το διάστημα στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ανέκδοτες και σπάνιες εικόνες από την κατασκευή του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια (πριν έναν αιώνα)

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ανέκδοτες και σπάνιες εικόνες από την κατασκευή του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια, πριν από έναν αιώνα

Η LiFO, σε συνεργασία με τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, θα παρουσιάσει μια σειρά από ανέκδοτα και σπάνια ντοκουμέντα για διάφορα θέματα από τη λαμπρή, ή και όχι τόσο, ιστορία του τόπου μας. Ξεκινάμε με τον ιστορικό σταθμό του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια, που δεν ήταν πάντοτε υπόγειος.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Όταν ανέβηκε στην Αθήνα η οπερέτα «Χασίς»

Ιστορία μιας πόλης / Όταν ανέβηκε στην Αθήνα η οπερέτα «Χασίς»

Ποιοι κάνουν χρήση ναρκωτικών στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα στην Ελλάδα και ποιο είναι το κοινωνικό αποτύπωμα των ναρκωτικών στην Αθήνα της εποχής; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον ιστορικό και ερευνητή Κωστή Γκοτσίνα.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Πώς ζούσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες; Η καθημερινή ζωή των ανθρώπων πίσω απ’ την πολεμική μηχανή

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πώς ζούσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες; Η καθημερινότητα πίσω απ’ την πολεμική μηχανή

Μια νέα έκθεση στο Βρετανικό Μουσείο αποκαλύπτει τη ζωή των Ρωμαίων που έζησαν μέσα στις τάξεις του στρατού της Αυτοκρατορίας και την υπηρέτησαν πιστά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Δεν ξέρουμε πού βρίσκεται το σώμα του Αλέξανδρου, όμως ο τάφος του είναι σίγουρα στην Αλεξάνδρεια»

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Δεν ξέρουμε πού βρίσκεται το σώμα του Αλέξανδρου, όμως ο τάφος του είναι σίγουρα στην Αλεξάνδρεια»

Η Καλλιόπη Λημναίου-Παπακώστα, διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου-Ιδρύματος Αλεξανδρινού Πολιτισμού, που σκάβει στην Αλεξάνδρεια από το 1998 μιλά για τις ανασκαφές που πραγματοποιεί εκεί, τα μέχρι στιγμής ευρήματα, τον Μεγαλέξανδρο, τη σχέση του με την Αίγυπτο και το πολυσυζητημένο ντοκιμαντέρ του Netflix, στο οποίο συμμετείχε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στοά Νικολούδη, Σαρόγλειο, Μέγαρο Υπατία: Τα έργα του Α. Νικολούδη έδωσαν ευρωπαϊκό αέρα στην Αθήνα

Ιστορία μιας πόλης / Στοά Νικολούδη, Σαρόγλειο, Μέγαρο Υπατία: Τα έργα του Α. Νικολούδη έδωσαν ευρωπαϊκό αέρα στην Αθήνα

Τα κτίρια του Αλέξανδρου Νικολούδη υπάρχουν παντού στην Αθήνα. Όμως γιατί γνωρίζουμε τόσο λίγα γι' αυτόν τον αρχιτέκτονα; Η Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με την Αμαλία Κωτσάκη.
THE LIFO TEAM
Βυζάντιο και Αφρική: Μια έκθεση με τα εκπληκτικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα ενός ανεξερεύνητου κόσμου

Αρχαιολογία & Ιστορία / Αφρική και Βυζάντιο: Τα εκπληκτικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα ενός ανεξερεύνητου κόσμου

Μέσα από σπάνια αντικείμενα η νέα έκθεση του Met αφηγείται την κεντρική θέση της Αφρικής στα διηπειρωτικά δίκτυα εμπορίου και πολιτιστικών ανταλλαγών με το Βυζάντιο.
THE LIFO TEAM
Οι δυτικοί λόφοι της αρχαίας Αθήνας

Ιστορία μιας πόλης / Πνύκα, Νυμφών, Φιλοπάππου: Οι δυτικοί λόφοι της αρχαίας Αθήνας

H Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τη Λήδα Κωστάκη και τον Μάρκο Κατσιάνη για τους τρεις λόφους που βρίσκονται απέναντι από την Ακρόπολη (Πνύκας, Νυμφών και Μουσών-Φιλοπάππου) και καθόρισαν την εξέλιξη του αστικού ιστού της Αθήνας.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ

σχόλια

3 σχόλια
Τότε χάθηκε η μέγάλη ευκαιρία για Λαική Κυριαρχία, η επανάσταση του 1821 δεν κατάφερε να επετύχει τον στόχο της, ουσιαστικά συνθηκολογήσαμε, άνοιξε τον δρόμο όμως, το 1944 διακυδεύτηκε η ελευθερία ή η κηδεμονία των ξένων δυνάμεων'Δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο δηλαδή ή Άγγλους ή Ρώσους,υπάρχει και η αυτοδιάθεση όπως την κατάκτησαν ευρωπαϊκά κράτη, μακρυά από ΠΑΤΡΩΝΟΥΣ που το μόνο που κάνουν είναι να εξυπηρετούν δικά τους συμφέροντα'πχ Αμερικανικά συμφέροντα που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να συντηρούν ένταση στην περιοχή προκειμένου να πωλούν τα όπλα τους και έτσι η εθνική οικονομία να στερείται παραραγωγικών πόρων.Οι αντάρτες ήταν πατριώτες οι Χίτες ήταν τσάτσοι των εκάστοτε κατακτητών΄ Πάντα υπάρχουν δύο μέρη, σημασία έχει σε ποιά μεριά τοποθετείς τον ευατό σου.....
όχι βέβαια! αν είχαν κερδίσει οι κομμουνιστές θα μάς είχαν πάρει τα σπίτια, οι κομματικοί θα περνούσαν ζωή και κότα, εμείς θα δουλεύαμε για 300 ευρώ και η κρατική βία θα άγγιζε τα ύψη - oh wait...
Αναρωτιέμαι, αγαπητε ημιθεε, εισθε φανατικος η απλως γραφικος? Αν η εμπειρια σειρας χωρων από την ανατολικη Ευρωπη, Ασια, Αφρικη και Λατινικη Αμερική δεν σας διδαξαν ακομη το τι σημαινει κομμουνισμος στην εξουσια (ειδικα από καθαυτο σταλινικα κομματα όπως ηταν τοτε, και είναι ακομη,το ΚΚΕ) τοτε κανεις λογικος ανθωππος στον πλανητη, φοβούμαι, δεν μπορει να αναμετρηθεί με τις πλανες και τις ιδεοληψιες σας.
αχ, μπαρμπα-Σπύρο, τι τραβάς κι εσύ, ο τάλας... από τις πολλές καμήλες που έχεις δει δεν έχεις διδαχθεί τίποτε; καθρεφτάκια από αυτά που πουλάτε εκεί πέρα δεν έχεις για να δεις τη δική σου καμπούρα, μόνο των άλλων βλέπεις; τόσο εμμονικό πλάσμα που είσαι, γιατί δεν ασχολείσαι περισσότερο με την συγγραφή; θα σουξέδιαζες instantly... Ένα δίκιο βέβαια το έχεις, τόσα χρόνια που κυβερνάει το ΚΚΕ την Ελλάδα καλό δεν είδαμε. Αλλά κι εσύ, βρε αδερφέ, πήγες και ξενιτεύτηκες αντί να μείνεις εδώ να σε έχει ο Σαμαροζέλος για εκπρόσωπο sociopathic media; Τι να λέμε τώρα, είμεθα αυτοκαταστροφικοί οι έλληνες...
Το εχω ξαναπει, αγαπητε ημιθεε. Μονο θλιψη προκαλουν τα σχολια σας και μονο κομματιλα μυριζουν. Όχι αγαπητε, δεν χρειαζομαι να δω το ΚΚΕ στη εξουσια για να ξερω τι θα κανει, 57 κατασκευαστες πλυντηριων σε ολον τον κοσμο το ειδαν (Σταλιν, Πολ Ποτ, Μαο, Μεγκιστου, Χοτζα, Τασουσεσκου, Χόνεκερ, θελετε κι αλλους?) και η εμπειρια τους θα επρεπε να μας φτανει. Αλλα, προφανως, μερικοι παραμενουν αμετανόητοι οπαδοι του τειχους του Βερολίνου και αυτων που το εχτισαν. Συγγνωμη, αλλα εγω είμαι με αυτους που το γκρεμισαν!
μπαρμπα-Σπύρο, εγώ δεν είμαι κομμουνιστής και δεν απολογούμαι για τα εγκλήματα που κάνει Η ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΞΟΥΣΙΑ. Να απολογηθείς εσύ (πού είσαι φανατικό αμερικανάκι) για ΚΑΘΕ ΧΟΥΝΤΑ που φορέσανε οι αμερικανοί και οι ευρωπαίοι σε χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής για να κάνουν τις δουλίτσες τους οι γύπες της επιχειρηματικότητας
> δεν υπήρξε καμιά πρόκληση για τους πυροβολισμούς των κυβερνητικών και αγγλικών δυνάμεων ενάντια στο ειρηνικό και, κυρίως, άοπλο πλήθος Ο Νίκος Φαρμάκης, μέλος της «Χ», είχε πει στον Στέλιο Κούλογλου ότι οι διαδηλωτές είχαν διαμελίσει έναν αστυνομικό.
Την παρακάτω συνέντευξη του Φαρμάκη δεν την πήρε ο Κούλογλου. Αλλά και σ' αυτόν τα ίδια είχε πει.[«Η Μαρία Κάλλας ήταν η ερωμένη του Ιταλού φρουράρχου το 1943»](http://bit.ly/YXXPJt):Περί τις 10.30, ξαφνικά, από τη Φιλελλήνων, την Ερμού, τη Μητροπόλεως και από τη Σταδίου ήρθε κόσμος πολύς. Θα πρέπει να ήταν 200.000. Ο χωροφύλακας που ανέφερα προηγουμένως μου είπε: «Κοίτα εκεί τι γίνεται!». Εστρεψα το βλέμμα και είδα ένα πόδι που φορούσε μπότα αστυφύλακα στον αέρα! Ανθρώπινο πόδι! Υστερα ένα χέρι. Μετά το άλλο χέρι. Τα πετούσαν στον αέρα!Τι είχε συμβεί;Οι κομμουνιστές είχαν διαμελίσει έναν αστυφύλακα και πετούσαν δεξιά - αριστερά τα κομμάτια του! Τον έσκισαν, κυριολεκτικά. Ο χωροφύλακας τότε μου είπε: «Σε λίγο αυτό θα συμβεί και με εμάς».Ακολούθως, ένας αγγελιαφόρος του διοικητή ήρθε με εντολή: «Κανείς δεν θα ανοίξει πυρ, παρά μόνο αν πατήσουν τον Αγνωστο Στρατιώτη. Αν γίνει αυτό, τότε πυρ κατά βούλησιν». Οι περισσότεροι ήταν άοπλοι μεν, αλλά να ξέρετε ότι υπήρχε και οπλισμένος πυρήνας. Τότε υπήρχαν η Ειδική Ασφάλεια, η Γενική Ασφάλεια, οι Μπουραντάδες και αυτή η ομάδα των 50-60 αστυφυλάκων. Αυτοί, λοιπόν, παρατάχθηκαν μπροστά από το πεζοδρόμιο του Αγνώστου Στρατιώτου. Με την εμφάνιση της ομάδας των αστυφυλάκων, το πλήθος, για μια στιγμή, σταμάτησε. Δεν μιλούσε κανείς. Απόλυτος σιγή. Επειτα από ένα λεπτό ξεκίνησαν να ορμήσουν. Εφοδος κανονική! Τότε άρχισε το πυρ. Η διάρκεια του πυρός ήταν περί τα δύο - τρία λεπτά. Βέβαια, όταν χτυπάς ένα πλήθος, περισσότερο τραυματίζεις παρά σκοτώνεις. Οταν έπαυσε το πυρ, εκείνοι σήκωσαν τους τραυματίες τους. Ξανά παύση των επιθετικών ενεργειών. Αλλά μόλις πέρασαν δύο - τρία λεπτά ξανάκαναν ντου! Οι αστυνομικοί ξανάνοιξαν πυρ. Αυτό το μακελειό κράτησε περισσότερο. Περίπου πέντε λεπτά.
προφανως το μελος της Χ δεν ειναι πληρως αξιοπιστο. Εχεις το λινκ της σειρας του Κουλογλου για τον εμφυλιο, ηταν απο τις δουλειες πουειχε κανει και ηταν καλες
Υπάρχει άλλη μία δήλωση ταγματασφαλίτη που λέει: "Οι Άγγλοι μας δίνανε τις ίδιες εντολές με τους Γερμανούς, οπότε ήταν εύκολο για εμάς, έπρεπε με κάθε τρόπο να εξοντωθούν τα τρομοκρατικά στοιχεία που υιοθετούσαν όρους όπως εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία"Ένας άλλος χίτης δήλωσε: "Την ημέρα που οι Γερμανοί έφυγαν από την Αθήνα κυκλοφορούσα καταστενοχωρημένος και έντονα προβληματισμένος για το μέλλον μου στο κέντρο της πόλης. Όταν από τη μια στιγμή στην άλλη οι δρόμοι γέμισαν χαρούμενους ανθρώπους που πανηγύριζαν για την απελευθέρωση και φώναζαν συνθήματα για λαϊκή κυριαρχία, αυτοδιάθεση του λαού και κάτι άλλα παρόμοια που δεν τα καταλάβαινα. Αυτό που με ενοχλούσε πιο πολύ ήταν ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν χαρούμενοι, κάνανε όνειρα για έναν καλύτερο κόσμο και το χειρότερο οι περισσότεροι από αυτούς ήταν ήδη κουμουνιστές, ο μπαμπάς μου που δόξα το θεό δούλευε για τους Γερμανούς μου είχε πει ότι οι κουμουνιστές είναι τα πιο μοχθηρά και διαβολικά πλάσματα που υπάρχουν, γι' αυτό γελάνε και τραγουδάνε συνέχεια, για να μην τους καταλάβουμε. Τότε ήταν που αποφάσισα να καταταγώ στη "χ" και να σκοτώσω όσους περισσότερους κουμουνιστές μπορώ."Κι ένας Άγγλος στρατιώτης δήλωσε: "Όταν μου είπαν να έρθω στην Ελλάδα χάρηκα γιατί νόμιζα ότι τους έλληνες τους είχαμε ήδη κατακτήσει, οπότε ξέρετε, θάλασσα, ήλιος, ούζο και τέτοια. Όμως η πραγματικότητα ήταν πολύ διαφορετική, ένα τμήμα των ιθαγενών ήθελε με κάθε τρόπο ανεξαρτησία, ευτυχώς που υπήρχαν και κάποιοι άλλοι που τους πληρώναμε για να μας υποστηρίζουν αλλιώς θα ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα."
είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το γεγονός οτι επιλέγεις σαν έγκυρες πηγές την εκδοχή ενός μέλους της οργάνωσης χ!! το γεγονός οτι η ερμηνευτικη κρίση των γεγονότων επηρρεάζεται απο την γενικότερη πολιτικο-κοινωνική σου στάση είναι εξαιρετικά ανησυχητικά!!