Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος

Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
«Όσοι Αθηναίοι αναζητούσαν χαμένους συγγενείς, περπατούσαν ανάμεσα στα πτώματα, κλείνοντας τις μύτες τους με μαντήλια».
17

Μπορεί οι γνώμες των ιστορικών να διίστανται ως προς το αν τα Δεκεμβριανά ήταν ο δεύτερος γύρος του εμφυλίου πολέμου (μετά τις συγκρούσεις των αντιστασιακών οργανώσεων κατά τη διάρκεια της Κατοχής) ή αν επρόκειτο για μια ωμή, ιμπεριαλιστική παρέμβαση μιας ξένης δύναμης στο εσωτερικό μιας κυρίαρχης χώρας, το μόνο σίγουρο είναι ότι ξεκίνησαν το μεσημέρι της 3ης Δεκεμβρίου 1944, μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Εκείνη τη μέρα το ΕΑΜ οργάνωσε συλλαλητήριο, με συμμετοχή τουλάχιστον 200.000 ανθρώπων, εναντίον του αφοπλισμού των αντάρτικων ομάδων που αποφάσισε η κυβέρνηση, στηριζόμενη στη Συμφωνία της Καζέρτας δύο μήνες νωρίτερα. Αν και το συλλαλητήριο είχε απαγορευτεί, παρά την αρχική έγκριση που είχε λάβει, δεν υπήρξε καμιά πρόκληση για τους πυροβολισμούς των κυβερνητικών και αγγλικών δυνάμεων ενάντια στο ειρηνικό και, κυρίως, άοπλο πλήθος που οδήγησε στον θάνατο 28 ανθρώπων και τον τραυματισμό άλλων 148.

Το βράδυ της ίδιας ημέρας αγγλική ομάδα τεθωρακισμένων αφόπλισε στο Παλαιό Ψυχικό το 2ο Σύνταγμα της 2ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, το οποίο παραδόθηκε, καθώς δεν είχε εντολές εμπλοκής με βρετανικά στρατεύματα.

Τα Δεκεμβριανά τερματίστηκαν οριστικά με την υπογραφή της Συνθήκης της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου, η αθέτηση της οποίας υπήρξε ο κύριος λόγος για την έναρξη του εμφυλίου πολέμου.

Τα ξημερώματα της επόμενης μέρας υπήρξε μάχη μεταξύ μονάδας του ΕΛΑΣ και μελών της οργάνωσης Χ (οι γνωστοί Χίτες), και δυνάμεις του ΕΛΑΣ κατάφεραν να καταλάβουν πολλά αστυνομικά τμήματα περιμετρικά του κέντρου της Αθήνας (Πειραιάς, Κυψέλη, Πατήσια, Νέος Κόσμος, Αμπελόκηποι, Κολωνός) και τις φυλακές της Βουλιαγμένης, ενώ δεν κατάφεραν να κάνουν το ίδιο στις φυλακές Συγγρού και Χατζηκώστα.

Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
Κορίτσι με κούκλα σε παράθυρο.

Στις 6 Δεκεμβρίου δυνάμεις του ΕΛΑΣ εξαπέλυσαν επίθεση στο σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, όπου, μετά από τετραήμερη μάχη, αναχαιτίστηκαν.

Στις 9 Δεκεμβρίου ήρθαν ενισχύσεις των Βρετανών από την Ιταλία. Η 5η Ινδική Μεραρχία χρησιμοποιήθηκε μόλις την επόμενη μέρα για την επιχείρηση της ανακατάληψης του Πειραιά. Στις 14 Δεκεμβρίου κατάφεραν να καταλάβουν την Καστέλλα.

Στις 16 Δεκεμβρίου αποβιβάστηκαν νέες βρετανικές ενισχύσεις.

Τη νύχτα της 17ης Δεκεμβρίου ο ΕΛΑΣ κατέλαβε τα ξενοδοχεία της Κηφισιάς, Σεσίλ, Απέργη και Πεντελικόν, με αιχμαλώτους 50 αξιωματικούς και 500 σμηνίτες της RAF.

Στις 18 Δεκεμβρίου οι Βρετανοί κατέλαβαν τον Λόφο του Λυκαβηττού, από τον οποίο μπορούσαν να ελέγχουν αρκετούς δρόμους της Αθήνας με τα πολυβόλα τους.

Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
«Όπλα, κιάλια και μπερέδες κρεμόντουσαν από τ' αγάλματα».

Τη νύχτα της 23ης Δεκεμβρίου ο ΕΛΑΣ παγίδευσε με εκρηκτικά υπόνομο κάτω από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, όπου διέμεναν η ελληνική κυβέρνηση και το βρετανικό επιτελείο, όντας έτοιμος να το ανατινάξει. Η εκτέλεση του σχεδίου αναβλήθηκε γιατί στις 25 Δεκεμβρίου έφτασε στην Ελλάδα ο Τσόρτσιλ.

Στις 27 Δεκεμβρίου οι βρετανικές δυνάμεις εξαπέλυσαν γενική επίθεση κατά του ΕΛΑΣ, οι δυνάμεις του οποίου αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Αθήνα στις 5 Ιανουαρίου και τον Πειραιά στις 7 Ιανουαρίου.

Τα Δεκεμβριανά τερματίστηκαν οριστικά με την υπογραφή της Συνθήκης της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου, η αθέτηση της οποίας υπήρξε ο κύριος λόγος για την έναρξη του εμφυλίου πολέμου.

Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
«Κοντά στην Ομόνοια, μια ώρα μετά την κατάπαυση του πυρός».
Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
«Βλέπω Έλληνες να σκοτώνονται μεταξύ τους».
Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
Κυριακή 3 Δεκεμβρίου. Διαδήλωση στην Αθήνα των οπαδών του ΕΑΜ. «Συνολικά η αστυνομία σκότωσε 23 και τραυμάτισε 140, ανάμεσά τους και πολλές γυναίκες».
Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου. Κηδεία των θυμάτων της διαδήλωσης της προηγούμενης ημέρας. «Στους δρόμους χιλιάδες Αθηναίοι περίμεναν την πομπή να περάσει».
Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
Κυριακή 3 Δεκεμβρίου. Διαδήλωση στην Αθήνα των οπαδών του ΕΑΜ.
Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
«Ξαφνικά ακούστηκαν πυροβολισμοί κι ακολούθησε μια ριπή»
Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
«Η πρώτη γραμμή ήταν λίγα τετράγωνα πιο κάτω, στην πλατεία Ομονοίας»
Δεκέμβρης 1944: Διχασμένη πόλη και εμφύλιο μίσος Facebook Twitter
Πορτρέτο αντάρτη.

Στις λεζάντες χρησιμοποιήθηκαν φράσεις του ίδιου του φωτογράφου. Όλες οι φωτογραφίες ανήκουν στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο.

Αρχαιολογία & Ιστορία
17

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ματίας Ρουστ: Μια ατέλειωτη ιστορία των ’80s

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ματίας Ρουστ: Μια ατέλειωτη ιστορία των ’80s

Το βράδυ της 28ης Μαΐου 1987 ο 18χρονος Γερμανός προσγειώνεται με ένα Cessna στην Κόκκινη Πλατεία για να αποδείξει ότι «αν κάποιος σαν εμένα μπορεί να περάσει σώος και αβλαβής στην άλλη πλευρά, τότε δεν υπάρχει τόσο μεγάλος κίνδυνος, και ίσως να μπορούμε να τα βρούμε όλοι μεταξύ μας».
ΜΑΚΗΣ ΜΑΛΑΦΕΚΑΣ
Η Μεγαλόχαρη ως αστυνομικό λαγωνικό 

Αρχαιολογία & Ιστορία / Τα «αντιλωποδυτικά θαύματα» της Παναγίας

Μια δημοσιογραφική έρευνα που έκανε το 1933 ο αστυνομικός ρεπόρτερ Ευστάθιος Θωμόπουλος κατέγραψε τους άθλους της Παναγίας· από την Κρήτη μέχρι τη Ροδόπη, οι πιστοί «έβλεπαν» τη δράση της, ένιωθαν ευγνώμονες και τη μαρτυρούσαν.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Γιατί έθαβαν βρέφη μέσα σε αγγεία στο Βαθύ της Αστυπάλαιας;

Ιστορία μιας πόλης / Γιατί έθαβαν βρέφη μέσα σε αγγεία στο Βαθύ της Αστυπάλαιας;

Τι το ιδιαίτερο συμβαίνει στο Βαθύ της Αστυπάλαιας και τι συνεχίζει να αποκαλύπτει η αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Ανδρέα Βλαχόπουλο.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
«ΒΙΑΣ»: Τα αρχαιολογικά τοπία ως ζωντανά οικοσυστήματα

Αρχαιολογία & Ιστορία / Καμπανούλες στους Δελφούς, Πέρδικες στο Σούνιο. Ό,τι φυτρώνει και ζει στους αρχαιολογικούς χώρους

Μια πρωτοποριακή επιστημονική προσέγγιση του πολιτιστικού τοπίου αποκαλύπτει έναν άγνωστο κόσμο χιλιάδων ζώων και φυτών σε είκοσι εμβληματικούς αρχαιολογικούς χώρους της χώρας. 
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βασίλης Λαμπρινουδάκης: Ο αρχαιολόγος πίσω από το νέο μουσείο της Επιδαύρου

Οι Αθηναίοι / Βασίλης Λαμπρινουδάκης: Ο αρχαιολόγος πίσω από το νέο μουσείο της Επιδαύρου

Από τις ανασκαφές στην Επίδαυρο και τη Νάξο, ο ομότιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας αφηγείται μια ζωή αφιερωμένη στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Και όπως λέει, το πιο πολύτιμο εύρημα δεν ήταν αρχαιολογικό – ήταν η γυναίκα του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Δεσποτόπουλος και το αθηναϊκό όνειρο του μοντερνισμού

Ιστορία μιας πόλης / Ο Δεσποτόπουλος και το αθηναϊκό όνειρο του μοντερνισμού

Από το Ωδείο Αθηνών έως τη Σουηδία της εξορίας, ο Ιωάννης Δεσποτόπουλος δεν υπήρξε μόνο ένας σπουδαίος αρχιτέκτονας, αλλά και ένας διανοούμενος που οραματίστηκε μια πιο δημοκρατική, λειτουργική και πολιτισμένη πόλη. Ποια είναι η παρακαταθήκη του στη σύγχρονη Ελλάδα; Η Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με τον Λουκά Μπαρτατίλα.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Τι σήμαινε να είσαι ψυχικά ασθενής στην αρχαία Αθήνα;

Ιστορία μιας πόλης / Τι σήμαινε να είσαι ψυχικά ασθενής στην αρχαία Αθήνα;

Πώς κατανοούσαν οι αρχαίοι Έλληνες την ψυχική ασθένεια; Ήταν θεϊκή τιμωρία, παθολογία του σώματος ή ένα υπαρξιακό βάρος που αποτυπωνόταν στη λογοτεχνία και στο θέατρο; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Γιώργο Καζαντζίδη, Αναπληρωτή Καθηγητή Λατινικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, για τον τρόπο με τον οποίο η αρχαιοελληνική κοινωνία εξηγούσε, απεικόνιζε και αντιμετώπιζε τις ψυχικές διαταραχές.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Μεταλλεία του Λαυρίου: Ένα συναρπαστικό κεφάλαιο της ιστορίας του Λεκανοπεδίου

Ιστορία μιας πόλης / Μεταλλεία του Λαυρίου: Ένα συναρπαστικό κεφάλαιο της ιστορίας του Λεκανοπεδίου

Κάτω από την επιφάνεια της Λαυρεωτικής κρύβεται ένας λαβύρινθος από υπόγειες στοές και μυστικά που συνδέονται με τη δύναμη της αρχαίας Αθήνας. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον γεωλόγο Μάρκο Βαξεβανόπουλο.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
«Army of Lovers», όπως «Στρατός Εραστών»

Οθόνες / «Army of Lovers»: Μια ταινία για τα ζευγάρια εραστών του Ιερού Λόχου

Ο σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος εξηγεί πώς αποφάσισε να θίξει ένα θέμα που για αιώνες θεωρείται ταμπού: τις ερωτικές σχέσεις μεταξύ αντρών στην Αρχαία Ελλάδα, ακόμη και στο πεδίο της μάχης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Αθήνα της Μαρίας Κάλλας: Η πόλη που την πλήγωσε αλλά και τη διαμόρφωσε

Ιστορία μιας πόλης / Η Αθήνα της Κάλλας: Η πόλη που την πλήγωσε αλλά και τη διαμόρφωσε

Ποιος ήταν ο δεσμός της Μαρίας Κάλλας με την Αθήνα; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Βασίλη Λούρα, δημιουργό του ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Τα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας».
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Στα άδυτα του Γεντί Κουλέ με τα άνθη του κακού

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Είμαστε στον τάφο βρε παιδιά, θέλετε να μπούμε ακόμη βαθύτερα;»

Τον Οκτώβρη του 1933, ο αστυνομικός ρεπόρτερ της εφημερίδας «Ακρόπολις», Ε. Θωμόπουλος, επισκέφθηκε τις φυλακές του Γεντί Κουλέ στη Θεσσαλονίκη, περιηγήθηκε στο εσωτερικό τους και μίλησε με κατάδικους και μελλοθάνατους.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
ΔΟΥΝΕΙΚΑ

Ρεπορτάζ / Σκάνδαλο παιδεραστίας στα Δουνέικα: Το αποκρουστικό πρόσωπο της «αγίας» ελληνικής κοινωνίας

Η υπόθεση παιδεραστίας στα Δουνέικα, ένα χωριό 900 κατοίκων κοντά στην Αμαλιάδα, τη δεκαετία του ’80, φέρνει στο φως όχι μόνο τα φρικιαστικά εγκλήματα «ευυπόληπτων πολιτών», αλλά και τη συνωμοσία της σιωπής και την υποκρισία που επικρατεί σε κλειστές κοινωνίες.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΦΛΙΟΣ
Διάλογος Μηλίων-Αθηναίων: Μαθήματα εξωτερικής πολιτικής από το 416 π.Χ

Ιστορία μιας πόλης / Διάλογος Μηλίων-Αθηναίων: Μαθήματα εξωτερικής πολιτικής από το 416 π.Χ

Γιατί ο Διάλογος Μηλίων και Αθηναίων είναι τόσος σημαντικός για το έργο του Θουκυδίδη; Ποια ήταν η αθηναϊκή αντίληψη για τη δύναμη και τη δικαιοσύνη; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Σπύρο Ράγκο, καθηγητή αρχαίας ελληνικής φιλολογίας και φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, για όσα αποκαλυπτικά μάς λέει ακόμα και σήμερα ο διάλογος.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ

σχόλια

3 σχόλια
Τότε χάθηκε η μέγάλη ευκαιρία για Λαική Κυριαρχία, η επανάσταση του 1821 δεν κατάφερε να επετύχει τον στόχο της, ουσιαστικά συνθηκολογήσαμε, άνοιξε τον δρόμο όμως, το 1944 διακυδεύτηκε η ελευθερία ή η κηδεμονία των ξένων δυνάμεων'Δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο δηλαδή ή Άγγλους ή Ρώσους,υπάρχει και η αυτοδιάθεση όπως την κατάκτησαν ευρωπαϊκά κράτη, μακρυά από ΠΑΤΡΩΝΟΥΣ που το μόνο που κάνουν είναι να εξυπηρετούν δικά τους συμφέροντα'πχ Αμερικανικά συμφέροντα που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να συντηρούν ένταση στην περιοχή προκειμένου να πωλούν τα όπλα τους και έτσι η εθνική οικονομία να στερείται παραραγωγικών πόρων.Οι αντάρτες ήταν πατριώτες οι Χίτες ήταν τσάτσοι των εκάστοτε κατακτητών΄ Πάντα υπάρχουν δύο μέρη, σημασία έχει σε ποιά μεριά τοποθετείς τον ευατό σου.....
όχι βέβαια! αν είχαν κερδίσει οι κομμουνιστές θα μάς είχαν πάρει τα σπίτια, οι κομματικοί θα περνούσαν ζωή και κότα, εμείς θα δουλεύαμε για 300 ευρώ και η κρατική βία θα άγγιζε τα ύψη - oh wait...
Αναρωτιέμαι, αγαπητε ημιθεε, εισθε φανατικος η απλως γραφικος? Αν η εμπειρια σειρας χωρων από την ανατολικη Ευρωπη, Ασια, Αφρικη και Λατινικη Αμερική δεν σας διδαξαν ακομη το τι σημαινει κομμουνισμος στην εξουσια (ειδικα από καθαυτο σταλινικα κομματα όπως ηταν τοτε, και είναι ακομη,το ΚΚΕ) τοτε κανεις λογικος ανθωππος στον πλανητη, φοβούμαι, δεν μπορει να αναμετρηθεί με τις πλανες και τις ιδεοληψιες σας.
αχ, μπαρμπα-Σπύρο, τι τραβάς κι εσύ, ο τάλας... από τις πολλές καμήλες που έχεις δει δεν έχεις διδαχθεί τίποτε; καθρεφτάκια από αυτά που πουλάτε εκεί πέρα δεν έχεις για να δεις τη δική σου καμπούρα, μόνο των άλλων βλέπεις; τόσο εμμονικό πλάσμα που είσαι, γιατί δεν ασχολείσαι περισσότερο με την συγγραφή; θα σουξέδιαζες instantly... Ένα δίκιο βέβαια το έχεις, τόσα χρόνια που κυβερνάει το ΚΚΕ την Ελλάδα καλό δεν είδαμε. Αλλά κι εσύ, βρε αδερφέ, πήγες και ξενιτεύτηκες αντί να μείνεις εδώ να σε έχει ο Σαμαροζέλος για εκπρόσωπο sociopathic media; Τι να λέμε τώρα, είμεθα αυτοκαταστροφικοί οι έλληνες...
Το εχω ξαναπει, αγαπητε ημιθεε. Μονο θλιψη προκαλουν τα σχολια σας και μονο κομματιλα μυριζουν. Όχι αγαπητε, δεν χρειαζομαι να δω το ΚΚΕ στη εξουσια για να ξερω τι θα κανει, 57 κατασκευαστες πλυντηριων σε ολον τον κοσμο το ειδαν (Σταλιν, Πολ Ποτ, Μαο, Μεγκιστου, Χοτζα, Τασουσεσκου, Χόνεκερ, θελετε κι αλλους?) και η εμπειρια τους θα επρεπε να μας φτανει. Αλλα, προφανως, μερικοι παραμενουν αμετανόητοι οπαδοι του τειχους του Βερολίνου και αυτων που το εχτισαν. Συγγνωμη, αλλα εγω είμαι με αυτους που το γκρεμισαν!
μπαρμπα-Σπύρο, εγώ δεν είμαι κομμουνιστής και δεν απολογούμαι για τα εγκλήματα που κάνει Η ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΞΟΥΣΙΑ. Να απολογηθείς εσύ (πού είσαι φανατικό αμερικανάκι) για ΚΑΘΕ ΧΟΥΝΤΑ που φορέσανε οι αμερικανοί και οι ευρωπαίοι σε χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής για να κάνουν τις δουλίτσες τους οι γύπες της επιχειρηματικότητας
> δεν υπήρξε καμιά πρόκληση για τους πυροβολισμούς των κυβερνητικών και αγγλικών δυνάμεων ενάντια στο ειρηνικό και, κυρίως, άοπλο πλήθος Ο Νίκος Φαρμάκης, μέλος της «Χ», είχε πει στον Στέλιο Κούλογλου ότι οι διαδηλωτές είχαν διαμελίσει έναν αστυνομικό.
Την παρακάτω συνέντευξη του Φαρμάκη δεν την πήρε ο Κούλογλου. Αλλά και σ' αυτόν τα ίδια είχε πει.[«Η Μαρία Κάλλας ήταν η ερωμένη του Ιταλού φρουράρχου το 1943»](http://bit.ly/YXXPJt):Περί τις 10.30, ξαφνικά, από τη Φιλελλήνων, την Ερμού, τη Μητροπόλεως και από τη Σταδίου ήρθε κόσμος πολύς. Θα πρέπει να ήταν 200.000. Ο χωροφύλακας που ανέφερα προηγουμένως μου είπε: «Κοίτα εκεί τι γίνεται!». Εστρεψα το βλέμμα και είδα ένα πόδι που φορούσε μπότα αστυφύλακα στον αέρα! Ανθρώπινο πόδι! Υστερα ένα χέρι. Μετά το άλλο χέρι. Τα πετούσαν στον αέρα!Τι είχε συμβεί;Οι κομμουνιστές είχαν διαμελίσει έναν αστυφύλακα και πετούσαν δεξιά - αριστερά τα κομμάτια του! Τον έσκισαν, κυριολεκτικά. Ο χωροφύλακας τότε μου είπε: «Σε λίγο αυτό θα συμβεί και με εμάς».Ακολούθως, ένας αγγελιαφόρος του διοικητή ήρθε με εντολή: «Κανείς δεν θα ανοίξει πυρ, παρά μόνο αν πατήσουν τον Αγνωστο Στρατιώτη. Αν γίνει αυτό, τότε πυρ κατά βούλησιν». Οι περισσότεροι ήταν άοπλοι μεν, αλλά να ξέρετε ότι υπήρχε και οπλισμένος πυρήνας. Τότε υπήρχαν η Ειδική Ασφάλεια, η Γενική Ασφάλεια, οι Μπουραντάδες και αυτή η ομάδα των 50-60 αστυφυλάκων. Αυτοί, λοιπόν, παρατάχθηκαν μπροστά από το πεζοδρόμιο του Αγνώστου Στρατιώτου. Με την εμφάνιση της ομάδας των αστυφυλάκων, το πλήθος, για μια στιγμή, σταμάτησε. Δεν μιλούσε κανείς. Απόλυτος σιγή. Επειτα από ένα λεπτό ξεκίνησαν να ορμήσουν. Εφοδος κανονική! Τότε άρχισε το πυρ. Η διάρκεια του πυρός ήταν περί τα δύο - τρία λεπτά. Βέβαια, όταν χτυπάς ένα πλήθος, περισσότερο τραυματίζεις παρά σκοτώνεις. Οταν έπαυσε το πυρ, εκείνοι σήκωσαν τους τραυματίες τους. Ξανά παύση των επιθετικών ενεργειών. Αλλά μόλις πέρασαν δύο - τρία λεπτά ξανάκαναν ντου! Οι αστυνομικοί ξανάνοιξαν πυρ. Αυτό το μακελειό κράτησε περισσότερο. Περίπου πέντε λεπτά.
προφανως το μελος της Χ δεν ειναι πληρως αξιοπιστο. Εχεις το λινκ της σειρας του Κουλογλου για τον εμφυλιο, ηταν απο τις δουλειες πουειχε κανει και ηταν καλες
Υπάρχει άλλη μία δήλωση ταγματασφαλίτη που λέει: "Οι Άγγλοι μας δίνανε τις ίδιες εντολές με τους Γερμανούς, οπότε ήταν εύκολο για εμάς, έπρεπε με κάθε τρόπο να εξοντωθούν τα τρομοκρατικά στοιχεία που υιοθετούσαν όρους όπως εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία"Ένας άλλος χίτης δήλωσε: "Την ημέρα που οι Γερμανοί έφυγαν από την Αθήνα κυκλοφορούσα καταστενοχωρημένος και έντονα προβληματισμένος για το μέλλον μου στο κέντρο της πόλης. Όταν από τη μια στιγμή στην άλλη οι δρόμοι γέμισαν χαρούμενους ανθρώπους που πανηγύριζαν για την απελευθέρωση και φώναζαν συνθήματα για λαϊκή κυριαρχία, αυτοδιάθεση του λαού και κάτι άλλα παρόμοια που δεν τα καταλάβαινα. Αυτό που με ενοχλούσε πιο πολύ ήταν ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν χαρούμενοι, κάνανε όνειρα για έναν καλύτερο κόσμο και το χειρότερο οι περισσότεροι από αυτούς ήταν ήδη κουμουνιστές, ο μπαμπάς μου που δόξα το θεό δούλευε για τους Γερμανούς μου είχε πει ότι οι κουμουνιστές είναι τα πιο μοχθηρά και διαβολικά πλάσματα που υπάρχουν, γι' αυτό γελάνε και τραγουδάνε συνέχεια, για να μην τους καταλάβουμε. Τότε ήταν που αποφάσισα να καταταγώ στη "χ" και να σκοτώσω όσους περισσότερους κουμουνιστές μπορώ."Κι ένας Άγγλος στρατιώτης δήλωσε: "Όταν μου είπαν να έρθω στην Ελλάδα χάρηκα γιατί νόμιζα ότι τους έλληνες τους είχαμε ήδη κατακτήσει, οπότε ξέρετε, θάλασσα, ήλιος, ούζο και τέτοια. Όμως η πραγματικότητα ήταν πολύ διαφορετική, ένα τμήμα των ιθαγενών ήθελε με κάθε τρόπο ανεξαρτησία, ευτυχώς που υπήρχαν και κάποιοι άλλοι που τους πληρώναμε για να μας υποστηρίζουν αλλιώς θα ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα."
είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το γεγονός οτι επιλέγεις σαν έγκυρες πηγές την εκδοχή ενός μέλους της οργάνωσης χ!! το γεγονός οτι η ερμηνευτικη κρίση των γεγονότων επηρρεάζεται απο την γενικότερη πολιτικο-κοινωνική σου στάση είναι εξαιρετικά ανησυχητικά!!