Τα ψέματα που λέμε για τα βιβλία που δεν διαβάσαμε

Τα ψέματα που λέμε για τα βιβλία που δεν διαβάσαμε Facebook Twitter
48
Τα ψέματα που λέμε για τα βιβλία που δεν διαβάσαμε Facebook Twitter

«Μερικοί λένε ότι η ομορφιά είναι επιφανειακή. Μπορεί να είναι, αλλά τουλάχιστον δεν είναι τόσο επιφανειακή όσο η σκέψη», λέει ο Λόρδος Henry Wotton, ο ηδονιστής ήρωας του μυθιστορήματος «το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι». Και συμπληρώνει, λέγοντας «Μόνο οι ρηχοί άνθρωποι δεν κρίνουν με βάση τις εντυπώσεις.»

(To τρέιλερ της ταινίας του 1945)

Ζούμε στην δικτατορία της ομορφιάς, και το επόμενο καταφύγιο είναι η ευφυΐα. Αφού δεν μπορούμε να προσποιηθούμε τους όμορφους – όχι ότι δεν κάνουμε υπεράνθρωπες προσπάθειες, πολλές εκ των οποίων καταλήγουν σε ντιβάνι ψυχιάτρου -προσπαθούμε να υποδυθούμε τους έξυπνους, αφού η εξυπνάδα, σε αντίθεση με την ομορφιά, δεν είναι αυταπόδεικτη.

Το εύκολο διαβατήριο για την ομάδα των έξυπνων είναι η ποσότητα των βιβλίων που έχουμε διαβάσει, ή μπορεί να είναι η υποψία των βιβλίων που μπορεί να έχουμε διαβάσει. Ένα ψεματάκι, μια υπερβολή, δεν είναι και τόσο κατάπτυστη πρακτική, είναι; Ο Στίβεν Φρίαρς, σκηνοθέτης, πιστεύει ότι δεν είναι:

«Το να λες συνέχεια την αλήθεια είναι μεγάλος βραχνάς. Οι άνθρωποι που λένε την αλήθεια όλη την ώρα είναι μεγάλος βραχνάς. Είμαι σίγουρος ότι έχω πει ψέματα για βιβλία που δεν έχω διαβάσει. Γιατί; Γιατί ο χαρακτήρας μου δεν είναι πολύ καλός. Δεν νομίζω ότι διάβασα τον «Οδυσσέα» μέχρι το τέλος, αλλά δεν θυμάμαι αν έχω πει ψέματα γι' αυτό το βιβλίο.»

 

Μια έρευνα που έχει κάνει την εμφάνισή της σε πολλά βρετανικά μέσα, δηλώνει ότι αποκαλύπτει τα πιο συχνά ψέματα για βιβλία που στην πραγματικότητα δεν έχουν διαβαστεί. Η περίφημη λίστα είναι η εξής:

1. "1984", George Orwell -- 26%
2. "War and Peace", Leo Tolstoy -- 19%
3. "Great Expectations", Charles Dickens -- 18%
4. "The Catcher in the Rye", J.D. Salinger -- 15%
5. "A Passage to India", E.M. Forster -- 12%
6. "Lord of the Rings", J.R.R. Tolkein -- 11%
7. "To Kill a Mockingbird", Harper Lee -- 10%
8. "Crime and Punishment", Fyodor Dostoyevsky -- 8%
9. "Pride and Prejudice", Jane Austen -- 8%
10. "Jane Eyre", Charlotte Brontë -- 5%

Με το χέρι στην καρδιά ομολογώ ότι δεν έχω διαβάσει το 2, το 5 και το 8. Για την ακρίβεια το 'Έγκλημα και Τιμωρία' δεν το τελείωσα γιατί αυτός ο αφελής πρωταγωνιστής μου προκαλούσε τεράστιο στρες. Μπορώ να φανταστώ γιατί λέγονται ψέματα γι' αυτά τα βιβλία, αλλά ακόμη περισσότερο έχω μια ιδέα γιατί το '1984' βρίσκεται πρώτο στη λίστα, και μάλιστα με μεγάλη διαφορά: επειδή αναφέρεται τόσο συχνά ως παράδειγμα της σύγχρονης εποχής, που όλοι έχουν την εντύπωση ότι ξέρουν την υπόθεση. Άλλοι νομίζουν ότι περιγράφει τον καπιταλισμό, άλλοι τον κομμουνισμό, αλλά όλοι ξέρουν κάτι για ένα «ολοκληρωτικό καθεστώς» και για τον «Μεγάλο Αδελφό» που μας παρακολουθεί.

Τα ψέματα που λέμε για τα βιβλία που δεν διαβάσαμε Facebook Twitter
 

Εσείς, για ποια βιβλία έχετε πει ψέματα;

ΥΓ 1 : Η ίδια έρευνα αναφέρει ότι οι γυναίκες λένε περισσότερα ψέματα για βιβλία, αλλά οι άντρες περισσότερα για τις σπουδές τους και τις επιδόσεις τους στη δουλειά. Επίσης, οι άντρες παραθέτουν συχνότερα αποφθέγματα και αποσπάσματα για να κάνουν εντύπωση, όπως έκανα εγώ στην πρώτη παράγραφο αυτού του ποστ.

ΥΓ 2 : Το βιβλίο που παραλίγο δεν μπήκε στην δεκάδα είναι η Βίβλος. Πολύ ενδιαφέρον...

Βιβλίο
48

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

20 σχόλια
Αν τα βιβλία που έχει διαβάσει κάποιος είναι δείκτης εξυπνάδας είναι σχετικό για μένα. Μου αρέσει όταν είναι κάποιος 'διαβασμένος'. αλλά η μόρφωση δεν πάει πάντα με την εξυπνάδα. Και στη τελική τί σημαίνει έξυπνος? Για μένα μεγαλύτερη σημασία έχει να είναι κάποιος πρακτικός στη ζωή του. έχω γνωρίσει πολλούς αντικειμενικά έξυπνους που είναι αντικοινωνικοί, έξυπνους που έχουν εξαρτήσεις (αλκοόλ, ναρκωτικά) και έξυνους που γενικά πνίγονται σε μια κουταλιά νερό.
Ρε φίλε, μεταπτυχιακό στη Θεολογία έχω και μάλιστα από προτεσταντικό πανεπιστήμιο που η Αγία Γραφή βασιλεύει, κι όμως τη «Βίβλο» δεν την έχω διαβάσει. Όταν συστήνομαι ως θεολόγος, δεν ξέρεις πόσα άτομα έχουν βρεθεί και μου λένε, προκειμένου να μου αποδείξουν πόσο θρησκεύουν τάχα, λες και εγώ θα τους κρίνω ή θα τους σώσω, «ναι, ναι, κι εγώ τη "Βίβλο" την έχω διαβάσει ΟΛΗ». Το μέγεθος της ασχετοσύνης τους δεν παίζεται, εφόσον και μόνο με τη λέξη «Βίβλος» εννοούνται συγκεκριμένα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης. Επίσης, ούτε το «Αγία Γραφή» σώζει, εφόσον ο όρος είναι περιεκτικός για το σύνολο των βιβλίων Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, χοντρικώς 47 και 29 τον αριθμό αντίστοιχα (ανάλογα με το πόσα βιβλία αναγνωρίζει η κάθε χριστιανική εκκλησία!), επί χ στίχους το καθένα, και δη στα αρχαία ελληνικά... Άσε αγόρι μου, δεν νομίζω, και εγώ με το ζόρι μια φορά ένα Κατά Ματθαίον και ένα Κατά Ιωάννην διάβασα, και αυτά υπό την απειλή των εξετάσεων. Η τεράστια δε ψεματούρα του θρησκο-ψαγμένου είναι αυτό με την «Αποκάλυψη». Τραγικό φάουλ. Στοιχηματίζω ότι αυτά τα άτομα ούτε κατάλογο ντιλίβερι δεν έχουν διαβάσει. Τέλος το μάθημα.
Δεν κατάφερα ποτέ να διαβάσω την "Ανάσταση" του Τολστόι. Δεν ξέρω γιατί. Το προσπάθησα τρεις φορές, και πάντα η υπομονή μου τελείωνε κάπου στις πρώτες είκοσι σελίδες. Το 1984 το έχω διαβάσει δυο φορές, και πραγματικά απορώ που είναι το πρώτο βιβλίο στην λίστα, γιατί δεν είναι ούτε μεγάλο, ούτε ιδιαίτερα δύσκολο, και με όσους το έχω συζητήσει καταλαβαίνουν πάντα κάτι διαφορετικό από την ανάγνωσή του. Όσο για τον Κοέλιο, ναι, γράφει κάποια πράγματα με απλοϊκό τρόπο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα χαρακτήριζα τα βιβλία του μαρτύριο. Όσο για το "αν θέλεις κάτι πολύ όλο το σύμπαν συνομωτεί για να το αποκτήσεις", νομίζω πως πολυ απλά εννοεί ότι άμα βάλεις την καρδιά και την προσπάθειά σου σε κάτι, ξεπερνάς εμπόδια που σε άλλη περίπτωση θα φαινόντουσαν ανυπέρβλητα, και όχι ότι αν θέλεις κάτι πολύ, αυτό πραγματοποιείται με έναν μαγικό τρόπο, όπως έχει επικρατήσει να πιστεύουμε...
Δεν έχω διαβάσει τα 1, 2, 4, 5, 7 - ενώ τα ξέρω, δεν έχουν πέσει στα χέρια μου (ακόμα). Αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν ντρέπομαι κιόλας - ίσα ίσα, είμαι περήφανη για αυτά που ΕΧΩ διαβάσει, συν του ότι ενθουσιάζομαι για το ότι έχω ακόμα πολλούς κόσμους να ανακαλύψω, μην έχοντας διαβάσει και αυτά. Πόσες φορές εύχομαι να μπορούσα να διαβάσω τα αγαπημένα μου βιβλία σαν να ήταν η πρώτη φορά, να τα ανακαλύψω ξανά. Τουλάχιστον, με αυτά που δεν έχω διαβάσει, και υπάρχει η περίπτωση να τα αγαπήσω, θα έχω πάντα αυτήν την ευκαιρίαααα
Στην τριτη Λυκειου, "ο κόσμος της Σοφίας"... εκανα φιλότιμες προσπάθειες αλλά τίποτα... Βαρέθηκα μέχρι απελπισίας αλλά φυσικά είχα πει στις τότε κολλητές μου ότι το διάβασα κ ήταν υπέροχο..!
Δεν έχω διαβάσει απο αυτά τα 2,4,5,7 αλλα δεν έχω πει ποτέ ψέματα οτι έχω διαβάσει ένα βιβλίο! Δηλαδή,οκ,αντε το λες το ψέμα,μετα κάνετε και συζήτηση πάνω σε αυτό;Αδυνατώ να το καταλάβω! Πάντως μου έχει τύχει για βιβλία να μην με ρωτάνε καν αν τα έχω διαβάσει αλλά απλά να αρχίζουν να τα αναλύουν υπερβολικα φλύαρα και οταν λέω διακόπτοντας "ναι το έχω διαβασει,συμφωνώ/διαφωνώ εδω" να απογοητέυονται που δεν έχουν το μονοπώλιο.Ίσως σε τέτοια περίπτωση και μόνο θα μπορούσα να πω ψέματα.
Επειδή δυστυχώς είμαι στη γενιά των 30κάτι, το να έχω διαβάσει μερικά (καμιά εκατοστή όχι παραπάνω μην παρεξηγούμαστε) βιβλία στην ηλικία των 15-20 που είχα χρόνο δε σημαίνει πια απολύτως τίποτα. Είναι σα να μην τα έχω διαβάσει, δε θυμάμαι τίποτα! Οπότε χαμογελώ και λέω ναι ναι όταν κάποιος αναφέρεται στην υπόθεση ενός βιβλίου...Τώρα πια πού χρόνος.
κι όμως Lycos ίσως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Νομίζω το πιο σημαντικό που αποκομμούμε από τα βιβλία είναι οι σκέψεις που κάνουμε όταν τα διαβάζουμε και ο τρόπος σκέψης που αναπτύσσουμε. Και νομίζω αυτό μένει, ακόμη και αν ξεχάσεις την υπόθεση του βιβλίου. Άλλωστε, γι αυτό ειναι σημαντικό το διάβασμα.
Ενδιαφερον αρθρο! Μονο που το να διαβαζεις βιβλια δεν σε καθιστα εξυπνο. Μορφωμενο ισως, καλλιεργημενο ισως. Η εξυπναδα ειναι κατι εμφυτο, ευστροφια που συνανταμε και στα πιο "απελεκτητα ξυλα"Το να διαβαζεις βιβλια ειναι για μενα περισσοτερο κατι σαν χομπι. Αλλοι παιζουν σκακι. αλλοι ψαρευουν. οπως τη βρισκει ο καθενας..καθε δραστηριοτητα σου ανοιγει το μυαλο.Διαβαζοντας τα σχολια καταλαβαινω ποσο υποκειμενικο ειναι το καλο ή ενδιαφερον βιβλιο π.χ. λατρεψα το Ονομα του Ροδου, κ βαριεμαι αφορητα τον Κοελο.Ωστοσο οταν, μαθητρια Λυκειου διαβασα τον Αλχημιστη, νομιζα οτι διαβασα την Αποκαλυψη! Επισης ομολογω οτι ποτε δεν καταλαβα τον Καστανεντα, οσες φιλοτιμες προσπαθειες κι αν εχω κανειΕιναι μαλλον οπως με τις ταινιες ή και γενικοτερα μ ενα εργο τεχνης - ταυτιζομαστε ή οχι αναλογα με τα βιωματα μας και την ψυχικη μας κατασταση, γι αυτο σε αλλον θα μιλησει ενα βιβλιο στην ψυχη του και αλλον θ αφησει παγερα αδιαφορο.Παντως σχετικα με την απομυθποιηση των βιβλιων ομολογω οτι δεν μπορεσα να διαβασω Μαρσελ Προυστ "Αναζητωντας τον χαμενο χρονο" (ηταν για μενα ακριβως αυτο: χαμενος χρονος!) και του Γκαιτε τον Φαουστ,εργο που θεωρειται θεμελιο της παγκοσμιας λογοτεχνιας ημουν αναγκασμενη να το διαβασω για εργασια στο Παν/μιο και βλαστημουσα καθε του σελιδα!Επισης αγαπω τον Καφκα και πιστευω οτι οι αναλυσεις επι αναλυσεων πανω στα τοσο απλα γραμμενα εργα του εχουν κανει μεγαλη ζημια και τον εχουν παρεξηγησει στο ευρυ κοινο.
1,2,5...Δεν Σπάνια αφήνω βιβλίο αδιάβαστο. Σίγουρα το 2 είναι ένα απ'αυτό-φρικτή μετάφραση δεκαετίας 60. Τώρα μετά μπορεί να μετανοιώνεις τις ώρες πούφαγες αντί να φροντίσεις να διαβάσεις κάτι άλλο Π2
ψέμματα δε νομίζω να έχω πει - αλλά έχω αφήσει αδιάβαστα το Anna Karenina ) και το All the beautiful horses του Joseph (?)Conrad, στην σελίδα 12 στην οποία έφτασα μετά από μεγάλη πίεση. Ούτε στον χειρότερο εχθρό μου. Από την λίστα ομολογώ ότι δεν έχω διαβάσει τα 1,2,3,6,7. Στα 3,6 και 7 όμως έχω δει τις ταινίες, πιάνει;;;
εχω διαβασει τη βιβλο -ανα περιοδους βεβαια- κ σιγουρα ολοκληρη κ με πολλες επιστροφες στην αναγνωση της.Κοιταζω τα βιβλια μου,τα βιβλια του σπιτιου,για πoιο εχω πει ψεμματα?...Το κεφαλαιο (κανεναν τομο) κ το κομμουνιστικο μανιφεστο Μαρξ κ Μαρξ-Ενγκελς αντιστοιχα.Δν ειμαι χαζος απλα ζωντας σ'αυτην τν εποχη κ αυτη τη χωρα μου ειναι απιστευτο,αδυνατο να συγκεντρωθω.Αγαπαμε Λενα Φ. :D
Αν είσαι πραγματικά έξυπνος,αυτό φαίνεται.Και θα το καταλάβουν αυτοί που σε ενδιαφέρει να το καταλάβουν.Δεν υπάρχει λόγος ούτε να το παίζεις έξυπνος,ούτε πολυδιαβασμένος,ούτε τίποτα.Αυτή η υποκρισία (την οποία ο άλλος σίγουρα θα καταλάβει από ένα σημείο και μετά) ακυρώνει με μιας την υποτιθέμενη "εξυπνάδα" σου.Άσε που το να έχεις διαβάσει ένα βιβλίο δε σε κάνει Einstein.Το θέμα είναι να καταλαβαίνεις και τι διαβάζεις.Προσωπικά δε νομίζω ότι αν κάποιος/α μου πει ότι έχει διαβάσει το War & Peace (το οποίο δεν έχω διαβάσει,από τη λίστα έχω διαβάσει μόνο το 3,το 6 και το 8) θα εντυπωσιαστώ ιδιαίτερα μόνο και μόνο από αυτό.
Δεν έχω διαβάσει το 2,4,5 και 7 και δεν λέω ποτέ ψέμματα για το τι δεν έχω διαβάσει. Για την ακρίβεια τα αγνοούσα παντελώς (και δεν ντρέπομαι καθόλου γι' αυτό με εξαίρεση τον Τολστόϊ) γιατί με έχει καταλάβει πάλι μανία να διαβάσω λογοτεχνία και έχω πολύ όρεξη. Θα τα έχω υπόψιν. Και δεν έχω διαβάσει ακόμα πολλά άλλα πράγματα και χαίρομαι πάρα πολύ γι'αυτό γιατί με περιμένει ένας ολόκληρος κόσμος μπροστά. Υ.Γ. Έχω διαβάσει την Βίβλο και το Κοράνι. Δεν έχω διαβάσει τον "Οδυσσέα". Συγχαρητήρια για το άρθρο σας! Ακόμα μια φορά ήσασταν εκπληκτική!
Ο αλχημιστής.Θυμάμαι πόσο αίσθηση προκάλεσε όταν πρωτοβγήκε,όλοι μιλούσαν γι'αυτό όλοι είχαν άποψη για το νόμο της έλξης και μπλα μπλα.Εννοείται ότι συμμετείχα κι εγώ (σαν τη βλαμμένη) υποστηρίζοντας ένθερμα τα γραφόμενα του συγγραφέα κλπ κλπ.Τελικά το διάβασα πριν λίγους μήνες καταβάλλοντας υπεράνρωπες προσπάθειες να το τελειώσω.Μα τέτοια παπαριά?Πας να περάσεις ρε φίλε ένα τόσο σπουδαίο μήνυμα με μια ιστορία που δεν θα διάβαζα ούτε στην τρίχρονη ανηψιά μου?Και έπαθε παράκρουση το πανελλήνιο με τις βλακείες του παπάρα (γιατί συγγραφέας δεν είναι).Πρόσφατα μου χάρησαν το βιβλίο του "το εγχειρίδιο του πολεμιστή του φωτός".Διάβασα δυο σελίδες-όχι ότι είχα σκοπό να ξαναυποβάλλω τον εαυτό μου στο ίδιο μαρτύριο δηλ.να το τελειώσω-και διαπίστωσα ότι ο άθλιος αυτός τύπος αντιγράφει κατα γράμμα τον τεράστιο Καστανέντα.Όσοι αγοράζετε βιβλία του-χωρίς να θέλω να σας μειώσω",χαρίστε τα,πετάξτε τα ή ότι άλλο σας φωτήσει.Και μετά διαβάστε Καρλος Καστανέντα αν θέλετε να μαθετε την πραγματική αλήθεια.Συγνώμη για το μεγαλο σχόλιο αλλά ήθελα κάπου να ξεσπάσω.Ο Κοέλιο πλασάρεται σαν δάσκαλος και καθοδηγητής σίριουσλι??Μεγαλύτερη μουφα δεν υπάρχει.Ουφ τα είπα και ξεθύμανα!
ποσο πολυ συμφωνω,τετοια μαλακια...εγω ειχα μπει στη λουμπα και το διαβασα και ημουν απο τις μονες που επεμενα οτι πρωτον δε μου αρεσε καθολου ο αλχημιστης και δευτερον ο κοελιο ειναι απατεωνας...
Σωστήηη... Πρέπει να ομολογήσω ότι παρατηρώντας ποιά ακριβώς άτομα του περιβάλλοντός μου ήταν αυτά που κόπτονταν για τη φοβερή σοφία του βιβλίου, απέφυγα να αναλώσω το χρόνο μου μαζί του. Σύντομα, ένα ένθετο σε εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας άρχισε να δημοσιεύει σύντομες ιστορίες και "σοφίες" του εν λόγω τύπου, και διαβάζοντας δυο τρεις επιβεβαίωσα το ορθόν της παλαιότερης απόφασής μου.
Λατρευω τα βιβλία. Τον τελευταίο χρόνο έχω αγοράσει 15 τίτλους, όλα κακογραμμενα, πρόχειρα, βαρετά, χωρίς αληθινούς χαρακτήρες. Τα μοίρασα σε φίλους. Δεν θυμάμαι τίτλους. Μετά έκατσα και ειδα game of thrones και breaking bad και συνηλθα.
Αρχίζοντας την πρότασή μου γράφοντας "Λατρεύω τα βιβλία" εσύ συμπεραίνεις ότι δεν είμαι συστηματική αναγνωστρια; Και ναι, ακριβώς αυτό έκανα. 15 λάθος επιλογές. Όλα τα υπόλοιπα βιβλία πλην αυτών των 15 που αγόρασα, προφανώς ήταν καταπληκτικά.
δεν εχω διαβασει ουτε ενα απο τη συγκεκριμενη λιστα.και κατα 99% δεν προκειται κιολας. δε με ενδιαφερει προσωπικα η -τοσο- κλασσικη λογοτεχνια. α! και παραδεχτειτε οτι ορισμενοι διαβαζουν συγκεκριμενα βιβλια επειδη μεγαλωσαν ακουγοντας τους γυρω τους να λενε "α αυτο; βιβλιαρα!". χιλιες φορες να διαβαζεις πραγματα που γουσταρεις εσυ, που κανουν καλο στη δικη σου ιδιοσυγκρασια, και σε διαμορφωνουν οπως προτιμας/νομιζεις οτι ειναι -κι ας μην εχουν αλλαξει ουτε στο ελαχιστο τον κόσμο, λογοτεχνικο και μη- παρα να διαβαζεις βιβλια που δε θες επειδη απλα ειναι τα συγκεκριμενα.
Φταίει λίγο και το γεγονός ότι η ανάγνωση ενός βιβλίου έχει γίνει μόδα γιατί και τα βιβλία αντιμετωπίζονται πλέον απο μεγάλη μερίδα του κόσμου ως η "καινούργια κολεξιόν που όλοι πρέπει να έχουν στην βιβλιοθήκη τους."Στην δεκαετία του '90 είχαμε το "Εκρεμές του Φουκώ" που πόσοι δεν πέσαμε στην λούμπα να διαβάσουμε ένα παραληρηματικό κείμενο χιλίων σελίδων,στην δεκαετία του 2000 είχαμε το "Οταν Έκλαψε ο Νίτσε" και πάλι έπρεπε να υποκύψουμε στην μόδα.Και πόσοι δεν είπαμε ψέμματα για το πόσο ωραία είναι και πόσα βλέμματα αποδοκιμασίας δεν εισπράζαμε όταν απλά δηλώσαμε ότι χάσαμε άδικα τον χρόνο μας με τυπωμένες μπούρδες.Φτιάξαμε συνείδηση ότι ακόμα και το βιβλίο είναι μόδα και πρέπει να το έχουμε/διαβάσουμε.Λογικό να λέμε ψέμματα.Απλά απογοητευτήκαμε γιατί το "νουμεράκι" που διαλέξαμε δεν έδειχνε καλά πάνω μας.
ε, όχι και μπούρδα το Εκκρεμές του Φουκώ! Εμένα αυτό το παραλληρηματικό κείμενο με έκανε να παραλληρω! Ήμουν και μαθήτρια γυμνασίου όταν το διάβασα, δεν με άγγιζε ακόμα αυτή η μόδα.