H Airbnb υιοθετεί ψυχολογία ξενοδοχείου κι αυτό έχει στρεσάρει τους οικοδεσπότες

H Airbnb υιοθετεί ψυχολογία ξενοδοχείου κι αυτό έχει στρεσάρει τους οικοδεσπότες Facebook Twitter
4

Για περισσότερα από 9 χρόνια η Jill Bishop χαιρόταν αυτή τη μορφή συνεργασίας που η Airbnb εγκαινίασε και που στη φιλοσοφία της κατάφερε να εμπλέξει πολύ πολύ κόσμο. Νοίκιαζε μέσω της υπηρεσίας την κενή κρεβατοκάμαρα του σπιτιού της σε μια γειτονιά του Ντένβερ και οι φιλοξενούμενοι της μπορούσαν να απολαμβάνουν τους αναπαυτικούς καναπέδες της, να δειπνούν μαζί της και να χρησιμοποιούν το μπάνιο της με ό,τι μπορούσαν να βρουν μέσα σ' αυτό, ακόμη κι αν επρόκειτο για μισοτελειωμένα μπουκάλια από σαμπουάν ή για κάποια από τις αναρίθμητες λοσιόν και κρέμες σώματος. 

Αυτό δεν ισχύει πια. Τα πράγματα έχουν αλλάξει κι αυτό γιατί η Airbnb ανάγκασε την κυρία Bishop να κάνει το μπάνιο της να μοιάζει περισσότερο με μπάνιο ξενοδοχείου. Και αυτό είναι το λιγότερο: οι νέες κατά τόπους ρυθμίσεις που ουσιαστικά λειτουργούν περιοριστικά για την Airbnb εμπλέκουν και τους οικοδεσπότες σε μία περίεργη και κάπως άβολη διαδικασία. Να πρέπει να ζητούν προκαταβολικά τα χρήματα τους και να αντιμετωπίζουν τους φιλοξενούμενους διαφορετικά, σαν πελάτες ξενοδοχείου, δηλαδή, σαν ανθρώπους που απλώς θέλουν κάπου να περάσουν το βράδυ τους. 

Όπως λέει η ίδια πριν από λίγους μήνες υποδέχθηκε έναν ταξιδιώτη, ο οποίος σχεδόν την κεραυνοβόλησε κατά την άφιξη του στο σπίτι της. «Μου είπε ότι χρησιμοποιούσε την υπηρεσία ως εναλλακτική αντί των ξενοδοχείων και ότι δεν ήθελε να έρχεται σε επαφή με τους οικοδεσπότες ούτε να μιλά μαζί τους. Μετά πήγε στο δωμάτιο του, έκλεισε την πόρτα και δεν βγήκε ξανά από εκεί όσο εγώ καθόμουν στο σαλόνι». Όλα αυτά θα ήταν αμελητέα αν επρόκειτο απλώς για το παράπονο μιας 63χρονης. Όμως, είναι κάτι περισσότερο που έχει να κάνει με την αλλαγή φιλοσοφίας της εταιρείας που ξεκίνησε ως start up με μία πανέξυπνη περί φιλοξενίας σε όλο τον κόσμο ιδέας και τώρα φαίνεται να κάνει στροφή στα ίδια της τα πιστεύω. 

H Aibnb ξαφνικά θέλει να προσφέρει ακόμη πιο επαγγελματικές υπηρεσίες, ξεχνώντας ότι η αυτοκρατορία της χτίστηκε μέσα από τα σπίτια απλών ανθρώπων και μέσα από το ιδιαίτερο, προσιτό, άνετο και χαλαρό μοτίβο φιλοξενίας που την έκανε αυτό που είναι σήμερα.

Με περισσότερους από 2 εκ. οικοδεσπότες και με αρκετές νομικές εμπλοκές αναφορικά με το καθεστώς που παραχωρούν τα δωμάτια τους, φαίνεται ότι η Aibnb ξαφνικά θέλει να προσφέρει ακόμη πιο επαγγελματικές υπηρεσίες, να μοιάσει περισσότερο στο καθεστώς που εφαρμόζουν τα ξενοδοχεία, ξεχνώντας, ωστόσο, ότι η αυτοκρατορία της χτίστηκε μέσα από τα σπίτια απλών ανθρώπων και μέσα από το ιδιαίτερο, προσιτό, άνετο και χαλαρό μοτίβο φιλοξενίας που την έκανε αυτό που είναι σήμερα. 

Η ιστορία της ηλικιωμένης κυρίας, πρακτικά είναι η ιστορία των τελευταίων 9 χρόνων της Airbnb που ξεκίνησε από το τίποτα και σήμερα η αξία της αγγίζει το αστρονομικό ποσό των 30 δις δολαρίων. Όπως αναφέρεται ωστόσο στον ξένο Τύπο η εταιρεία πλέον θέλει να παρέχει στους ταξιδιώτες και "οπαδούς" της την προβλεψιμότητα υπηρεσιών ξενοδοχειακού μοντέλου.  

H Airbnb υιοθετεί ψυχολογία ξενοδοχείου κι αυτό έχει στρεσάρει τους οικοδεσπότες Facebook Twitter
O επιχειρησιακός επικεφαλής της Airbnb, Brian Chesky, σχολιάζει ότι τον τελευταίο καιρό η εταιρεία θέλει να δοκιμάσει τις δυνάμεις της σε πολλά διαφορετικά πεδία

Τι σημαίνει αυτό; Ότι βάσει των νέων guidelines και των ρυθμίσεων της εταιρείας, οι ταξιδιώτες που κάνουν χρήση των υπηρεσιών τους πρέπει να αισθάνονται ακριβώς όπως όταν κάνουν κράτηση σε ξενοδοχείο: να εισπράττουν την τυπικότητα στην άφιξη και την αποχώρησή τους, να τα βρίσκουν όλα έτοιμα σαν να περίμεναν τυπικούς επισκέπτες ξενοδοχείου, να μην υπάρχει καμία οικειότητα και τίποτα που δεν θα μπορούσε να μην προβλεφθεί. Φυσικά και η εταιρεία δεν μπορεί να κάνει συνεννοήσεις για την αλλαγή της πολιτικής της με 2 εκ. ανθρώπους που αποτελούν τη βάση της επιτυχίας της. Και φυσικά οι οικοδεσπότες δεν χρειάζεται να συναινέσουν σε όλες αυτές τις αλλαγές και να συνεχίσουν αυτού του είδους τη συνεργασία. Για όσους όμως το επιθυμούν τα πρώτα σημάδια πίεσης και άγχους έχουν αρχίσει να καταγράφονται και περιγράφουν μία καθόλου ευχάριστη αλλαγή.

Όπως κατάλαβε η κυρία Bishop, εκείνο που θέλει η Airbnb από την κενή της κρεβατοκάμαρα είναι πλέον να μοιάζει περισσότερο με δωμάτιο του Hilton παρά με μία κρεβατοκάμαρα σπιτιού. Και όπως λέει όλη αυτή η εμπειρία που έζησε φιλοξενώντας ανθρώπους απ' όλον τον κόσμο την έκανε πιο σοφή, πιο γεμάτη και κέρδισε και κάποια χρήματα, όμως αυτό που της ζητά τώρα η εταιρεία είναι καταπιεστικό και σίγουρα έξω από αυτά που μπορεί να προσφέρει. 

Από την πλευρά του ο επιχειρησιακός επικεφαλής της Airbnb, Brian Chesky, σχολιάζει ότι τον τελευταίο καιρό η εταιρεία θέλει να δοκιμάσει τις δυνάμεις της σε πολλά διαφορετικά πεδία, να δοκιμάσει καινούρια πράγματα, που ακριβώς όπως άλλαξαν τους περί φιλοξενίας και ταξιδιού κανόνες, ίσως αλλάξουν και άλλα στη φιλοσοφία του ταξιδιού. Το μόνο σίγουρο για την ώρα είναι ότι σταδιακά γίνεται σαφές -σε όσους κάνουν χρήση των υπηρεσιών της Airbnb, αλλά και σε όσους υπηρέτησαν, ως οικοδεσπότες, τη φιλοσοφία της- ότι η εταιρεία προχωρά στο επόμενο στάδιο της. Ένα στάδιο γεμάτο νέους κανόνες και παραμέτρους που ενδεχομένως κάνει κάποιους να διακόψουν τη συνεργασία, αλλά ίσως φέρει νέο αίμα, ανθρώπους πιο αποφασισμένους αναφορικά με το τι θέλουν να προσφέρουν στους επισκέπτες τους, μέσα από μία απολύτως πιο επαγγελματική σκοπιά.

Με στοιχεία από τους New York Times 

  

Ταξίδια
4

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Ταξίδια / Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Η συντριπτική πλειονότητα των αναβατών είναι πελάτες που πληρώνουν εξαψήφια ποσά και μεταξύ αυτών που ανέβηκαν πρόσφατα στην «κορυφή του κόσμου» ήταν κάποιοι τυφλοί, δύο 13χρονοι, αρκετοί εβδομηντάρηδες, ακόμη και άτομα που είχαν υποστεί διπλό ακρωτηριασμό.
THE LIFO TEAM
«Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Ο Μάριος Γκρόγκος μιλά για τον τόπο του με την ανεμπόδιστη θέα στον μεσσηνιακό κάμπο, για ένα μέρος που πια έχει όλα κι όλα δύο μαγαζιά – έχει όμως και μια ομάδα κατοίκων που στήνει φεστιβάλ και εκθέσεις φωτογραφίας και ανανεώνει εθελοντικά την όψη του χωριού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αβινιόν/Αρλ

Ταξίδια / Ένα road trip στην Αβινιόν των επτά Παπών και στην Αρλ του Βαν Γκογκ

Γοτθική αρχιτεκτονική, μια «δεύτερη Ρώμη», πολλά δωρεάν μουσεία, φοιτητές να πίνουν μπύρες σε ζωντανές πλατείες και φιλότεχνοι που αναζητούν την αύρα που ενέπνευσε τον Ολλανδό ζωγράφο, αλλά και τον Πικάσο και τον Γκογκέν. Δυο πόλεις που σε κάνουν να ξεχνάς με το ιστορικό τους κέντρο όλα τα βάσανα του ταξιδιού.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, σε ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Γειτονιές της Ελλάδας / Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Ο Φίλιππος Φραγκούλης άφησε πίσω του μια πολυετή καριέρα στις τράπεζες προκειμένου να επιστρέψει στις ρίζες του, στην Τύμφη. Αντικατέστησε τα meetings με τα πυκνά δάση που αποτελούν πλέον το φόντο της νέας του πορείας στη ζωή, έχοντας όμως να αντιμετωπίσει πια τις δυσκολίες ενός ορεινού τόπου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Γειτονιές της Ελλάδας / Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Ο Άρης Αβέλλας περιγράφει τη ζωή του στη Σαμαρίνα, σε ένα μέρος που τραβάει την προσοχή ξένων αλπινιστών, σε έναν τόπο όπου όταν λιώνουν τα χιόνια μπορεί κανείς να βολτάρει σε καταρράκτες, να θαυμάσει άγρια ζώα, να δροσιστεί σε βάθρες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ