Να καπνίζουμε δημόσια ή όχι; Το «debate» των ημερών

Να καπνίζουμε δημόσια ή όχι; Το «debate» των ημερών Facebook Twitter
Η απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, πέρα από απλά νούμερα, είναι κοινή λογική. Το κάπνισμα δεν είναι συνήθεια που δεν μπορείς να την κόψεις, δεν είναι στυλ, δεν είναι ανάγκη, είναι κάτι που βλάπτει τους γύρω σου.
26

Στράτος Μωραΐτης

Καπνιστής

Μοιάζει με αστείο, αλλά δεν είναι. Ο τρόπος με τον οποίο επιβλήθηκε ο αντικαπνιστικός νόμος στην Ελλάδα τείνει να αναγάγει το κάπνισμα σε μορφή αντίστασης κατά της αυταρχικής επιβολής του υγιεινισμού που απαγορεύει την επιλογή και καθιστά τους κοινωνικούς χώρους διασκέδασης «Μόνο για μη καπνιστές». Αν αυτό το «Μόνο για μη καπνιστές» σας θύμισε κάποιους άλλους που διακήρυτταν επιλεκτικά δικαιώματα ή υπηρεσίες βάσει συγκεκριμένων χαρακτηριστικών, μην εκπλήσσεστε. Η πρώτη οργανωμένη απόπειρα επιβολής του αντικαπνιστικού νόμου στη σύγχρονη ιστορία έγινε στη ναζιστική Γερμανία, κατά της «βδελυρής εβραϊκής συνήθειας του καπνίσματος», που οδηγούσε στην αλλοίωση της γενετικής ποιότητας της άριας φυλής. Είναι υπερβολική αυτή η υπενθύμιση; Όχι, αν κάποιος εστιάσει στον τρόπο επιβολής και ελέγχου της επιθυμητής συμπεριφοράς, από την ολική απαγόρευση του καπνίσματος σε εσωτερικούς χώρους έως τους δυνάμει καταδότες του διπλανού τραπεζιού ή τον αυτοπεριορισμό από τον φόβο όσων με ένα τηλεφώνημα θα «καρφώσουν» τυχόν παραβάτες στις Αρχές. Και από το κοινωνικό στίγμα του εξοστρακισμού των καπνιστών στο κρύο και στον θόρυβο έως τις ευμεγέθεις επισημάνσεις «Κίνδυνος - Θάνατος» και τις σαδιστικά αποκρουστικές φωτογραφίες στα πακέτα των τσιγάρων.


Αν το ιδεατό για πολλούς παραμένει ένας κόσμος που να χωρά πολλούς κόσμους, τότε ο κοινωνικός κανιβαλισμός της τηλεφωνικής κατάδοσης, η στοχοποίηση των καπνιστών ως δυνάμει «δολοφόνων» των μη καπνιστών, η περιθωριοποίηση σε εξωτερικούς χώρους και η αντιμετώπιση του καπνιστή ως αρρώστου αναδεικνύουν μια δυστοπική πραγματικότητα, τις συνέπειες της οποίας δεν θα δείξει καμία δημοσκόπηση. Πέρα από το ψυχολογικό βάρος όσων προαναφέρθηκαν, η καθημερινότητα ενός καπνιστή έχει υποβαθμιστεί σε βαθμό που μερικώς διαρρηγνύεται ο κοινωνικός ιστός. Από προσωπική εμπειρία, το αν θα βγω για έναν απλό καφέ εξαρτάται πλέον από τις καιρικές συνθήκες. Το πού θα πάω, δε, εξαρτάται από τον βαθμό συναχώματος με τον οποίο θα φύγω από εκεί. Οι 3-4 φορές την εβδομάδα που έβγαινα, έστω για καφέ, έχουν μειωθεί σε 1-2. Οι κοινωνικές μου σχέσεις έχουν ατονήσει. Στέκια όπου δυσκολευόσουν κάποτε να βρεις να κάτσεις είναι μισοάδεια.

Αν κάποιος αδυνατεί να αντιληφθεί τον βαθμό κινδύνου διάρρηξης των καθημερινών σχέσεων που προκύπτει από την ηθική νομιμοποίηση του δωσιλογισμού και στέκεται απαθής στο θέαμα της δημόσιας διαπόμπευσης τόσων ανθρώπων κατηγορούμενων ότι απειλούν τη δημόσια υγεία, τότε μάλλον δεν αντιλαμβάνεται τα χειρότερα που έρχονται από τέτοιου τύπου κοινωνικές «διορθώσεις».


Ποσώς ενδιαφέρουν όλα αυτά, βέβαια, μια μεγάλη μερίδα μη καπνιστών, πολλώ δε μάλλον αντικαπνιστών. Ακούγοντας ή διαβάζοντας πλήθος σχολίων για την πολιτική της εκδικητικότητας με την οποία επιβλήθηκε ο αντικαπνιστικός νόμος, χωρίς το δικαίωμα της επιλογής, αναδύεται μια διχαστική αίσθηση χαιρεκακίας. Ένας μικρός εμφύλιος πόλεμος που χαρακτηρίζεται από επιλεκτική κοινωνική ευαισθησία και μονόπλευρα επιχειρήματα. Γιατί όταν κάτι, αντί να υιοθετείται κοινωνικά ως ζήτημα κουλτούρας και σεβασμού προς τον άλλον, επιβάλλεται αυταρχικά, με μέτρα ολικής απαγόρευσης, συνεπικουρούμενα από την ηθική νομιμοποίηση του δωσιλογισμού, τότε αναδεικνύονται και πολλά άλλα ζητήματα αντικοινωνικών ή βλαπτικών συμπεριφορών που, κατά τα άλλα, είναι νόμιμες. Ό,τι επιβάλλεται με κατασταλτικές μεθόδους υπέρ κάποιων και δεν υιοθετείται ως ζήτημα κουλτούρας υπέρ όλων θα μεταδίδει πάντοτε τον ιό του διχασμού.

Πίσω από την καθαρότητα των κοινωνικών χώρων ψυχαγωγίας και διασκέδασης βρίσκεται η βρόμικη αντίληψη μιας συμπεριφοριστικής κανονικοποίησης πάνω σε νόρμες που στερούν το δικαίωμα της επιλογής και της συνειδητής απόκλισης και αντιμετωπίζουν τον καπνιστή όχι μόνο ως αυτόχειρα αλλά και ως δυνάμει δολοφόνο υπό το άγρυπνο βλέμμα ορισμένων αντικαπνιστών που όρισαν εαυτόν επιτηρητή των υπολοίπων. Αν κάποιος αδυνατεί να αντιληφθεί τον βαθμό κινδύνου διάρρηξης των καθημερινών σχέσεων που προκύπτει από την ηθική νομιμοποίηση του δωσιλογισμού και στέκεται απαθής στο θέαμα της δημόσιας διαπόμπευσης τόσων ανθρώπων κατηγορούμενων ότι απειλούν τη δημόσια υγεία, τότε μάλλον δεν αντιλαμβάνεται τα χειρότερα που έρχονται από τέτοιου τύπου κοινωνικές «διορθώσεις». Γιατί οι ολικές απαγορεύσεις και τα τετραψήφια νούμερα κατάδοσης ανθρώπων στις Αρχές έρχονται για μερικούς, μετά όμως έρχονται για όλους. «Να φοβάσαι αυτούς που θέλουν να ζήσουν μια ήσυχη και ειρηνική ζωή. Είναι αδίστακτοι».

Τάσος Μπρεκουλάκης

Μη καπνιστής

«Το τσιγάρο κόβει χρόνια ζωής. Κάθε τσιγάρο που καπνίζεις κόβει πέντε λεπτά από τη ζωή σου». Αυτές οι δύο προτάσεις μόνο θα αρκούσαν για να απαγορευτεί το κάπνισμα διά παντός σε όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους, τους χώρους που μοιράζεσαι με άλλους ανθρώπους. Όταν είσαι μόνος στο σπίτι σου, στο αυτοκίνητό σου, κάνε ό,τι νομίζεις, είναι δικαίωμά σου η αυτοκαταστροφή, αλλά δεν σου φταίει κανείς να πληρώνει τα λίγα λεπτά δικής σου ευχαρίστησης με την υγεία του, ακόμα και με τη ζωή του.


Κάθε τσιγάρο περιέχει περισσότερα από 4.000 συστατικά τα οποία, όταν καούν, δημιουργούν τουλάχιστον 200 χημικές ενώσεις που μπαίνουν στον οργανισμό και δεν προκαλούν βλάβη μόνο στους πνεύμονες αλλά και στην καρδιά, στα νεφρά, σε όλα σχεδόν τα όργανα. Με κάθε τσιγάρο που καπνίζεις βάζεις στον οργανισμό σου δηλητήρια όπως αρσενικό, φορμαλδεΰδη, μόλυβδο, υδροκυάνιο, οξείδιο του αζώτου, μονοξείδιο του άνθρακα, αμμωνία και 43 γνωστά καρκινογόνα στοιχεία, πολλά από τα οποία συσσωρεύονται στον οργανισμό αθροιστικά. Αν δεις σε τι κατάσταση είναι τα πνευμόνια ενός καπνιστή μετά από 20 χρόνων κάπνισμα, θα καταλάβεις. Βέβαια, ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, να δηλητηριάζεται και να αυξάνει τις πιθανότητες να πάθει καρκίνο ή καρδιακό νόσημα, να μειώνει το προσδόκιμο ζωής του, να βρομάει τσιγαρίλα και να βήχει σαν τράγος, αλλά δεν έχει το δικαίωμα να αναγκάζει και τους γύρω του να καπνίζουν.

Αν δεις σε τι κατάσταση είναι τα πνευμόνια ενός καπνιστή μετά από 20 χρόνων κάπνισμα, θα καταλάβεις. Βέβαια, ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, να δηλητηριάζεται και να αυξάνει τις πιθανότητες να πάθει καρκίνο ή καρδιακό νόσημα, να μειώνει το προσδόκιμο ζωής του, να βρομάει τσιγαρίλα και να βήχει σαν τράγος, αλλά δεν έχει το δικαίωμα να αναγκάζει και τους γύρω του να καπνίζουν.


Το παθητικό κάπνισμα αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν μπορείς να υποχρεώσεις τον διπλανό σου να υφίσταται τις συνέπειες του καπνίσματος, όταν έχει βγει να διασκεδάσει, να πιει τον καφέ του, την ώρα που εργάζεται. Ο καπνός από το τσιγάρο δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται, αφήνει στο κλειστό περιβάλλον ένα αόρατο μείγμα που προσκολλάται στα μαλλιά, στα ρούχα των ανθρώπων, αλλά και στα έπιπλα. Το τοξικό αυτό μείγμα περιέχει βαρέα μέταλλα, καρκινογόνες ουσίες και ραδιενεργά στοιχεία που μπαίνουν στον οργανισμό όσων βρίσκονται σε χώρο καπνιζόντων – φαντάσου τι γίνεται σε έναν κλειστό χώρο όταν καπνίζουν πολλοί, π.χ. σε ένα μπαρ. Ή σε ένα σπίτι όταν καπνίζουν οι γονείς και οι καλεσμένοι κι ένα παιδί που αγγίζει τα έπιπλα βάλει τα χέρια στο στόμα του. Οι ουσίες αυτές παραμένουν, ακόμα και αν ο χώρος αεριστεί.


Από το 1972 έχει αποδειχτεί η συσχέτιση μεταξύ παθητικού καπνίσματος και ανάπτυξης νόσου, ενώ το 1982 τεκμηριώθηκε για πρώτη φορά η επικινδυνότητα του παθητικού καπνίσματος σε έρευνα του Εργαστηρίου Υγιεινής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σήμερα, το παθητικό κάπνισμα θεωρείται η τρίτη προλήψιμη αιτία θνησιμότητας και έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία.


Σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, το παθητικό κάπνισμα προκαλεί 890.000 θανάτους ετησίως (379.000 από ισχαιμική καρδιακή νόσο, 165.000 από λοιμώξεις του αναπνευστικού, 36.900 από άσθμα, 8.000 από εγκεφαλικό επεισόδιο και 21.400 από καρκίνο του πνεύμονα). Από αυτούς, το 1/3 των θανάτων αφορά παιδιά, ενώ ιδιαίτερα ευάλωτη κατηγορία είναι οι γυναίκες, που φαίνεται ότι καπνίζουν παθητικά σε μεγαλύτερο ποσοστό σε σχέση με τους άνδρες, οι οποίοι θεωρούνται περισσότερο υπεύθυνοι για το ενεργητικό κάπνισμα, με ετήσιο αριθμό θανάτων περίπου 281.000. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι πιθανότητες για καρδιοπάθειες, πνευμονοπάθειες και καρκίνους αυξάνονται κατά 20% στους ανηλίκους. Δεν χρειάζεται να αναφέρω καν την επίπτωση του παθητικού καπνίσματος στις εγκυμονούσες γυναίκες.


Η απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, πέρα από απλά νούμερα, είναι κοινή λογική. Το κάπνισμα δεν είναι συνήθεια που δεν μπορείς να την κόψεις, δεν είναι στυλ, δεν είναι ανάγκη, είναι κάτι που βλάπτει τους γύρω σου. Μπορεί να μη νοιάζεσαι για την υγεία σου και για τον εαυτό σου, αλλά δεν έχεις κανένα δικαίωμα να επηρεάζεις την υγεία των άλλων. Είναι στοιχειώδης αρχή της δημοκρατίας.

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Ελλάδα
26

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

19 σχόλια
Δεν ζω Ελλαδα, οποτε δεν εχω αναγκη να "ρουφιανεψω" κανεναν. Εξαλλου ζω σε χωρα που το κοινωνικο συνολο με τον ενα ή τον αλλο τροπο σεβεται τον συνανθρωπο του. Ειδικα οταν ηρθα σε αυτη τη χωρα (Τσεχια) πριν 2-3 χρονια καπνιζανε κανονικα μεσα σε παμπ, και μεσα σε μερικους μηνες εφαρμογης του νομου σταματησε αυτο.Τωρα γιατι στην Ελλαδα γινεται τοσο δραμα για κατι πολυ φανερο και απλο δε καταλαβαινω. Το διαπιστωνει κανεις απο τα επιχειρηματα των δυο ατομων στη συνεντευξη. Ο καπνιστης μονο αναρχικη ανακοινωση δεν το βαφτισε, και απο την αλλη εχεις τον μη-καπνιστη να σου μιλα με στατιστικα. Εκει βλεπεις τη διαφορα.Εαν ζουσα Ελλαδα, ναι θα εκανα καταγγελιες. Γιατι δυστηχως πολλοι απο εσας ακομα δε μαθατε να σεβεστε τον γυρω σας. Σας αρεσει να παιζεται με τις λεξεις, και τα παραθυρακια. Σε ανοιχτα καφε/μπαρ θα βρειτε τη δικαιολογια να καπνιζεται μεσα γιατι ειναι δηθεν ημι-υπαιθριος ο χωρος και οτι αλλου ειδους δικαιολογια. Τωρα βρηκαμε το κολπο με εξαερισμο. Οτι και καλα ο καπνος απλα θα φυγει δια μαγειας. Ουτε μυρωδια ουτε ουσιες ουτε τιποτα.Το κωμικο-τραγικο, κλεινοντας, ειναι οτι πολλοι απο εσας που ριχνεται τρελο δακρυ για το νομο, ειστε οι ιδιοι που ενιοτε κουνατε το κεφαλι και αναρωτιεστε ποτε θα γινουμε Ευρωπη. Ελπιζω να το θυμαστε αυτο που και που οταν κοιταζεστε μπροστα απο το καθρεφτη.
Όταν είσαι μόνος στο σπίτι σου, Πηγή: www.lifo.grΟταν είσαι ΜΟΝΟΣ στο σπιτι ΣΟΥ! Τουτοι ακομα και καλεσμενοι σε ξενα ΣΠΙΤΙΑ θελουν να εξουσιασουν.Ειχα μια φιλη αντι καπνιστρια, οταν μαζευομασταν σε μη καπνιστων σπιτια καναμε τσιγαρο στο μπαλκονι, μια μερα μαζευτηκαμε σπιτι μου (καπνιστης) για επιτραπεζια, της ειχα ξεκαθαρησει ότι σπιτι ΜΟΥ καπνιζουν ελευθερα μεσα, "ελα αλλα να το ξερεις" "οκ ρε συ σπιτι σου είναι, θα ερθω" ήρθε...σε δεκα λεπτα τι νομιζετε ότι εγινε; αρχισε τα "πφφφ" και "πφφφ" και μετα "ρε παιδια εμεις δεν φταιμε σε τιποτα, γιατί δεν πατε εξω να καπνισετε;".....τι εδιωξα απο το σπιτι μου, δεν μου ξαναμιλησε εκ τοτε.Ο σωστος αντι καπνιστικος είναι με ΕΠΙΛΟΓΗ, όπου τα μαγαζια που επιλεγουν να είναι καπνιστων θα εχουν επιπλεον και πιο αυστηρους κανονες υγιηνης(εξαερισμοι κτλ), οι εργαζομενοι θα αμοιβονται βαρεα και ανθυγιηνα και το επιπλεον κοστος θα επιβαρυνει τους καπνιστες....ας πληρωνουμε τον καφε και την μπυρα πιο ακριβα.Οι αντι-καπνιστες κρυβονται πισω απο το σωστο αιτημα τον μη καπνιστων ότι δηλαδη δεν φταινε να μην μπορουν να πανε σε μαγαζια χωρις τσιγαριλα. Η Λεξη κλειδι είναι "κρυβονται", τι κρυβουν δηλαδη; εξουσιαστικη και χαιρεκακη ταση, δεν θα τελειωσουμε με τον αντικαονιστικο νομο εαν δεν κανουν το καπνισμα και το τσιγαρο παρανομο, οι αντι καπνιστες είναι το ιδιο συναφι με τους αμερικανους "ηθικοενδιαφερομενους" που φεραν την ποτοαπαγορευση....παραλληλα βεβαια ας κανουμε την κοινωνικη συζητηση για την αποποινικοποιηση του χασις.....η κοινωνικη υποκρισια σε όλο της το μεγαλειο.Εφαρμοστηκε ο αντικαπνιστικος νομος για μερικους μηνες τωρα.... πια είναι η νεα απορια; διαβαστε τον τιτλο του αρθρου, απο κλειστους δημοσιους χωρους εγινε γενικα "δημοσια".ΑΥτο που λεει ο καπνιστης εαν και λιγο υπερβολικα (στην παρουσα φαση) είναι ότι στην ουσια οι αντι καπνιστες δεν είναι απλα "αδικημενοι ενδιαφερομενοι πολιτες" αλλα καταπιεστικοι πουριτανοι που δεν προκυται να σταματησουν να προσπαθουν να καταπιεζουν αλλους συμπολιτες, όταν θα καταφερουν την καπνοαπαγορευση θα πανε στο επομενο κοινωνικο προβλημα με τις ίδιες απολυταρχικες λυσεις, με την ιδια "κοινωνικα ευαισθητη" λυση διότι το προβλημα τους δεν είναι αυτο που ισχυρηζονται αλλα η ψυχολογικη προσωρινη ευεξια που φερνει η εξουσιαση τριτων ανθρωπων.Ας μου εξηγηση ο αντι καπνιστης του αρθου τι εννοει "Όταν είσαι μόνος στο σπίτι σου" και τι προτείνει εαν δεν είμαι μονος στο σπιτι ΜΟΥ και καπνιζω; θα μπορει να καλεσει την αστυνομια να μπουκαρει στο σπιτι ΜΟΥ; η Φασιστικη λογικη στις λεπτομερειες κρυβεται όχι στις μεγαλες κουβεντες.Πλεον με τον παρων νομο προφανως και θα δημιουργηθουν τεκεδες με την παραδοσιακη εννοια και πρακτικη, δεν λυσατε με την ολικη απαγορευση το προβλημα απλα το μεταθεσατε στην ιδια κατασταση με το χασισι με μια διαφορα ότι το χασισι είναι παρανομο ολικα ενω το τσιγαρο όχι...δηλαδη ο νομος είναι ξεκαθαρος δημοσιας χρησης κλειστους χωρους...δηλαδη αμα φτιαξω μια κλειστη λεσχη καπνιστων και κανω εκδηλωση ΜΟΝΟ για μελη μπορουμε να καπνισουμε σε κλειστους χωρους διοτι δεν είναι δημοσιας χρησης πλεον αλλα ιδιωτικης. Κατι που κανουν ηδη στο εξωτερικο.Οι αντικαπνιστες δεν θελουν να συνομιλησουν με κανεναν, δεν θελουν να βρουν την μεση λυση....θελουν ολοκληροτικη εξουσια με ολοκληροτικες λυσεις διοτι ετσι λειτουργει ο ψυχισμος τους και το μονο που τους ενδιαφερει είναι η ικνοποιηση του ψυχισμου τους, αυτο βεβαια δεν απαλασει τους καπνιστες για την εδω και δεκαετίες γαιδουρια μας.Εγω ξερω ΗΔΗ ότι κατα το καλοκαιρι θα παραβιασουν την "μεση" λυση ότι "εξω μπορειτε να καπνιζεται, είμαστε χωρα με πλουσια ηλιοφανια" και θα φερουν ως προβλημα και τα εξω τραπεζακια. Το προβλημα τους δεν είναι η υγεια αλλα η ευεξια του να εξουσιαζεις αλλους ανθρωπους.Εγω θα βρω να καπνισω...νομιμα ή όχι θα βρω.Υ.Γ. Εχεται παρατηρησει ότι το οικονομικο επιχειρημα κοστους της υγειας εχει ατονισει; ισως επειδη τα εσοδα ειδικου φορου καπνικων υπερκαλυπτουν τα εξοδα νοσηλειας καπνιστων;εγω με 19 χρονια τσιγαρο εχω προπληρωσει στο κρατος ολα τα μελλοντικα μου καπνικα νοσηλεια και εαν δεν τα χρειαστω(πεθανω απο αλλο λογο) πανε υπερ καποιου αλλου.
Proud to be roufianos. Αρκετά υπέστην για 40 χρόνια τη βρωμερή τσιγαρίλα σε όλους τους κλειστούς χώρους. Τώρα που επιτέλους υπάρχει νόμος που προστατεύει το δικαίωμά μου να μην καπνίζω αναγκαστικά επειδή εσείς θέλετε να καπνίσετε, το τηλέφωνο έχει ανάψει. Και το απολαμβάνω. Γιατί η εξάρτησή σας, σας έχει κάνει απάνθρωπους, αγενείς και απολίτιστους.
Ελλαδιστάν εν έτοι 2019:συζήτηση για το κάπνισμα...ελπίζω να μας ραντίζουνε ,να χουμε δικαιολογίες..Ps προς τον κάθε καπνιστη: θα θέλατε τα παιδιά σας να κααααθονται δίπλα σε ένα ναρκομανή ο οποίος κάθε 3 και λίγο χτυπάει μια ενεση; (Δεν έχω τίποτα έναντια στους ναρκομανείς, άρρωστοι είναι και αυτοί όπως οι καπνιστέςΜόνο που πολυ σωστα, δεν ζητάνε να παίρνουν την δόση τους δημόσια )..
μπόρεσα η μάλλον άντεξα να διαβάσω τα επιχειρήματα (ο θεος να τα κάνει ) του καπνιστή. Ας τελειώνουμε κάποια στιγμή με την άνευ λόγου αντιπαράθεση καπνιζόντων και ΜΗ καπνιζόντων. Δεν έχετε επιχειρήματα κύριοι καπνιστές. ΥΓ ελπίζω να μην φτάσουμε και σε κόμμα για τα δικαιώματα των καπνιστών. Θα είναι γελοίο.
Εμένα πάντως που μου αρέσουν τα μικρά μπαρ για τις εξόδους μου και δεν καπνίζω, το μέτρο με έχει καταβολέψει. Το κόψιμο του τσιγάρου το συστήνω ανεπιφύλακτα και χωρίς να θέλω να γίνω διδακτικός ένα παραδειγματάκι: εδώ και πέντε χρόνια που έκοψα το κάπνισμα μπορώ να ανεβοκατεβαίνω τη δεξιά πτέρυγα στην τραγική ομάδα 8x8 που καταστρέφω τα γόνατά μου. Από αμυντικός περιορισμένης ευθύνης σε κανονικό φουλ-μπακ-χαφ-εξτρεμ. Αναβάθμιση ζωής.Τώρα τα πρόστιμα και οι καθολικές επιβολές φίλε καπνιστή δεν είναι όμορφα αλλά παλιά καθόμασταν και κάναμε πιο κει το μεταλλικό σηματάκι της απαγόρευσης του καπνίσματος για να βάλουμε το τασάκι, οπότε αφού δεν παίζει σεβασμός, μάλλον χρειάζονται.
Το τσιγάρο είναι μια βλακεία και θέμα με το τι το συνδυάζεις και συνήθειά... Παλιά κάπνιζαν στα αεροπλάνα, φανταστείτε τώρα και μόνο σαν εικόνα, απλά ο εγκέφαλος ξέρει ότι εκεί απαγορεύεται και δεν ζητάει τσιγάρο, έτσι καπνιζαν και στα εμπορικά καταστήματα παλιά, πλέον απίθανο να δεις κάποιον, επίσης πας στο mall γυρνάς 3 ώρες και πάλι δεν καπνίζεις γιατί έχει μάθει το μυαλό σου ότι εκεί δεν κάνει, όπως και στο σπίτι σου, δεν καπνίζεις στο υπνοδωμάτιο...... Άπλα τώρα είναι δύσκολο εκεί που το είχες συνδυάσει να μην μπορείς να το κάνεις.... τόσο άπλα!!! κανένας δεν βγήκε να ανοίξει τα μάτια στους καπνιστές.... Εγώ είμαι καπνιστής και λέω ότι είμαι ηλίθιος που καπνίζω, δεν είναι ούτε παρέα ούτε πραγματική απόλαυση ούτε ωραίο απλά είμαι ένας εθισμένος ηλίθιος. Και όσο για τη βλακεία του:καλά θα πάω να απολαύσω τον καφέ ή το ποτό μου χωρίς τσιγάρο;;; Δηλαδή ρε φιλαράκι αυτοί που δεν καπνίζουν δεν ευχαριστουνται τίποτα μόνο οι καπνιστές περνάμε καλά;;;;χαχαχαχαχαχαχα
H άλλη μεγάλη εφεύρεση αυτής της τεράστιας «επιδιορθωτικής» εκστρατείας ήταν ο παθητικός καπνιστής. Mας φαίνεται τόσο κοινότοπη ώστε δεν προσέχουμε το πόσο διεστραμμένη είναι· και πόσο δύσκολο είναι να βρεθεί κάτι ανάλογο αλλού. Ένας πεζός που τον κτυπάει ένα αυτοκίνητο δεν είναι «παθητικός οδηγός». Oύτε ο συνεπιβάτης είναι τέτοιος. Kάποιος που μυρίζει τα λουλούδια που είναι στο διπλανό γραφείο δεν είναι «παθητικός μυριστής»· ούτε κάποιος που μυρίζει τον ιδρώτα του δίπλα στο λεωφορείο. Mιλώντας γενικά η όσφρηση θεωρείται «παθητική» αίσθηση, και ούτε καν σχολιάζεται σαν τέτοια. «Παθητικός καπνιστής» είναι λοιπόν αυτός που αναπνέει καπνό τσιγάρου (αλλά όχι εξατμήσεις αυτοκινήτων, αρώματα, πορδές ή οτιδήποτε άλλο) μόνο και μόνο επειδή αν κρατήσει την ανάσά του θα σκάσει...H ιδέα ήταν να μεταφερθεί η επικίνδυνη συσχέτιση απ’ την τραχεία και τα πνευμόνια του καπνιστή στην τραχεία και τα πνευμόνια οποιουδήποτε είναι σε απόσταση απλής μυρωδιάς καπνού. O παθητικός καπνιστής φτιάχτηκε λοιπόν σαν μια φιγούρα που οδηγείται στο μνήμα μόνο και μόνο επειδή βρέθηκε για λίγη ώρα στο ίδιο δωμάτιο με τον αυτόχειρα (= καπνιστή). Θα μπορούσε να έχει πέραση τέτοια απίστευτη βλακεία; Eίναι τελικά ο καρκίνος των καπνιστών τόσο εύκολη υπόθεση; Άνετα, υπό μία βασική προϋπόθεση: ο μη-καπνιστής να είναι φανατικός, υποχόνδρια, «υγιεινιστής». Aλλά αυτή η φιγούρα υπήρχε ήδη σε αρκετή ποσότητα.... Στη χρειαζούμενη ποσότητα άρχισαν να πέφτουν και οι μετρήσεις των πόσων τσιγάρων καπνίζει ο «παθητικός καπνιστής» αναπνέοντας τον καπνό ενός πακέτου του καπνιστή.... (Aλήθεια; Mα αν ήταν έτσι κάθε δυο καπνιστές ο ένας θα το άναβε κι άλλος θα σνίφαρε τον αέρα και θάταν ωραίος... Kαι θα γινόταν οικονομία....)Συνεπώς οι υποχόνδριοι και αρκετά βλάκες έγιναν πανηγυρικά δεκτοί σαν μια «διωκόμενη μειονότητα που έχει κι αυτή τα δικαιώματά της». O υπολογισμός ήταν σίγουρα πιο πονηρός: όπως ο πελάτης γίνεται ο επιτηρητής του εργάτη στις υπηρεσίες, έτσι και ο παθητικός καπνιστής θα γίνει ενεργητικός επιτηρητής του καπνιστή. Γκρίνια και δικαίωματα των μειοψηφιών...Φαίνεται ότι το μεγαλύτερο μέρος των καπνιστών έχαψε το δόλωμα του «παθητικού καπνίσματος». Aπό τύψεις ή απλά από ευγένεια, οι καπνιστές αρχίσαμε να κάνουμε χώρο στους μη καπνιστές· έτσι οι υποχόνδριοι του υγιεινισμού κέρδιζαν έδαφος σε βάρος του καπνίσματος ακόμα και χωρίς νομοθεσία. Aλλά επειδή ο υγιεινισμός είναι κοινωνική πανούκλα, οι «παθητικοί καπνιστές» αποδεικνύονται τώρα αχάριστοι και αχόρταγοι. Πανηγυρίζουν για κάθε επιπλέον μέτρο κυνηγιού του καπνίσματος, οσονδήποτε παράλογο κι αν είναι, υπερθεματίζουν, έχουν παραιτηθεί από κάθε ευγένεια και καλό τρόπο στις κοινωνικές σχέσεις, νοιώθουν δικαιωμένοι ιεραπόστολοι της «μεγάλης σωτηρίας των πάντων». H δική τους «δευτέρα παρουσία» είναι το καθολικό AΠAΓOPEYETAI.Για λογαριασμό αυτής της «δευτέρας παρουσίας» είναι έτοιμοι να μετατραπούν από άλλοτε «καταπιεζόμενη μειοψηφία» σε ρουφιάνους. Γιατί (πώς θα γινόταν διαφορετικά;) αγνοούν ή κάνουν πως αγνοούν το πιο θεμελειώδες στις ανθρώπινες σχέσεις: όταν ποινικοποιείται μια κοινότυπη πράξη όπως το κάπνισμα εκείνος που πριν ήταν απλά αντίθετός της καλείται να γίνει όργανο (της εφαρμογής) του νόμου. Tους πιο πολλούς «παθητικούς καπνιστές» αυτή η εξέλιξη δεν τους προσβάλει· νοιώθουν, αντίθετα, δικαίωση και ικανοποίηση. Δεν στρέφονται ενάντια στην απαγόρευση του καπνίσματος: η ηθική τους υπόσταση είναι πολύ κατώτερης ποιότητας απ’ τα πνευμόνια τους.
Έχω υπάρξει καπνίστρια πάνω από τη μισή ζωή μου και το πλήρωσα και το πληρώνω. Άρχουσα αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Καλά να πάθω και δεν μου φταίει κανείς πέρα από την αγάπη μου για το τσιγάρο και ίσως τα κακά γονίδια. Παρόλο το πάθος μου για το κάπνισμα ήμουν από εκείνους που και στις προηγούμενες απαγορεύσεις προσπάθησα να είμαι σύννομη μέχρι που ένιωσα λαλάκας να είμαι η μόνη που βγαίνω έξω ενώ όλοι φουμάρανε εντός. Αντιλαμβανόμουν πάντα πως το τσιγάρο ενοχλεί και φρόντιζα να ρωτάω τους συνδαιτυμόνες μου αν θα τους πείραζε να καπνίσω. Ακόμα και σε ανοιχτούς χώρους φρόντιζα να φυσάω τον καπνό μου μακριά από τον κόσμο. Και κοίτα, μεγάλωσα σε σπίτι που όλοι καπνίζανε - δεν είναι ότι διδάχτηκα ποτέ να σέβομαι. Έτυχε, φαντάζομαι.Στο σήμερα, έχω κόψει το τσιγάρο με εντολή γιατρού ή μάλλον με αδυναμία των πνευμόνων. Το να εισπνεύσω καπνό πλέον πέρα από την αναγούλα που μου προκαλεί μου κόβει την αναπνοή και με οδηγεί σε παροξυσμό βήχα, όπως και πολλά άλλα πράγματα βέβαια. Δεν αντέχω να εισπνεύσω πολλά απορρυπαντικά, οτιδήποτε σε σπρέυ, βενζίνη και πολλά άλλα. Δυστυχώς δεν είμαι η μόνη. Στους άνω των 35 τα ποσοστά ΧΑΠ είναι περίπου στο 10%.Είμαι εφεύρεση; Όταν φτύνω τα πνευμόνια μου το κάνω για να σε πικάρω και να σου στερήσω την ελευθερία σου; Ή μήπως επειδή "ήθελέστα και παθέστα" δέν έχω δικαίωμα να απολαύσω ένα καφέ, ένα ποτό, ένα γεύμα έξω; Αν και δεν σου το εύχομαι (δεν θα μπορούσα να το ευχηθώ για κανέναν) πίσω έχει η αχλάδα την ουρά και αν είσαι καπνιστής δεν θέλει πολυ να βρεθείς εδώ που είμαι τώρα. Και τότε; Θα είσαι και εσύ μια εφεύρεση;
Ο καπνιστής σχολιάζει για το τι βιώνει όταν βγαίνει έξω τώρα που απαγορεύτηκε το κάπνισμα. Το τι βιώνανε όλοι οι παθητικοί καπνιστές τόσα χρόνια το σκέφτηκε ποτέ;Αναπνοή μετά βίας. Ρούχα μαλιά και δέρμα που βρωμούσε χωρίς να είναι επιλογή τους και το χειρότερο ασθένειες και θάνατοι. Ποιες εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν για να μην είναι απόλυτο το μέτρο άραγε;Λύση 1η) να υπάρχουν μαγαζιά καπνιστών και μη καπνιστών. Απάντηση: Σχεδόν κάνεις καταστηματάρχης ηθελημένα δεν θα κάνει το μαγαζί του μη καπνιστών λόγω του πλήθους των καπνιστών που υπάρχουν στην Ελλάδα. Ενδεικτικά αναφέρω ότι πριν την εφαρμογή του νόμου σε μια Θεσσαλονίκη με χιλιάδες bars και καφετέριες υπήρχαν μόλις 20 που ήταν καθαρά μη καπνιστών οπότε οι επιλογές στην περιοχή που ήσουν ήταν ελάχιστες έως μηδαμινές δεδομένου και ότι κάποια κλείνανε νωρίς. Επίσης αν πχ. στην παρέα υπήρχαν 2 καπνιστές και ένας μη καπνιστής που θα πήγαιναν άραγε να κάτσουν; Αν σαν άνεργος μη καπνιστής έβρισκες εργασία σε μαγαζί καπνιστών τι θα έκανες; Θα πέθαινες της πείνας μέχρι να βρεις εργασία σε μαγαζί μη καπνιστών;Λύση 2η) Να υπάρχει μέρος στα μαγαζιά για καπνιστές και μη καπνιστές.Απάντηση: Ο καπνός από την μεριά των καπνιστών δεν θα πηγαίνει στους μη καπνιστες; Μπορεί να επιτευχθεί θεωρητικά με τζαμαρία αυτό αλλά στην Θεσσαλονίκη δεν το είδα πουθενά. Αν από την παρέα σου η πλειοψηφία καπνίζει που θα κάτσετε; Τι γίνεται με αυτούς που εργάζονται μέσα στο κατάστημα;Τώρα όσον αφορά με την συσχέτιση με τον Χίτλερ έχω να πω ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο φασιστικό από το να σκοτώνεις τον άλλον από μια συνήθεια που δεν είναι επιλογή του.Ένας πρώην καπνιστής
Δεν ξέρω τι λεν οι καπνιστές, εγώ πάντως προχθές που βγήκα βράδυ το κατευχαριστηθηκα. Επιτέλους καθαρή ατμόσφαιρα παρόλο που το μαγαζί ήταν πίτα, ούτε να ανέχομαι την βρωμερη συνήθεια των διπλανων μου, ούτε να μυρίζουν τα ρούχα μου τσιγαριλα, τέλειο.Και πραγματικά δεν ξέρω τι λεν για τα "δήθεν άδεια" μαγαζιά. Όλα γεμάτα όπως πάντα, όποιος ήθελε να καπνίσει πήγαινε έξω.
Άλλο το να μην καπνίζουμε σε χώρους όπου απαγορεύεται κι άλλα το ερώτημα του τίτλου "Καπνίζουμε δημόσια ή όχι;" Καπνίζω ελεύθερα στο δρόμο ή στην πλατεία ή κι αυτό απαγορεύεται ως προσηλυτισμός, κακό παράδειγμα ή τεντιμποϊσμός;
Σε γενικές γραμμές η ανάγκη καθορίζει τις συνήθειες και οι συνήθειες τους νόμους.Παλιά ο καπνός ήταν ένα ακόμα αγροτικό προϊόν. Ως τέτοιο στην Ελλάδα, χώρα παραγωγό, καταναλωνόταν αφειδώς. Και οι εταιρείες που το βγάζαν κονομούσαν και εμείς φουμέρναμε. Άρα ήταν νόμιμο και όλα καλά. Μετά μάθαμε πόσο κακό κάνει στην υγεία. Το πλέρωσαν ακριβά πρώτα οι καπνιστές και μετά τα δημόσια συστήματα υγείας. Το αυτό και οι ασφαλιστικές. Μπήκαν στο στόχαστρο και οι εταιρείες εμπορίας. Επειδή όμως ο κλάδος ήταν μεγάλος και ισχυρός ούτε τον κλείσαν εν μία νυκτί (τον κλάδο) ούτε το θέσαν εκτός νόμου (το προϊόν).Η απόρριψη του τσιγάρου ως συμπεριφοράς ανάγωγης κτλ είναι μετά τα παραπάνω.Καίτοι είμαι πρώην (αρειμάνιος) καπνιστής είναι σαφές ότι το τσιγάρο έχει σήμερα το status που έχει λόγω οικονομικών συμφερόντων. Έπονται τα λιπαρά ή τα αλμυρά τρόφιμα. Όπως η πλαστική σακούλα έχει περιβαλλοντικό τέλος.Δεν είναι κακό ούτε καλό. Απλά είναι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το τσιγάρο σκοτώνει.
Πολύ απλά η Ναζιστική Γερμανία πήρε ένα σωστό μέτρο (την απαγόρευση του καπνίσματος) για τους λάθος λόγους (την προστασία της Άριας φυλής). Τα φρικτά εγκλήματα των Ναζί σε καμία περίπτωση δεν ακυρώνουν το αυτονόητα σωστό μέτρο του περιορισμού του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους.Η έλλειψη λογικών επιχειρημάτων οδηγεί στην αναζήτηση της συναισθηματικής φόρτισης για να ταυτίσουμε τον αντικαπνιστή με τον Ναζί!
Η διχαστική αίσθηση χαιρεκακίας που αναφέρεται ο καπνιστής, είναι ακριβώς τα σχόλια των αντικαπνιστών που διαβάζω. Υγ1 Στην Ιταλία περισσότερα μαγαζιά έχουν έξω κιόσκια πλαστικα με τραπεζοκαθίσματα γύρω γύρω που καπνίζουν. Εδώ γιατί όχι? Με το ζόρι κάτω από την βροχή?Υγ2 θα ητανντοσο κακο να επιτρεπεται το κάπνισμα το προϋποθέσεις, σε μαγαζιά μετά τις 12:30-01:00?
Καπνιστή: αν δείχνατε σεβασμό στους γύρω σας δεν θα υπήρχε λόγος ρουφιανιάς. Αλλά δεν βάζετε μυαλό και δυστυχώς θα σας ρουφιανευουμε όσοι νιώθουμε την ασέβεια σας.Στον μισό πλανήτη, αν όχι παραπάνω, έχει απαγορευτεί το κάπνισμα χωρίς κανένα πρόβλημα. Μόνο η Ελλάδα κάνει τέτοιο χαμό.
Εντωμεταξύ λέει και το 'δραματικό' "το αν θα βγω για έναν απλό καφέ εξαρτάται πλέον από τις καιρικές συνθήκες. Το πού θα πάω, δε, εξαρτάται από τον βαθμό συναχώματος με τον οποίο θα φύγω από εκεί."Κι όλ'αυτά τα λέει για την Ελλάδα.Πρέπει επειγόντως να του συστήσουμε καπνιστές από τη Σκανδιναβία ή τη Β. Αμερική...
Οπως φοραμε κρανος και ζωνη στα οχηματα μας και περιοριζουμε την ελευθερια μας για το καλο το δικο μας και τον γυρω μας ετσι και το μη καπνισμα σε δημοσιους χωρους κανει καλο στους καπνιστες και στους γυρω τους.Ειναι πολυ δυσκολο?
Άκομψο το reductio ad Hitlerum του πρώτου κυρίου. Να πούμε γενικά πως συζήτηση για τον αν μπορούμε να καπνίζουμε δεν υπάρχει πουθενα για τους κλειστούς χώρους. Μόνο για τους ανοιχτούς.
Δεν ξέρω αν εκφράζει γενικά τους καπνιστές, αλλά διαβάζοντας τα επιχειρήματα του καπνιστή, απορεί κανείς για ποιό λόγο δεν εφαρμόστηκε τόσα χρόνια ο νόμος για το κάπνισμα. Στοιχειώδης αρχή της δημοκρατίας όπως αναφέρει ο μη καπνιστής και όποιος δεν καταλαβαίνει, προφανώς δεν μπορεί να ζήσει και να λειτουργήσει σε δημοκρατικά πλαίσια. Μερικές φορές δε, νομίζεις ότι προσπαθείς να εξηγήσεις σε 5χρονα γιατί δεν πρέπει να βάζουν το χέρι τους στην πρίζα.
Ναζιστική Γερμανία, εκδικητικότητα, δυστοπική πραγματικότητα. Είναι αστείο και συγχρόνως τραγικό το τι σκαρφίζεται και τι δικαιολογίες βρίσκει ένας δυστυχής εξαρτημένος για να μη κόψει την καταστροφική συνήθεια του.
Έτσι δεν συζητούσαν την εποχή των πρώτων μνημονίων;Αν έλεγες ότι έχει και σωστά το τάδε μνημόνιο, βρε καλώς τον ναζί έλεγαν κάποιοι αντίστοιχοι ''δυστυχείς εξαρτημένοι''!Πάει καρμπόν σε όλα τα θέματα η συντηρητική λογική των ανθρώπων του λεγόμενου προοδευτικού χώρου...