Σε γενικές γραμμές η ανάγκη καθορίζει τις συνήθειες και οι συνήθειες τους νόμους.Παλιά ο καπνός ήταν ένα ακόμα αγροτικό προϊόν. Ως τέτοιο στην Ελλάδα, χώρα παραγωγό, καταναλωνόταν αφειδώς. Και οι εταιρείες που το βγάζαν κονομούσαν και εμείς φουμέρναμε. Άρα ήταν νόμιμο και όλα καλά. Μετά μάθαμε πόσο κακό κάνει στην υγεία. Το πλέρωσαν ακριβά πρώτα οι καπνιστές και μετά τα δημόσια συστήματα υγείας. Το αυτό και οι ασφαλιστικές. Μπήκαν στο στόχαστρο και οι εταιρείες εμπορίας. Επειδή όμως ο κλάδος ήταν μεγάλος και ισχυρός ούτε τον κλείσαν εν μία νυκτί (τον κλάδο) ούτε το θέσαν εκτός νόμου (το προϊόν).Η απόρριψη του τσιγάρου ως συμπεριφοράς ανάγωγης κτλ είναι μετά τα παραπάνω.Καίτοι είμαι πρώην (αρειμάνιος) καπνιστής είναι σαφές ότι το τσιγάρο έχει σήμερα το status που έχει λόγω οικονομικών συμφερόντων. Έπονται τα λιπαρά ή τα αλμυρά τρόφιμα. Όπως η πλαστική σακούλα έχει περιβαλλοντικό τέλος.Δεν είναι κακό ούτε καλό. Απλά είναι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το τσιγάρο σκοτώνει.