«Το Στρατόπεδο των Αγίων»: Η βίβλος της ξενοφοβίας και ευαγγέλιο του alt-right κινήματος ξανά στην επικαιρότητα

«Το Στρατόπεδο των Αγίων»: Η βίβλος της ξενοφοβίας και ευαγγέλιο του alt-right κινήματος ξανά στην επικαιρότητα Facebook Twitter
Ο Ζαν Ρασπάιγ την εποχή της πρώτης κυκλοφορίας του βιβλίου
6

Ένα πρωινό του 1972, ο Γάλλος συγγραφέας Ζαν Ρασπάιγ, γνωστός ήδη για τα περιηγητικά του βιβλία αλλά και για τις συντηρητικές, ρωμαιοκαθολικές, φιλομοναρχικές θέσεις του, βρισκόταν στο σπίτι του στις μεσογειακές ακτές της Γαλλίας, όταν του ήρθε η έμπνευση για το επόμενο βιβλίο του μέσω ενός οράματος εκατομμυρίων προσφύγων που εισβάλλουν στην Ευρώπη.

«Οπλισμένοι μονάχα με τις αδυναμίες και την αριθμητική υπεροχή τους, καταβεβλημένοι από την εξαθλίωση και κουβαλώντας μαζί τους πλήθος από πεινασμένα καφέ και μαύρα παιδιά, ήταν έτοιμοι να αποβιβαστούν στα χώματά μας», ξεκίνησε να γράφει στην αρχή του βιβλίου που θα γινόταν το πιο δημοφιλές και το πιο περιβόητο στο σύνολο του έργου του.

Πρόκειται για το μυθιστόρημα «Το Στρατόπεδο των Αγίων» (ή «Ο Καταυλισμόςτων Αγίων») που κυκλοφόρησε στην Γαλλία το 1973 για να μεταφραστεί αργότερα σε πολλές γλώσσες, και εδώ και μισό αιώνα σχεδόν πλέον έχει γίνει ένα από τα πιο δημοφιλή κείμενα-οδηγούς για ακροδεξιούς, εθνικιστές, ρατσιστές και ξενοφοβικούς στην Ευρώπη κυρίως, αλλά και στις ΗΠΑ, ειδικά από τη στιγμή που το υιοθέτησε ως σύγχρονη Βίβλο ο διαβόητος γκουρού του διεθνούς alt-right κινήματος, Στιβ Μπάνον.

Πριν από λίγες μέρες μάλιστα, επανήλθε το βιβλίο στην αμερικανική και διεθνή επικαιρότητα, όταν αποκαλύφθηκε ότι ο σύμβουλος του Προέδρου Τραμπ, Στίβεν Μίλερ το συνιστούσε ενθουσιωδώς μέσω προσωπικών e-mails στους συντάκτες της ακροδεξιάς ειδησεογραφικής ιστοσελίδας Breitbart. Δεν είναι ο πρώτος ούτε ο πιο επιφανής θαυμαστής του βιβλίου που η Μαρίν Λεπέν είχε δηλώσει παλαιότερα ότι όταν το διάβασε στα 18 της, της «άφησε για πάντα ένα ανεξίτηλο σημάδι».

Η πλοκή του βιβλίου ξεκινά με την προτροπή της κυβέρνησης του Βελγίου προς τους πολίτες της χώρας να υιοθετήσουν μικρά παιδιά από την Ινδία για να απαλυνθεί το πρόβλημα του υπερπληθυσμού, για να ανακαλέσει την «επιπόλαια» αυτή απόφαση αμέσως μετά σχεδόν, όταν το βελγικό προξενείο στο Δελχί πολιορκείται από πλήθος εξαθλιωμένων γονιών. Είναι όμως πια αργά, καθώς μια πρωτοφανούς μεγέθους αρμάδα ενός εκατομμυρίου μεταναστών και προσφύγων κατευθύνεται ήδη με κάθε πλωτό μέσο προς τις ευρωπαϊκές ακτές.

Ένας από τους κεντρικούς χαρακτήρες του βιβλίου φαίνεται μάλιστα να είναι ελληνικής καταγωγής με όνομα που παραπέμπει στον τελευταίο βασιλιά του Βυζαντίου. Πρόκειται για τον συνταγματάρχη Κονσταντίν Ντραγκασές (δηλαδή Κωνσταντίνος Δραγάτσης, μάλλον εκ του Κωνσταντίνος Παλαιολόγος – Δραγάτσης) ο οποίος θέτει εαυτόν ηγέτη των Γάλλων πατριωτών που αποφασίζουν να εμποδίσουν το παλιρροϊκό κύμα των τριτοκοσμικών μεταναστών.

«Το Στρατόπεδο των Αγίων»: Η βίβλος της ξενοφοβίας και ευαγγέλιο του alt-right κινήματος ξανά στην επικαιρότητα Facebook Twitter
Πριν από λίγες μέρες αποκαλύφθηκε ότι ο σύμβουλος του Προέδρου Τραμπ, Στίβεν Μίλερ συνιστούσε ενθουσιωδώς το βιβλίο μέσω προσωπικών e-mails στους συντάκτες της ακροδεξιάς ειδησεογραφικής ιστοσελίδας Breitbart.

Ο τίτλος του μυθιστορήματος προέρχεται από το Βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιωάννου, όταν οι στρατιές του Σατανά περικυκλώνουν τη γη («και ανέβησαν επί το πλάτος της γης, και εκύκλευσαν την παρεμβολήν των αγίων»), ενώ ως ερευνητικό εργαλείο ο Ρασπάιγ χρησιμοποίησε την εμπειρία του ως επισκέπτης σε διάφορες εξαθλιωμένες κοινότητες της Λατινικής Αμερικής, επιχειρώντας να φανταστεί τι θα σήμαινε για την γαλλική κουλτούρα η μαζική εισβολή υποβαθμισμένων ξένων στο έδαφός της.

Στις ΗΠΑ το βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1975 και όπως σημειωνόταν στην τότε κριτική του από τους New York Times, «είναι σα να έχεις παγιδευτεί σ΄ ένα κοκτέιλ πάρτι μ' έναν τύπο που έμοιαζε αρχικά νορμάλ αλλά ξαφνικά ξεσπάει σε μια άγρια ρατσιστική διατριβή».

Σαράντα πέντε χρόνια αργότερα όμως, η συμβολή του στη σύγχρονη ρητορική μίσους μόνο θυμηδία δεν προκαλεί. Το βιβλίο αναζωπύρωσε την θεωρία της «Μεγάλης Αντικατάστασης» (του λευκού / ευρωπαϊκού πληθυσμού από τους μετανάστες), όρο που χρησιμοποίησε ως τίτλο του μανιφέστου του ο δολοφόνος 51 αθώων ανθρώπων σε δύο συναγωγές στη Νέα Ζηλανδία στην αρχή της χρονιάς.

Παρότι έχει αναγνωρίσει ότι το βιβλίο του μπορεί να θεωρηθεί «επικίνδυνο» υπό κάποια έννοια, ο Ρασπάιγ που στα 94 του παραμένει ακμαίος και ενεργός στη δημόσια συζήτηση, έχει δηλώσει συχνά τα τελευταία χρόνια ότι δεν θα άλλαζε ούτε μία λέξη, λέγοντας ότι η εισβολή που περιγράφει στο «Στρατόπεδο των Αγίων» δεν είναι παρά μια αφηγηματικά ενισχυμένη εκδοχή της «παρείσφρησης» (όπως την αποκαλεί) που αντιμετωπίζει η Γαλλία τις τελευταίες δεκαετίες.

Με στοιχεία από τους New York Times και άλλες πηγές

Βιβλίο
6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Βιβλίο / Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Πέντε αποκαλυπτικά βιβλία για τις γυναίκες με καρκίνο, για τον κόσμο, τα σκουπίδια ακόμα και για τη μακρινή Ιαπωνία ξεχωρίζουν ανάμεσα στις εκδόσεις της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής καλύπτοντας ένα μεγάλο εύρος θεμάτων και ενδιαφερόντων.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Βιβλίο / Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1854 ο Αρθούρος Ρεμπό. Ο ποιητής, μουσικός και μπλόγκερ Aidan Andrew Dun έπεσε τυχαία σε δύο εντελώς άγνωστες φωτογραφίες, βγαλμένες στην Place Vendôme, και βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη: ο έφηβος Αρτίρ Ρεμπό, όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Θανάσης Τριαρίδης: Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι

Βιβλίο / Θανάσης Τριαρίδης: «Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι»

Έγινε αντιρρησίας συνείδησης, γιατί πιστεύει ότι ο στρατός είναι μια δοξολογία εκμηδένισης του άλλου. Άφησε τη Θεσσαλονίκη επειδή τον έπνιγε ο εθνοφασισμός της. Στην Αντίς Αμπέμπα υιοθέτησε την κόρη του, Αργκάνε. Ο συγγραφέας της «Τριλογίας της Αφρικής», Θανάσης Τριαρίδης, αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «φόνισσα» εξομολογείται

Το πίσω ράφι / Η Hannah Kent έγραψε τη δική της «Φόνισσα», την Άγκνες που ζούσε στην Ισλανδία τον 19ο αιώνα

Η Αυστραλή συγγραφέας δεν πίστευε ποτέ ότι, χάρη στα «Έθιμα ταφής», οι κριτικοί θα την τοποθετούσαν δίπλα σε λογοτέχνες όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ και ο Πίτερ Κάρεϊ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

2 σχόλια
Αυτο που εχει ενδιαφερον ειναι οτι οταν βγηκε το βιβλιο χαρακτηριστηκε απ'το "προοδευτικο" κατεστημενο ως ρατσιτικο διοτι κινδυνολογουσε και εσπερνε τον τρομο για ενα απιθανο γεγονος:οτι μια μερα θα μπορουσε 1 Μ τριτοκοσμικων μεταναστων να μας μπουκαρουν με το ετσι θελωΗ πραγματικοτητα δυστυχως τον ξεπερασε κατα πολυ και ετσι πχ μονο το 2016 και 2017 ειχαμε 3,5 Μ παρανομους μεταναστες στην ΕΕ (με τα στοιχεια της Eurostat). Τα συμερασματα δικα σας
Έχει ενδιαφέρον πως πλέον όποιος υπερασπίζεται τα σύνορα της χώρας του ή την κοινωνική συνοχή ή τέλος πάντων την χαμηλή ποσόστωση “ξένων” και την διατήρηση της εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας της χώρας του είναι πλέον σύμφωνα με κάποιους, στην ομάδα των alt-right. Δεν είναι ακριβώς σαφές πως προκύπτει αυτή η λογική... όπως δεν είναι ακριβώς ίδια η ιστορία ή το ΑΕΠ σε όλες τις χώρες...
Αυτό που είναι κοινό σε όλες τις χώρες είναι το αντίστροφο:Κάθε alt-right που σέβεται τον εαυτό του εργαλειοποιεί και κεφαλαιοποιεί επικοινωνιακά τα προβλήματα του μεταναστευτικού/προσφυγικού.Με πανομοιότυπη ρητορική.Δοκιμασμένα πράγματα.
Με την λογική αυτή λοιπόν όποιος είναι “σκατόψυχος” (επιχείρημα αξιώσεων) και δεν δίνει από ένα 5ευρω σε όποιον στο δρόμο του ζητάει βοήθεια, ισοδυναμεί με το ότι θέλει και να τον σκοτώσει κιόλας ή να τον κλείσει στα κάτεργα επειδή τον θεωρεί κατώτερο του.
"Σκατόψυχος" δεν είναι αυτός που λέτε.Είναι ο ταξιτζής που όπως είδα ο ίδιος, έκαιγε με τον αναπτήρα του κρατώντας με τσιμπίδα ένα κέρμα των 50 λεπτών πριν το δώσει σε παιδί των φαναριών για να γελάσει με την έκφραση πόνου του παιδιού.«Θα το σκεφτεί πολύ πριν απλώσει χέρι ξανά» έλεγε γελώντας.Είναι ο φούρναρης που έβγαζε από το κατάστημα τα ψωμιά της ημέρας που έμειναν απούλητα. Αφού τα είχε εμποτίσει πρώτα με χλωρίνη.Είναι αυτός που λέει να φύγουν όλοι οι μετανάστες εκτός από αυτούς που του δουλεύουν τα κτήματα απλήρωτοι.Είναι ο Έλληνας στην Αυστραλία που αποκαλεί τον Κινέζο «bloody immigrant» επειδή ο ίδιος προηγήθηκε 15 χρόνια.Αυτό είναι η καταδικαστέα «σκατοψυχιά» όχι το να προβληματίζεται κανείς δικαιολογημένα από τις επιπτώσεις του προβλήματος.Κάποιοι, κακώς, γενικεύουν την κριτική τους σε όλους και κάποιοι, κακώς, καλύπτονται από αυτό για να δικαιολογήσουν και τους αδικαιολόγητους σαν τους παραπάνω.