Edna St. Vincent Millay: Μια σύντομη ιστορία και επτά ποιήματα

Edna St. Vincent Millay: Μια σύντομη ιστορία και επτά ποιήματα Facebook Twitter
0

Το 1912, η Edna St. Vincent Millay έλαβε μια επιστολή στην οποία ο συντάκτης του The Lyric Year -μιας ανθολογίας που ήταν το αποτέλεσμα διαγωνισμού ποιημάτων- την ενημέρωνε ότι το ποίημά της Renascence είχε επιλεγεί στα 100 καλύτερα. Της ζήτησε επίσης ένα σύντομο βιογραφικό. Στο γράμμα την αποκαλούσε «Αξιότιμε κύριε», κάτι που σίγουρα είχε να κάνει και με το γεγονός ότι η ποιήτρια συνήθιζε να υπογράφει ως «E. Vincent Millay». Η νεαρή Millay του απάντησε, μεταξύ άλλων: «Ίσως σας εκπλήξει το γεγονός ότι δεν είμαι ούτε αξιότιμος ούτε καν κύριος. Βασικά, είμαι μια επίδοξη δεσποινίς ετών 20». Κατόπιν προσέθεσε: «Ήλπιζα ότι κι εσείς θα με περνούσατε για άντρα, γι’ αυτό απέκρυψα το θηλυκό Edna, αντικαθιστώντας το με το αρχικό E.».


Όσο για το βιογραφικό της, είπε τα εξής:


«Αν ήμουν αναγνωρισμένη συγγραφέας, ίσως σας ενδιέφερε να μάθετε ότι έχω κόκκινα μαλλιά, ύψος γύρω στο 1.62 και ζυγίζω μόλις 45 κιλά· ότι μπορώ να σκαρφαλώσω φράχτες φορώντας παγοπέδιλα, είμαι ανθεκτική στο περπάτημα και φτιάχνω εξαιρετικό φρυγανισμένο ψωμί με λιωμένο τυρί από πάνω. Κι αν ήμουν αναγνωρισμένη συγγραφέας, δεν θα δίσταζα να σας πω… ότι παίζω πιάνο· Grieg πιο εκφραστικά απ’ όσο επιτρέπει η αισθητική, Bach πιο χαρούμενα απ’ όσο επιτρέπει η συνήθεια και rag-time πιο συχνά απ’ όσο επιτρέπεται γενικώς».


Τελικά η Millay κέρδισε την τέταρτη θέση στο διαγωνισμό, χάνοντας έτσι το σημαντικό χρηματικό έπαθλο που δόθηκε στους τρεις πρώτους. Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, καθώς αρκετοί ήταν εκείνοι που πίστευαν ότι της άξιζε η πρωτιά.


Έτσι όμως άρχισε να αναδεικνύεται όλο και περισσότερο μια ποιήτρια που έμελλε, λίγα χρόνια αργότερα, να γίνει πράγματι «αναγνωρισμένη συγγραφέας» και να θεωρείται μέχρι σήμερα μια από τις σπουδαίες φωνές της Αμερικανικής ποίησης. Πνεύμα ανήσυχο και ανατρεπτικό, η Edna St. Vincent Millay εναντιώθηκε στις νόρμες και τα στερεότυπα της εποχής της, τόσο μέσα από την τέχνη της, όσο και μέσω της ακτιβιστικής της δράσης. Το 1923 της απονεμήθηκε το βραβείο Pulitzer για την ποίησή ενώ το 1943 τιμήθηκε με το Robert Frost Medal. Ποιήματά της, όπως το «Σύκο πρώτο», θεωρούνται από τα πλέον αναγνωρίσιμα στην Αμερικανική λογοτεχνία.


Απεβίωσε, σαν σήμερα, στις 19 Οκτωβρίου του 1950, σε ηλικία 58 ετών.

Σύκο πρώτο

Το κερί μου φλέγεται κι από τις δυο μεριές·
Δεν θα βαστήξει όλο το βράδυ·
Μα ω, φίλοι μου καλοί, και αχ, έχθρες παλιές –
Πανέμορφα δαμάζει το σκοτάδι!

Σύκο δεύτερο

Άσχημα σπίτια στέκονται σε στέρεο βράχο επάνω:
Θαυμάστε το παλάτι μου που έχτισα στην άμμο!

 

 

Πέμπτη

Κι αν σ' αγάπησα Τετάρτη,
Ε, τι σημαίνει αυτό για εσένα;
Πέμπτη στέρεψε η αγάπη –
Έτσι έχουνε τα δεδομένα.

Και γιατί παραπονιέσαι
Αδυνατώ ν' αντιληφθώ.
Σ' αγάπησα Τετάρτη, -ναι- για εμένα
Τι σημαίνει αυτό;

Στον μη ανέφικτο εκείνον

Πως ξέρω εγώ, αν δεν βρεθώ
Στην Κίνα και στο Κάιρο,
Εάν το εδώ που ευλογώ
Είναι στ' αλήθεια άγιο;

Μπορεί το άνθος δίχως λάθος
Κάτω απ' τη μύτη μου να το 'χω·
Πως θα τ' ορίσω αν δεν μυρίσω
Το Καρχηδόνιο το ρόδο;

Το νήμα της ακλόνητης αγάπης μου
Να μπλεχτεί ή να φθαρεί δεν θα επιτρέψω
Όσο είμαι εδώ, – μα ω, παιδί μου ακριβό,
Αν ποτέ ταξιδέψω!

 

 

Ενήλικας

Γι' αυτό λοιπόν έκανα προσευχές,
Και βούρκωσα, και έβρισα, και κλώτσησα τις σκάλες,
Ώστε τώρα, σαν πιάτο τοποθετημένη,
Απ' τις οκτώμισι να είμαι ξαπλωμένη;

 

― Από τη συλλογή «Λίγα σύκα απ' τα γαϊδουράγκαθα» που εκδόθηκε το 1920 και κυκλοφόρησε στα Ελληνικά το 2017, από τις εκδόσεις Θράκα, Δίγλωσση έκδοση, Πρόλογος - Μετάφραση: Χαρίλαος Νικολαΐδης, Επίμετρο: Ευαγγελία Κουλιζάκη

 

 

Μάγισσα - Σύζυγος

Δεν είναι ροζ ούτε χλωμή,
και ποτέ δεν θα 'ναι όλη δική μου·
σε παραμύθι έμαθε τα χέρια να κινεί,
το στόμα της, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου.

Αχρείαστα μακρύ είναι το μαλλί της·
μέρες με ήλιο το θαυμάζω σαν παιδί!
Χρωματισμένες χάντρες η φωνή της,
ή μια σκάλα που στη θάλασσα οδηγεί.

Με αγαπάει όσο η φύση της τ' αντέχει,
και υποχωρεί μπροστά στη βούλησή μου·
όμως δεν γίνεται άντρας να την έχει,
και ποτέ δεν θα 'ναι όλη δική μου.

 

― Από τη συλλογή Renascence and other poems, 1917

 

 

Σ' έναν νέο ποιητή

Ο χρόνος δεν μπορεί
να κόψει τα φτερά απ' το πτηνό.
Φτερό και πτηνό ενωμένα
στροβιλίζονται σε πτώση πουπουλένια.

Ό,τι κατόρθωσε να αιωρηθεί,
θες ο κορυδαλλός, θέλεις εσύ,
σαν τους άλλους να πεθάνει δεν μπορεί.

 

― Από τη συλλογή Huntsman, What Quarry?, 1939



[Η ιστορία και τα αποσπάσματα από την αλληλογραφία της Millay που αναφέρονται πιο πάνω αντλούνται από το βιβλίο «Savage Beauty: The Life of Edna St. Vincent Millay» της Nancy Milford (Random House, 2002)]

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ακύλλας Καραζήσης: «Μου αρέσει η λογοτεχνία του Θανάση Βαλτινού γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι είναι αλήθεια και τι ψέμα»

The Book Lovers / Ακύλλας Καραζήσης: «Μου αρέσει η λογοτεχνία του Θανάση Βαλτινού γιατί δεν ξέρεις τι είναι αλήθεια και τι ψέμα»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Ακύλλα Καραζήση για την αναγνωστική διαδρομή του, που ξεκινάει από τον «Τομ Σόγερ» και τη Θεσσαλονίκη, περνάει από τον ρομαντικό κόσμο της Χαϊδελβέργης και φτάνει στην Αθήνα του θεάτρου και των κειμένων.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Βιβλίο / Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Η συγγραφέας και ομότιμη καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου μιλά για την εποχή μας, τον χώρο της εκπαίδευσης και την ταυτότητα του νεοέλληνα.   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Βιβλίο / «Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Ο Ντόναλντ Σασούν, ομότιμος καθηγητής Συγκριτικής Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και άλλοτε στενός φίλος, συνεργάτης και επιμελητής των βιβλίων του Έρικ Χoμπσμπάουμ, μιλά στη LiFO.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Βιβλίο / Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Η συγγραφέας του βιβλίου “Diva”, Ντέζι Γκούντγουιν, τονίζει με άρθρο της στον Guardian ότι το να χαρακτηρίζει κανείς τη ζωή της κορυφαίας τραγουδίστριας τραγική, σημαίνει ότι την αδικεί κατάφωρα.
THE LIFO TEAM
Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Βιβλίο / Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Ο Βρετανός ιστορικός Πολ Κάρτλετζ αποκαθιστά την ιστορική πόλη της αρχαιότητας που αντιμετώπιζαν υπεροπτικά οι Αθηναίοι. Δείχνει πώς τα θηβαϊκά θέματα επιβιώνουν στη σύγχρονη τέχνη, γράφει για τον Επαμεινώνδα που είχε έναν μόνο τραχύ μανδύα, παρουσιάζει την κοινωνία που δημιουργεί τον Ιερό Λόχο, ένα στρατιωτικό σώμα που αποτελείται αποκλειστικά από εραστές και ερώμενους.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Συζητώντας για ένα θέμα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας, τους δωσίλογους της Κατοχής

Βιβλίο / Oι δωσίλογοι, ένα θέμα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας

Μέσα από την έρευνά του σε αρχεία που μέχρι σήμερα παραμένουν κλειστά ο ιστορικός Μενέλαος Χαραλαμπίδης εξετάζει τα γεγονότα και τα πρόσωπα που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς κατακτητές σε μια πολύπαθη και αιματηρή για την Αθήνα περίοδο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το πρώτο μυθιστόρημα της Καλλιρρόης Παρούση μπήκε στα ευπώλητα από στόμα σε στόμα

Βιβλίο / Το πρώτο μυθιστόρημα της Καλλιρρόης Παρούση μπήκε στα ευπώλητα από στόμα σε στόμα

Το Λίγα Λόγια για μένα της Καλλιρρόης Παρούση είναι ένα μυθιστόρημα με ποιητικό λόγο που το νεανικό κοινό το ανακάλυψε μέσω word of mouth. Και όπως λέει και ένας φίλος της «ένα καλό βιβλίο είναι σαν μία νάρκη, δεν ξέρεις σε ποιανού την ψυχή θα σκάσει».
M. HULOT
Γκαζμέντ Καπλάνι «Με λένε Ευρώπη»

Το πίσω ράφι / «Με λένε Ευρώπη»: Το βιβλίο ενός Αλβανού μετανάστη για τις περιπέτειές του στην Ελλάδα

Ο Γκαζμέντ Καπλάνι εναλλάσσει την εμπειρία του στην Ελλάδα με τις μικρές οδύσσειες ανθρώπων που άφησαν πίσω την πατρίδα τους, σε ένα βιβλίο που κινείται διαρκώς μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας και καταπιάνεται με το ανεξάντλητο θέμα της μετανάστευσης και της ταυτότητας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ο Larry Gus διάβασε τον «Οδυσσέα» του Τζόις περπατώντας τους δρόμους της Αθήνας

The Book Lovers / Ο Larry Gus διάβασε τον «Οδυσσέα» του Τζόις περπατώντας τους δρόμους της Αθήνας

O Νίκος Μπακουνάκης συζητά με τον μουσικό και συνθέτη Larry Gus, aka Παναγιώτη Μελίδη, για τα βιβλία που επηρέασαν τη μουσική του. Πρόκειται για έναν εντελώς ιδιοσυγκρασιακό αναγνώστη.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
«Μέχρι τον Αύγουστο»: Το ‘χαμένο’ μυθιστόρημα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες έπρεπε να παραμείνει χαμένο

Βιβλίο / «Μέχρι τον Αύγουστο»: Το «χαμένο» μυθιστόρημα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες έπρεπε να παραμείνει χαμένο

Το βιβλίο προσφέρει στιγμιαίες απολαύσεις, αλλά είναι ολοφάνερα ημιτελές και πολλά σημεία του μοιάζουν τόσο κακογραμμένα που καθιστούν απολύτως κατανοητή την επιθυμία του συγγραφέα να μην εκδοθεί ποτέ.
THE LIFO TEAM
Ο σουρεαλιστικός «συντε(λο)γοτεχνικός» κόσμος του Αχιλλέα ΙΙΙ

Βιβλίο / Ο σουρεαλιστικός «συντε(λο)γοτεχνικός» κόσμος του Αχιλλέα ΙΙΙ

Ο βραβευμένος συγγραφέας που μόλις κυκλοφόρησε τη συλλογή διηγημάτων του με τον διφορούμενο τίτλο «Τέλος Πάντων» εξηγεί, μεταξύ πολλών άλλων, γιατί τον απασχολούσε συνέχεια το τέλος του κόσμου, σε σημείο που του έγινε εμμονή.
M. HULOT
Πέρα από τις Ακυβέρνητες πολιτείες: O Τσίρκας, ο Σεφέρης, ο Κοτζιάς και η Χούντα του 1967

Lifo Mini – Series / Πέρα από τις Ακυβέρνητες Πολιτείες: O Τσίρκας, ο Σεφέρης, ο Κοτζιάς και η Χούντα του '67

H Κωνσταντίνα Βούλγαρη σκιαγραφεί την προσωπικότητα του Στρατή Τσίρκα, μιλά για τη φιλία του με τον Σεφέρη, την πολιτική του δράση μέσα στη Δικτατορία, αλλά και για το πώς έπεισε τον Παύλο Ζάννα να μεταφράσει Προυστ, μέσα στη φυλακή. Στο podcast ακούγονται για πρώτη φορά αποσπάσματα από διάλεξη που είχε δώσει ο Σ. Τσίρκας μαζί με τον Α. Kοτζιά.
THE LIFO TEAM
Σέρχιο Πιτόλ «Συζυγική ζωή»

Το Πίσω Ράφι / «Η συζυγική ζωή»: Η απολαυστική σάτιρα του Σέρχιο Πιτόλ για τις δηλητηριασμένες σχέσεις

Μέσα από τις απέλπιδες προσπάθειες μιας γυναίκας ν’ απαλλαγεί οριστικά από τον άπιστο σύζυγό της, με τη λοξή και ειρωνική ματιά του, ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους Λατινοαμερικανούς συγγραφείς μεταμορφώνει σε φάρσα αυτό που άλλοι θα έβλεπαν ως τραγωδία.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Paul Lynch

Βιβλίο / Paul Lynch: «Υπάρχουν συγγραφείς που παίζουν στο κέντρο του γηπέδου, εγώ παίζω στα άκρα»

Ο πέμπτος Ιρλανδός συγγραφέας που παίρνει το Booker εξηγεί στη Βένα Γεωργακοπούλου γιατί στην Ιρλανδία βγαίνουν τόσο σημαντικά βιβλία, περιγράφει πως σε μια λαϊκή σχολίασαν το βραβευμένο βιβλίο του ως «πολύ μαύρο» και πως αν καθόταν να γράψει κάτι για να κερδίσει, αυτό δεν θα ήταν το «Τραγούδι του προφήτη».
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ