Η ονειρική φαντασίωση μιας αλλαγής απασχολεί τον νεαρό εικαστικό Μανώλη Δασκαλάκη-Λεμό στα έργα του

Η ονειρική φαντασίωση μιας αλλαγής απασχολεί τον νεαρό εικαστικό Μανώλη Δασκαλάκη-Λεμό στα έργα του Facebook Twitter
Manolis D. Lemos, We Used To Care (Cosmic Dust), Courtesy of the artist and CAN Christina Androulidaki gallery, Athens
0

Θραύσματα από μάρμαρο, κομμάτια μια ιδιότυπης συλλογής από τις μεγάλες πορείες της Αθήνας, αιωρούνται σαν αστρική σκόνη σε νυχτερινό ουρανό στη συμμετοχή του Μανώλη Δασκαλάκη-Λεμού στην έκθεση «The state of emergency has become the rule» της γκαλερί Can.

— Πες μου λίγα πράγματα που θα ήθελες να ξέρουμε για εσένα.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα.

— Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο έργο που επηρέασε την απόφασή σου να ασχοληθείς με τα εικαστικά;

Δεν θυμάμαι κάτι συγκεκριμένο, μάλλον πολλά. Θυμάμαι σίγουρα ότι μια έκθεση με έργα του Ρόθκο και του Μπέικον που είχα δει στο Λονδίνο όταν ήμουν 10 με είχε συνεπάρει.

Αυτό που εμένα με ενδιαφέρει περισσότερο σε αυτή την περίπτωση είναι η αφήγηση που φέρει το ίδιο το υλικό, η ακινητοποιημένη φορτισμένη ενέργειά του και η ιστορία του.

— Πες μου λίγα λόγια για τα έργα με τα οποία συμμετέχεις στην έκθεση «The state of emergency has become the rule».

Συμμετέχω με δύο έργα: το ένα έχει τίτλο «Liquid Dreams» («Spring in Greece») και το άλλο «We used to care» («Cosmic Dust»). Και τα δύο είναι φωτογραφικά έργα. Το πρώτο έχει μια σύνθεση από λουλούδια της ελληνικής υπαίθρου, τα οποία παραμορφώθηκαν με το χέρι κατά τη διαδικασία της φωτογράφισης, μπροστά από ένα μαύρο φόντο.

Το δεύτερο, που μάλλον μοιάζει πιο άμεσα ταιριαστό με το θέμα της έκθεσης, έχει τρεις, διαφορετικού χρώματος πέτρες, θραύσματα μαρμάρου από σκαλιά και πεζοδρόμια πλατειών που είχα συλλέξει μετά από πορείες στην Αθήνα μεταξύ 2010 και 2012, οι οποίες αναπαρίστανται αιωρούμενες, με τα θρύψαλά τους να σχηματίζουν κάτι που μοιάζει με αστρική σκόνη σε νυχτερινό ουρανό.

Τη σειρά αυτή την είχα ξεκινήσει ως edition για την Triennial του New Museum «Songs for Sabotage» πριν από δύο χρόνια, ανοίγοντας διάλογο με ένα αντίστοιχο βίντεο που έδειξα στην έκθεση. Αυτό που εμένα με ενδιαφέρει περισσότερο σε αυτή την περίπτωση είναι η αφήγηση που φέρει το ίδιο το υλικό, η ακινητοποιημένη φορτισμένη ενέργειά του και η ιστορία του. Κατά τη γνώμη μου σχετίζεται με αυτήν τη δυναμική ονειρική φαντασίωση μιας αλλαγής, που ως ιδέα υπάρχει σε αρκετά από τα έργα μου.

Η ονειρική φαντασίωση μιας αλλαγής απασχολεί τον νεαρό εικαστικό Μανώλη Δασκαλάκη-Λεμό στα έργα του Facebook Twitter
O Μανώλης Δασκαλάκης-Λεμός.

— Νιώθεις πως ζούμε σε κατάσταση συνεχούς απειλής έκτακτου συναγερμού;

Θα έλεγα πως ζούμε μουδιασμένοι σε μια έκτακτη κατάσταση.

— Ποια είναι η σχέση σου με τα social media; Πως επιδρούν πάνω σου και ποια βλέπεις να είναι η επίδραση τους στην κοινωνία αυτή τη στιγμή;

Είναι συμμετοχική και σίγουρα από μια σκοπιά παρατήρησης είναι συναρπαστικό αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια και ο τρόπος που αλλάζει τόσο η παραγωγή όσο και η διανομή του περιεχομένου, είτε μιλάμε για τέχνη είτε για οποιοδήποτε άλλο προϊόν. Όταν όλοι έχουν γίνει επιμελητές, brands και δημιουργοί, η κοινωνική αντίληψη για αυτούς τους ρόλους αλλάζει δραστικά. Το πιο ωραίο σχετικό κείμενο το έχω διαβάσει στο In the Flow του Boris Groys, το οποίο προτείνω σε όποιον ενδιαφέρεται να το διαβάσει.

— Στις μέχρι τώρα δουλειές σου εμφανίζεται συχνά το θέμα του ονείρου, ακόμα και αν πρόκειται για ακυρωμένα όνειρα. Γιατί πιστεύεις ότι σε ελκύει το θέμα;

Νομίζω ότι αυτό συνδέεται με την ομορφιά, δηλαδή η θολή εκδήλωση ενός προσωπικού ή συλλογικού οράματος και η ενδεχόμενη επιτυχία ή αποτυχία του. Και είναι κάτι που εντοπίζω ως βασικό χαρακτηριστικό σχεδόν σε κάθε έργο ή καλλιτέχνη που με ελκύει.

Η ονειρική φαντασίωση μιας αλλαγής απασχολεί τον νεαρό εικαστικό Μανώλη Δασκαλάκη-Λεμό στα έργα του Facebook Twitter
Manolis D. Lemos, Liquid Dreams (Spring in Greece), Courtesy of the artist and CAN Christina Androulidaki gallery, Athens

Info

The state of emergency has become the rule

27/11-18/1

Γκαλερί Can

Αναγνωστοπούλου 42, Κολωνάκι

Tρ.-Παρ. 12:00-15:00 & 17:00- 20:00, Σάβ. 12:00-16:00

Είσοδος ελεύθερη

 

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Από τον Περικλή Βυζάντιο και τον Jean Tinguely μέχρι τον Robert McCabe

Εικαστικά / «Νήματα επιλογής»: Μια αθηναϊκή έκθεση δένει φωνές και γενιές

Μια ομαδική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, με έργα των Περικλή Βυζάντιου, Robert McCabe και Jean Tinguely, μεταξύ άλλων, φέρνει σε διάλογο Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες διαφορετικών αναφορών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Εικαστικά / Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Μια ρετροσπεκτίβα δεκαπέντε χρόνων η οποία αποτελείται από έναν καταιγισμό εικόνων που δημιούργησε με την κάμερά του ο γνωστός video artist για μια σειρά σημαντικών παραστάσεων, οι οποίες παρουσιάζονται αποδεσμευμένες από τη θεατρική τους υπόσταση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ξεκινάει το Back to Athens 2025

Εικαστικά / Back to Athens: Ο ετήσιος εικαστικός θεσμός επιστρέφει στο Μέγαρο Ησαΐα

Με κεντρική θεματική «Η διαίρεση της ζωής», το Back to Athens 2025 παρουσιάζει 30 εκθέσεις, εγκαταστάσεις, performance και προβολές από καλλιτέχνες και επιμελητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Takis: Αρχαϊκός καλλιτέχνης, προφήτης, μάντης, μάγος. Σίγουρα μοναδικός

Εικαστικά / Takis: Αρχαϊκός καλλιτέχνης, προφήτης, μάντης, μάγος. Σίγουρα μοναδικός

Με μια μεγάλη έκθεση σε δύο μέρη, στην Αθήνα και στην Άνδρο, το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή γιορτάζει τα εκατό χρόνια του Takis, μίας από τις σημαντικότερες σημαντικότερες προσωπικότητες της ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας εικαστικής σκηνής.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα τοιχογραφία με τη ζωή των σεξεργατριών σε έναν δρόμο του Μεταξουργείου

Εικαστικά / Μια νέα τοιχογραφία για την αόρατη ζωή των σεξεργατριών στην οδό Ιάσωνος

Η διεθνής εικαστικός Paulina Olowska δημιουργεί μια τοιχογραφία στον πεζόδρομο του Μεταξουργείου για τις γυναίκες και γειτόνισσές της με τις οποίες καλημερίζεται και πίνει καφέ.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο ζωοπλάστης γλύπτης Ευριπίδης Βαβούρης (1911-1987) 

Εικαστικά / Ευριπίδης Βαβούρης: Πέρα από το «Λαγωνικό» της Φωκίωνος Νέγρη

Ο δημιουργός του γνωστού αγάλματος της Κυψέλης υπήρξε ένας στοχαστικός γλύπτης της Αθήνας με αξιόλογη πορεία, που απέδιδε πειστικά και με μεγάλη ευαισθησία τα κατοικίδια ζώα. Μια επίσκεψη στο ατελιέ του, που έχει διατηρηθεί σε άψογη κατάσταση, αποτέλεσε το ερέθισμα για να τον ανακαλύψουμε και να τον επανεκτιμήσουμε. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Εικαστικά / Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Μια σειρά από εκθέσεις σημαντικών καλλιτεχνών χαρακτηρίζουν την έναρξη του καλοκαιριού. Από τα Plásmata 3 της Στεγης έως την αναδρομική έκθεση του Takis κι από τη Marlene Dumas έως την Charline von Heyl.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μαρλέν

Εικαστικά / Marlene Dumas: «Η τέχνη είναι πάντοτε μια πράξη εναντίον της βίας»

Η κορυφαία Νοτιοαφρικανή ζωγράφος παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση στην Ελλάδα, στην οποία τα έργα της διαλέγονται με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πρόδρομος Τσιαβός: «Στην παρουσία μας στον δημόσιο χώρο ο στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση αλλά να ακούσουμε, να συζητήσουμε, να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Plāsmata 3 / Πρόδρομος Τσιαβός: «Στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση, αλλά να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Ο επικεφαλής Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας του Ιδρύματος Ωνάση μιλά με υπόκρουση τα ασταμάτητα τιτιβίσματα των πουλιών που έρχονται από τα σκιερά δέντρα του Πεδίου του Άρεως.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ