100 χρόνια στη Μύκονο

100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
5

Περισσότεροι ανεμόμυλοι, λιγότερος κόσμος, σχεδόν καθόλου βίλες και beach bars. Σταδιακά η Μύκονος ανακαλύπτεται από τους πρώτους τουρίστες που την λατρεύουν για την ομορφιά, την ανοχή και την αύρα της. Ο κόσμος πληθαίνει, η Μύκονος αρχίζει να συζητιέται παγκοσμίως και κάθε καλοκαίρι προσελκύει ολοένα και περισσότερους. Οι φωτογραφίες από τη συλλογή του χρήστη Jan Willemsen είναι ένα μικρό, νοσταλγικό ταξίδι στην ιστορία και τη μεταμόρφωση της έως ότου καθιερωθει στον χάρτη του παγκόσμιου τουρισμού, με ότι αυτό συνεπάγεται. Μερικές από τις πιο πρόσφατες, είναι τραβηγμένες από τον ίδιο, στις καλοκαιρινές του διακοπές που πάντα τον οδηγούσαν πίσω στο νησί των ανέμων.

 -Θ.Χ.

100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1885
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Λιμάνι Μυκόνου 1908
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Λιμάνι 1920
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1950
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1950
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1960
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1960
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1961
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1961
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1976
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1978
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1978
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1978
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Το λιμάνι του νησιού - 1978
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1979
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1979
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Λιμάνι 1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Pierro's 1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Η τράπεζα στο λιμάνι το 1982
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Παράγκα 1982
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1984
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1985
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1988
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1988
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1988
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1988
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Παράγκα 1990
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1991
Ταξίδια
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η ζωή στο βουνό σού δείχνει τι πραγματικά χρειάζεσαι»

Oι Γειτονιές της Ελλάδας / «Η ζωή στο βουνό σού δείχνει τι πραγματικά χρειάζεσαι»

Ένα νέο ζευγάρι, η Μελίνα Παπαδοπούλου και ο Κωνσταντίνος Βασιλάκης, έχουν κάνει σπίτι τους το Καπέσοβο και μας μιλούν για την καθημερινότητα σε ένα από τα πιο όμορφα Ζαγοροχώρια.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στο Μεγάλο και το Μικρό Πάπιγκο

Ταξίδια / 48 ώρες στο Μεγάλο και το Μικρό Πάπιγκο

Στους δύο διατηρητέους οικισμούς του Πάπιγκου κάνουμε ιππασία και ράφτινγκ, μια στάση στις «κολυμπήθρες», και μπάνιο, αν ο καιρός το επιτρέπει. Φυσικά, απολαμβάνουμε ζαγορίσιες πίτες, ντόπια τυριά, κρασιά και τσίπουρα.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Εδώ νιώθω πραγματικά ελεύθερος, δημιουργικός και κοντά στις ρίζες μου»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Όταν ζεις σε μια απομακρυσμένη κοινωνία, αρχίζουν να σε ενδιαφέρουν τα πάντα»

Ο Χρήστος Τσιαμπόκαλος άφησε τα ξενύχτια της Αθήνας, μετακόμισε στο χωριό των γονιών του, τη Βαλαώρα στα Άγραφα, και έγινε κτηνοτρόφος, κάνοντας πράξη το όνειρο ζωής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Το χωριό δεν είναι απλώς ένας όμορφος τόπος να ζεις, αλλά ένα σημείο εκκίνησης»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Με φίλους στο καφενείο, πίνουμε τσίπουρα, γελάμε»: Η ψυχοθεραπεία μας

Ο διεθνούς φήμης φωτογράφος Μιχάλης Παππάς δεν θεωρεί τυχαίο πως οι σημαντικότερες διακρίσεις της πορείας του ήρθαν μετά την επιστροφή του στο χωριό, την Κήρινθο στη βόρεια Εύβοια.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ιαπωνία: Ταξίδι στη χώρα της ανεξάντλητης καλοσύνης

Ταξίδια / Ιαπωνία: Ταξίδι στη χώρα της ανεξάντλητης καλοσύνης

Είναι πολύ δύσκολο για τον Δυτικό, από τη στιγμή που θα έρθει σε επαφή με την ευγένεια των Ιαπώνων, να επιστρέψει στη βορβορώδη αγένεια, στη χοντροκοπιά και στην παντελή αδιαφορία για τον διπλανό.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Κωνσταντινούπολη: Το ελληνικό νεκροταφείο είναι ένα αληθινό μουσείο αρχιτεκτονικής και γλυπτικής

Ταξίδια / Κωνσταντινούπολη: Το ελληνικό νεκροταφείο είναι ένα υπαίθριο μουσείο

Το ελληνορθόδοξο κοιμητήριο στο Σισλί είναι ένας θησαυρός αρχιτεκτονικής και γλυπτικής, κρυμμένος στην καρδιά της Πόλης, και θεωρείται από τα σπουδαιότερα της Ευρώπης. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Δεν ήταν απλώς μια απόφαση να μετακομίσω στο χωριό, ήταν φυσική ολοκλήρωση»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στα βουνά βρήκα τον εαυτό μου και τον σκοπό μου»

Ο Κωνσταντίνος Βασιλακάκος ζει από το 2013 σε ένα μικρό ορεινό χωριό, το Πετρίλο στα Άγραφα, που έχει μόλις δέκα μόνιμους κάτοικους τον χειμώνα, και δείχνει τον τρόπο σε όποιον θέλει να ακολουθήσει το παράδειγμά του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Τι έμαθα δίπλα στους θαλασσινούς νομάδες του Ινδικού Ωκεανού

Ταξίδια / Τι έμαθα δίπλα στους θαλασσινούς νομάδες του Ινδικού Ωκεανού

Ένα ταξίδι στην Κένυα γίνεται αφορμή να γνωρίσουμε αυτή την ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπων που βρίσκουν στην περιπλάνηση σκοπό και σωτηρία, ένα αντίδοτο στη μελαγχολία και την επιθετικότητα της ζωής στην πόλη.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

σχόλια

5 σχόλια
επειδή έζησα τη Μύκονο από το 85-86 έως και το 2002 περίπου, να πω ότι η κατάντια ξεκίνησε και δε σταμάτησε το 1996. εξακολουθώ δε να θεωρώ "σταθμό" το κλείσιμο της Βεγγέρα (Γιάννη Μαρκή miss you), να αναπολώ τον άδειο Πάνορμο, το αγνό και hippy like Paradise με Φρέντι να χαμογελά, προτού ο Μάρκος καταπιεί μια ιστορία και και και και καιη απληστία, σε συνδυασμό με την εξέλιξη, που ουδείς αγνοεί, άλλαξαν ΚΑΙ τη Μύκονο.ευτυχώς υπάρχουν οι αναμνήσεις.
Τα παλιά αποθεώνονται και μπαίνουν σε μια άλλη σφαίρα. Η αλήθεια είναι ότι το κιτς και το υπερφίαλο γεννήθηκε στη Μύκονο κάπου στις αρχές του 80 και κρατάει τα πρωτεία από τότε. Μην ακούω χαζά για αθωότητες που χάθηκαν στα 90ς.
Καλα κανετε και σταματατε αρχες δεκαετιας 90. Το εβλεπες να ερχεται ηδη απο το 80 αλλα εκει, μεσα 90 εγινε το μεγαλο μπαμ, ο θριαμβος του δηθεν, του ψευτικου, του life style, η απολυτη κυριαρχια της μοδας, του κορμιου του γυμναστηριου, του *δειτε με* και του *ποιος εισαι εσω που τολμας να με κοιτας*, της ομπρελας, του νταπα ντουπα σκυλο ποπ... Μπλιαχ!