100 χρόνια στη Μύκονο

100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
5

Περισσότεροι ανεμόμυλοι, λιγότερος κόσμος, σχεδόν καθόλου βίλες και beach bars. Σταδιακά η Μύκονος ανακαλύπτεται από τους πρώτους τουρίστες που την λατρεύουν για την ομορφιά, την ανοχή και την αύρα της. Ο κόσμος πληθαίνει, η Μύκονος αρχίζει να συζητιέται παγκοσμίως και κάθε καλοκαίρι προσελκύει ολοένα και περισσότερους. Οι φωτογραφίες από τη συλλογή του χρήστη Jan Willemsen είναι ένα μικρό, νοσταλγικό ταξίδι στην ιστορία και τη μεταμόρφωση της έως ότου καθιερωθει στον χάρτη του παγκόσμιου τουρισμού, με ότι αυτό συνεπάγεται. Μερικές από τις πιο πρόσφατες, είναι τραβηγμένες από τον ίδιο, στις καλοκαιρινές του διακοπές που πάντα τον οδηγούσαν πίσω στο νησί των ανέμων.

 -Θ.Χ.

100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1885
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Λιμάνι Μυκόνου 1908
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Λιμάνι 1920
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1950
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1950
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1960
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1960
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1961
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1961
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1976
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1978
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1978
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1978
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Το λιμάνι του νησιού - 1978
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1979
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1979
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Λιμάνι 1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Pierro's 1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Η τράπεζα στο λιμάνι το 1982
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Παράγκα 1982
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1984
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1985
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1988
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1988
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1988
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1988
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Παράγκα 1990
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1991
Ταξίδια
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι έμαθα δίπλα στους θαλασσινούς νομάδες του Ινδικού Ωκεανού

Ταξίδια / Τι έμαθα δίπλα στους θαλασσινούς νομάδες του Ινδικού Ωκεανού

Ένα ταξίδι στην Κένυα γίνεται αφορμή να γνωρίσουμε αυτή την ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπων που βρίσκουν στην περιπλάνηση σκοπό και σωτηρία, ένα αντίδοτο στη μελαγχολία και την επιθετικότητα της ζωής στην πόλη.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Το ότι ζω στα βουνά το θεωρώ το μεγαλύτερο επίτευγμα και τη μεγαλύτερη τύχη στη ζωή μου»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Απ' τα βουνά πηγάζει η ελπίδα, γι' αυτό επιστρέφουμε και τα προστατεύουμε»

Η Άρτεμις Μπλατσή άφησε την Αθήνα για τη Στρώμη, στις παρυφές της Γκιώνας, και έφερε την Οικοψυχολογία, τη μελέτη της σύνδεσης του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον, στη Φωκίδα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Χους εις τέφραν, εις ύδωρ. Στα νερά του Γάγγη κλείνει ο κύκλος

Φωτογραφία / Άλλη μια μέρα στον Γάγγη που καίνε νεκρούς

Μια φωτογραφική περιπλάνηση στο Βαρανάσι και στον κόσμο του, με τελικό προορισμό τον Γάγγη, όπου η καύση νεκρών, παρότι ενέχει το στοιχείο του μεταφυσικού, μοιάζει με μία ακόμα καθημερινή δραστηριότητα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ
Αξέχαστες στιγμές από ένα ταξίδι στην Κεντρική Αμερική

Nothing Days / Αξέχαστες στιγμές από ένα ταξίδι στην Κεντρική Αμερική

Η πιο μοντέρνα βιβλιοθήκη (που δεν κλείνει ποτέ), ένα ξημέρωμα στην κορυφή του κόσμου, μια πράσινη λίμνη, μια καθολική εκκλησία όπου λατρεύονται οι θεοί των Μάγια και ένα σεβίτσε από όρχεις ταύρου (που θέλουμε να ξεχάσουμε).
M. HULOT
48 ώρες στην Καρδαμύλη

Ταξίδια / 48 ώρες στην Καρδαμύλη

Στο χαρακτηρισμένο «τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους» κάνουμε ένα ταξίδι στον χρόνο και στην Ιστορία, επισκεπτόμαστε το σπίτι του Λι Φέρμορ, θυμόμαστε τον Όμηρο, κάνουμε μπάνιο με θέα, και ξέρουμε ότι θα επιστρέψουμε ξανά.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Βαλκάνια με ιταλικό φινίρισμα: Ένα road trip στην Ίστρια

Ταξίδια / Βαλκάνια με ιταλικό φινίρισμα: Ένα road trip στην Ίστρια

Στο κροατικό κομμάτι της μεγαλύτερης χερσονήσου της Αδριατικής πίνουμε κρασί από τη Μονεμβασιά και rakija, επισκεπτόμαστε ρωμαϊκά μνημεία, χαζεύουμε φωτισμένους γερανούς και θυμόμαστε τις ταινίες του Γουές Άντερσον.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Στη λίμνη Ατιτλάν της Γουατεμάλας με έναν ερωτιάρη άγιο

Nothing Days / Στη λίμνη Ατιτλάν της Γουατεμάλας με έναν ερωτιάρη άγιο

Ο Μαξιμόν είναι ένας κακός άγιος που πίνει και καπνίζει και φιλοξενείται κάθε χρόνο σε διαφορετικό σπίτι στο Σαντιάγκο της λίμνης Ατιτλάν. Η λατρεία του είναι ένα μείγμα καθολικής πίστης και παγανισμού που έχει τις ρίζες του στις παραδόσεις των Μάγια.  
M. HULOT
Χώρα, Τζανάκι, Βάτσες: Η Αστυπάλαια είναι ακόμα μαγική

Ταξίδια / Χώρα, Τζανάκι, Βάτσες: Η Αστυπάλαια είναι ακόμα μαγική

Ένα ταξίδι-αστραπή στο νησί, μια μυσταγωγική διαδρομή προς τις Βάτσες, η Μαλτεζάνα -που μοιάζει με ωδή στα εγχώρια '80s- και οι τηγανητές πατάτες της Μαρίας στο Βαθύ, που κάνουν κάποιους να της φιλούν, κυριολεκτικά, τα χέρια.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ

σχόλια

5 σχόλια
επειδή έζησα τη Μύκονο από το 85-86 έως και το 2002 περίπου, να πω ότι η κατάντια ξεκίνησε και δε σταμάτησε το 1996. εξακολουθώ δε να θεωρώ "σταθμό" το κλείσιμο της Βεγγέρα (Γιάννη Μαρκή miss you), να αναπολώ τον άδειο Πάνορμο, το αγνό και hippy like Paradise με Φρέντι να χαμογελά, προτού ο Μάρκος καταπιεί μια ιστορία και και και και καιη απληστία, σε συνδυασμό με την εξέλιξη, που ουδείς αγνοεί, άλλαξαν ΚΑΙ τη Μύκονο.ευτυχώς υπάρχουν οι αναμνήσεις.
Τα παλιά αποθεώνονται και μπαίνουν σε μια άλλη σφαίρα. Η αλήθεια είναι ότι το κιτς και το υπερφίαλο γεννήθηκε στη Μύκονο κάπου στις αρχές του 80 και κρατάει τα πρωτεία από τότε. Μην ακούω χαζά για αθωότητες που χάθηκαν στα 90ς.
Καλα κανετε και σταματατε αρχες δεκαετιας 90. Το εβλεπες να ερχεται ηδη απο το 80 αλλα εκει, μεσα 90 εγινε το μεγαλο μπαμ, ο θριαμβος του δηθεν, του ψευτικου, του life style, η απολυτη κυριαρχια της μοδας, του κορμιου του γυμναστηριου, του *δειτε με* και του *ποιος εισαι εσω που τολμας να με κοιτας*, της ομπρελας, του νταπα ντουπα σκυλο ποπ... Μπλιαχ!