Τραπεζίτες = Χίτλερ, είπε διάσημος σεφ δημοσίως

Facebook Twitter
0

Το περιοδικό Time ετοιμάζεται να βραβεύσει το πρόσωπο της χρονιάς, στο τεύχος που θα βγει τον επόμενο μήνα. Η διαδικασία απαιτεί ότι σημαντικοί άνθρωποι διαφόρων επαγγελμάτων προτείνουν αυτόν που πιστεύουν ως πιο σημαντικό. Ο Mario Batali (αμερικανός σεφ, συγγραφέας, παρουσιαστής, ιδιοκτήτης εστιατορίων, με βαθιά γνώση της ιταλικής κουζίνας) βρισκόταν αυτή την εβδομάδα ανάμεσά τους, προτείνοντας τον Michael Pollan των NYT.

Δεν περιορίστηκε όμως εκεί. Συμπλήρωσε τα εξής:

«Πρέπει όμως να πω ότι αυτοί που έχουν επηρεάσει περισσότερο τον πλανήτη χωρίς εμείς να το καταλαβαίνουμε είναι όλοι όσοι δουλεύουν στην βιομηχανία τραπεζών λόγω της έλλειψης σεβασμού που τρέφουν απέναντι σ’ αυτούς για τους οποίους υποτίθεται ότι δουλεύουν. Αυτοί που απολύονται πρώτοι στην Ευρώπη είναι όσοι δουλεύουν στην εκπαίδευση και στην υγεία, όπως κάνουμε κι εμείς στο δικό μας σύστημα.»

«Ο τρόπος με τον οποίον ελέγχουν το χρήμα και τη διανομή του, κρατώντας το περισσότερο για τον εαυτό τους, μοιάζει με τον τρόπο του Στάλιν ή του Χίτλερ, των κακών.»

Ίσως αν δεν ανέφερε αυτά τα δύο ονόματα η δήλωση να ξεπερνιόταν στα ψιλά, αλλά οι Αμερικανοί ταυτίζουν αυτούς τους κακούς με το Σατανά (κι ακόμα παραπέρα), πράγμα που έδωσε στους τραπεζίτες πάτημα για διαμαρτυρίες. Εκατοντάδες tweets και δηλώσεις στο Facebook, ακόμα και μέσα από τις οθόνες της Γουόλ Στριτ (επειδή τους απαγορεύεται να κάνουν δηλώσεις σε δημοσιογράφους) ξεχύθηκαν ενάντια στον Mario Batali, που θεωρούσαν «δικό τους», αφού αυτοί είναι που μπορούν να χρηματοδοτήσουν, αυτοί που μπορούν και να πληρώσουν.

Ο Batali προσπάθησε να πάρει τη δήλωση πίσω μέσω του εκπροσώπου του λέγοντας «δεν ήταν ποτέ ο στόχος μου να ταυτοποιήσω τους τραπεζίτες με τον Χίτλερ και τον Στάλιν, δύο από τους πιο κακούς, βίαιους δικτάτορες της σύγχρονης ιστορίας» ισχυριζόμενος τώρα ότι η δήλωσή του παρερμηνεύτηκε.

Από τους NYT και το Eater

Αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι που το μόνο που έχουν να πουν είναι ότι δε θα ξαναπάνε στου Batali. Για τα υπόλοιπα η αντίδραση είναι «φυσικά και το μόνο που μας νοιάζει είναι να γίνουμε πιο πλούσιοι. Ποιο είναι το πρόβλημά σας;»

  

Κι αυτό που έχω να πω εγώ είναι το εξής: η πίτσα που φτιάχνουν στο Mozza, το εστιατόριο του Batali που είναι εδώ στο Newport Beach, είναι η καλύτερη που έχω φάει σε Ελλάδα, Αμερική και Ιταλία. Οπότε, σε κάθε περίπτωση, ψηφίζω Batali.

Στο βίντεο, η Μάρθα Στιούαρτ με τον Μάριο Μπατάλι στο Eataly, στο οποίο επενδυτές είναι «τραπεζίτες της Γουόλ Στρητ»

Ο Μάριο Μπατάλι μιλάει για το πώς επανασυνδέθηκε με το φαγητό της μακρινής του πατρίδας, Ιταλίας (και δείχνει εντυπωσιακή ευχέρεια λόγου)

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Γεύσεις που σκάνε σαν κύμα: Η παράδοση του Αιγαίου στο πιάτο

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ