Τέσσερις συνταγές γεμάτες χρώμα και άγνωστα υλικά από τη Λατινική Αμερική

Τέσσερις συνταγές γεμάτες χρώμα και άγνωστα υλικά από τη Λατινική Αμερική Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Οι συνταγές από τη Λατινική Αμερική έχουν κερδίσει τα τελευταία χρόνια την εύνοια των επαγγελματιών της κουζίνας αλλά και την προτίμηση όσων αγαπούν το καλό φαγητό. Η ελκυστικότητά τους οφείλεται στους αναπάντεχους συνδυασμούς που παρουσιάζουν οι τοπικές κουζίνες και στον πλούτο των υλικών που πολλές φορές είναι ελάχιστα γνωστά.

Όμως δεν είναι μόνο αυτά τα στοιχεία. Αν βρεις την ευκαιρία να βρεθείς απέναντι σε έναν καλό τεχνίτη αυτής της κουζίνας, μπορεί να απολαύσεις και μια εντυπωσιακή πολυχρωμία που σε βάζει στο παιχνίδι της επιθυμίας πριν ακόμα δοκιμάσεις την πρώτη μπουκιά.

Οι συνταγές από τη Λατινική Αμερική έχουν κερδίσει τα τελευταία χρόνια την εύνοια των επαγγελματιών της κουζίνας αλλά και την προτίμηση όσων αγαπούν το καλό φαγητό. Η ελκυστικότητά τους οφείλεται στους αναπάντεχους συνδυασμούς που παρουσιάζουν οι τοπικές κουζίνες και στον πλούτο των υλικών που πολλές φορές είναι ελάχιστα γνωστά.

Ο σεφ Θάνος Στασινός έχει ταξιδέψει στο Περού και στον Αμαζόνιο κι έχει γνωρίσει από κοντά τα τοπικά υλικά και τις ρίζες με τα έντονα χρώματα που τιμάει στην κουζίνα του εστιατορίου Nikkei.

Τέσσερις συνταγές γεμάτες χρώμα και άγνωστα υλικά από τη Λατινική Αμερική Facebook Twitter
Ο σεφ Θάνος Στασινός έχει ταξιδέψει στο Περού και στον Αμαζόνιο κι έχει γνωρίσει από κοντά τα τοπικά υλικά και τις ρίζες με τα έντονα χρώματα που τιμάει στην κουζίνα του εστιατορίου Nikkei. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

«Στην καρδιά του Αμαζονίου, στο Περού, στη Βολιβία και στη Χιλή υπάρχουν πάνω από 4.500 είδη πατάτας. Το 95% είναι άγριες και δεν καλλιεργούνται, ενώ πολλά από αυτά τα είδη είναι άγνωστα στον δυτικό πολιτισμό λόγω της μικρής φυσικής παραγωγής τους» εξηγεί ο Θάνος και προσθέτει: «Οι πατάτες olluco από τον Αμαζόνιο που χρησιμοποιώ στην κουζίνα μου είναι υπερβολικά αμυλούχες, έχουν γήινη γεύση και γίνονται βραστές ή εξαιρετικός πουρές».

Στα πιάτα του Θάνου Στασινού συναντάς πιπεριά ροκότο με εκτυφλωτικό χρώμα και φλογερή γεύση. «Υπάρχουν πάνω από 150 είδη πιπεριάς, σε διαφορετικά σχήματα και χρώματα, από κόκκινες, πράσινες και μαύρες μέχρι τρίχρωμες. Συνεχώς ανακαλύπτουν καινούργιες ποικιλίες στο δάσος του Αμαζονίου» λέει με πάθος στη φωνή του και συμπληρώνει: «Οι πιο πολλές πιπεριές έχουν πληθωρική σάρκα, είναι φρουτώδεις και το κάψιμό τους είναι διακριτικό, όχι επιθετικό, το αισθάνεσαι για λίγο στα χείλη και αμέσως χάνεται».

Σεβίτσε λαβράκι με γλυκοπατάτα και πιπεριές από το Περού

Τέσσερις συνταγές γεμάτες χρώμα και άγνωστα υλικά από τη Λατινική Αμερική Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Υλικά για 2 άτομα

Για τη σος:

50 ml χυμός λάιμ

10 γρ. τζίντζερ

Λίγο σέλερι

2-3 κλωνάρια κόλιανδρο

10 γρ. μάνγκο

1/2 πιπεριά ροκοτο

Αλάτι

200 γρ. λαβράκι

2 τεμ. πατάτες olluco

30 γρ. γλυκοπατάτα

Εκτέλεση

Ρίχνουμε στο μπλέντερ λάιμ, τζίντζερ, σέλερι, κόλιανδρο, μάνγκο και ροκότο. Χτυπάμε για δύο λεπτά, τα περνάμε από σουρωτήρι και βάζουμε στο ψυγείο. Κόβουμε το ψάρι σε κύβους, το αλατίζουμε και το τοποθετούμε στο ψυγείο. Βράζουμε τις olluco και τις γλυκοπατάτες για 15 έως 20 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν.

Αποσύρουμε από τη φωτιά, αφήνουμε να κρυώσουν, τις κόβουμε σε μικρά ζάρια και τις αναμειγνύουμε με το ψάρι. Προσθέτουμε τη σος και τοποθετούμε στο ψυγείο για 2-3 λεπτά. Σερβίρουμε και γαρνίρουμε προαιρετικά με κόλιανδρο και κρεμμύδι.

Τόνος τιραντίτο

Τέσσερις συνταγές γεμάτες χρώμα και άγνωστα υλικά από τη Λατινική Αμερική Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Υλικά για 2 άτομο

70 γρ. πάστα αμαρίλιο

10 γρ. τζίντζερ

10 γρ. oyster sauce

Λίγος χυμός λεμόνι

50 γρ. σόγια

Λίγο σησαμέλαιο

10 γρ. πούδρα Τογκαράσι

150 γρ. τόνος φρέσκος

Εκτέλεση:

Ρίχνουμε στο μπλέντερ όλα τα υλικά εκτός από τον τόνο. Χτυπάμε καλά μέχρι να ομογενοποιηθούν και τοποθετούμε στο ψυγείο. Κόβουμε τον τόνο σε λεπτές φέτες και περιχύνουμε με τη σάλτσα. Μπορούμε να γαρνίρουμε με αυγά χελιδονόψαρου.

Pollo ala brasa με τηγανητή κινόα και ντομάτα κοκόνα

Τέσσερις συνταγές γεμάτες χρώμα και άγνωστα υλικά από τη Λατινική Αμερική Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Οι ντομάτες κοκόνες, με καταγωγή από το Περού, είναι κίτρινες και στυφές και με την κατάλληλη τεχνική στην κουζίνα γίνονται βρώσιμες. Δίνουν σάλτσες παχύρρευστες στην κουζίνα Nikkei, μπαίνουν πάνω από nigiri και ταιριάζουν σε σάλτσα κοτόπουλου.

Υλικά για 4 άτομα

Για τη μαρινάδα κοτόπουλου:

100 γρ. πάστα Aji panca

50 ml ξίδι λευκό

20 γρ. Aji Amarillo πάστα

50 ml ελαιόλαδο

4 μπούτια κοτόπουλο ξεκοκαλισμένα

Για την κινόα:

100 γρ. λευκή κινόα

Μισή πιπεριά ροκότο

1 ντομάτα τύπου κοκόνα

Μισό κρεμμύδι

Λίγο κόλιανδρο

Λίγη σόγια

Εκτέλεση

Μαρινάρουμε το κοτόπουλο με τα υλικά της μαρινάδας και το αφήνουμε στο ψυγείο για μία ημέρα. Σε κατσαρόλα με άφθονο νερό βράζουμε την κινόα για 11 έως 12 λεπτά, σουρώνουμε και κρυώνουμε. Κόβουμε την ντομάτα και την πιπεριά σε μέγεθος ζαριού. Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το κόλιαντρο.

Ψήνουμε το κοτόπουλο στη σχάρα και από τις δύο πλευρές για 15 λεπτά. Λίγο πριν να είναι έτοιμο, βάζουμε σε ένα τηγάνι το κρεμμύδι, την ντομάτα, την πιπεριά ροκότο και σοτάρουμε για 4 λεπτά. Ρίχνουμε την κινόα, ανακατεύουμε και προσθέτουμε τη σόγια στην ποσότητα που θέλουμε. Σερβίρουμε το κοτόπουλο και συνοδεύουμε με κινόα.

Yucca τηγανητή

Τέσσερις συνταγές γεμάτες χρώμα και άγνωστα υλικά από τη Λατινική Αμερική Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Η γιούκα είναι ένα τροπικό φυτό του Αμαζονίου και της Αφρικής. Η ρίζα του αξιοποιείται στη μαγειρική. Πρέπει να μαγειρευτεί γιατί δεν τρώγεται ωμή. Στον Αμαζόνιο αντικαθιστά το ψωμί. Τη βράζουν και συνοδεύει τα φαγητά τους. Οι σαμάνοι των φυλών χρησιμοποιούσαν το ζουμί της γιούκα για τα μαγικά φίλτρα τους. Στα χέρια των σύγχρονων σεφ η γιούκα γίνεται ψωμί, ο ζωμός της δίνει παχύρρευστη σάλτσα με έντονη γεύση, γίνεται τσιπς και συνοδεύει σαλάτες και κρέατα. Αντικαθιστά επάξια την τηγανητή πατάτα.

Υλικά για 4 άτομα

1 μέτρια ρίζα γιούκα

Ηλιέλαιο για τηγάνισμα

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε τη ρίζα και την κόβουμε σε 3 μεγάλα κομμάτια. Τη βάζουμε σε κατσαρόλα με άφθονο νερό και τη βράζουμε μέχρι να μαλακώσει, σε σημείο που να διαλύεται. Την κόβουμε σε λεπτές φέτες (τσιπς) και τηγανίζουμε σε τηγάνι με ηλιέλαιο σε μέτρια φωτιά μέχρι να πάρει χρυσαφί χρώμα.

ΤΙΠ: Καθαρίζουμε και τρίβουμε τη γιούκα. Στραγγίζουμε καλά ώστε να πάρουμε τον χυμό της. Ρίχνουμε σε κατσαρόλα και βράζουμε μέχρι να γίνει μια παχύρρευστη σάλτσα.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ