Στo αρχαιότερο φαστφουντάδικο του κόσμου

Facebook Twitter
1

Πριν από μερικούς μήνες έγραψα για το παλαιότερο εστιατόριο του κόσμου, αλλά έπεσα έξω κατά πολλούς αιώνες.

Πριν από δύο χρόνια εμφανίστηκε στο κοινό μετά από ανασκαφές το παλιότερο εστιατόριο – ή θα έλεγα, η αρχαιότερη παμπ της Ευρώπης, το thermopolium (η παμπ) του Vetutius Placidus, στην Πομπηία.

 

Στην Πομπηία μόνο λίγα σπίτια είχαν κουζίνες οπότε οι κάτοικοι και οι περαστικοί (αφού ήταν πόλη με ανεπτυγμένο εμπορική δραστηριότητα) έτρωγαν έξω καθημερινά, κάτι που ήταν συνυφασμένο με τη ζωή της πόλης. Στις καθημερινές εξόδους οι κάτοικοι έπαιζαν παιχνίδια, μιλούσαν για δουλειές, συζητούσαν για πολιτικά ή απλώς διασκέδαζαν. Υπήρχαν κάπου 60 τέτοια μαγαζιά που προσέφεραν φαγητό και κρασί, για να φαγωθεί επί τόπου στον πάγκο, ή έξω στην αυλή (οι ανασκαφές δείχνουν ότι εκεί υπήρχε μια πέργκολα, κήπος με μυρωδικά και κληματαριά), ή σε πακέτο για το σπίτι, ή ακόμα σε διακοσμημένες αίθουσες για μεγαλύτερες παρέες.

Ο πάγκος με τα φαγητά

Τα περισσότερα μαγαζιά τέτοιου είδους είχαν έναν πάγκο σε σχήμα L, όπως και σήμερα, και σέρβιραν φαγητό και κρασί, ζεστό ή κρύο. Ο ιδιοκτήτης έμενε στο ίδιο κτίσμα με μία πόρτα που επικοινωνούσε εσωτερικά και μία που έβγαινε σε ένα κάθετο στενό.

Αναπαράσταση της αίθουσας για μεγαλύτερες παρέες


Εικονογράφηση της ιδιωτικής αίθουσας

Στα βαθουλώματα του μαρμάρινου πάγκου έμπαιναν δοχεία με τα φαγητά της ημέρας (ή αποξηραμένα φρούτα και καρποί). Ο πελάτης διάλεγε το φαγητό του (ένα δημοφιλές σνακ ήταν ρικότα με μέλι) και πλήρωνε στο τέλος του πάγκου και τα λεφτά έμπαιναν στο ταμείο, δηλαδή σε ένα βάζο. Στη συγκεκριμένη παμπ βρέθηκε δοχείο με 585 νομίσματα, που μάλλον ήταν οι εισπράξεις δύο ημερών μέχρι το ηφαίστειο σκεπάσει τα πάντα.

Η ομοιότητα της λειτουργίας με τα σημερινά φαστ φουντ είναι εκπληκτική. Η Πομπηία μοιάζει να είναι μια μοντέρνα πόλη που θάφτηκε από στάχτη στις 24 Αυγούστου του 79. H πρώτη αλυσίδα φαστ φουντ της σύγχρονης εποχής θεωρείται το White Castle, το οποίο άνοιξε το 1921 στο Κάνσας των ΗΠΑ και σέρβιρε μικρά χάμπουργκερ (sliders) για 5 σεντς έκαστο.

Το Νούμερο 4 White Castle

To εσωτερικό του πρώτου White Castle

Γεύση
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Υπήρχαν και διαφημίσεις για τα ανάλογα εστιατόρια. Ενδιαφέρον άρθρο και ενδιαφέρον σχόλιο από τη Βάσω Π.!http://blogs.ubc.ca/etec540sept10/2010/11/29/the-evolution-of-advertising-from-papyrus-to-youtube/