Στo αρχαιότερο φαστφουντάδικο του κόσμου

Facebook Twitter
1

Πριν από μερικούς μήνες έγραψα για το παλαιότερο εστιατόριο του κόσμου, αλλά έπεσα έξω κατά πολλούς αιώνες.

Πριν από δύο χρόνια εμφανίστηκε στο κοινό μετά από ανασκαφές το παλιότερο εστιατόριο – ή θα έλεγα, η αρχαιότερη παμπ της Ευρώπης, το thermopolium (η παμπ) του Vetutius Placidus, στην Πομπηία.

 

Στην Πομπηία μόνο λίγα σπίτια είχαν κουζίνες οπότε οι κάτοικοι και οι περαστικοί (αφού ήταν πόλη με ανεπτυγμένο εμπορική δραστηριότητα) έτρωγαν έξω καθημερινά, κάτι που ήταν συνυφασμένο με τη ζωή της πόλης. Στις καθημερινές εξόδους οι κάτοικοι έπαιζαν παιχνίδια, μιλούσαν για δουλειές, συζητούσαν για πολιτικά ή απλώς διασκέδαζαν. Υπήρχαν κάπου 60 τέτοια μαγαζιά που προσέφεραν φαγητό και κρασί, για να φαγωθεί επί τόπου στον πάγκο, ή έξω στην αυλή (οι ανασκαφές δείχνουν ότι εκεί υπήρχε μια πέργκολα, κήπος με μυρωδικά και κληματαριά), ή σε πακέτο για το σπίτι, ή ακόμα σε διακοσμημένες αίθουσες για μεγαλύτερες παρέες.

Ο πάγκος με τα φαγητά

Τα περισσότερα μαγαζιά τέτοιου είδους είχαν έναν πάγκο σε σχήμα L, όπως και σήμερα, και σέρβιραν φαγητό και κρασί, ζεστό ή κρύο. Ο ιδιοκτήτης έμενε στο ίδιο κτίσμα με μία πόρτα που επικοινωνούσε εσωτερικά και μία που έβγαινε σε ένα κάθετο στενό.

Αναπαράσταση της αίθουσας για μεγαλύτερες παρέες


Εικονογράφηση της ιδιωτικής αίθουσας

Στα βαθουλώματα του μαρμάρινου πάγκου έμπαιναν δοχεία με τα φαγητά της ημέρας (ή αποξηραμένα φρούτα και καρποί). Ο πελάτης διάλεγε το φαγητό του (ένα δημοφιλές σνακ ήταν ρικότα με μέλι) και πλήρωνε στο τέλος του πάγκου και τα λεφτά έμπαιναν στο ταμείο, δηλαδή σε ένα βάζο. Στη συγκεκριμένη παμπ βρέθηκε δοχείο με 585 νομίσματα, που μάλλον ήταν οι εισπράξεις δύο ημερών μέχρι το ηφαίστειο σκεπάσει τα πάντα.

Η ομοιότητα της λειτουργίας με τα σημερινά φαστ φουντ είναι εκπληκτική. Η Πομπηία μοιάζει να είναι μια μοντέρνα πόλη που θάφτηκε από στάχτη στις 24 Αυγούστου του 79. H πρώτη αλυσίδα φαστ φουντ της σύγχρονης εποχής θεωρείται το White Castle, το οποίο άνοιξε το 1921 στο Κάνσας των ΗΠΑ και σέρβιρε μικρά χάμπουργκερ (sliders) για 5 σεντς έκαστο.

Το Νούμερο 4 White Castle

To εσωτερικό του πρώτου White Castle

Γεύση
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μάνος Μακρυγιαννάκης: «Στο Philema, στις Βρυξέλλες, κάνουν ουρά για ξινόμαυρο και ξινόχοντρο»

Το κρασί με απλά λόγια / Μάνος Μακρυγιαννάκης: «Στο Philema κάνουν ουρά για ξινόμαυρο και ξινόχοντρο»

Ο «πρεσβευτής» της ελληνικής κουζίνας στις Βρυξέλλες, αναπολεί τα παιδικά του Χριστούγεννα στην Κρήτη και μιλά για τον ρόλο του Philema – του εστιατορίου που εδώ και έντεκα χρόνια προσφέρει στους «καλεσμένους» του αποκλειστικά ελληνικά προϊόντα και ελληνικά κρασιά.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Στον «Σήφη» ξέρουν από καλή κρητική κουζίνα

Γεύση / Στον «Σήφη» για γαμοπίλαφο και αυγά με στάκα και απάκι

Εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες, μια οικογενειακή ταβέρνα στον Άγιο Δημήτριο, με την κυρά-Φωφώ σταθερά στο τιμόνι, σερβίρει φαγητά και μεζέδες όπως ακριβώς θα τους έβρισκες σε ένα αυθεντικό κρητικό καφενείο.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Χριστουγεννιάτικος κορμός, μια γλυκιά ιστορία που συνεχίζεται στα καλύτερα ζαχαροπλαστεία της πόλης

Γεύση / Χριστουγεννιάτικος κορμός, ένα σοκολατένιο έπος. Εδώ οι καλύτεροι

Ξεκίνησε ως ένα ρολό παντεσπάνι με αφράτη σοκολάτα γκανάς και ζάχαρη άχνη, σύμβολο της καλοτυχίας. Πλέον κάθε ζαχαροπλάστης κάνει μια δική του παραλλαγή, μετατρέποντάς το σε γλυκό έργο τέχνης.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
«Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης η εμβληματική προσωπικότητα του ελληνικού κρασιού, ο Άγγελος Ιατρίδης, εξηγεί ότι πήγε στο Αμύνταιο πριν από τριάντα χρόνια επειδή είδε ότι θα άντεχε στην κλιματική αλλαγή και μιλάει για τη μεγάλη ανάπτυξη του Κτήματος Άλφα από τα 4.000 στρέμματα στα 14.000.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Η εποχή του Ευχέλαιου της μεσογειακής διατροφής ή Τα μυστήρια της εποχής της ελιάς

Γεύση / Ελιές με χταπόδι: Στο Αιγαίο τις φτιάχνουν απλά, όπως τις μαντινάδες

Κολυμπάτες, ελίδια, κλαστάδες, σταφιδολιές, ψαρολιές, κουροπολιές, νερατζολιές: όπως και να την πεις, η ελιά παραμένει ένα μικρό σύμβολο του μεσογειακού πολιτισμού. Mε το χταπόδι πώς ταιριάζει;
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Υπήρχαν και διαφημίσεις για τα ανάλογα εστιατόρια. Ενδιαφέρον άρθρο και ενδιαφέρον σχόλιο από τη Βάσω Π.!http://blogs.ubc.ca/etec540sept10/2010/11/29/the-evolution-of-advertising-from-papyrus-to-youtube/