Μαυρομάτικα τσίφτικα και θρεπτικά

Μαυτομάτικα τσίφτικα και θρεπτικά Facebook Twitter
Το ντρέσινγκ της σαλάτας μπορεί να είναι ένα ενδιαφέρον κρεμώδες μπαλσάμικο, από τα τόσα που κυκλοφορούν στην αγορά, με άρωμα σύκου, ροδιού κ.ο.κ., με λίγο ελαιόλαδο ή ακόμα πιο ωραία μια σπιτική βινεγκρέτ με Dijon μουστάρδα, ελαιόλαδο, ξίδι (που τόσο ταιριάζει στα μαυρομάτικα!), αλάτι και πιπέρι.
0

ΤA MAYΡΟΜΑΤΙΚΑ ΦΑΣΟΛΙΑ είναι από τα υλικά που δεν χρειάζονται μούλιασμα, ούτε –όπως στα περισσότερα όσπρια– να περιμένεις το νερό να βράσει για να τα ρίξεις μέσα. Πεινάς; Σε λιγότερο από μία ώρα τρως! Ποιοτικά, θρεπτικά και χορταστικά.

Ξεπλένεις τα μαυρομάτικα σε ένα μπολ με κρύο νερό της βρύσης, πετάς όσα επιπλέουν γιατί είναι τζούφια (μόνο φλοιός δηλαδή), τα βάζεις στην κατσαρόλα σου και τη γεμίζεις με κρύο νερό μέχρι τη μέση. Ανάβεις τη φωτιά και ξεκινάς το μαγείρεμα.

Όσο απλό είναι βέβαια το βράσιμο του μαυρομάτικου τόσο χρονοβόρο είναι να ψιλοκόψεις λαχανικά και μυρωδικά για να φτιάξεις μια θρεπτική σαλάτα ιδανική για μεσημεριανό και εύκολη στη μεταφορά για το γραφείο. Αλλά αξίζει!

Τι λαχανικά θα προσθέσεις; Οπωσδήποτε πολύ ξερό και φρέσκο κρεμμύδι. Καρότα τριμμένα στον τρίφτη ή περασμένα γρήγορα στο μπλεντεράκι. Κολοκυθάκι ωμό σε καρεδάκια ή λεπτές φετούλες ή σοταρισμένο. Πράσινη, κόκκινη, κίτρινη, πορτοκαλιά πιπεριά σε καρεδάκια. Καυτερή τσίλι πιπερίτσα. Ντοματίνια ψιλοκομμένα. Σέλερι ή σέλινο. Αγγουράκι σε μικρά καρεδάκια. Μαϊντανό, βασιλικό και δυόσμο ή και κόλιανδρο (αν σου αρέσει). Γλυστρίδα, αλλά και ψιλοκομμένη ρόκα στο τέλος για ντεκόρ.

Όταν ήρθε η ώρα της βινεγκρέτ, την έκανα περήφανη με τις αναλογίες, ακριβώς όπως υπαγορεύουν οι Γάλλοι, και τη στιγμή που δοκίμαζα το αλάτι… σλουπ! Μια μεγάλη ποσότητα πάστα wasabi προσγειώθηκε στη βινεγκρέτ μου!

Προσωπικά, στην καρδιά αυτής της σαλάτας ακουμπώ και μία χονδρή σκελίδα σκόρδο κομμένη στη μέση, έτσι για να αφήσει το άρωμά της και την αφαιρώ πριν από το σερβίρισμα, μην τη φάει κανένας χριστιανός και πει τον Χριστό Μανώλη.

Το ντρέσινγκ της σαλάτας μπορεί να είναι ένα ενδιαφέρον κρεμώδες μπαλσάμικο από τα τόσα που κυκλοφορούν στην αγορά με άρωμα σύκου, ροδιού κ.ο.κ με λίγο ελαιόλαδο ή ακόμα πιο ωραία μια σπιτική vinaigrette με Dijon μουστάρδα , ελαιόλαδο, ξίδι (που τόσο ταιριάζει στα μαυρομάτικα!), αλάτι και πιπέρι. Οι περιπετειώδεις θα λατρέψουν και μια ιδέα wasabi (τη γιαπωνέζικη ρέβα), εγώ το βάζω σχεδόν πάντα στα ντρέσινγκ για φρέσκιες σαλάτες, τους δίνει την ένταση και τη φυτική φρεσκάδα που δεν έχουν πια οι πράσινες σαλάτες.

Είπα wasabi και θυμήθηκα τον αγαπημένο μου φίλο, τον σεφ Βασίλη Καλλίδη, που εκείνος πρώτη φορά μου το έδειξε πώς να το χρησιμοποιώ πέραν των sushi. Ελεύθερα! Ήμουν καλεσμένη σπίτι του και ενώ εκείνος έκανε περί τα 6.000 διαφορετικά φαγητά για τους καλεσμένους του, μου έδωσε και μένα, της πτωχής food blogger να κάνω τη σαλάτα. Να, μου είπε, πάρε αυτά, πλύν’ τα και κάνε μια σαλατάρα να τα σπάει.

Όσο εκείνος, λοιπόν, χόρευε ανάμεσα σε κατσαρόλες και ταψιά στην κουζίνα του, εγώ έπλενα σχολαστικά ένα-ένα τα μαρουλόφυλλα, μπας και μου ξεφύγει κανένα έντομο ή, φευ, κανένα σκουληκάκι και γίνω ρόμπα στον σεφ με την εμπιστοσύνη που μου είχε δείξει να κάνω εγώ τη σαλάτα στο τραπέζι του! Ψιλόκοβα με τρακ άνηθο και κρεμμυδάκια κοιτώντας τον με την άκρη του ματιού να δω αν επιδοκίμαζε τη σχολαστικότητά μου. Μπά, οι κανόνες δεν τον ενδιαφέρουν τον Καλλίδη.

Όταν ήρθε η ώρα της βινεγκρέτ, την έκανα περήφανη με τις αναλογίες, ακριβώς όπως υπαγορεύουν οι Γάλλοι, και τη στιγμή που δοκίμαζα το αλάτι… σλουπ! Μια μεγάλη ποσότητα πάστα wasabi προσγειώθηκε στη βινεγκρέτ μου! «Έλα, ανακάτευε γερά και σέρβιρε. Να γνωρίσεις τα υλικά καλά» μου είπε «στέλνοντάς με στα θρανία», αλλά συγχρόνως απελευθερώνοντας τη φαντασία μου και προσθέτοντας έκτοτε κέφι και χαρά στις μαγειρικές μου.

Όταν με το μικρό μου δακτυλάκι δοκίμασα μια ελάχιστη ποσότητα ντρέσινγκ, έντονου και φυτικού, κατάλαβα γιατί μερικά υλικά τα λέμε τσίφτικα στην κουζίνα. Γιατί από μόνα τους μπορούν να απογειώσουν ακόμα και μια απλή μαρουλοσαλάτα –ή, εν προκειμένω, μια καλοκαιρινή σαλάτα μαυρομάτικα– σε γευστικό έπος!

Η βινεγκρέτ των Γ-άλλων

½ κουταλιά της σούπας σχοινόπρασο, εξαιρετικά ψιλοκομμένο

½ κουταλιά της σούπας ξίδι από κόκκινο κρασί

¼ κουταλιά της σούπας αλάτι

Τον χυμό από ένα λεμόνι

½ κουταλιά της σούπας μουστάρδα Dijon (αυστηρά και μόνον)

1/3-1/2 κούπας ελαιόλαδο

Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι κατά βούληση

1 κουταλιά της σούπας wasabi

Τοποθετήστε όλα τα υλικά σε ένα μικρό γυάλινο βαζάκι ή σε ένα σέικερ για φραπέ, κλείστε καλά το καπάκι και ανακινήστε με δύναμη για λίγα δευτερόλεπτα. Διατηρήστε στο ψυγείο μέχρι να τη χρησιμοποιήσετε, αφού τη φέρετε πρώτα σε θερμοκρασία δωματίου.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΦΙΤΑ: Το εστιατόριο του Νέου Κόσμου που μέσα σε δύο χρόνια κατάφερε να γίνει κλασικό

Γεύση / ΦΙΤΑ: Το εστιατόριο του Νέου Κόσμου που μέσα σε δύο χρόνια κατάφερε να γίνει κλασικό

Το γαστρομαγειρείο που αλλάζει μενού κάθε μέρα άρχισε να συζητιέται πριν ακόμα ανοίξει και δύο καλοκαίρια μετά έχει αποκτήσει φανατικούς θαμώνες. Ο Φώτης Φωτεινόγλου και ο Θοδωρής Κασσαβέτης έμαθαν στην Αθήνα το μυξινάρι και την ντάσκα, έκαναν κάποιους να παραγγέλνουν τις ταραμοσαλάτες δυο-δυο, να ξεφυσάνε όταν δεν βρίσκουν σπαγγέτι αυγοτάραχο, να ζητάνε εκλέρ καραμέλα πριν ακόμα αποφασίσουν τι θα φάνε.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ