Madame Ginger: «Βαρέθηκα τον ντάκο και τη Ceasar's Salad, εσύ όχι;» Facebook Twitter
Νομίζω ότι άρχισα να μαγειρεύω καλά και να επικοινωνώ σωστά με το κοινό μου όταν έκοψα το κρέας. Επειδή έκοψα το κρέας, όμως, δεν έγινα ξαφνικά ηθικολόγος. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Madame Ginger: «Βαρέθηκα τον ντάκο και τη Ceasar's Salad, εσύ όχι;»

0

Παρ' όλη την ακόρεστη «πείνα» της για οτιδήποτε σχετίζεται με τη γαστρονομία, η Madame Ginger πάντα μου έδινε την εντύπωση ότι είναι ένα χορτάτο πλάσμα. Χαμογελαστή και πάντα ευδιάθετη, όσες φορές και να την έχω συναντήσει, ενθουσιώδης και με λατρεία για το φαγητό, σου δίνει την εντύπωση ότι είναι τόσο σκανταλιάρα όσο οι συνταγές της, αυθόρμητη, αλλά με γνώση και εμπειρίες από ταξίδια, περιπέτειες και γεύσεις.

Αυτός ο περιπετειώδης χαρακτήρας της και η ανάγκη για αναζήτηση ήταν το βασικό συστατικό της επιτυχίας του μπλογκ της madameginger.com, όπου εδώ και χρόνια γράφει για το φαγητό, ή του προσωπικού της καναλιού, όπου ανεβάζει βίντεο. Και ξεχώρισε ακριβώς για τη φρεσκάδα και τη ζωντάνια της, για τον προσωπικό τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει τα φαγητά που της αρέσουν, με συνταγές απλές, αλλά ευφάνταστες, που εξελίσσονται συνεχώς, σύμφωνα με τα προσωπικά της γούστα και την πρόοδό της ως ανθρώπου.

Το φαγητό είναι τρόπος ζωής, μπορεί να γεμίζει απλώς το στομάχι σου αλλά και να εκφράζει την αντίληψή σου, την κοσμοθεωρία σου, την ηθική σου. Η Madame Ginger το γνωρίζει καλά αυτό και στο πρώτο της βιβλίο –που έχει τον παιχνιδιάρικο τίτλο «ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ»‒ επιλέγει να μαγειρέψει χορτοφαγικά.


Και μαγειρεύει τίμια, με ό,τι υπάρχει γύρω της, αυτά που βρίσκεις εύκολα με μια βόλτα στη λαϊκή ή στο παντοπωλείο δίπλα σου, οικονομικά, χωρίς τερτίπια, εντυπωσιακά υλικά και τις εξωτικές πρώτες ύλες που έχουν εισβάλει τα τελευταία χρόνια στην ελληνική κουζίνα. Οι συνταγές του βιβλίου της, ωστόσο, είναι σύγχρονες, μοντέρνες και αρκετά εύκολες ώστε να σε προκαλέσουν να τις δοκιμάσεις.

Το μήνυμα που θέλω να περάσω είναι "φάε όσο κρέας θες, αλλά τη μέρα που δεν θες να φας κρέας, μαγείρεψε κάτι ωραίο και νόστιμο, κάτι θρεπτικό, σταμάτα να τρως βλακείες απ' έξω. Βαρέθηκα τον ντάκο και τη Ceasar's Salad, εσύ όχι;".

Η Madame Ginger μαγειρεύει με λαχανικά, φρούτα, όσπρια, ζυμαρικά, ξηρούς καρπούς, σπόρους, με δημητριακά και γαλακτοκομικά (ζωικά ή φυτικά) και φτιάχνει μια κουζίνα νόστιμη, για όλους. «Γι' αυτούς που δεν τρώνε κρέας ούτε γαλακτοκομικά, γι' αυτούς που νηστεύουν, γι' αυτούς στους οποίους δεν επιτρέπονται συγκεκριμένες τροφές λόγω δυσανεξίας και φυσικά γι' αυτούς που συνδυάζουν δύο ή περισσότερες διατροφές ή απλώς τρώνε τα πάντα».

Το μεγάλο της κατόρθωμα είναι ότι, αν δεν το γνωρίζεις από πριν, ίσως και να μην προσέξεις καν ότι από το βιβλίο λείπουν το κρέας και το ψάρι ή τα αυγά.


«Δεν ήμουν έτοιμη πιο νωρίς για ένα βιβλίο» λέει. «Νομίζω ότι άρχισα να μαγειρεύω καλά και να επικοινωνώ σωστά με το κοινό μου όταν έκοψα το κρέας. Επειδή έκοψα το κρέας, όμως, δεν έγινα ξαφνικά ηθικολόγος. Τότε ήταν που άρχισα να μαγειρεύω καλά. Είχα ένα άγχος, γενικά, με το κρέας, δεν το μαγείρευα καλά, ούτε το έτρωγα ιδιαίτερα ‒ το Πάσχα, όταν έψηναν οι γονείς μου, την έκανα, έψηνα μανιτάρια. Αυτό με απελευθέρωσε τόσο πολύ, που βγήκε στο blog μου. Άρχισα να μαγειρεύω όντως πράγματα που γουστάρω κι αυτό φαινόταν, οπότε μάζεψα πιο πολύ κοινό. Και τότε άρχισα να σκέφτομαι το βιβλίο. Πιο νωρίς δεν ήταν το σωστό timing ‒ πιστεύω στο κάρμα και θεωρώ ότι τώρα ήταν η ώρα του.

Madame Ginger: «Βαρέθηκα τον ντάκο και τη Ceasar's Salad, εσύ όχι;» Facebook Twitter
Στο βιβλίο αυτό δεν θα βρεις κρέας ή ψάρι. Αυτό τι σημαίνει στην πραγματικότητα; Ότι, πολύ απλά, είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται σε όλους και αφορά κάθε διατροφική τάση. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Η φαντασία μου άρχισε να δημιουργεί πιάτα με όσπρια, λαχανικά και ξηρούς καρπούς και όταν στη συνέχεια τα μαγείρευα ήξερα ότι έχω φτιάξει ένα νόστιμο φαγητό που μπορούσα να δημοσιεύσω με περηφάνια» λέει. «Στο βιβλίο αυτό, λοιπόν, δεν θα βρεις κρέας ή ψάρι. Αυτό τι σημαίνει στην πραγματικότητα; Ότι, πολύ απλά, είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται σε όλους και αφορά κάθε διατροφική τάση. Όλοι εμείς, με τις επιλογές, τις ιδιαιτερότητες, τις παραξενιές ή τη διατροφή που απαιτεί το σώμα μας, έχουμε περισσότερα κοινά απ' όσα πιστεύουμε.

Τα υλικά των συνταγών τα έχεις ήδη. Ήταν επιλογή μου να μη χρησιμοποιήσω δυσεύρετα υλικά και περίπλοκες συνταγές. Τα βαριέμαι τα υλικά που είναι δύσκολο να τα βρεις και ακριβά, δεν τα ξέρουμε ‒ πιστεύω πολύ στην απλότητα και στη δύναμη των απλών υλικών. Δεν χρειάζομαι κάτι παραπάνω.

Μου αρέσει πολύ να μαγειρεύω με κονσέρβες, τρελαίνομαι. Φασόλια, καλαμπόκια, όταν έτρωγα κρέας, έπαιρνα τόνο συνέχεια. Δεν είναι τα πιο υγιεινά υλικά, αλλά είναι τα πιο εύκολα. Μπορείς να κάνεις οτιδήποτε με αυτά. Επίσης, είναι φτηνά, οικονομικά. Σε κάποιες συνταγές θα βρεις διατροφική μαγιά, αλλά είναι έτσι δομημένη η συνταγή, ώστε, αν δεν τη θες, να μην τη βάλεις καν.


Δεν μπορώ τις περίπλοκες συνταγές, θέλω να έχει μέχρι 10 υλικά η συνταγή και μέχρι 3 βήματα στην εκτέλεση. Η ελληνική κουζίνα βασίζεται στη vegan κουζίνα, είναι φουλ vegan-vegetarian. Όταν λέω ότι είμαι vegetarian, με ρωτάνε "και τι τρως, μαρούλια;". "Όχι, γεμιστά". Είναι τόσο απλή η απάντηση. Τρώω μπάμιες λαδερές, φασολάκια, μελιτζάνες ιμάμ, τρώω μπριάμ, ό,τι τρως κι εσύ τρώω, όχι κάτι άλλο. Γι' αυτό και δεν έβαλα το "vegetarian-vegan" στον τίτλο, γιατί οι δύο αυτοί όροι είναι παρεξηγημένοι. Αν το έβαζα, δεν θα πουλούσε το βιβλίο, ενώ ο κόσμος τρώει τέτοια φαγητά.


Το μήνυμα που θέλω να περάσω είναι "φάε όσο κρέας θες, αλλά τη μέρα που δεν θες να φας κρέας, μαγείρεψε κάτι ωραίο και νόστιμο, κάτι θρεπτικό, σταμάτα να τρως βλακείες απ' έξω. Βαρέθηκα τον ντάκο και τη Ceasar's Salad, εσύ όχι;".

Madame Ginger: «Βαρέθηκα τον ντάκο και τη Ceasar's Salad, εσύ όχι;» Facebook Twitter
Τα υλικά των συνταγών τα έχεις ήδη. Ήταν επιλογή μου να μη χρησιμοποιήσω δυσεύρετα υλικά και περίπλοκες συνταγές. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Τις συνταγές αυτού του βιβλίου θα τις μαγειρέψεις εσύ που είσαι vegan ή εσύ που θες να μαγειρέψεις για τους vegan φίλους σου. Έχω συνταγές για όσους φτιάχνουν τα κέικ τους με βούτυρο και γάλα, αλλά και για εκείνους που προτιμούν το λάδι και το γάλα αμυγδάλου. Συνταγές για τη μαμά που νηστεύει, τον μπαμπά που προσέχει, τον φοιτητή που πρέπει να θρέψει σώμα και νου εύκολα και οικονομικά, τον άνθρωπο του σήμερα, που τρέχει όλη μέρα να προλάβει και έχει μόλις μισή ώρα στη διάθεσή του να φτιάξει ένα νόστιμο πιάτο».


Οι 61 συνταγές του βιβλίου περιέχουν καταπληκτικά πιάτα, όπως η νέα πολίτικη σαλάτα με ελαφρώς καμένα λαχανικά, η πίτα με καραμελωμένα κρεμμύδια και ταχίνι, το κουνουπίδι αλά πολίτα με ταχινολέμονο, τα αφράτα σουτζουκάκια μελιτζάνας, το υπέροχο παστίτσιο μανιταριών με ελαφριά μπεσαμέλ, το κάροτ κέικ και το «κολασμένο» κέικ διπλής σοκολάτας, πιάτα και σνακ που αξίζει να πειραματιστείς μαζί τους, ακόμα και αν δεν είσαι χορτοφάγος.


Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον έχουν οι συνθήκες και η περίοδος που γράφτηκε το «ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ». «Το βιβλίο αυτό μπήκε στη ζωή μου λίγες μέρες πριν από την καραντίνα του Μαρτίου και ένα πολύ σημαντικό μέρος του –για την ακρίβεια, η δομή του και οι τίτλοι των συνταγών που θα περιλάμβανε– πήρε μια πρώτη μορφή κατά τους δύο μήνες του εγκλεισμού» εξηγεί.

«Κάποιος προληπτικός θα έλεγε ότι είναι κακό σημάδι το να συμπίπτει η δημιουργία ενός καινούργιου πράγματος με ένα τόσο κακό γεγονός. Όχι εγώ όμως – όσο κι αν με δελεάζει ο προληπτικός εαυτός μου να συμφωνήσω. Ίσως γιατί η ζωή μού έχει μάθει ότι μετά από κάθε κακό ακολουθεί πάντα –μα πάντα– κάτι καλό. Έτσι, λοιπόν, δεν άφησα την πανδημία να επισκιάσει τον ενθουσιασμό μου για τη δημιουργία του βιβλίου, αντιθέτως χρησιμοποίησα τον άπλετο χρόνο αλλά και την ησυχία του έξω κόσμου να λειτουργήσουν υπέρ μου.

Οι μέρες πέρασαν με μελέτη, έρευνα, brainstormings, συζητήσεις με συνεργάτες και φίλους, οργάνωση, γράψιμο και, φυσικά, άπειρα μαγειρέματα, δοκιμές υλικών, συνταγών, θερμοκρασιών και χρόνων. Τους δύο αυτούς μήνες, αλλά και τους επόμενους, μία ερώτηση στριφογύριζε στο μυαλό μου: "Γίνεται να φτιάξεις ένα βιβλίο μαγειρικής που να αφορά τους πάντες;".


Έχω μανία με τα βιβλία μαγειρικής, ό,τι βγαίνει το αγοράζω. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τη δουλειά που κάνω τόσα χρόνια, θεωρώ ότι το βιβλίο, επειδή δεν μπορείς να το κάνεις edit, έχει άλλη σοβαρότητα. Ωραία τα βίντεο, αυτά θα συνεχίσω να τα κάνω, αλλά το βιβλίο είναι κάτι σαν ψυχανάλυση, σαν να ψυχαναλύεσαι μέσα από αυτό και στο τέλος να κάνεις μια κατάθεση ψυχής».

Το βιβλίο της Madame Ginger ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ένα πρωί με τον Τάσο Μαντή και τον μαστρο-Μπάμπη στο μποστάνι που προμηθεύει τη «Hytra»

Γεύση / Ένα πρωί με τον Τάσο Μαντή και τον μαστρο-Μπάμπη στο μποστάνι που προμηθεύει τη «Hytra»

Μαζί με τον Τάσο Μαντή και την ομάδα του περάσαμε ένα πρωινό στο περιβόλι όπου ο πατέρας του σεφ καλλιεργεί και φροντίζει αδιάκοπα λαχανικά, φρούτα, άνθη και βότανα για τη βραβευμένη «Hytra».
ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΠΑΣΤΑΜΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ