Madame Ginger: «Βαρέθηκα τον ντάκο και τη Ceasar's Salad, εσύ όχι;» Facebook Twitter
Νομίζω ότι άρχισα να μαγειρεύω καλά και να επικοινωνώ σωστά με το κοινό μου όταν έκοψα το κρέας. Επειδή έκοψα το κρέας, όμως, δεν έγινα ξαφνικά ηθικολόγος. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Madame Ginger: «Βαρέθηκα τον ντάκο και τη Ceasar's Salad, εσύ όχι;»

0

Παρ' όλη την ακόρεστη «πείνα» της για οτιδήποτε σχετίζεται με τη γαστρονομία, η Madame Ginger πάντα μου έδινε την εντύπωση ότι είναι ένα χορτάτο πλάσμα. Χαμογελαστή και πάντα ευδιάθετη, όσες φορές και να την έχω συναντήσει, ενθουσιώδης και με λατρεία για το φαγητό, σου δίνει την εντύπωση ότι είναι τόσο σκανταλιάρα όσο οι συνταγές της, αυθόρμητη, αλλά με γνώση και εμπειρίες από ταξίδια, περιπέτειες και γεύσεις.

Αυτός ο περιπετειώδης χαρακτήρας της και η ανάγκη για αναζήτηση ήταν το βασικό συστατικό της επιτυχίας του μπλογκ της madameginger.com, όπου εδώ και χρόνια γράφει για το φαγητό, ή του προσωπικού της καναλιού, όπου ανεβάζει βίντεο. Και ξεχώρισε ακριβώς για τη φρεσκάδα και τη ζωντάνια της, για τον προσωπικό τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει τα φαγητά που της αρέσουν, με συνταγές απλές, αλλά ευφάνταστες, που εξελίσσονται συνεχώς, σύμφωνα με τα προσωπικά της γούστα και την πρόοδό της ως ανθρώπου.

Το φαγητό είναι τρόπος ζωής, μπορεί να γεμίζει απλώς το στομάχι σου αλλά και να εκφράζει την αντίληψή σου, την κοσμοθεωρία σου, την ηθική σου. Η Madame Ginger το γνωρίζει καλά αυτό και στο πρώτο της βιβλίο –που έχει τον παιχνιδιάρικο τίτλο «ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ»‒ επιλέγει να μαγειρέψει χορτοφαγικά.


Και μαγειρεύει τίμια, με ό,τι υπάρχει γύρω της, αυτά που βρίσκεις εύκολα με μια βόλτα στη λαϊκή ή στο παντοπωλείο δίπλα σου, οικονομικά, χωρίς τερτίπια, εντυπωσιακά υλικά και τις εξωτικές πρώτες ύλες που έχουν εισβάλει τα τελευταία χρόνια στην ελληνική κουζίνα. Οι συνταγές του βιβλίου της, ωστόσο, είναι σύγχρονες, μοντέρνες και αρκετά εύκολες ώστε να σε προκαλέσουν να τις δοκιμάσεις.

Το μήνυμα που θέλω να περάσω είναι "φάε όσο κρέας θες, αλλά τη μέρα που δεν θες να φας κρέας, μαγείρεψε κάτι ωραίο και νόστιμο, κάτι θρεπτικό, σταμάτα να τρως βλακείες απ' έξω. Βαρέθηκα τον ντάκο και τη Ceasar's Salad, εσύ όχι;".

Η Madame Ginger μαγειρεύει με λαχανικά, φρούτα, όσπρια, ζυμαρικά, ξηρούς καρπούς, σπόρους, με δημητριακά και γαλακτοκομικά (ζωικά ή φυτικά) και φτιάχνει μια κουζίνα νόστιμη, για όλους. «Γι' αυτούς που δεν τρώνε κρέας ούτε γαλακτοκομικά, γι' αυτούς που νηστεύουν, γι' αυτούς στους οποίους δεν επιτρέπονται συγκεκριμένες τροφές λόγω δυσανεξίας και φυσικά γι' αυτούς που συνδυάζουν δύο ή περισσότερες διατροφές ή απλώς τρώνε τα πάντα».

Το μεγάλο της κατόρθωμα είναι ότι, αν δεν το γνωρίζεις από πριν, ίσως και να μην προσέξεις καν ότι από το βιβλίο λείπουν το κρέας και το ψάρι ή τα αυγά.


«Δεν ήμουν έτοιμη πιο νωρίς για ένα βιβλίο» λέει. «Νομίζω ότι άρχισα να μαγειρεύω καλά και να επικοινωνώ σωστά με το κοινό μου όταν έκοψα το κρέας. Επειδή έκοψα το κρέας, όμως, δεν έγινα ξαφνικά ηθικολόγος. Τότε ήταν που άρχισα να μαγειρεύω καλά. Είχα ένα άγχος, γενικά, με το κρέας, δεν το μαγείρευα καλά, ούτε το έτρωγα ιδιαίτερα ‒ το Πάσχα, όταν έψηναν οι γονείς μου, την έκανα, έψηνα μανιτάρια. Αυτό με απελευθέρωσε τόσο πολύ, που βγήκε στο blog μου. Άρχισα να μαγειρεύω όντως πράγματα που γουστάρω κι αυτό φαινόταν, οπότε μάζεψα πιο πολύ κοινό. Και τότε άρχισα να σκέφτομαι το βιβλίο. Πιο νωρίς δεν ήταν το σωστό timing ‒ πιστεύω στο κάρμα και θεωρώ ότι τώρα ήταν η ώρα του.

Madame Ginger: «Βαρέθηκα τον ντάκο και τη Ceasar's Salad, εσύ όχι;» Facebook Twitter
Στο βιβλίο αυτό δεν θα βρεις κρέας ή ψάρι. Αυτό τι σημαίνει στην πραγματικότητα; Ότι, πολύ απλά, είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται σε όλους και αφορά κάθε διατροφική τάση. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Η φαντασία μου άρχισε να δημιουργεί πιάτα με όσπρια, λαχανικά και ξηρούς καρπούς και όταν στη συνέχεια τα μαγείρευα ήξερα ότι έχω φτιάξει ένα νόστιμο φαγητό που μπορούσα να δημοσιεύσω με περηφάνια» λέει. «Στο βιβλίο αυτό, λοιπόν, δεν θα βρεις κρέας ή ψάρι. Αυτό τι σημαίνει στην πραγματικότητα; Ότι, πολύ απλά, είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται σε όλους και αφορά κάθε διατροφική τάση. Όλοι εμείς, με τις επιλογές, τις ιδιαιτερότητες, τις παραξενιές ή τη διατροφή που απαιτεί το σώμα μας, έχουμε περισσότερα κοινά απ' όσα πιστεύουμε.

Τα υλικά των συνταγών τα έχεις ήδη. Ήταν επιλογή μου να μη χρησιμοποιήσω δυσεύρετα υλικά και περίπλοκες συνταγές. Τα βαριέμαι τα υλικά που είναι δύσκολο να τα βρεις και ακριβά, δεν τα ξέρουμε ‒ πιστεύω πολύ στην απλότητα και στη δύναμη των απλών υλικών. Δεν χρειάζομαι κάτι παραπάνω.

Μου αρέσει πολύ να μαγειρεύω με κονσέρβες, τρελαίνομαι. Φασόλια, καλαμπόκια, όταν έτρωγα κρέας, έπαιρνα τόνο συνέχεια. Δεν είναι τα πιο υγιεινά υλικά, αλλά είναι τα πιο εύκολα. Μπορείς να κάνεις οτιδήποτε με αυτά. Επίσης, είναι φτηνά, οικονομικά. Σε κάποιες συνταγές θα βρεις διατροφική μαγιά, αλλά είναι έτσι δομημένη η συνταγή, ώστε, αν δεν τη θες, να μην τη βάλεις καν.


Δεν μπορώ τις περίπλοκες συνταγές, θέλω να έχει μέχρι 10 υλικά η συνταγή και μέχρι 3 βήματα στην εκτέλεση. Η ελληνική κουζίνα βασίζεται στη vegan κουζίνα, είναι φουλ vegan-vegetarian. Όταν λέω ότι είμαι vegetarian, με ρωτάνε "και τι τρως, μαρούλια;". "Όχι, γεμιστά". Είναι τόσο απλή η απάντηση. Τρώω μπάμιες λαδερές, φασολάκια, μελιτζάνες ιμάμ, τρώω μπριάμ, ό,τι τρως κι εσύ τρώω, όχι κάτι άλλο. Γι' αυτό και δεν έβαλα το "vegetarian-vegan" στον τίτλο, γιατί οι δύο αυτοί όροι είναι παρεξηγημένοι. Αν το έβαζα, δεν θα πουλούσε το βιβλίο, ενώ ο κόσμος τρώει τέτοια φαγητά.


Το μήνυμα που θέλω να περάσω είναι "φάε όσο κρέας θες, αλλά τη μέρα που δεν θες να φας κρέας, μαγείρεψε κάτι ωραίο και νόστιμο, κάτι θρεπτικό, σταμάτα να τρως βλακείες απ' έξω. Βαρέθηκα τον ντάκο και τη Ceasar's Salad, εσύ όχι;".

Madame Ginger: «Βαρέθηκα τον ντάκο και τη Ceasar's Salad, εσύ όχι;» Facebook Twitter
Τα υλικά των συνταγών τα έχεις ήδη. Ήταν επιλογή μου να μη χρησιμοποιήσω δυσεύρετα υλικά και περίπλοκες συνταγές. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Τις συνταγές αυτού του βιβλίου θα τις μαγειρέψεις εσύ που είσαι vegan ή εσύ που θες να μαγειρέψεις για τους vegan φίλους σου. Έχω συνταγές για όσους φτιάχνουν τα κέικ τους με βούτυρο και γάλα, αλλά και για εκείνους που προτιμούν το λάδι και το γάλα αμυγδάλου. Συνταγές για τη μαμά που νηστεύει, τον μπαμπά που προσέχει, τον φοιτητή που πρέπει να θρέψει σώμα και νου εύκολα και οικονομικά, τον άνθρωπο του σήμερα, που τρέχει όλη μέρα να προλάβει και έχει μόλις μισή ώρα στη διάθεσή του να φτιάξει ένα νόστιμο πιάτο».


Οι 61 συνταγές του βιβλίου περιέχουν καταπληκτικά πιάτα, όπως η νέα πολίτικη σαλάτα με ελαφρώς καμένα λαχανικά, η πίτα με καραμελωμένα κρεμμύδια και ταχίνι, το κουνουπίδι αλά πολίτα με ταχινολέμονο, τα αφράτα σουτζουκάκια μελιτζάνας, το υπέροχο παστίτσιο μανιταριών με ελαφριά μπεσαμέλ, το κάροτ κέικ και το «κολασμένο» κέικ διπλής σοκολάτας, πιάτα και σνακ που αξίζει να πειραματιστείς μαζί τους, ακόμα και αν δεν είσαι χορτοφάγος.


Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον έχουν οι συνθήκες και η περίοδος που γράφτηκε το «ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ». «Το βιβλίο αυτό μπήκε στη ζωή μου λίγες μέρες πριν από την καραντίνα του Μαρτίου και ένα πολύ σημαντικό μέρος του –για την ακρίβεια, η δομή του και οι τίτλοι των συνταγών που θα περιλάμβανε– πήρε μια πρώτη μορφή κατά τους δύο μήνες του εγκλεισμού» εξηγεί.

«Κάποιος προληπτικός θα έλεγε ότι είναι κακό σημάδι το να συμπίπτει η δημιουργία ενός καινούργιου πράγματος με ένα τόσο κακό γεγονός. Όχι εγώ όμως – όσο κι αν με δελεάζει ο προληπτικός εαυτός μου να συμφωνήσω. Ίσως γιατί η ζωή μού έχει μάθει ότι μετά από κάθε κακό ακολουθεί πάντα –μα πάντα– κάτι καλό. Έτσι, λοιπόν, δεν άφησα την πανδημία να επισκιάσει τον ενθουσιασμό μου για τη δημιουργία του βιβλίου, αντιθέτως χρησιμοποίησα τον άπλετο χρόνο αλλά και την ησυχία του έξω κόσμου να λειτουργήσουν υπέρ μου.

Οι μέρες πέρασαν με μελέτη, έρευνα, brainstormings, συζητήσεις με συνεργάτες και φίλους, οργάνωση, γράψιμο και, φυσικά, άπειρα μαγειρέματα, δοκιμές υλικών, συνταγών, θερμοκρασιών και χρόνων. Τους δύο αυτούς μήνες, αλλά και τους επόμενους, μία ερώτηση στριφογύριζε στο μυαλό μου: "Γίνεται να φτιάξεις ένα βιβλίο μαγειρικής που να αφορά τους πάντες;".


Έχω μανία με τα βιβλία μαγειρικής, ό,τι βγαίνει το αγοράζω. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τη δουλειά που κάνω τόσα χρόνια, θεωρώ ότι το βιβλίο, επειδή δεν μπορείς να το κάνεις edit, έχει άλλη σοβαρότητα. Ωραία τα βίντεο, αυτά θα συνεχίσω να τα κάνω, αλλά το βιβλίο είναι κάτι σαν ψυχανάλυση, σαν να ψυχαναλύεσαι μέσα από αυτό και στο τέλος να κάνεις μια κατάθεση ψυχής».

Το βιβλίο της Madame Ginger ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ένα πρωί με τον Τάσο Μαντή και τον μαστρο-Μπάμπη στο μποστάνι που προμηθεύει τη «Hytra»

Γεύση / Ένα πρωί με τον Τάσο Μαντή και τον μαστρο-Μπάμπη στο μποστάνι που προμηθεύει τη «Hytra»

Μαζί με τον Τάσο Μαντή και την ομάδα του περάσαμε ένα πρωινό στο περιβόλι όπου ο πατέρας του σεφ καλλιεργεί και φροντίζει αδιάκοπα λαχανικά, φρούτα, άνθη και βότανα για τη βραβευμένη «Hytra».
ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΠΑΣΤΑΜΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ