Κινητά vs εστιατόρια

Facebook Twitter
0

Κατά τη γνώμη μου, δε θέλει και πολύ φιλοσοφία: μην κοιτάς το τηλέφωνό σου όταν τρως με παρέα. Είναι αγένεια.

Θεωρώ ότι πάνω στο τραπέζι θέση έχουν μόνο τα φαγητά, άντε και οι αγκώνες. Ούτε οι τσάντες, ούτε τα κλειδιά, κυρίως όχι τα τηλέφωνα. Μην κάνεις το τραπέζι ράφι. Οι γυναίκες μπορούν να τα χώσουν όλα στην τσάντα τους και να την βάλουν κάτω από το τραπέζι. Οι άντρες έχουν τσέπες. Πήγες στο εστιατόριο για να απολαύσεις το φαγητό.

Ακόμα κι αν υπάρχει κενό στη συζήτηση, μην καταφεύγεις στην εύκολη λύση. Ντύθηκες, στολίστηκες, ίσως έκλεισες τραπέζι, θα πληρώσεις πολλά, μην περνάς την ώρα σου όπως την περνάς όταν περιμένεις στην ουρά της τράπεζας. Το να πιάσεις κουβέντα σε εστιατόριο είναι από τα πιο εύκολα πράγματα. Μπορείς να σχολιάσεις το περιβάλλον, τους διπλανούς, τη διακόσμηση, τον κατάλογο, τις τιμές, οι επιλογές δεν έχουν τελειωμό.

Το να κοιτάς το τηλέφωνο την ώρα που σου μιλάει κάποιος είναι σα να του λες «αυτό που βλέπω αυτή τη στιγμή είναι πιο ενδιαφέρον από αυτά που λες». Μπορεί και να είναι, αλλά μην το κάνεις. Είναι αγένεια. Σκέψου και τους σερβιτόρους. Πότε να έρθουν να πάρουν την παραγγελία ή να ρωτήσουν αν είναι όλα εντάξει; Τι να κάνουν αν λόγω των κινητών δε χωράνε τα πιάτα;

Αν και, παραδέχομαι ότι υπάρχουν και κάποιες γκρίζες ζώνες. Ας πούμε, μπορεί να βρίσκεσαι σε επαγγελματικό ραντεβού και θέλεις να δείξεις ότι είσαι απασχολημένος. Μπορεί όντως να πρέπει να μιλήσεις με το αφεντικό. Ή μπορεί να έχεις βγει σε αποτυχημένο ραντεβού και να θέλεις να δείξεις τη βαρεμάρα σου με τρόπο. Ομολογώ ότι είναι καλός τρόπος. Ή μπορεί να είσαι επαγγελματίας του φαγητού ή επαγγελματίας που δουλεύει στενά με το τηλέφωνο. Εντάξει. Μπορεί να είσαι στην κατάσταση «γιατί δε με παίρνει τηλέφωνο;» Κι αυτό το καταλαβαίνω. Αν και, σ’ αυτή την περίπτωση, αν πάρει και δεν απαντήσεις, μάλλον θα κερδίσεις πόντους.

Για τους υπόλοιπους, δε μπορώ να καταλάβω γιατί κάνετε μαζί με τους άλλους κάτι που κάνετε καλύτερα μόνοι σας.

Διαβάζω ότι έχουν αρχίσει να εμφανίζονται εστιατόρια που απαγορεύουν τα κινητά, όπως στο σινεμά, και απαιτούν να το βάλεις στο αθόρυβο. Μου φαίνεται πολύ καλή ιδέα. Σε περίπτωση που σε παίρνει ο ατζέντης σου για να σου πει ότι έκλεισε η δουλειά, δε θα το χάσεις – σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις, θα ασχοληθείς με τα μηνύματα μετά.

Εσείς τι πιστεύετε;

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Γιαννούδι, Μαραθέφτικο, Μαύρο: Οι άγνωστες δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Το κρασί με απλά λόγια / Γιαννούδι, Μαραθεύτικο, Μαύρο: Οι ερυθρές δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Σε τι ξεχωρίζουν οι γηγενείς κόκκινες ποικιλίες της Κύπρου; Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον οινολόγο και οινοποιό Σοφοκλή Βλασίδη και συζητούν μαζί του για τα αυτόριζα αμπέλια του νησιού.
THE LIFO TEAM
Ronin: Ένα καταφύγιο ιαπωνικής κομψότητας και γεύσης στο Κολωνάκι/ Στο Ronin στο Κολωνάκι θα ανακαλύψεις το νόημα της ιαπωνικής απλότητας/ Ronin: Η ιαπωνική απλότητα που συγκινεί σε κάθε πιάτο

Γεύση / Ronin: Ιαπωνέζικη κουζίνα με ακρίβεια, λιγότερο fusion, περισσότερο zen

Το εστιατόριο Ronin φέρνει στο Κολωνάκι τη δύναμη της απλότητας της ιαπωνικής κουλτούρας και την αποθέωση της γευστικής λεπτομέρειας σε έναν απολαυστικό διάλογο μεταξύ παράδοσης και μοντέρνας δημιουργίας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM