Κινητά vs εστιατόρια

Facebook Twitter
0

Κατά τη γνώμη μου, δε θέλει και πολύ φιλοσοφία: μην κοιτάς το τηλέφωνό σου όταν τρως με παρέα. Είναι αγένεια.

Θεωρώ ότι πάνω στο τραπέζι θέση έχουν μόνο τα φαγητά, άντε και οι αγκώνες. Ούτε οι τσάντες, ούτε τα κλειδιά, κυρίως όχι τα τηλέφωνα. Μην κάνεις το τραπέζι ράφι. Οι γυναίκες μπορούν να τα χώσουν όλα στην τσάντα τους και να την βάλουν κάτω από το τραπέζι. Οι άντρες έχουν τσέπες. Πήγες στο εστιατόριο για να απολαύσεις το φαγητό.

Ακόμα κι αν υπάρχει κενό στη συζήτηση, μην καταφεύγεις στην εύκολη λύση. Ντύθηκες, στολίστηκες, ίσως έκλεισες τραπέζι, θα πληρώσεις πολλά, μην περνάς την ώρα σου όπως την περνάς όταν περιμένεις στην ουρά της τράπεζας. Το να πιάσεις κουβέντα σε εστιατόριο είναι από τα πιο εύκολα πράγματα. Μπορείς να σχολιάσεις το περιβάλλον, τους διπλανούς, τη διακόσμηση, τον κατάλογο, τις τιμές, οι επιλογές δεν έχουν τελειωμό.

Το να κοιτάς το τηλέφωνο την ώρα που σου μιλάει κάποιος είναι σα να του λες «αυτό που βλέπω αυτή τη στιγμή είναι πιο ενδιαφέρον από αυτά που λες». Μπορεί και να είναι, αλλά μην το κάνεις. Είναι αγένεια. Σκέψου και τους σερβιτόρους. Πότε να έρθουν να πάρουν την παραγγελία ή να ρωτήσουν αν είναι όλα εντάξει; Τι να κάνουν αν λόγω των κινητών δε χωράνε τα πιάτα;

Αν και, παραδέχομαι ότι υπάρχουν και κάποιες γκρίζες ζώνες. Ας πούμε, μπορεί να βρίσκεσαι σε επαγγελματικό ραντεβού και θέλεις να δείξεις ότι είσαι απασχολημένος. Μπορεί όντως να πρέπει να μιλήσεις με το αφεντικό. Ή μπορεί να έχεις βγει σε αποτυχημένο ραντεβού και να θέλεις να δείξεις τη βαρεμάρα σου με τρόπο. Ομολογώ ότι είναι καλός τρόπος. Ή μπορεί να είσαι επαγγελματίας του φαγητού ή επαγγελματίας που δουλεύει στενά με το τηλέφωνο. Εντάξει. Μπορεί να είσαι στην κατάσταση «γιατί δε με παίρνει τηλέφωνο;» Κι αυτό το καταλαβαίνω. Αν και, σ’ αυτή την περίπτωση, αν πάρει και δεν απαντήσεις, μάλλον θα κερδίσεις πόντους.

Για τους υπόλοιπους, δε μπορώ να καταλάβω γιατί κάνετε μαζί με τους άλλους κάτι που κάνετε καλύτερα μόνοι σας.

Διαβάζω ότι έχουν αρχίσει να εμφανίζονται εστιατόρια που απαγορεύουν τα κινητά, όπως στο σινεμά, και απαιτούν να το βάλεις στο αθόρυβο. Μου φαίνεται πολύ καλή ιδέα. Σε περίπτωση που σε παίρνει ο ατζέντης σου για να σου πει ότι έκλεισε η δουλειά, δε θα το χάσεις – σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις, θα ασχοληθείς με τα μηνύματα μετά.

Εσείς τι πιστεύετε;

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μάνος Μακρυγιαννάκης: «Στο Philema, στις Βρυξέλλες, κάνουν ουρά για ξινόμαυρο και ξινόχοντρο»

Το κρασί με απλά λόγια / Μάνος Μακρυγιαννάκης: «Στο Philema κάνουν ουρά για ξινόμαυρο και ξινόχοντρο»

Ο «πρεσβευτής» της ελληνικής κουζίνας στις Βρυξέλλες, αναπολεί τα παιδικά του Χριστούγεννα στην Κρήτη και μιλά για τον ρόλο του Philema – του εστιατορίου που εδώ και έντεκα χρόνια προσφέρει στους «καλεσμένους» του αποκλειστικά ελληνικά προϊόντα και ελληνικά κρασιά.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Στον «Σήφη» ξέρουν από καλή κρητική κουζίνα

Γεύση / Στον «Σήφη» για γαμοπίλαφο και αυγά με στάκα και απάκι

Εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες, μια οικογενειακή ταβέρνα στον Άγιο Δημήτριο, με την κυρά-Φωφώ σταθερά στο τιμόνι, σερβίρει φαγητά και μεζέδες όπως ακριβώς θα τους έβρισκες σε ένα αυθεντικό κρητικό καφενείο.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Χριστουγεννιάτικος κορμός, μια γλυκιά ιστορία που συνεχίζεται στα καλύτερα ζαχαροπλαστεία της πόλης

Γεύση / Χριστουγεννιάτικος κορμός, ένα σοκολατένιο έπος. Εδώ οι καλύτεροι

Ξεκίνησε ως ένα ρολό παντεσπάνι με αφράτη σοκολάτα γκανάς και ζάχαρη άχνη, σύμβολο της καλοτυχίας. Πλέον κάθε ζαχαροπλάστης κάνει μια δική του παραλλαγή, μετατρέποντάς το σε γλυκό έργο τέχνης.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
«Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης η εμβληματική προσωπικότητα του ελληνικού κρασιού, ο Άγγελος Ιατρίδης, εξηγεί ότι πήγε στο Αμύνταιο πριν από τριάντα χρόνια επειδή είδε ότι θα άντεχε στην κλιματική αλλαγή και μιλάει για τη μεγάλη ανάπτυξη του Κτήματος Άλφα από τα 4.000 στρέμματα στα 14.000.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Η εποχή του Ευχέλαιου της μεσογειακής διατροφής ή Τα μυστήρια της εποχής της ελιάς

Γεύση / Ελιές με χταπόδι: Στο Αιγαίο τις φτιάχνουν απλά, όπως τις μαντινάδες

Κολυμπάτες, ελίδια, κλαστάδες, σταφιδολιές, ψαρολιές, κουροπολιές, νερατζολιές: όπως και να την πεις, η ελιά παραμένει ένα μικρό σύμβολο του μεσογειακού πολιτισμού. Mε το χταπόδι πώς ταιριάζει;
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ