Η σφολιάτα του Κοραή, ιστορική, κομψή, απαράλλαχτη

Η σφολιάτα του Κοραή, ιστορική, κομψή, απαράλλαχτη Facebook Twitter
Ήρθε. Στο ίδιο παλιό, κομψό σέρβις. Στο πιατάκι πάνω σε χαρτοπετσέτα, με το μαχαιροπίρουνό της, κομμένη σε μπουκίτσες.
0

Στη Νεάπολη των φοιτητών τίποτα δεν έχει αλλάξει από το '80 που ήρθα κι εγώ φοιτήτρια στην Αθήνα. Μια συμπιεσμένη Ιπποκράτους που στριμώχνεται να χωρέσει όλα τα παλιά χασάπικα, ψιλικατζίδικα, ψαλίδια-μεταποιήσεις και δωράδικα, που επιμένουν αχνά πλάι στα λουσάτα νέα σουβλατζίδικα, τους φούρνους και τα σαντουιτσάδικα που αρωματίζουν με εσάνς κρεμμυδιού την πρόσοψη του Νάκα. Κάπου εκεί, γωνία Ιπποκράτους και Ναυαρίνου, ο Κοραής (Korais) σταθερός στις επάλξεις. «Ο Σοφός Κοραής με πελάτες φοιτητές που έπαιζαν μετά μανίας πρέφα» στα χρόνια τα δικά μου έγινε Korais με σήμα το τριαντάφυλλο, έγινε καφέ-ζαχαροπλαστείο αναφορά της γειτονιάς. Οι δικηγόροι των γύρω γραφείων από 'δω ξεκινούσαν τη μέρα τους και εδώ την τελείωναν, φοιτήτριες από τα «Ξενόγλωσσα», διανοητές και διανοούμενοι, εξαρχειώτες επαγγελματίες θαμώνες των καφενείων κολλημένοι με την μπάλα, όλοι εδώ. Το ίδιο άρωμα από ελληνική ταινία, από αστική Αθήνα της δεκαετίας του '50 και του '60. Δρύινο μπαρ, πίσω η μηχανή του εσπρέσο − ο Κοραής υπήρξε από τα πρώτα εσπρεσάδικα, αυτά που επέβαλε σ' αυτήν εδώ τη γειτονιά η κουλτούρα των δικηγόρων. Εκείνος ο πρώτος αθηναϊκός εσπρέσο έμπαινε σε χοντρή κούπα, ήταν πολύς και λίγο νεροζούμι, αλλά είχε άλλη αίγλη, έναν ιταλικό αέρα. Στην ίδια κούπα και ο χτυπητός ζεστός νεσκαφέ, πιο φοιτητικός, πιο νεανικός. Στον Κοραή ερχόσουν για καφέ, κουβεντολόι, περατζάδα και τυρόπιτα κουρού. Εκείνη την αμίμητη, παλιά κουρού, που δεν αφήνει λίπος στον ουρανίσκο, που είναι γενναιόδωρα γεμάτη με τυρί και μπόλικο πιπέρι μόνο, βουτυράτη, θριφτή, τραγανή και αφράτη συνάμα.

Τον ξαναβρίσκω ίδιο κι απαράλλαχτο, τα ίδια τραπεζοκαθίσματα που άλλοτε φιλοξενούσαν διαλέξεις με θέμα «η γλώσσα ως σάρκα του πνεύματος» και «η φιλοσοφική αναζήτηση και ο άνθρωπος». Ψυχή ζώσα, όλοι στριμώχνονται στην παρακείμενη μοντέρνα σουβλακερί. Ρωτώντας για την παλιά κουρού, νομίζω πως σταμάτησε η καρδιά μου για μερικά δευτερόλεπτα, μαζί και η ανάσα μου, στο ενδεχόμενο μιας άρνησης.


Ήρθε. Στο ίδιο παλιό, κομψό σέρβις. Στο πιατάκι πάνω σε χαρτοπετσέτα, με το μαχαιροπίρουνό της, κομμένη σε μπουκίτσες.
Όσο την τρώω σε μικρά ψιχουλάκια για να βαστήξει παραπάνω, μελετάω, όπως παλιά, την ανθρωπογεωγραφία της περατζάδας. Πόσο ίδια τα πάντα! Ο αμήχανος πρωτοετής με τη μαμά, η λουσάτη του «γαλλικού» από την επαρχία, ο οργισμένος, σκοτεινός εναλλακτικός. Η αιώνια φοιτήτρια Νεάπολη των Εξαρχείων, όπως δεν κατάφερε να την ακυρώσει η νέα πανεπιστημιούπολη.

Κοραής, Ιπποκράτους 35, 210 3620488


Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Τριλέτσε, κουλάτς, μπομπόνες»: Η Αναστασία έκανε τα αλβανικά γλυκά viral

Γεύση / «Τριλέτσε, κουλάτς, μπομπόνες»: Η Αναστασία έκανε τα αλβανικά γλυκά viral

Τα βίντεό της κάνουν εκατοντάδες χιλιάδες προβολές στο TikTok και μας δείχνουν τι χάναμε τόσο καιρό που αγνοούσαμε κλασικά γλυκά της γειτονικής μας χώρας. Η ίδια, βέβαια, πιστεύει ότι τα φτιάχνει καλύτερα.
ΑΚΗΣ ΚΑΤΣΟΥΔΑΣ
«Χίλιες φορές μακαρόνια παρά σπανακόρυζο»

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Κυρίου Ρεμί / «Χίλιες φορές μακαρόνια παρά σπανακόρυζο»

Ο Κύριος Ρεμί στοχάζεται πάνω στα όρια της κριτικής εστιατορίων, μαγειρεύει τέσσερις παστιτσάδες μέσα στην εβδομάδα και δεν έχει κάτι προσωπικό με το σπανακόρυζο. Απλώς δεν είναι μακαρονάδα!
ΡΕΜΙ
«Όταν παραγγέλνεις delivery μαναβική, θα σου φέρουν ό,τι πιο άγουρο υπάρχει»

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Κυρίου Ρεμί / «Όταν παραγγέλνεις delivery μαναβική, θα σου φέρουν ό,τι πιο άγουρο υπάρχει»

Ο κύριος Ρεμί τρώει σπίτι του πιο συχνά απ' ότι νομίζεις, προτείνει να παίρνεις καλύτερες φακές και λέει αυτό που ξέρουμε όλοι και δεν λέμε για το delivery.
ΡΕΜΙ
Από τη Νεμέα στην Καλιφόρνια: Ο Άρης Τσέλεπος ταξιδεύει στην καρδιά του αμερικανικού κρασιού

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη Νεμέα στην Καλιφόρνια: Ο Άρης Τσέλεπος ταξιδεύει στην καρδιά του αμερικανικού κρασιού

Ο χαρισματικός οινοποιός Άρης Τσέλεπος μεταφέρει την Υρώ Κολιακουδάκη-Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη στη Napa Valley και στα αμπέλια της Καλιφόρνιας μέσα από μια συναρπαστική συζήτηση για το κρασί και τα μαθήματα που μπορεί να αντλήσει η Ελλάδα από μια από τις πιο εμβληματικές οινοπαραγωγικές περιοχές του κόσμου.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ & ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Θύμηση, μια νέα κρεμερία στο Παγκράτι

Γεύση / Θύμηση: Ο Νίκος και ο πατέρας του έφεραν ξανά το γαλακτοπωλείο στο Παγκράτι

Παίρνει στοιχεία από τα παλιά γαλακτοπωλεία αλλά δεν στέκεται εκεί. Προσθέτει γλυκά –λευκά, όπως αυτά που του αρέσουν– και πίτες. Αυτή η κρεμερία είναι μία από τις καλύτερες ιδέες που έχουμε δει στο χώρο της ζαχαροπλαστικής φέτος.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Nothing Days / Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Από την πιο αρχαία καλλιέργεια στην ιστορία μέχρι τις γκουρμέ, ακριβές εκδοχές τους, τα σαλιγκάρια κατέληξαν από βασική τροφή να γίνουν υποτιμημένη και σπάνια, και η αφορμή για τοξικά σχόλια στα social media.
M. HULOT
Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM