Η επιστροφή της χύτρας ταχύτητος

Facebook Twitter
0

εικόνα: Modernis Cuisine


Δεν ξέρω γιατί έγινε αυτό και πότε, αλλά κάποτε, όλες οι νοικοκυρές έφτιαχναν φακές και φασολάδα στην χύτρα ταχύτητος, και μετά όλες οι χύτρες βρέθηκαν σε πατάρια, αχρησιμοποίητες.


Η φήμη που τις ακολουθούσε ήταν ότι «χαλάνε το φαγητό» και ο χρόνος που κερδίζεται χάρη σ’ αυτές είναι κάπως κλεμμένος, σαν να μην τον έχει κερδίσει κανείς, λες και πρόκειται περί τεμπελιάς. Ίσως έφταιγαν και τα φαγητά που γινόταν στις χύτρες, ίσως αν οι Έλληνες έφτιαχναν ριζότο και κονφί σκόρδου δεν θα τις εγκατέλειπαν τόσο εύκολα.


Ο παροπλισμός τους όμως δεν είναι ελληνικό φαινόμενο: το ίδιο έγινε παγκοσμίως. Μετά την κατάκτηση όλων των νοικοκυριών στις δεκαετίες μετά το 1950 όπου η παρουσία της χύτρας ήταν αυτονόητη, ήρθε η παρακμή της.


Ένας λόγος ήταν ίσως ότι είναι τρομαχτική η αρχή λειτουργίας τους. Όλοι έχουν ακούσει από μια ιστορία καταστροφής, με ένα καπάκι που εκσφενδονίζεται και φακές στο ταβάνι. Ίσως παλιότερα να ήταν και πιο επικίνδυνες, αλλά πλέον δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα.


Όχι μόνο δεν υπάρχει, αλλά έχουν πρωτοφανή πλεονεκτήματα: καθώς αυξάνεται η πίεση μέσα στο σκεύος, τα υλικά μαγειρεύονται μέσα σε μία σάουνα και τα αρώματα και οι χυμοί τους εκκρίνονται. Παράλληλα, σε υψηλές θερμοκρασίες πραγματοποιείται η αντίδραση Maillard, η οποία παράγει τις περίπλοκες γεύσεις. Με τη σωστή χρήση οι χύτρες ταχύτητας δίνουν καλύτερη γεύση, πάρα πολύ γρήγορα.


Φαίνεται ότι αυτό το (πρώην) αγαπητό σκεύος κάνει την επανεμφάνισή του, χάρη στους τόμους περί μαγειρικής επιστήμης που άλλαξαν τα πάντα για πάντα, Modernist Cuisine. Μέσα σ’ αυτά τα βιβλία υπάρχει η τεχνική και η σοφία όλης της σύγχρονης μαγειρικής, προκαλώντας τον σεβασμό των καλύτερων για την ποιότητα και την ακρίβεια του οδηγού που είναι κάτι σαν Βίβλος.


Ο οδηγός αυτός έχει απενοχοποιήσει πλήρως τις χύτρες ταχύτητος προτρέποντας τον κόσμο να τις κατεβάσει από το πατάρι, να τις ξεσκονίσει και να μαγειρέψει πράγματα που πριν δεν φανταζόταν, όπως το ριζότο. Το ριζότο; Κι όμως!


Από το Modernist Cuisine

"Λατρεύουμε τις χύτρες ταχύτητος για διάφορους λόγους: οικονομία, αποτελεσματικότητα και δημιουργικότητα. Η χύτρα ταχύτητος είναι οικονομική γιατί απαιτεί λιγότερα υλικά: ας πούμε, μπορείς να φτιάξεις ζωμό με το 1/8 του κρέατος που απαιτείται με κανονική κατσαρόλα. Ο χρόνος μειώνεται κατά ¾. Και μπορείς να εκμεταλλευτείς τις υψηλές θερμοκρασίες για να πετύχεις αποτελέσματα που δεν είναι εφικτά με άλλη μέθοδο. Η συνταγή για σούπα καρότο, ας πούμε, είναι μια από αυτές τις περιπτώσεις. Επίσης οι σπόροι και τα σκληρότερα κομμάτια κρέατος γίνονται πιο τρυφερά πιο γρήγορα."

 

Στο βίντεο, συνταγή για κονφί σκόρδου, από το Modernist Cuisine.



Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ