Έπρεπε bar: Σε μια μπάρα της Κυψέλης αντί για ξηρούς καρπούς βγάζουν τηγανητούς γίγαντες

Έπρεπε bar: Σε μια μπάρα της Κυψέλης αντί για ξηρούς καρπούς μας βγάζουν τηγανητούς γίγαντες Facebook Twitter
Τις Κυριακές θα ετοιμάζουν ένα πιο «μεσημεριανό μενού» και δεν θα κλείνουν αργά, θα απολαμβάνουμε τα ποτά μας εκεί μέχρι τις οκτώ το βράδυ. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO
0

Αν ζηλεύουμε κάτι στις επιλογές εξόδου της Ισπανίας μάλλον είναι η παράδοση των tapas bar, το γεγονός πως διαθέτει πολλά μέρη στα οποία δεν πίνουν ξεροσφύρι. Ακόμα κι αν ένα μαγαζί δεν έχει αυτόν τον υπότιτλο, συνηθίζουν να συνδέουν το ποτό με το φαγητό.

Έχει περάσει πάνω από μια δεκαετία αλλά ακόμα θυμάμαι εκείνο το φοιτητόμπαρο στη Γρανάδα όπου με δυο cañas μάς έβγαλαν και δυο bocadillos (σάντουιτς δηλαδή), εμείς τους λέγαμε πως δεν τα έχουμε παραγγείλει και εκείνοι επέμεναν ότι είναι για εμάς, μας εξηγούσαν ότι θα μας τα σέρβιραν έτσι κι αλλιώς. Αυτός ο μεζές που έρχεται απρόσμενα είναι, νομίζω, πάντα μια ευχάριστη, ευπρόσδεκτη έκπληξη.  

Στα δικά μας τώρα, στην Αθήνα συζητάμε όλο και πιο έντονα για το επίπεδο του bar food που ανεβαίνει χρόνο με τον χρόνο. Αλλά αν εξαιρέσουμε τα πιατάκια του Galaxy της Σταδίου –με το βουτυρωμένο και φρυγανισμένο ψωμί, τη γραβιέρα με την πικάντικη μουστάρδα, το αγγούρι και το καρότο στη δεύτερη παραγγελία, το ψιλοκομμένο τοστάκι με το λιωμένο τυρί και τη γλυκιά πάπρικα στην τρίτη ή τέταρτη γύρα– το να μας σερβίρουν «τσιμπιτά» στα μπαρ της πόλης δεν είναι κάτι που συμβαίνει αυθόρμητα, πρέπει να δούμε πρώτα τον κατάλογο και να τα παραγγείλουμε.

Έπειτα, σκεφτείτε, πόσες φορές έχετε σηκωθεί από ένα μαγαζί άρον-άρον γιατί κάποιος από την παρέα επέμενε πώς είναι ώρα να σταματήσετε να πίνετε και να ψάξετε να φάτε κάτι;

Αναλόγως με το τι θα επιλέξετε, στο Έπρεπε bar θα σας κεράσουν τηγανιτούς γίγαντες, τουρσιά δικά τους, χειροποίητα σοκολατάκια και τρουφάκια, μπισκότα παρμεζάνας. Αυτά είναι που θα σας έρθουν έτσι κι αλλιώς, τα «εκτός καταλόγου» τα οποία και θα διανθίσουν.

Στην Κυψέλη, στον πεζόδρομο της Αγίας Ζώνης που εδώ και λίγο καιρό έχει ανανεωθεί με νέα μαγαζιά και ζει μια δεύτερη, σε χαλαρούς ρυθμούς, ζωή εμφανίστηκε ένα μπαρ με όνομα που κάνει εντύπωση, που το έβαλε σκοπό να μην πίνουμε νηστικοί.

Η πολυπληθής ομάδα που βρίσκεται πίσω από το Έπρεπε bar –με τα περισσότερα μέλη της να ανήκουν σε αυτή που τρέχει τις δημοφιλείς Σεϋχέλλες του Μεταξουργείου– είχε κουραστεί να επισκέπτεται τις μπάρες και να της βγάζουν μόνο ξηρούς καρπούς ή πατατάκια για να συνοδεύσει το ποτό της.  

Έπρεπε bar: Σε μια μπάρα της Κυψέλης αντί για ξηρούς καρπούς μας βγάζουν τηγανητούς γίγαντες Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Θα ξεκινήσω απ’ όσα βάζουν στα ποτήρια μας, το μαγαζί άλλωστε μας συστήνεται ως μπαρ και αυτό είναι. Στα cocktails, o έμπειρος bartender Νικόλας Μοσχονάς ανέλαβε να δημιουργήσει μια μικρή λίστα που βασίζεται στο τρίπτυχο εποχικότητα - zero waste φιλοσοφία - κλασικές συνταγές δοσμένες αλλιώς.

Θα δείτε τις μετρημένες πρώτες ύλες που επιλέγουν να επαναλαμβάνονται και να αξιοποιούνται σε διάφορες παρασκευές στον κατάλογο προκειμένου να αποφύγουν τη φύρα, ενώ, σε αυτή τη λογική, το μπαρ και η κουζίνα επικοινωνούν και συνεργάζονται.  

Φυλάνε τις φλούδες των εσπεριδοειδών για να τις κάνουν πούδρα, χρησιμοποιούν τη σάρκα, τον χυμό τους που θα σερβιριστεί ατόφιος, κάνουν νερό από μανταρίνι για το dry martini τους. Άρωμα μανταρινιού βρίσκουμε και στη δική τους tiki εκδοχή για τη μαργαρίτα, την οποία πρέπει να δοκιμάσετε, της έχουν προσθέσει μπαχαράτο λικέρ μαγειρεμένο με curacao.  

Ειδική και ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι το Ντάκιρι (έτσι το γράφουν) αφού είναι το cocktail στο οποίο προσπαθούν να αξιοποιούν ό,τι περισσεύει, πράγμα που σημαίνει ότι αυτές τις μέρες φτιάχνεται με ένα σιρόπι από ρόκα, δυόσμο και περγαμόντο ενώ μέσα στις επόμενες θα το βρούμε με ελαιοσάκχαρα από λάιμ.

Με εξαίρεση το τζιν τόνικ που σύντομα θα σερβίρεται με φύλλα μαζεμένα από τις λεμονιές της περιοχής, αποφεύγουν τις γαρνιτούρες στα ποτά τους.  

Έπρεπε bar: Σε μια μπάρα της Κυψέλης αντί για ξηρούς καρπούς μας βγάζουν τηγανητούς γίγαντες Facebook Twitter
Ειδική και ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι το Ντάκιρι αφού είναι το cocktail στο οποίο προσπαθούν να αξιοποιούν ό,τι περισσεύει. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO
Έπρεπε bar: Σε μια μπάρα της Κυψέλης αντί για ξηρούς καρπούς μας βγάζουν τηγανητούς γίγαντες Facebook Twitter
Tο δικό τους ψωμί (προζυμένιο και σίκαλης, θα εναλλάσσονται) και βούτυρο. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Η εποχικότητα διατρέχει από το φαγητό και τις παρασκευές για την cocktail list τους μέχρι την κάβα τους, αφού τα περιορισμένα και ιδιαίτερα αποστάγματα που επιλέγουν θα ανανεώνονται αναλόγως με τον καιρό.

Όταν έχει κρύο θα ενισχύουν τις επιλογές σε ρούμι, ουίσκι και κονιάκ, όσο καλοκαιριάζει θα αυξάνονται οι ετικέτες σε τζιν, οι προτάσεις σε βότκα και τα light rums. H σύντομη και ψαγμένη οινική τους λίστα αποτελείται μόνο από εγχώρια (προς το παρόν) φυσικά κρασιά, μόνο ελληνικά προς το παρόν, ενώ το μικροζυθοποιείο της Noctua φτιάχνει για εκείνους μια ελαφριά pilsner.  

Αναλόγως με το τι θα επιλέξετε, στο Έπρεπε bar θα σας κεράσουν τηγανιτούς γίγαντες, τουρσιά δικά τους, χειροποίητα σοκολατάκια και τρουφάκια, μπισκότα παρμεζάνας. Αυτά είναι που θα σας έρθουν έτσι κι αλλιώς, τα «εκτός καταλόγου» τα οποία και θα διανθίσουν.

Αν θέλετε κάτι παραπάνω, η ομάδα που βρίσκεται πίσω από τις γεύσεις που σερβίρει το γαστροκαφενείο - στέκι του Μεταξουργείου ετοιμάζει στη νέα της κουζίνα φαγητό που τρώγεται με το χέρι, όλα γίνονται από το μηδέν.  

Έπρεπε bar: Σε μια μπάρα της Κυψέλης αντί για ξηρούς καρπούς μας βγάζουν τηγανητούς γίγαντες Facebook Twitter
Σαρδέλες σαβόρο με παντζάρι. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Σε αυτό το μπαρ τσιμπάμε με το ποτό μας από το δικό τους ψωμί (προζυμένιο και σίκαλης, θα εναλλάσσονται) και βούτυρο μέχρι σαρδέλες σαβόρο με παντζάρι, ημίπαστο σκουμπρί, βενετσιάνικο baccalà mantecato και carne salada του Τρεντίνο με χρένο και βινεγκρέτ από μπίρα και μέλι, ταρτάκια με κρέμα αρακά και σπαράγγι, ένα χούμους με μπόλικα ανατολίτικα μπαχαρικά και έξτρα ρεβίθια από πάνω, μίνι burgers με μοσχαρίσια γλώσσα και σάλτσα béarnaise, κατσικίσιο καφαλοτύρι Ίου, χλωρομανούρα και ξινοτύρι Κιμώλου με μαρμελάδα που θα αλλάζει, όπως όλα.

Κάνουν pairing τα ποτά τους και με γλυκές προτάσεις, με έναν μπαμπά με μαρμελάδα αχλάδι και σπιτική σαντιγί, με μια τάρτα σοκολάτας με φιστίκι Αιγίνης και ανθό αλατιού. Τις Κυριακές θα ετοιμάζουν ένα πιο «μεσημεριανό μενού» και δεν θα κλείνουν αργά, θα απολαμβάνουμε τα ποτά μας εκεί μέχρι τις οκτώ το βράδυ.  

Ο χώρος του είναι άνετος, μέσα δεν έβαλαν και δεν θα βάλουν τραπέζια. Στη μια του πλευρά, αυτό το μπαρ ανοίγει σχεδόν ολόκληρο, έτσι που το έξω επικοινωνεί απόλυτα με το μέσα και στον πάγκο του μπορούμε να καθίσουμε και από τις δύο πλευρές.

Από την Πέμπτη έως την Κυριακή οι DJs του έχουν ποικίλες διαθέσεις, κινούνται σε funk και hip hop, electro και dark wave ήχους, ακόμα και ελληνικά θα πετύχετε, νωρίς το απόγευμα άκουσα Φοίβο Δεληβοριά.

Όσο για το πώς προέκυψε το όνομα του μαγαζιού, όσοι βρίσκονται πίσω από αυτό ήθελαν καιρό να επικεντρωθούν στο ποτό και να το συνοδεύσουν με ποιοτικές δόσεις φαγητού, ήθελαν να κάνουν αυτό το διαφορετικό για την Αθήνα μαγαζί και να το χτίσουν όπως το είχαν φανταστεί. Συνεπώς, «Έπρεπε».  

Αγίας Ζώνης 1, Κυψέλη

Έπρεπε bar: Σε μια μπάρα της Κυψέλης αντί για ξηρούς καρπούς μας βγάζουν τηγανητούς γίγαντες Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO
Έπρεπε bar: Σε μια μπάρα της Κυψέλης αντί για ξηρούς καρπούς μας βγάζουν τηγανητούς γίγαντες Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO
Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Γιατί βγαίνουν όλοι στην Ασκληπιού;

Urban Culture / Γιατί βγαίνουν όλοι στην Ασκληπιού;

Από τις αρχές του εικοστού αιώνα ο δρόμος της Νεάπολης των Εξαρχείων υπήρξε σημείο όπου εκκολάφθηκε μέρος του αθηναϊκού μποέμ στοιχείου. Σήμερα έχει εξελιχθεί σε μια αρμονική πιάτσα εξόδου με παλιούς ενοίκους και νέα μπαρ που έχουν αναδειχθεί σε places to be για διαφορετικούς λόγους. Παράλληλα, συγκεντρώνει τους χώρους δημιουργικών ανθρώπων της πόλης, με τον καθένα από αυτούς να έχει τη δική του καλλιτεχνική ματιά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ο Στέφανος Μιχάλης φέρνει αναφιώτικο αέρα στο Annie Fine Cooking

Γεύση / Ο Στέφανος Μιχάλης φέρνει αναφιώτικο αέρα στο Annie Fine Cooking

Ένας νεαρός μάγειρας με θητεία σε γαστροκαφενεία, ο οινοποιός του Κτήματος Φλαμουρού ανέλαβε μόλις την κουζίνα του πολυσυζητημένου εστιατορίου στον Νέο Κόσμο και σκοπεύει να προσθέσει πολλά νησιώτικα στοιχεία, όσπρια, ψάρι αλλά και κατσίκι σε διάφορες εκδοχές.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ