Chri-Bri: Ένα μεσημέρι στο μοναδικό κονγκολέζικο εστιατόριο της Αθήνας

Chri-Bri: Ένα μεσημέρι στο μοναδικό κονγκολέζικο εστιατόριο της Αθήνας Facebook Twitter
Ο Kaleng Mwangal ξέρει την περιοχή από το 1998, δηλαδή απ’ όταν έφτασε στην Αθήνα για να σπουδάσει στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Είναι γνωστό ότι η Κυψέλη είναι η γειτονιά-προορισμός για όσους θέλουν να γνωρίσουν και να δοκιμάσουν κουζίνες των αθηναϊκών αφρικανικών κοινοτήτων, εκεί τουλάχιστον εκπροσωπούνται οι δυτικοαφρικάνικες παραδόσεις της Σενεγάλης, της Νιγηρίας, την Γκάνας, εκεί είναι και το πρώτο αφρικανικό εστιατόριο που άνοιξε ποτέ σε αυτή την πόλη, το γνωστό Lalibela, το οποίο σερβίρει αιθιοπικές γεύσεις από το 2000. 

Ο Kaleng Mwangal ξέρει την περιοχή από το 1998, απ’ όταν έφτασε δηλαδή στην Αθήνα για να σπουδάσει στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ήταν ζόρικη επιλογή, τα μαθήματα ήταν περισσότερα από εκατόν είκοσι και τα χρόνια που πέρασε στη σχολή γύρω στα οκτώ με εννιά. Κάπως έτσι η πόλη τον κράτησε, έγινε ένας βέρος Κυψελιώτης που πριν ανοίξει το δικό του μαγαζί επισκεπτόταν όλα τα αφρικανικά εστιατόριά της.

«Προσπαθούμε να βγάλουμε την κουζίνα μας προς τα έξω, να τη γνωρίσει ο κόσμος, καιρός ήταν», λέει ο ιδιοκτήτης του πρώτου και μοναδικού μέχρι τώρα κονγκολέζικου εστιατορίου της Αθήνας, του Chri-Bri bar-restaurant, που ανοίγει το μαγαζί του καθημερινά στις τρεις το μεσημέρι και το κρατάει μέχρι τα μεσάνυχτα, εκτός Δευτέρας.

Αν περάσετε από τη συμβολή των οδών Πύθωνος και Πυθίας και δείτε κατεβασμένα τα ρολά του στη μία πλευρά, από την πλευρά της Πυθίας, μην πτοηθείτε, απλώς αναζητήστε τη μισάνοιχτη είσοδό του στον άλλο δρόμο, το εστιατόριο είναι ανοιχτό. 

Σε σύγκριση με άλλες κουζίνες της ηπείρου, η ιδιαιτερότητα της κονγκολέζικης έγκειται στο ότι είναι από τις πιο λιτές, αποφεύγει τα πολλά μπαχαρικά, χρησιμοποιεί πολύ σκόρδο και κρεμμύδι. Όσα θα δείτε στο μενού του Chri-Bri είναι πιάτα καθημερινά και σπιτικά, προσαρμοσμένα στα εδώ δεδομένα.

Σε έναν σκοτεινό χώρο με πολύχρωμα τραπεζομάντιλα από αφρικανικά υφάσματα, με μια σημαία της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό για στολίδι στον τοίχο, μια τηλεόραση στην οποία εμείς πετύχαμε να παίζει BBC στο αθόρυβο, ενώ ένα κομμάτι του Gaz Mawete ακουγόταν στα ηχεία, και μια σκάλα που οριοθετείται από ένα κάγκελο εξωτερικού χώρου και χωρίζει την κουζίνα από τη σάλα, αυτό το μαγαζί σίγουρα δεν μοιάζει με κάποιο άλλο που να ξέρω εγώ τουλάχιστον και σίγουρα δεν είναι για όλους – αν προτιμάτε τα minimal και clean cut μέρη, το Chri-Bri δεν θα σας ικανοποιήσει, αισθητικά τουλάχιστον. Αν πάλι μπορεί να σας γοητεύσει ένα αυθεντικά speakeasy μέρος, θα σας πρότεινα να το επισκεφθείτε. 

Ένα μεσημέρι στο Chri-Bri, στο μοναδικό κονγκολέζικο εστιατόριο της Αθήνας Facebook Twitter
Το κάψιμο θα σας το σβήσει το φοφού, το δικό τους ψωμί, το οποίο θα πιάσετε με το χέρι, θα το πλάσετε σαν μπάλα στο χέρι σας και θα το βουτήξετε σε πιάτα με σάλτσες. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Γενικά, οι κουζίνες της υποσαχάριας Αφρικής χρησιμοποιούν φρέσκα υλικά, δεν προσπαθούν να δώσουν έξτρα χρώμα στα πιάτα ούτε ενισχύουν με πολλούς τρόπους τα αρώματά τους. Σε σύγκριση με άλλες κουζίνες της ηπείρου, η ιδιαιτερότητα της κονγκολέζικης έγκειται στο ότι είναι από τις πιο λιτές, αποφεύγει τα πολλά μπαχαρικά, χρησιμοποιεί πολύ σκόρδο και κρεμμύδι.

Όσα θα δείτε στο μενού του Chri-Bri είναι πιάτα καθημερινά και σπιτικά, προσαρμοσμένα στα εδώ δεδομένα. Σε περίπτωση που έχετε ταξιδέψει προς τα εκεί θα γνωρίζετε πως το φαγητό τους είναι ιδιαίτερα καυτερό. Στο κονγκολέζικο εστιατόριο της Κυψέλης η σάλτσα από κόκκινες καυτερές πιπεριές με το τζίντζερ που παρατείνει την κάψα της θα σας έρθει ως συνοδευτικό, ως ντιπ, σε ένα μπολάκι.

Αν ο Kaleng μαγείρευε σπίτι του, θα την έβαζε απευθείας μέσα στο φαγητό. Εσείς δοκιμάστε λίγη, ελάχιστη με το πιρούνι σας και αν την αντέξετε, ζητήστε του την επόμενη φορά να τη χρησιμοποιήσει όπως θα έκανε κανονικά ο ίδιος. 

Το κάψιμο θα σας το σβήσει το φοφού, το δικό τους ψωμί, που είναι ουσιαστικά μια ζύμη φτιαγμένη μόνο από ζεστό νερό και πολλά διαφορετικά άλευρα, καλαμποκάλευρο, αλεύρι κασάβας και σιμιγδάλι. Θα το πιάσετε με το χέρι, θα το πλάσετε σαν μπάλα στο χέρι σας και θα το βουτήξετε σε πιάτα με σάλτσες, όπως αυτό που θα διαβάσετε ως «σόσο γιαμακάσι γιακολάμπα», το κοτόπουλο που σερβίρεται σε μια κόκκινη σούπα με φιστικοβούτυρο, βασικότατο πιάτο της κονγκολέζικης κουζίνας που καταναλώνεται απ’ όλους. 

Ένα μεσημέρι στο Chri-Bri, στο μοναδικό κονγκολέζικο εστιατόριο της Αθήνας Facebook Twitter
Aν προτιμάτε τα minimal και clean cut μέρη, το Chri-Bri δεν θα σας ικανοποιήσει, αισθητικά τουλάχιστον. Αν, πάλι, μπορεί να σας γοητεύσει ένα αυθεντικά speakeasy μέρος, θα σας πρότεινα να το επισκεφθείτε. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Για συνοδευτικά θα βρείτε επίσης ρύζι με καλαμπόκι, plantain ή makemba (μοιάζει με μπανάνα αλλά δεν είναι, έχει αμυλώδη γεύση και χρησιμοποιείται σαν πατάτα), που το κάνουν τηγανητό, και γλυκοπατάτες τηγανητές. Ζητήστε του να σας βγάλει και τα «χόρτα», όπως λέει τα φύλλα μανιόκας, που τα μαγειρεύει με λίγο ψάρι για έξτρα γεύση.

Έχει κρεατικά στη σχάρα, vegetarian επιλογές, όπως οι κεφτέδες από μαϊντανό, σκόρδο, μελιτζάνα και τρίμμα ψωμιού που συνοδεύονται από ντομάτα και λάχανο, ενώ υπάρχουν και πιο «εξτρίμ», όπως τα χαρακτηρίζει, πιάτα που δεν αναγράφονται στο μενού, τουλάχιστον όχι ακόμα, θα τα βάλει σταδιακά, «δεν είναι ακόμα η ώρα να γράψω "έντομα", αλλά η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν και Έλληνες που έχουν ταξιδέψει και τα αναζητούν. Θα τα βάλουμε όμως, γιατί φαγητά είναι κι αυτά, απλώς θα μπουν σιγά-σιγά».

Ενημερώστε τον Kaleng μια μέρα πριν αν ενδιαφέρεστε να δοκιμάσετε κάποια προνύμφη. 

Πύθωνος 34 & Πυθίας 2, Κυψέλη, 6949 365298

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ