Chri-Bri: Ένα μεσημέρι στο μοναδικό κονγκολέζικο εστιατόριο της Αθήνας

Chri-Bri: Ένα μεσημέρι στο μοναδικό κονγκολέζικο εστιατόριο της Αθήνας Facebook Twitter
Ο Kaleng Mwangal ξέρει την περιοχή από το 1998, δηλαδή απ’ όταν έφτασε στην Αθήνα για να σπουδάσει στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Είναι γνωστό ότι η Κυψέλη είναι η γειτονιά-προορισμός για όσους θέλουν να γνωρίσουν και να δοκιμάσουν κουζίνες των αθηναϊκών αφρικανικών κοινοτήτων, εκεί τουλάχιστον εκπροσωπούνται οι δυτικοαφρικάνικες παραδόσεις της Σενεγάλης, της Νιγηρίας, την Γκάνας, εκεί είναι και το πρώτο αφρικανικό εστιατόριο που άνοιξε ποτέ σε αυτή την πόλη, το γνωστό Lalibela, το οποίο σερβίρει αιθιοπικές γεύσεις από το 2000. 

Ο Kaleng Mwangal ξέρει την περιοχή από το 1998, απ’ όταν έφτασε δηλαδή στην Αθήνα για να σπουδάσει στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ήταν ζόρικη επιλογή, τα μαθήματα ήταν περισσότερα από εκατόν είκοσι και τα χρόνια που πέρασε στη σχολή γύρω στα οκτώ με εννιά. Κάπως έτσι η πόλη τον κράτησε, έγινε ένας βέρος Κυψελιώτης που πριν ανοίξει το δικό του μαγαζί επισκεπτόταν όλα τα αφρικανικά εστιατόριά της.

«Προσπαθούμε να βγάλουμε την κουζίνα μας προς τα έξω, να τη γνωρίσει ο κόσμος, καιρός ήταν», λέει ο ιδιοκτήτης του πρώτου και μοναδικού μέχρι τώρα κονγκολέζικου εστιατορίου της Αθήνας, του Chri-Bri bar-restaurant, που ανοίγει το μαγαζί του καθημερινά στις τρεις το μεσημέρι και το κρατάει μέχρι τα μεσάνυχτα, εκτός Δευτέρας.

Αν περάσετε από τη συμβολή των οδών Πύθωνος και Πυθίας και δείτε κατεβασμένα τα ρολά του στη μία πλευρά, από την πλευρά της Πυθίας, μην πτοηθείτε, απλώς αναζητήστε τη μισάνοιχτη είσοδό του στον άλλο δρόμο, το εστιατόριο είναι ανοιχτό. 

Σε σύγκριση με άλλες κουζίνες της ηπείρου, η ιδιαιτερότητα της κονγκολέζικης έγκειται στο ότι είναι από τις πιο λιτές, αποφεύγει τα πολλά μπαχαρικά, χρησιμοποιεί πολύ σκόρδο και κρεμμύδι. Όσα θα δείτε στο μενού του Chri-Bri είναι πιάτα καθημερινά και σπιτικά, προσαρμοσμένα στα εδώ δεδομένα.

Σε έναν σκοτεινό χώρο με πολύχρωμα τραπεζομάντιλα από αφρικανικά υφάσματα, με μια σημαία της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό για στολίδι στον τοίχο, μια τηλεόραση στην οποία εμείς πετύχαμε να παίζει BBC στο αθόρυβο, ενώ ένα κομμάτι του Gaz Mawete ακουγόταν στα ηχεία, και μια σκάλα που οριοθετείται από ένα κάγκελο εξωτερικού χώρου και χωρίζει την κουζίνα από τη σάλα, αυτό το μαγαζί σίγουρα δεν μοιάζει με κάποιο άλλο που να ξέρω εγώ τουλάχιστον και σίγουρα δεν είναι για όλους – αν προτιμάτε τα minimal και clean cut μέρη, το Chri-Bri δεν θα σας ικανοποιήσει, αισθητικά τουλάχιστον. Αν πάλι μπορεί να σας γοητεύσει ένα αυθεντικά speakeasy μέρος, θα σας πρότεινα να το επισκεφθείτε. 

Ένα μεσημέρι στο Chri-Bri, στο μοναδικό κονγκολέζικο εστιατόριο της Αθήνας Facebook Twitter
Το κάψιμο θα σας το σβήσει το φοφού, το δικό τους ψωμί, το οποίο θα πιάσετε με το χέρι, θα το πλάσετε σαν μπάλα στο χέρι σας και θα το βουτήξετε σε πιάτα με σάλτσες. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Γενικά, οι κουζίνες της υποσαχάριας Αφρικής χρησιμοποιούν φρέσκα υλικά, δεν προσπαθούν να δώσουν έξτρα χρώμα στα πιάτα ούτε ενισχύουν με πολλούς τρόπους τα αρώματά τους. Σε σύγκριση με άλλες κουζίνες της ηπείρου, η ιδιαιτερότητα της κονγκολέζικης έγκειται στο ότι είναι από τις πιο λιτές, αποφεύγει τα πολλά μπαχαρικά, χρησιμοποιεί πολύ σκόρδο και κρεμμύδι.

Όσα θα δείτε στο μενού του Chri-Bri είναι πιάτα καθημερινά και σπιτικά, προσαρμοσμένα στα εδώ δεδομένα. Σε περίπτωση που έχετε ταξιδέψει προς τα εκεί θα γνωρίζετε πως το φαγητό τους είναι ιδιαίτερα καυτερό. Στο κονγκολέζικο εστιατόριο της Κυψέλης η σάλτσα από κόκκινες καυτερές πιπεριές με το τζίντζερ που παρατείνει την κάψα της θα σας έρθει ως συνοδευτικό, ως ντιπ, σε ένα μπολάκι.

Αν ο Kaleng μαγείρευε σπίτι του, θα την έβαζε απευθείας μέσα στο φαγητό. Εσείς δοκιμάστε λίγη, ελάχιστη με το πιρούνι σας και αν την αντέξετε, ζητήστε του την επόμενη φορά να τη χρησιμοποιήσει όπως θα έκανε κανονικά ο ίδιος. 

Το κάψιμο θα σας το σβήσει το φοφού, το δικό τους ψωμί, που είναι ουσιαστικά μια ζύμη φτιαγμένη μόνο από ζεστό νερό και πολλά διαφορετικά άλευρα, καλαμποκάλευρο, αλεύρι κασάβας και σιμιγδάλι. Θα το πιάσετε με το χέρι, θα το πλάσετε σαν μπάλα στο χέρι σας και θα το βουτήξετε σε πιάτα με σάλτσες, όπως αυτό που θα διαβάσετε ως «σόσο γιαμακάσι γιακολάμπα», το κοτόπουλο που σερβίρεται σε μια κόκκινη σούπα με φιστικοβούτυρο, βασικότατο πιάτο της κονγκολέζικης κουζίνας που καταναλώνεται απ’ όλους. 

Ένα μεσημέρι στο Chri-Bri, στο μοναδικό κονγκολέζικο εστιατόριο της Αθήνας Facebook Twitter
Aν προτιμάτε τα minimal και clean cut μέρη, το Chri-Bri δεν θα σας ικανοποιήσει, αισθητικά τουλάχιστον. Αν, πάλι, μπορεί να σας γοητεύσει ένα αυθεντικά speakeasy μέρος, θα σας πρότεινα να το επισκεφθείτε. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Για συνοδευτικά θα βρείτε επίσης ρύζι με καλαμπόκι, plantain ή makemba (μοιάζει με μπανάνα αλλά δεν είναι, έχει αμυλώδη γεύση και χρησιμοποιείται σαν πατάτα), που το κάνουν τηγανητό, και γλυκοπατάτες τηγανητές. Ζητήστε του να σας βγάλει και τα «χόρτα», όπως λέει τα φύλλα μανιόκας, που τα μαγειρεύει με λίγο ψάρι για έξτρα γεύση.

Έχει κρεατικά στη σχάρα, vegetarian επιλογές, όπως οι κεφτέδες από μαϊντανό, σκόρδο, μελιτζάνα και τρίμμα ψωμιού που συνοδεύονται από ντομάτα και λάχανο, ενώ υπάρχουν και πιο «εξτρίμ», όπως τα χαρακτηρίζει, πιάτα που δεν αναγράφονται στο μενού, τουλάχιστον όχι ακόμα, θα τα βάλει σταδιακά, «δεν είναι ακόμα η ώρα να γράψω "έντομα", αλλά η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν και Έλληνες που έχουν ταξιδέψει και τα αναζητούν. Θα τα βάλουμε όμως, γιατί φαγητά είναι κι αυτά, απλώς θα μπουν σιγά-σιγά».

Ενημερώστε τον Kaleng μια μέρα πριν αν ενδιαφέρεστε να δοκιμάσετε κάποια προνύμφη. 

Πύθωνος 34 & Πυθίας 2, Κυψέλη, 6949 365298

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ