56isles ή αλλιώς Παριανή μπίρα

56isles ή αλλιώς Παριανή μπίρα Facebook Twitter
0
56isles ή αλλιώς Παριανή μπίρα Facebook Twitter
6isles είναι τα 56 μικρά και μεγάλα νησιά των Κυκλάδων και από εκεί δανειστήκαμε το όνομα της μπίρας

Αν αφαιρούσαμε τον ενθουσιασμό και τον αυθορμητισμό από μια καινούργια επιχειρηματική προσπάθεια, αυτό που θα έμενε θα ήταν, άραγε, ένα πιο στέρεο, λιγότερο αβέβαιο εγχείρημα ή μήπως μια απόπειρα που θα υπέφερε από έλλειψη φαντασίας και φρεσκάδας σε τέτοιο βαθμό, ώστε θα ήταν καταδικασμένη να σβήσει από ανία;


Αυτές τις σκέψεις περί επιχειρηματικής επιτυχίας κάνω κρατώντας στα χέρια μου τον πιο φρέσκο καρπό του «δέντρου» της ελληνικής μικροζυθοποιίας που ολοένα και μεγαλώνει. Ο λόγος για την 56isles, το πρώτο δημιούργημα της Μικροζυθοποιίας Πάρου, μιας εταιρείας που και αυτή είναι πολύ πρόσφατη παρουσία στο επιχειρηματικό στερέωμα, φτιαγμένη από επιχειρηματίες νέας γενιάς.


Ο Νικόλας Παυλάκης από την Πάρο και ο Μαρίνος Αλεξάνδρου από τη Λεμεσό της Κύπρου γνωρίστηκαν στο Λονδίνο, δουλεύοντας σε εταιρείες του χρηματοοικονομικού τομέα μετά τις μεταπτυχιακές σπουδές τους στον τομέα των Business Econοmics. Όμως, το μεράκι και των δύο να φτιάξουν στην Ελλάδα μια επιχείρηση που να συνδέεται με την πρωτογενή παραγωγή ένωσε τα επιχειρηματικά τους βήματα.

Η φιλοσοφία του μικροζυθοποιείου στην Πάρο δεν σχετίζεται μόνο με τον ποσοτικό προσδιορισμό της ετήσιας παραγωγής αλλά κυρίως με τους ποιοτικούς στόχους της. Θέλουμε να πειραματιστούμε επιπλέον με την παραγωγή της νησιωτικής γης, όπως με το μέλι και άλλα προϊόντα που θα προσδώσουν ιδιαιτερότητα στις ποικιλίες μπίρας που θα παραχθούν.


Ο Νικόλας Παυλάκης θυμάται: «Κάναμε τις πρώτες συζητήσεις στο Λονδίνο τον Αύγουστο του 2012 και τις συνεχίσαμε στην Πάρο λίγο αργότερα, οπότε και πήραμε την απόφαση να προχωρήσουμε. Από τις διάφορες επιλογές που εξετάσαμε, ο χώρος της μικροζυθοποιίας παρουσίαζε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Η προσπάθεια που γεννήθηκε τότε οδήγησε το 2014 στην ίδρυση της Μικροζυθοποιίας Πάρου. Τότε ξεκίνησε μια ακόμη περιπέτεια, ένα διαρκές ψάξιμο στις γεύσεις και τα αρώματα της μπίρας. Συνεργαστήκαμε με γευσιγνώστες και ανθρώπους που ξέρουν καλά τα μυστικά της μπίρας, κάναμε δοκιμές με ειδικούς αλλά και απλούς καταναλωτές πριν καταλήξουμε στις τελικές συνταγές». Τους πρώτους μήνες του 2016 ολοκληρώθηκε το τελικό στάδιο της παραγωγής και από τον Απρίλιο η 56isles κυκλοφόρησε στην αγορά.

Η προσωπικότητα της 56isles χτίζεται από την ειδική σύνθεση των πρώτων υλών της. Καταλαβαίνεις ότι η μπίρα αυτή σέβεται τις βασικές αρχές της κατηγορίας Pilsner στην οποία θεωρητικά ανήκει, αλλά εύκολα διακρίνεις και τη διάθεση διαφοροποίησης. Ο Νικόλας εξηγεί πως ένα από τα ωραιότερα ελληνικά κυκλαδονήσια χαρίζει ένα μέρος της γοητείας του στο νέο προϊόν. «Η χρήση νερού από πηγή του νησιού παίζει σημαντικό ρόλο στην προσωπικότητα του προϊόντος. Η ποιότητα των πρώτων υλών κάνει τη διαφορά. Η χρήση κριθαριού που καλλιεργείται στο νησί δίνει έναν ιδιαίτερο γευστικό χαρακτήρα που οφείλεται στο μικροκλίμα του τόπου. Η αλμύρα της θάλασσας αλλά και η ηλιοφάνεια προσθέτουν τη δική τους πινελιά στην καλλιέργεια, αναδεικνύοντας συγκεκριμένα γευστικά χαρακτηριστικά. Παράλληλα, η χρήση ποικιλιών ποιοτικού λυκίσκου από διάφορες χώρες, αλλά και βύνης με έντονα αρωματικό και γευστικό χαρακτήρα αναδεικνύουν με τα επιμέρους συστατικά τους τη συνταγή».


Από τους δημιουργούς της παριανής μπίρας αναζητήθηκε ένα όνομα που να παραπέμπει όχι μόνο στην Πάρο αλλά ευρύτερα στα νησιά του Αιγαίου. Ένα όνομα που να μην ακούγεται κοινότοπα «τουριστικό», αλλά να μένει εύκολα στη μνήμη τόσο του Έλληνα όσο και του αλλοδαπού καταναλωτή. «56isles είναι τα 56 μικρά και μεγάλα νησιά των Κυκλάδων και από εκεί δανειστήκαμε το όνομα της μπίρας», σχολιάζει με χαμόγελο ο Νικόλας, συμπληρώνοντας ότι στην επιλογή του ονόματος και στον σχεδιασμό του λογότυπου καθοριστική ήταν η συμβολή της εταιρείας MMK Design Team.

56isles ή αλλιώς Παριανή μπίρα Facebook Twitter
Μαρίνος Αλεξάνδρου, Νικόλας Παυλάκης


Η πρώτη παρουσία της 56isles στην τοπική αγορά της Πάρου ήταν εντυπωσιακή, ξεπερνώντας τις προσδοκίες των δημιουργών της, αφού η πρώτη παρτίδα που κυκλοφόρησε στην αρχή της Μεγάλης Εβδομάδας εξαντλήθηκε πολύ πριν από την Κυριακή του Πάσχα. Ο Μαρίνος δηλώνει αισιόδοξος για την προσπάθεια που καταβάλλεται: «Παρά την κρίση στην αγορά, ακουμπάμε σε ευνοϊκές καταναλωτικές τάσεις, όπως είναι η στροφή σε τοπικές μικροζυθοποιίες και η αναζήτηση από τους καταναλωτές περισσότερο ποιοτικών ελληνικών προϊόντων, περιορισμένης παραγωγής».


Τα άμεσα σχέδια, όπως τα καταγράφει ο Νικόλας, είναι πολύ συγκεκριμένα: «Μέσα στο καλοκαίρι πρόκειται να διατεθεί μια ακόμη ετικέτα, η 56isles Weiss. Ταυτόχρονα, ανταποκρινόμενοι στο ενδιαφέρον που έχει ήδη εκδηλωθεί, ολοκληρώνουμε το δίκτυο της ευρύτερης διανομής εκτός Πάρου, με στόχο να καλυφθούν εξειδικευμένα σημεία της κρύας και της ζεστής αγοράς».


«Η μικρή παραγωγή μπίρας δίνει τη δυνατότητα ευελιξίας με τα προϊόντα, πειραματισμού με αρώματα και γεύσεις, γρήγορης αλλαγής στην παραγωγή αλλά και υιοθέτησης βιολογικών διαδικασιών. Η φιλοσοφία του μικροζυθοποιείου στην Πάρο δεν σχετίζεται μόνο με τον ποσοτικό προσδιορισμό της ετήσιας παραγωγής αλλά κυρίως με τους ποιοτικούς στόχους της. Θέλουμε να πειραματιστούμε επιπλέον με την παραγωγή της νησιωτικής γης, όπως με το μέλι και άλλα προϊόντα που θα προσδώσουν ιδιαιτερότητα στις ποικιλίες μπίρας που θα παραχθούν» λέει ο Νικόλας και προσθέτει: «Η δημιουργία της παριανής μπίρας συνδυάζει αρμονικά τη γεωργική παραγωγική παράδοση του νησιού με τη σύγχρονη μικροοικονομία της Πάρου, στην οποία η τουριστική βιομηχανία παίζει σημαντικό ρόλο. Αγκαλιάζει όχι μόνο την τοπική κοινωνία αλλά προτείνει και ένα αξιόλογο ντόπιο προϊόν στους ξένους επισκέπτες».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ