Συνέντευξη με μία άθεη

Συνέντευξη με μία άθεη Facebook Twitter
142

Συνέντευξη με μία άθεη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιαν/ LIFO
 

 

«ΠΑΙΔΙΑ ΖΗΣΤΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ.

ΕΧΕΤΕ ΜΟΝΟ ΜΙΑ»


Γίνατε άθεη, όπως διάβασα στο blog σας "Αόρατη μελάνη", περνώντας από κάποια στάδια απόρριψης της πίστης σε οποιαδήποτε θρησκεία. Ποιο από τα στάδια αυτά ήταν το δυσκολότερο για εσάς και γιατί;

Το αρχικό στάδιο, κατά την εφηβεία. Πίστευα στο θεό επειδή είχα εμπιστευτεί τους ενήλικες που μου έλεγαν ότι υπάρχει. Η διαπίστωση ότι δεν υπάρχει, τουλάχιστον όχι ο θεός που αυτοί ισχυρίζονταν, ήταν μια μεγάλη απογοήτευση, γιατί κλόνιζε την εμπιστοσύνη μου σε γονείς, δασκάλους, συγγενείς, κοινωνία... Το πρόβλημα δεν ήταν ότι δεν υπήρχε θεός, αλλά ότι η κοινωνία συντηρούσε ευλαβικά ένα ψέμα.


Ας με συγχωρήσουν όσοι πιστοί το διαβάζουν αυτό, αλλά για κάθε λογικό άνθρωπο είναι προφανές ότι ο χριστιανικός θεός δεν υπάρχει, οπότε η διαβεβαίωση ότι υπάρχει είναι στην καλύτερη περίπτωση αυταπάτη και στην χειρότερη σκέτη απάτη. Από εκεί και μετά η ανάγνωση, η διερεύνηση και η απομυθοποίηση κάθε θεϊστικής πεποίθησης ήταν μονόδρομος.

Ας με συγχωρήσουν όσοι πιστοί το διαβάζουν αυτό, αλλά για κάθε λογικό άνθρωπο είναι προφανές ότι ο χριστιανικός θεός δεν υπάρχει, οπότε η διαβεβαίωση ότι υπάρχει είναι στην καλύτερη περίπτωση αυταπάτη και στην χειρότερη σκέτη απάτη. Από εκεί και μετά η ανάγνωση, η διερεύνηση και η απομυθοποίηση κάθε θεϊστικής πεποίθησης ήταν μονόδρομος.

Τώρα αν υπάρχει κάποιος θεός ντεϊστικού τύπου, που δεν αλληλεπιδρά με τον κόσμο, δεν μπορώ να το ξέρω, αλλά δεν νομίζω ότι μας αφορά κάτι τέτοιο. Ένας τέτοιος θεός είναι σαν να μην υπάρχει, και ο μόνος λόγος να τρέφει κανείς την πεποίθηση ότι ίσως υπάρχει είναι για να μην αναγκαστεί να εγκαταλείψει τελείως την πεποίθηση σε μια «ανώτερη» δύναμη. Εγώ προτιμώ να θεωρήσω ότι δεν υπάρχει, και να ζήσω τη ζωή μου με βάση αυτό.

Σε κάποια από τα πρώτα κείμενα σας διέκρινα την δυσκολία σας στην ολοκληρωτική απόρριψη μιας θρησκείας. Μιλάω για θρησκευτικές τελετές όπως η βάφτιση ενός παιδιού. Σας πέρασε από το μυαλό να κάνετε την τελετή αν και στο τέλος απορρίψατε την ιδέα με την βοήθεια του συζύγου σας. Σήμερα ποιοι θα λέγατε ότι είναι οι λόγοι που ο εαυτός σας δεν απέρριψε αμέσως την χριστιανική τελετή;

Η συνήθεια. Είχα τόσο συνηθίσει να θεωρώ αυτονόητο ότι βαφτίζουμε τα παιδιά, ώστε δεν μου πέρασε από το μυαλό να μην το κάνω. Αμέσως μόλις μου πέρασε από το μυαλό, όμως, δεν χρειάστηκε δεύτερη σκέψη.


Βλέπετε, είμαι αρκετά κοινωνικό άτομο. Μου αρέσουν οι γιορτές, οι συναναστροφές, η οικογένεια, τα έθιμα... θέλω να τα κρατήσω αυτά. Μεγάλωσα με χριστιανικά έθιμα, οπότε αυτά είναι η παράδοσή μου, αυτά με συνδέουν με τους προγόνους μου, με την πατρίδα μου. Γι’ αυτό και τηρώ όσα από αυτά μπορώ, όσα δεν έρχονται σε σύγκρουση με τις πεποιθήσεις και τις αξίες μου. Τα υπόλοιπα, είτε τα απορρίπτω είτε τα προσαρμόζω. Βάφω αυγά, ψήνω τσουρέκια και στολίζω λαμπάδες, αλλά δεν νηστεύω, δεν πενθώ ούτε ψέλνω Χριστός Ανέστη.

Την πρωτοχρονιά κάνω ρεβεγιόν, χαρίζω δώρα και κόβω πίτες, αλλά δεν κόβω κομμάτι του Χριστού και της Παναγίας. Λέω στο παιδί μου ότι γιορτάζουμε την άνοιξη, την ισημερία ή τον καινούριο χρόνο. Θα μπορούσα να γιορτάσω και την ονοματοδοσία του παιδιού μου με δώρα, στολισμό και μπομπονιέρες, αλλά χωρίς παπά, εξορκισμούς και κολυμπήθρα. 

Αυτό άλλωστε έκαναν οι άνθρωποι από καταβολής κόσμου: προσάρμοζαν τα έθιμα στις εκάστοτε νέες πεποιθήσεις. Αυτό έκαναν και οι χριστιανοί με ένα σωρό αρχαιότερα έθιμα: τα Σατουρνάλια έγιναν Χριστούγεννα και φυσικά και τα δύο έχουν να κάνουν με το χειμερινό ηλιοστάσιο. Αφού το κάνουν όλοι, τι πιο φυσικό από το να το κάνουν και οι άθεοι; Τα έθιμα δεν είναι θέμα μεταφυσικών πεποιθήσεων αλλά κοινωνικών δεσμών και αφορούν όλους μας.


Σε μια από τις ομιλίες σας κάνατε αναφορά στα λόγια του Ρίσαρντ Ντόκινς: «Το να προσπαθείς να οργανώσεις τους άθεους είναι σαν να προσπαθείς να φτιάξεις ένα κοπάδι από γάτες, επειδή σκέφτονται ανεξάρτητα και δεν συμμορφώνονται με την εξουσία. Ένα πρώτο βήμα όμως είναι να συγκεντρώσεις μια κρίσιμη μάζα από άθεους που είναι πρόθυμοι να εκδηλωθούν και να ζήσουν σε συνέπεια με τις πεποιθήσεις τους. Αυτό θα ενθαρρύνει και άλλους να κάνουν το ίδιο. Οι γάτες δεν σχηματίζουν κοπάδια, αν όμως μαζευτούν πολλές μαζί, μπορούν να κάνουν αρκετό θόρυβο». Έχω την εντύπωση ότι επικρατεί απόλυτη ησυχία. Ακούτε εσείς κάποιο θόρυβο να κάνουν οι «γάτες» στην Ελλάδα του 2014;

Για να είμαι ειλικρινής, όχι. Οι ελληνικές γάτες, με ελάχιστες εξαιρέσεις, φαίνεται ότι προτιμούν να χουζουρεύουν στον καναπέ τους. Αυτός ήταν ένας βασικός λόγος που συμμετείχα στην ίδρυση της Ένωσης Αθέων: για να δημιουργήσουμε έναν πόλο έλξης, ένα σημείο αναφοράς γύρω από το οποίο να μπορεί να συγκεντρωθεί αυτή η κρίσιμη μάζα από «γάτες». Τα μέλη μας αυξάνονται με αργούς ρυθμούς, νομίζω όμως ότι αυτό οφείλεται και στην αδυναμία μας για μεγάλης εμβέλειας διαφήμιση. Όταν δεν σώζεις αμαρτωλές ψυχές ή πεινασμένα παιδάκια είναι λίγο δύσκολο να βρεις χρηματοδότη.


Έχω την εντύπωση πάντως ότι οι Έλληνες άθεοι είναι πολύ περισσότεροι απ’ όσο φαίνεται, απλά δεν τους αρέσει να λέγονται άθεοι. Ακόμη και όσοι δεν πιστεύουν στο θεό προτιμούν να εξακολουθούν να λέγονται χριστιανοί ορθόδοξοι. Η Ελλάδα έχει μια ιδιοτυπία: η εθνική μας ταυτότητα έχει διαμορφωθεί με τέτοιον τρόπο που συμπεριλαμβάνει και το θρήσκευμα. Το Έλλην πάει πακέτο στο κεφάλι μας με το Χριστιανός Ορθόδοξος. Γι’ αυτό ήταν τόσο έντονη η αντίδραση όταν βγήκε το θρήσκευμα από τις ταυτότητες, γι’ αυτό είναι τόσο απρόθυμοι οι Έλληνες να δηλώσουν ότι δεν είναι θρήσκοι. Έχω έναν φίλο ο οποίος, μεταξύ αστείου και σοβαρού, δηλώνει «ορθοδόξως άθεος». Αυτή η στάση νομίζω είναι πολύ πιο διαδεδομένη απ΄όσο νομίζουμε, αν και η θρησκευτική αδιαφορία μάλλον είναι ακόμη πιο διαδεδομένη.

Συνέντευξη με μία άθεη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιαν/ LIFO

  

Με το που ακούω την λέξη αθεΐα ο πρώτος που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Richard Dawkins. Πέρα από το σημαντικό συγγραφικό έργο του, την σειρά ντοκιμαντερ για το BBC, έχει και μια έντονη παρουσία στα social media. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ούτε ένας διανοούμενος που να λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο, ενώ συχνά τους βλέπουμε σε τηλεοπτικούς καβγάδες για πολιτικοκοινωνικά ζητήματα. Ποιοι είναι οι λόγοι κατά την γνώμη σας που συμβαίνει αυτό; Δεν υπάρχουν άθεοι διανοούμενοι στην σημερινή Ελλάδα;

Στην Ελλάδα οι διανοούμενοι όχι μόνο δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται να προωθήσουν την αθεΐα αλλά στην συντριπτική πλειοψηφία τους αποφεύγουν και να συνδέσουν το όνομά τους με την αθεΐα. Άθεοι σίγουρα υπάρχουν, ωστόσο ελάχιστοι εξ αυτών θέλουν να λέγονται έτσι, και κανείς δεν μοιάζει να ενδιαφέρεται να αναλάβει δράση για τη διάδοση της αθεΐας, έστω και μόνο μιλώντας ανοιχτά γι' αυτήν. Δυσκολευόμαστε ακόμη και να βρούμε ομιλητές για μια εκδήλωση: πολλοί εκφράζουν ενδιαφέρον ή συμπάθεια, αλλά λίγοι θέλουν να ανέβουν στο βήμα σε μια εκδήλωση των «άθεων».


Ένας λόγος γι’ αυτό ίσως είναι η ταύτιση ελληνισμού-ορθοδοξίας, που ανέφερα και παραπάνω. Ακόμη και αν δεν νιώθουν χριστιανοί, θέλουν να διατηρήσουν εξωτερικά τους δεσμούς με τον χριστιανισμό, και επιπλέον νιώθουν ότι δηλώνοντας άθεοι θα «προσβάλλουν» τους χριστιανούς. Ένας άλλος λόγος είναι ότι η λέξη «άθεος» είναι πολύ παρεξηγημένη και αρνητικά φορτισμένη ιστορικά και κοινωνικά, με αποτέλεσμα να την αποφεύγουν. Ο ρόλος της εκκλησίας σε αυτό σίγουρα υπήρξε σημαντικός. Από συζητήσεις μου με ανθρώπους των γραμμάτων διαπίστωσα ότι ακόμη και πολύ μορφωμένοι άνθρωποι, ακόμη και συγγραφείς που έχουν καταπιαστεί με τέτοια θέματα, έχουν την εντύπωση ότι «άθεος» είναι ένας παρωπιδικός φανατικός που δογματίζει την ανυπαρξία θεού, ενώ στην πραγματικότητα είναι απλώς αυτός που δεν πιστεύει στην ύπαρξη θεού.

Έχω την εντύπωση πάντως ότι οι Έλληνες άθεοι είναι πολύ περισσότεροι απ' όσο φαίνεται, απλά δεν τους αρέσει να λέγονται άθεοι. Ακόμη και όσοι δεν πιστεύουν στο θεό προτιμούν να εξακολουθούν να λέγονται χριστιανοί ορθόδοξοι.

Για το λόγο αυτό οι περισσότεροι προτιμούν άλλους χαρακτηρισμούς που είναι λιγότερο φορτισμένοι ιστορικά και τους φαίνονται λιγότερο επιθετικοί, όπως αγνωστικιστής – παρόλο που και ο αγνωστικιστής άθεος είναι, αφού δεν πιστεύει σε θεό. Ωστόσο το φαινόμενο Dawkins είναι μάλλον η εξαίρεση παρά ο κανόνας σε παγκόσμιο επίπεδο. Στη διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα οι άθεοι είναι πολλοί, όπως δείχνουν οι στατιστικές, αλλά οι ακτιβιστές άθεοι αναλογικά λίγοι. Νομίζω ότι είναι μάλλον θέμα προσωπικότητας του συγκεκριμένου ανθρώπου και θέμα συγκυρίας. Το να τύχει να βρεθεί ένας αναγνωρισμένος πανεπιστημιακός, ήδη γνωστός από το ακαδημαϊκό έργο του και από τα επιτυχημένα βιβλία του εκλαϊκευμένης επιστήμης, που να είναι επίσης ακτιβιστής άθεος, δεν συμβαίνει συχνά.


Μέσα από την εμπειρία σας στην Ένωση Άθεων, ποιες διακρίσεις έχετε δει να γίνονται στα μέλη σας που τολμούν να αποκαλύψουν την αθεΐα τους στο κοινωνικό και εργασιακό τους περιβάλλον;

Οι άθεοι που υποψιάζονται ότι υπάρχει περίπτωση να υποστούν διακρίσεις στον εργασιακό χώρο απλώς δεν αποκαλύπτουν τις πεποιθήσεις τους. Ανάμεσα στα μέλη και στους υποστηρικτές μας υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται στην εκπαίδευση, στο δημόσιο, στα σώματα ασφαλείας και σε άλλους χώρους όπου ανησυχούν ότι θα μπορούσαν να υποστούν διακρίσεις και δεν διακινδυνεύουν να εκδηλώσουν τις πεποιθήσεις τους. Ομολογώ ότι τους καταλαβαίνω. Όταν είσαι καθηγητής και βασίζεσαι στα ιδιαίτερα μαθήματα, λόγου χάρη, θα μπορούσες να χάσεις κάποιους πελάτες, χωρίς ποτέ να μάθεις το γιατί. Όταν είσαι δημόσιος υπάλληλος, θα μπορούσε να μην προταθείς ποτέ για προαγωγή, χωρίς να ειπωθεί ανοιχτά ο λόγος. Το ίδιο και αν είσαι στρατιωτικός ή αστυνομικός – εκτός κι αν δεν σε ενδιαφέρει καθόλου η καριέρα σου από ένα σημείο και μετά.

Κοινωνικές διακρίσεις υπάρχουν, περισσότερο ή λιγότερο λεπτές: από την περίπτωση συναδέλφων στο γραφείο που ξυνίζουν τα μούτρα τους και μουρμουράνε όταν κάποιος δεν νηστεύει τη Μεγάλη Εβδομάδα, μέχρι την περίπτωση ενός παππού πού δεν κάνει δώρα στο αβάπτιστο εγγόνι του ούτε του εύχεται χρόνια πολλά τις γιορτές. Επικρατεί μια νοοτροπία του τύπου «εντάξει μην πιστεύεις, αλλά μην το δείχνεις». Μην μιλάς γι’ αυτό, μην το κάνεις πράξη. Στάσου ήσυχος στην προσευχή, ευχήσου καλά χριστούγεννα, πήγαινε στην ανάσταση και πες «αληθώς ο κύριος» μετά. Μην ταράζεις τα νερά.

Όταν τίθεται θέμα επιλογής μεταξύ μιας θεϊστικής παράδοσης ή εθίμου και μιας άθρησκης εναλλακτικής, όλοι θεωρούν αυτονόητο να κάνει την υποχώρηση ο άθεος. Το πιο σοβαρό παράδειγμα είναι αυτό που γίνεται με τη βάπτιση των παιδιών. Γνωρίζω ζευγάρια όπου και οι δύο είναι άθεοι αλλά βάπτισαν τα παιδιά τους εξαιτίας της πίεσης των συγγενών: παππούδες που απειλούν ότι δεν θα τους ξαναμιλήσουν, γιαγιάδες που θρηνούν ότι θα πάθουν καρδιακή προσβολή. Εννοείται πως όταν στο ζευγάρι ο ένας είναι άθεος και ο άλλος θρήσκος, σε όλες τις περιπτώσεις που ξέρω το παιδί βαπτίζεται. Κοινωνικά θεωρείται ότι δεν πρέπει να θίξουμε την ευαισθησία των θρήσκων, αλλά ποιος σκέφτεται τα συναισθήματα των άθεων; Το να ζει κανείς σύμφωνα με τις πεποιθήσεις του, το πιο απλό και φυσικό πράγμα του κόσμου, εκλαμβάνεται εδώ ως πρόκληση, ακόμη και από τους ίδιους τους άθεους.
Ελπίζω και εύχομαι να δω να αλλάζει αυτό.

 

Συνέντευξη με μία άθεη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιαν/ LIFO


Ο άθεος δεν εμφανίζεται στα ελληνικά σήριαλ ούτε καν σαν καρικατούρα όπως συμβαίνει πολλές φορές με τους ομοφυλόφιλους. Είστε τελικά η πιο «αόρατη» μειονότητα στην σημερινή Ελλάδα;

Δεν μπορώ να πω αν είμαστε οι πιο αόρατοι, ούτε καν ξέρω αν είμαστε μειονότητα. Ωστόσο το έχω παρατηρήσει και εγώ. Πολλές φορές έχω σκεφτεί πόσο χρήσιμο θα ήταν ένα σήριαλ τύπου «πολυκατοικία» με μια άθεη οικογένεια, για να αρχίσει ο κόσμος αλλά και εμείς οι ίδιοι να συνειδητοποιούμε ότι υπάρχουμε. Δεν ξέρω πόσο εύκολο θα είναι να μπούμε στο χάρτη. Δεν νομίζω να βρεθούν πολλοί πρόθυμοι να μας προβάλλουν. Φέτος υποβάλλαμε αίτηση στον ΟΣΥ για να κάνουμε και στην Ελλάδα την εκστρατεία των «Αθεϊστικών λεωφορείων» και απορρίφθηκε. Αναρωτιέμαι τι θα γίνει αν ζητήσουμε να προβάλλουμε κάποιο διαφημιστικό σποτ στην τηλεόραση...


Στην παράσταση Corpus Christi στο «Χυτήριο» βρεθήκατε μόνη σας με το χριστιανικό πλήθος να σας βρίζει καθώς εσείς προσπαθούσατε να τους μιλήσετε με λογικά επιχειρήματα. Η λογική παραμένει όπλο όταν έχεις να κάνεις με θρησκόληπτους και νεοναζιστές; Δεν θα ήταν καλύτερα να μην ασχοληθείτε καν μαζί τους;

Είναι συμπολίτες μου, συνάνθρωποί μου. Μοιραζόμαστε αυτή την πόλη, αυτή τη χώρα, αυτόν τον πλανήτη. Μοιραία θα πρέπει να συνυπάρξουμε. Δεν υπάρχει επιλογή «δεν ασχολούμαι».
Όσο για τον τρόπο, η λογική και ο σεβασμός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορώ να λειτουργήσω, όποιος κι αν βρίσκεται μπροστά μου. Είναι θέμα αρχής: πώς αλλιώς θα μπορώ να σεβαστώ εγώ η ίδια τον εαυτό μου;


Έχω να πω δε ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι χριστιανοί διαδηλωτές ανταποκρίθηκαν στην ήρεμη στάση και στην διαλεκτική προσέγγιση. Έγιναν διάλογοι, έστω κι αν δεν επήλθε συμφωνία. Ο μόνος που δεν απάντησε στις ερωτήσεις μου ήταν ο ιερέας, θέλω όμως να ελπίζω ότι ίσως μπήκε σε σκέψεις. Εκεί που δεν υπήρξε όμως καμία απολύτως ανταπόκριση, ήταν από τα μέλη της Χρυσής Αυγής. Εκεί υπήρχε ένα τείχος άρνησης. Έστω κι έτσι όμως, ο διάλογος ακούστηκε από τους άλλους γύρω, μπορεί να επηρέασε κάποιους. Πάντως από τις δύο ομάδες που αναφέρατε, οι θρησκόληπτοι προσεγγίζονταν πιο εύκολα από τους νεοναζιστές.


Έχω την εντύπωση, και ζητώ συγγνώμη αν κάνω λάθος, ότι από κάποιο σημείο και μετά βάλατε την πίστη σας στην ελεύθερη έκφραση πάνω από την οικογένεια σας. Σκεφτόσασταν συνεχώς τον άντρα και το παιδί σας αλλά συνεχίζατε με όλους τους κινδύνους γύρω σας. Μήνες μετά τα γεγονότα, θα κάνατε το ίδιο;

Νομίζω πως ναι. Εκείνη τη στιγμή δεν σκεφτόμουν, ήταν μια βαθύτερη παρόρμηση. Ένιωθα ότι αν έκανα πίσω θα έχανα κάτι από τον εαυτό μου. Ότι ο μόνος τρόπος να παραμείνω ακέραιη ήταν να μείνω σταθερή στη θέση μου.

Ξέρετε, όταν πήγα στο Χυτήριο, δεν περίμενα τόσο βίαια επεισόδια. Υπέθετα ότι θα υπήρχε κόσμος, ότι θα κρατούσαν πλακάτ και θα φώναζαν συνθήματα, αλλά όχι ότι θα υπάρξει σωματική βία και χυδαίες ύβρεις. Κατά κάποιον τρόπο είχα δίκιο, διότι τα ακραία φαινόμενα δεν προήλθαν από τους χριστιανούς που διαμαρτύρονταν, αυτοί ήταν οργισμένοι αλλά συζητούσαν παρ’ όλ’ αυτά. Η ωμή και τυφλή βία προερχόταν από τα στελέχη της Χρυσής Αυγής. Αυτό ήταν κάτι που δεν περίμενα, που δεν είχα υπολογίσει. Δεν ξέρω τι θα έκανα αν το ήξερα από πριν, αν θα ξεκινούσα να βγω από το σπίτι. Ίσως ναι, ίσως όχι. Ωστόσο βγήκα και πήγα. Και από τη στιγμή που βρέθηκα εκεί, δεν θα έκανα πίσω. Και πάλι θα έκανα το ίδιο.

Στην επόμενη σελίδα η καταδίκη του Γέροντα Παστίτσιου, το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία, τι είναι αμαρτία για μια άθεη, ο Πάπας Φραγκίσκος  και πως είναι να κινδυνεύεις να πέσεις σε ένα γκρεμό χωρίς να πιστευείς στο θεό

Συνέντευξη με μία άθεη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιαν/ LIFO


Ο πιστός έχει για παρηγοριά τον Θεό. Εσείς βρίσκετε παρηγοριά στη λογική;

Η λογική μου χρησιμεύει για να κατανοώ τον κόσμο, όχι για να καλύπτω συναισθηματικές ανάγκες. Αυτές τις καλύπτω μέσα από τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους.
Παρηγοριά βρίσκω στην αγάπη των φίλων μου, στο παιδί μου, στα όσα έχω πετύχει στη ζωή μου, στον ίδιο τον εαυτό μου, σε όσα όμορφα πράγματα βλέπω γύρω μου. Συχνά ρωτάνε τους άθεους τι βάζουν στη θέση του θεού ή σε τι πιστεύουν. Δεν υπάρχει ένα πράγμα που να αντικαθιστά τον θεό, ούτε χρειάζεται να υπάρξει. Πιστεύω σε αξίες ζωής όπως η αλληλεγγύη, η ισότητα, η ελευθερία... αυτά με στηρίζουν και μου δίνουν δύναμη.

Ένα από τα πρόσωπα του 2013 ήταν ο Πάπας Φραγκίσκος. Εξέφρασε δημόσια πρωτοποριακές απόψεις για την Εκκλησία που είχαν να κάνουν με την ομοφυλοφιλία, τις εκτρώσεις, την αμαρτία κ.τ.λ. Ποια είναι η γνώμη σας για αυτόν;

Είναι τουλάχιστον αντιφατικό να προσπαθείς να είσαι προοδευτικός και ανοιχτόμυαλος ενώ είσαι επικεφαλής μιας οργάνωσης που θέλει να ελέγχει την σεξουαλική ζωή των ανθρώπων, ενώ παράλληλα εμπλέκεται σε σεξουαλικά σκάνδαλα. Πώς μπορείς να κηρύττεις ταπεινότητα μέσα από τη χλιδή του Βατικανού; Εγώ θα ντρεπόμουν.

Ο Φραγκίσκος προσπαθεί να διατηρήσει ισορροπίες ώστε να κρατήσει την εμπιστοσύνη των παραδοσιακών καθολικών και να κερδίσει εκείνη των πιο σύγχρονων και ανοιχτόμυαλων ανθρώπων. Ίσως προσπαθεί επίσης να βρει μια προσωπική ισορροπία ανάμεσα στα ανθρωπιστικά αισθήματα που φαίνεται να τρέφει και στην αυστηρότητα και την παράνοια του δόγματος που καλείται να στηρίξει.


Για μένα, ωστόσο, η όλη προσπάθεια «εκσυγχρονισμού» της εκκλησίας με την αποδοχή πιο προοδευτικών ιδεών είναι οξύμωρη, είτε μιλάμε για καθολικούς, είτε για ορθόδοξους, είτε για οποιοδήποτε χριστιανικό δόγμα. Υποτίθεται ότι η εκκλησία παρέχει ηθικούς κανόνες μεταφέροντας το θέλημα του θεού, το οποίο μόνον εκείνη είναι αρμόδια να ερμηνεύσει. Αυτό αφ’ ενός ακυρώνει την κριτική σκέψη, αφ’ ετέρου θα έπρεπε λογικά να συνεπάγεται μια διαχρονική συνέπεια η οποία δεν υπάρχει.

Αν ήταν σωστό να λιθοβολούμε τους ομοφυλόφιλους πριν 2.000 χρόνια θα πρέπει να είναι σωστό και τώρα, μη μου πείτε ότι ο θεός αλλάζει γνώμη επειδή διαβάζει εφημερίδες! Αν υπήρχε συνέπεια, δεν θα έλεγε ο ένας πάπας το ένα και ο άλλος το άλλο, δεν θα έκαιγαν αιρετικούς στην πυρά για να ζητήσουν συγγνώμη μερικούς αιώνες αργότερα. Προφανώς προσαρμόζονται στις κοινωνικές πιέσεις, άρα προφανώς δεν είναι θεόπνευστοι, αλλά προφανώς προσαρμόζονται ίσα-ίσα όσο επιβάλλουν κάθε φορά οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, για να διατηρήσουν το ποίμνιό τους και την επιβολή τους σε αυτό.

  

Συνέντευξη με μία άθεη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιαν/ LIFO

Τι είναι αμαρτία για μια άθεη;
Τι είναι χτένισμα για έναν φαλακρό;


Ποια είναι η γνώμη σας για την καταδίκη του «Γέροντα Παστίτσιου» σε δέκα μήνες φυλάκιση;
Θλιβερή οπισθοδρόμηση. Ενώ υποτίθεται ότι οδεύουμε προς μια Ευρώπη του μέλλοντος, η Ελλάδα επιστρέφει ολοταχώς στον Μεσαίωνα. Ο διαφωτισμός αργεί. Η καταδίκη του Λοΐζου ήταν άδικη, ακόμη και βάσει του ήδη άδικου νόμου περί βλασφημίας. Καταδικάστηκε για καθύβριση θρησκεύματος ενώ τέτοιο αδίκημα δεν μπορούσε να στοιχειοθετηθεί από τη δικογραφία. Για μένα είναι φανερό ότι ήθελαν να τον καταδικάσουν με κάθε τρόπο. Ωστόσο αυτή η καταδίκη δεν θα μπορούσε να υπάρξει αν δεν υπήρχε το αντίστοιχο αναχρονιστικό άρθρο του ποινικού κώδικα που παραβαίνει την Ευρωπαϊκή σύμβαση ανθρώπινων δικαιωμάτων και που οφείλει να καταργηθεί.


Μπορεί να ακουστεί αστεία η ερώτηση αλλά θα την κάνω. Έχετε συναντήσει άθεο που να πιστεύει στα ζώδια;
Όχι, αλλά όλα τα περιμένω απ’ αυτόν τον πλανήτη...


Σχολιάστε μου μια από τις απόψεις που επικρατεί για τους αγνωστικιστές: Agnostics are just atheists without balls
Παρωπιδική και επιπόλαιη. Όποιος το λέει αυτό είτε δεν γνωρίζει τι σημαίνει αγνωστικισμός, είτε θέλει απλώς να προκαλέσει. Η λέξη αγνωστικιστής σημαίνει δύο διαφορετικά πράγματα. Αρχικά ο αγνωστικισμός ορίστηκε ως η πεποίθηση ότι κάποια πράγματα δεν είναι εφικτό να γνωσθούν ποτέ, μεταξύ αυτών και η υπόθεση περί ύπαρξης θεού. Στην πορεία όμως πάρα πολλοί άνθρωποι άρχισαν να αυτοχαρακτηρίζονται αγνωσικιστές θέλοντας απλώς να δηλώσουν άγνοια περί της ύπαρξης θεού. Η δεύτερη έννοια είναι πολύ διαφορετική από την πρώτη, αλλά και μακράν πιο διαδεδομένη σήμερα. Κατά τη γνώμη των αγνωστικιστών, με τα διαθέσιμα στοιχεία δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν υπάρχει θεός ή όχι.


Αυτό βέβαια για να το πούμε θα πρέπει πρώτα να έχουμε δώσει ορισμό του θεού: προκειμένου για τον χριστιανικό θεό, είναι σαφές ότι μπορούμε να γνωρίζουμε και ότι δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει ο Δίας, ο Θωρ ή ο Κρίσνα, παρά μόνον ως σύμβολα στο μυαλό των ανθρώπων. Προκειμένου για έναν ντεϊστικού τύπου θεό, όμως, μια οντότητα που δεν αλληλεπιδρά καν με τον υπόλοιπο κόσμο, πράγματι δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Υπό αυτήν την έννοια, οι περισσότεροι άθεοι είναι επίσης και αγνωστικιστές (εφόσον παραδέχονται ότι δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχομενο ύπαρξης ενός τέτοιου θεού), και οι περισσότεροι αγνωστικιστές είναι επίσης και άθεοι (εφόσον δεν δέχονται την ύπαρξη θεού βάσει πίστης αλλά επιφυλάσσονται να κρίνουν από τις αποδείξεις).

Συνέντευξη με μία άθεη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιαν/ LIFO


Είστε μια άθεη μητέρα. Ποιες δυσκολίες έχετε συναντήσει στις κοινωνικές σας συναναστροφές με θρησκευόμενους γονείς;
Καμία. Ειλικρινά, κανένα πρόβλημα. Έχει τύχει να βγει στην κουβέντα το θέμα της απαλλαγής ή το ότι δεν έχω βαπτίσει το παιδί και δεν έπαιξε ούτε βλέφαρο. Έχω την εντύπωση πως όταν νιώθει κανείς άνετα με αυτό που είναι και συμπεριφέρεται φυσικά, όλοι οι άλλοι κάνουν το ίδιο.


Ένα κομμάτι των άθεων που εκφράζεται στα social media καταφεύγει σε ειρωνικά σχόλια για τις θρησκείες. Έβλεπα για παράδειγμα σε ένα blog την Παναγία εγκυμονούσα. Μήπως όμως μέσα από το χιούμορ που προσβάλλει τα σύμβολα των πιστών οι άθεοι χάνουν έδαφος;
Για ποιο έδαφος μιλάμε; Οι άθεοι δεν είναι κοπάδι, το είπαμε και παραπάνω. Είναι άτομα και ως τέτοια εκφράζονται ελεύθερα, όπως αισθάνεται ο καθένας. Δεν μπορώ να πω τι θα έπρεπε να κάνει ο καθένας, εξαρτάται από το τι θέλει να πετύχει. Στην Ένωση Αθέων, για παράδειγμα, αποφεύγουμε οτιδήποτε προσβλητικό, γιατί θέλουμε να έχουμε καλή σχέση με όλους τους συμπολίτες μας. Για να αξιώνεις σεβασμό, πρέπει να δείχνεις σεβασμό. Δεχόμαστε όμως το χιούμορ και δεν θεωρούμε ότι τα σύμβολα χρειάζονται προστασία. Όταν κάποιοι φανατικοί χριστιανοί ενοχλήθηκαν από το γεγονός ότι ένα πατάκι γνωστής αλυσίδας καταστημάτων έτυχε να έχει σχήμα σταυρού, αγοράσαμε μερικά και τα χαρίσαμε με κλήρωση. Δεν θεωρώ ότι προσβάλαμε κανέναν, είναι αστείο ακόμη και να σκεφτεί κανείς ότι ένα πατάκι σε σχήμα σταυρού προσβάλει την πίστη οποιουδήποτε.


Είναι πολύ διαδεδομένη η άποψη ότι αμφισβητώντας και θίγοντας τις θρησκευτικές πεποιθήσεις ενός ανθρώπου προσβάλλεις τον ίδιον. Αλίμονο αν ήταν έτσι. Άλλο οι άνθρωποι, άλλο οι ιδέες τους. Οι χριστιανοί έξω από το Χυτήριο έλεγαν ότι θίγονται γιατί ο χριστός είναι «αδελφός τους». Δεν είναι. Είναι απλώς ένα σύμβολο. Τα σύμβολα δεν έχουν την ίδια αξία με τους ανθρώπους. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι σε μια κοινωνία με ελευθερία έκφρασης καμία πεποίθηση δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο. Θα πρέπει και οι χριστιανοί να δεχτούν ότι κάποιοι θα κοροϊδέψουν και θα προσβάλλουν μάλιστα και τις δικές τους πεποιθήσεις, όπως οι αρχιερείς τους προσβάλλουν τις πεποιθήσεις των άλλων. Αυτό είναι ένα έδαφος που πρέπει να κερδίσουμε, και το χιούμορ βοηθά εδώ.


Πώς αντιμετωπίζει μια άθεη τον τρόμο που αισθανόμαστε όλοι μας απέναντι στο θάνατο;
Εστιάζοντας στη ζωή. Υπάρχει ένα ρητό που μου αρέσει και που προσπαθώ να τηρώ: «Να σχεδιάζεις σαν να πρόκειται να ζήσεις αιώνια και να ζεις σαν να πρόκειται να πεθάνεις την επόμενη στιγμή.» Δεν νιώθω κανέναν φόβο για τον δικό μου θάνατο διότι, όπως είπε ο Επίκουρος, όσο ζω δεν υπάρχει, και όταν έλθει δεν θα υπάρχω εγώ. Αυτό που μπορεί να προκαλέσει ανησυχία είναι ο θάνατος των αγαπημένων προσώπων. Ζω το παρόν όσο πληρέστερα μπορώ κοντά τους, μοιράζομαι μαζί τους όσο το δυνατόν περισσότερες όμορφες στιγμές, ώστε αν και όταν τους χάσω, να μπορώ να νιώσω ότι τους χάρηκα αρκετά.

Είχατε ένα ατύχημα κατά την διάρκεια μιας ορειβατικής εξόρμησης με μια φίλη σας. Σε τέτοιες στιγμές ένας πιστός μπορεί να βρει παρηγοριά από μέσα του και να πει: «Θεέ μου βόηθα με». Μια άθεη τι σκέφτεται τέτοιες ώρες όσο περιμένει βοήθεια;
Ο σώζων εαυτόν σωθήτω, και μακάρι να απαντήσει η πυροσβεστική στο κινητό! Από τότε λάτρεψα όλες τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας! Καλή η πλάκα, αλλά το ατύχημα ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία. Όταν έπεσα άρχισα να κατρακυλώ σε μια πολύ απότομη πλαγιά. Προσπαθούσα να πιαστώ από κάπου, να βρω κάποιο πάτημα, αλλά ούτε χέρια ούτε τα πόδια μου συναντούσαν στήριγμα. Μόνο κοφτερά χαλίκια που ξεκολλούσαν και σαθρό χώμα που διαλυόταν.

Κάποια στιγμή σκάλωσα κάπου και άρχισα να προσπαθώ σιγά-σιγά να αναρριχηθώ ξανά στο μονοπάτι. Προχώρησα μερικά μέτρα, με πολύ κόπο και αγωνία, αλλά ξανάπεσα. Αυτή τη φορά γλίστρησα λίγο χαμηλότερα. Ξεκίνησα πάλι να αναρριχώμαι, πάλι όμως έπεσα, ακόμη χαμηλότερα. Τα χέρια μου είχαν πληγιάσει, με δυσκολία μπορούσα να κρατηθώ. Πλέον έβλεπα πολύ κοντά μου έναν κατακόρυφο γκρεμό, όπου αν έπεφτα δεν θα μπορούσα πλέον να πιαστώ. Αν επιχειρούσα να αναρριχηθώ και ξανάπεφτα, ίσως να ήταν η τελευταία φορά. Σκέφτηκα: «Θα πεθάνω».

Σκέφτηκα το παιδί μου, πως δεν θα ξανάβλεπε τη μάνα του, και πήγαν να με πάρουν τα κλάματα. Σκέφτηκα: «Αν πίστευα τώρα θα προσευχόμουν στην Παναγία να με σώσει. Αλλά δεν πιστεύω.» Ήξερα ότι δεν υπήρχε κανείς να με ακούσει. Όσο κι αν θα ήθελα να υπήρχε, δεν μπορούσα να παρακάμψω τη λογική μου και να αγνοήσω την αλήθεια. Κανείς δεν θα με έσωζε παρά μόνον ο εαυτός μου. Ένιωσα να παίρνω δυνάμεις. Έπρεπε κάτι να κάνω. Το μονοπάτι ήταν πολύ ψηλά, εάν επιχειρούσα να το φτάσω θα ξανάπεφτα σίγουρα. Κοίταξα δεξιά μου: ένας μικρός θάμνος σε απόσταση τριών-τεσσάρων μέτρων. Όχι αρκετά κοντά. Αριστερά μου όμως, στα δύο μέτρα περίπου, υπήρχε μια μικρή προεξοχή στο βράχο, ίσα όσο να χωρέσει ένας άνθρωπος. Σύρθηκα προς τα εκεί, αργά, και τα κατάφερα. Η αναμονή ύστερα από αυτό ήταν το λιγότερο.


Μου είναι αδύνατον να πιστέψω στο «υπερφυσικό», να δεχτώ κάτι παράλογο ως αληθινό, όσο κι αν θα το ήθελα ή θα το είχα ανάγκη. Η εγγύτητα του θανάτου δεν μπόρεσε να το αλλάξει αυτό. Στη δύσκολη στιγμή, βασίζομαι στον εαυτό μου.

Συνέντευξη με μία άθεη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιαν/ LIFO


Αποφασίσατε η κόρη σας να μην παρακολουθήσει στο σχολείο το μάθημα των θρησκευτικών. Γιατί δεν την αφήσατε να απορρίψει μόνη της την θρησκεία αν ήθελε;
Το να βάζεις στο μυαλό ενός παιδιού τόσο τρυφερής ηλικίας, που δεν έχει αναπτυχθεί ακόμη η λογική, μια σειρά από μεροληπτικές πληροφορίες για ένα μόνο θρήσκευμα, δεν μου φαίνεται και ο καλύτερος τρόπος να το προετοιμάσεις για να επιλέξει ελεύθερα όταν μεγαλώσει. Αυτό που χρειάζεται είναι να εκτεθεί σε όλες τις επιλογές και να αισθάνεται ότι έχει την αποδοχή και τη στήριξη της οικογένειάς του ό,τι και αν επιλέξει.


Το μάθημα των θρησκευτικών είναι κατήχηση σε ένα δόγμα. Ανοίξτε τα βιβλία του δημοτικού να δείτε. Δεν ενδιαφέρομαι να κατηχηθεί το παιδί μου σε κανένα δόγμα, δεν το θεωρώ γνώση αυτό, το θεωρώ κακοποίηση. Εκμεταλλεύεσαι την ευπιστία και την δεκτικότητα του παιδιού για να αφομοιώσει ένα σωρό ανακρίβειες: όχι, δεν υπάρχει χριστός, όχι, δεν αγαπάει τα παιδάκια, όχι, δεν ακούει τις προσευχές. Στην καλύτερη περίπτωση είναι ένα σύμβολο, ένας μύθος – αλλά στα παιδιά παρουσιάζεται ως Ύψιστη Αλήθεια.


Εάν το μάθημα ξεκινούσε σε μεγαλύτερη τάξη, εάν απασχολούσε πολύ λιγότερες διδακτικές ώρες, εάν ήταν γνωσιολογικό και εάν παρουσίαζε σφαιρικά το φαινόμενο της θρησκείας, δεν θα είχα καμία αντίρρηση. Σκοπεύω να της παραδώσω εγώ η ίδια μάθημα θρησκευτικών όταν μπει στο γυμνάσιο. Όλα τα θρησκεύματα, ντεϊσμό, αθεϊσμό και αγνωστικισμό. Θα καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να είναι πλήρης, ισότιμη και αμερόληπτη η παρουσίαση. Θα προτιμούσα να περιμένω να πάει λύκειο, αλλά ήδη έχει πολλή πληροφόρηση από το περιβάλλον για το θέμα και δεν θέλω να περιμένω τόσο.


Φυσικά το παιδί μου ξέρει ότι είμαι άθεη. Ξέρει όμως επίσης ότι το αγαπώ και θα το αγαπώ ό,τι επιλογή και αν κάνει στον τομέα των θρησκευτικών πεποιθήσεων. Αυτό αρκεί για να επιλέξει ελεύθερα, χωρίς φόβο απόρριψης από την οικογένεια. Αυτό που κατά τη γνώμη μου εμποδίζει τους ανθρώπους να επιλέξουν όσα πραγματικά θέλουν στη ζωή τους είναι οι κοινωνικές πιέσεις. Προσπαθώ λοιπόν να τις μειώσω στο παιδί μου όσο μπορώ.


Στείλτε ένα μήνυμα στους αναγνώστες του LIFO.gr
Ο Γούντι Άλεν έχει πει «αν θέλεις μήνυμα, στείλε τηλεγράφημα». Τι μήνυμα να στείλω; Η ζωή μου είναι ένα μήνυμα. Παιδιά, ζήστε τη ζωή σας, έχετε μόνο μία.

 

_______________

H Τατιάνα Ραπακούλια είναι Βιολόγος, μεταφράστρια και ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Άθεων. Το blog της είναι το Αορατη Μελάνη

Ελλάδα
142

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Μπορει να μην συμφωνω σε πολλα απο αυτα που αναφερει η κα Ραπακουλια, κατα πασα πιθανοτητα επειδη η οπτικη μου στο θεμα της θρησκειας ειναι πολυ διαφορετικη, ωστοσο οφειλω να παραδεχτω οτι απο τα λεγομενα της φαινεται ατομο με πνευματικη καλλιεργεια και πολυ καλη εκφραση του λογου. Πολλες φορες παρακολουθω το γκρουπ στο facebook " αθεοι και αγνωστικιστες" και ακομα και πριν διαβασω τη συνεντευξη, ειχα ξεχωρισει τα σχολια της και μαλιστα επιζητω να τα διαβαζω, διοτι καταφερνει να εκφρασει την αποψη της με σαφηνεια χωρις να γινεται αγενης.
Κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι ο Θεός υπάρχει, αλλά επίσης, κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι δεν υπάρχει Θεός. Είναι θέμα πίστης. Και οι άθεοι "πιστεύουν" ότι δεν υπάρχει Θεός, δεν έχουν καμμία μα καμμία απόδειξη γι'αυτό.
καινούρια φυντάνια στη πιάτσα. δεν είχα ιδέα ότι έχω θεσμική ιδιότητα ως άθεος. Ποιος είναι ο στρατηγικός στόχος της οργάνωσης βάσει καταστατικού? έχει δίκιο ο Αtachualpa, ας γίνει και οργάνωση όσων δεν πιστεύουν στους εξωγήινους
Είμαι άθεος!Είναι εντελώς εκτός της δικής μου θέασης και αντίληψης, η πίστη σε κάποια ανώτερη των φυσικών νόμων δύναμη, η οποία δημιούργησε τους φυσικούς νόμους και δεν διέπεται από αυτούς. Είναι εντελώς ξένη για τη δική μου λογική η πεποίθηση ότι υπάρχει κάτι εξωσυμπαντικό που όχι μόνο καθορίζει όλα τα συμπαντικά, αλλά έπλασε το σύμπαν και κρίνει, επιβραβεύει ή τιμωρεί μια μορφή ζωής σε έναν μικρό πλανήτη, που εμφανίστηκε πολύ πρόσφατα στν ιστορία της δημιουργίας του.Δεν πιστεύω πουθενά. Και για να προλάβω αυτούς που θα απαντούσαν ότι οι φυσικοί νόμοι είναι η "θρησκεία " μου. Ούτε στους φυσικούς νόμους πιστεύω. Τουλάχιστον στην "φωτογραφί" τους μια δεδομένη στιγμή. Οι φυσικοί νόμοι αλλάζουν, καταρρίπτονται, ΕΞΕΛΙΣΣΟΝΤΑΙ. Είναι προϊόν εξέλιξης, όπως τα πάντα άλλωστε. Κάθε δεδομένη στιγμή όμως, η επιστημονική σκέψη, είναι ό,τι καλύτερο διαθέτουμε, για να προσεγγίσουμε όσο γίνεται τη δεδομένη στιγμή, τη λειτουργία του Κόσμου. Μπορεί να διαφωνείς ή να συμφωνείς, ή σε άλλα να συμφωνείς και σε άλλα να διαφωνείς. Πιστεύω στο δικαίωμά σου να το κάνεις. Θα με τρόμαζε ένας κόσμος στον οποίο όλοι θα είχαν την ίδια άποψη. Αυτό φέρνει εικόνες στρατού, επικίνδυνης οποιομορφίας ιδεών, πλύσης εγκεφάλου και απολυταρχίας.Μπορείς να πιστεύεις ό,τι θέλεις. Δεν θέλω να σου επιβάλλω την άποψή μου, μπορεί να είναι και λάθος, Απλά έτσι βλέπω εγώ τα πράγματα.Όμως πιστεύω και στο δικαίωμά μου να εκφράζω ελεύθερα τη δική μου άποψη. Θα συγκρουστούμε, αν προσπαθήσεις να με φιμώσεις. Αν προσπαθήσεις να μου επιβάλλεις τη δική σου άποψη. Δυστυχώς, οι θρησκείες αυτές που με δυνατά ιερατεία έχουν καταφέρει να αποκτήσουν δύναμη που τους επιτρέπει να ασκούν εξουσία με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, ιστορικά θέλησαν και θέλουν να επιβάλλουν την άποψή τους. Εκεί είναι το δικό μου πρόβλημα. Το αν χρειάζεται να αποδείξω σε κάποιον ότι δεν υπάρχει θεός, ή αν χρειάζεται κάποιος να αποδείξει σε μένα ότι υπάρχει για να δούμε ποιος έχει δίκιο, έρχεται σε δεύτερη μοίρα για μένα, άσχετα αν έχω συγκεκριμένη άποψη για αυτό, όπως και για πολλά άλλα που ειπώθηκαν σε πολλά σχόλια.Θα εξοργιστώ όμως όταν αντιληφθώ ότι προσπαθεί αυτός ο κάποιος να μου επιβάλλει την άποψή του χρησιμοποιώντας την εξουσία και τη δύναμη που του δίνει η θρησκεία του, όταν μπλέκεται με τα εγκόσμια και με την πολιτεία.Θα περίμενα ο χριστιανός, επηρεασμένος από την αγάπη και την ανοχή που διδάσκει η θρησκεία του, αλλά περισσότερο από τον ανθρωπισμό του, ανεξαρτήτως θρησκείας, να με προστατέψει και να με υπερασπιστεί, όταν βρεθώ σε θέση αδικημένου, διωγμένου, αμυνόμενου για τα πιστεύω μου. Όποια και αν είναι αυτά.Εγώ σαν άθεος, ξέρω ότι θα έκανα το ίδιο για να προστατεύσω το δικαίωμα έκφρασης και του χριστιανού, και του μουσουλμάνου, και του ινδουιστή, και του ιπτάμενου μακαρονοτερισμού, και του άθεου.
Ο φανατικός θειστής και ο φανατικός αθειστής δεν είναι παρά οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Διοτί το αν υπάρχει υπέρτατο ον (ή οντα) δεν συνεπάγεται ούτε οτι θα ασχοληθεί μαζί σου oυτε οτι θα αντιληφθείς την υπαρξή του ούτε την φύση και υπόσταση αυτής που μπορεί να είναι ακατανόητη για το δικό μας σύστημα αναφοράς και διαστάσεων. Αλλά αυτό δεν αποτελεί καμία απόδειξη της ανυπαρξιας του. Κι αν η προσέγγιση των φανατικά θρησκευόμενων μοιάζει γραφική ή προσέγγιση των φανατικά άθεων είναι εξίσου γραφική γιατί θυμίζει την χήρα στους δεκα μικρούς μήτσους που φώναζε το παράλογο και δεν απαντούσε κανεις...αρα, λογικό!
Δεν υπάρχει φανατικά άθεος! Η αθεΐα δεν είναι κάτι στο οποίο πιστεύουμε, για να μπορούμε να είμαστε φανατικοί άθεοι. Απλά δεν πιστεύουμε πουθενά!Υπάρχουν φανατικοί ολυμπιακοί, παναθηναϊκοί, παοκτζήδες. Δεν υπάρχει φανατικός που δεν υποστηρίζει καμία ομάδα! Φανατικός τίποτα! Δεν υφίσταται αυτό! Θα μπορούσες φανατικά να αρνείσαι την ύπαρξη κάποιου πράγματος, αν αυτό είναι αυτονόητο και αποδεδειγμένο και εσύ απλά το αρνείσαι πεισματικά και φανατικά, λόγω κάποιας ιδοληψίας ή παράνοιας.Αλλά αυτό μάλλον δεν υσχύει στην προκειμένη περίπτωση.Όσο για το παράδειγμα με τους δέκα μικρούς μήτσους...Κανένας άθειος δε λέει ότι φωνάζει σε κάποιον Θεό "έλα φανερώσου" και είναι άθεος γιατί δε φανερώνεται. Ο λόγος που δεν πιστεύουμε σε ένα σωρό παράλογα (βλέπε την ιπτάμενη τσαγιέρα του Μπ. Ράσσελ), δεν είναι ότι δεν φανερώνονται. Είναι ότι είναι παράλογα για τη δική μας τουλάχιστον λογική. Αν δεν είναι παράλογα για τη δική σου, δικαίωμά σου να τα πιστεύεις. Αλλά για να πείσεις και εμένα, σόρρυ, αλλά έχεις εσύ το βάρος της απόδειξης και όχι εγώ το βάρος της απόδειξης του αντίθετου. Απλό είναι νομίζω και απορώ γιατί δεν γίνεται αμέσως κατανοητό από τόσο πολύ κόσμο...
#Θα μπορούσες φανατικά να αρνείσαι την ύπαρξη κάποιου πράγματος, αν αυτό είναι αυτονόητο και αποδεδειγμένο και εσύ απλά το αρνείσαι πεισματικά και φανατικά, λόγω κάποιας ιδοληψίας ή παράνοιας. Πηγή: www.lifo.grΜα τι γράφεις? Αν αρνείσαι κάτι αυτονόητο όπως το ορίζεις εδω είσαι απλά παράφρων ή αντιδραστικός. Φυσικά δεν μιλάμε για κάτι τέτοιο. Θα μπορούσες όμως φανατικά να υποστηρίζεις την μη ύπαρξη κάτι μη αυτονόητου, οπως και την ύπαρξη κάτι μη αυτονόητου κάτι το οποίο είναι οι δυο οψεις του ιδιου νομίσματος που έλεγα.Απλά το οτι δεν είσαι σε θέση να γνωρίζεις τη φύση της υπαρξής μας δεν σημαίνει οτι δημιουργηθήκαμε απο το τίποτα. Τώρα η ουσία του Θεού πιθανότατα να μη μοιάζει σε κανένα παππουλη με άσπρα γένια αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι δεν υπήρχε συνειδητό σχέδιο δημιουργίας κάπου στο σύμπαν. Φίλε μου εγω δεν προσπαθώ να σε πείσω για τίποτα. Εσύ προσπαθείς να με πείσεις οτι δεν υπάρχει επειδή δεν το βλέπεις ούτε εσυ ούτε εγω.(''συμφωνα με την δική σας λογική'' οποτε δεν γνωρίζω εαν μιλάς και για λογαριασμό άλλων) Εγω λεω απλά οτι δεν ξέρω και οτι δεν μπορώ να ξέρω. Δεν λέω οτι δεν υπάρχει επειδή δεν το βλέπω! Και η γή κάποτε ήταν επίπεδη αλλά με το καιρό είδαμε οτι δεν είναι. Το θέμα όμως αυτό είναι βαθύτατα φιλοσοφικό και σαν τέτοιο δεν λύνεται με γενικεύσεις, διατυπώσεις τύπου άσπρο μαύρο, αφοριστικές ετυμηγορίες και σημειολογικά κρεσέντο. Ολα αυτά μου μοιάζουν μάλλον αστεία. Κατανοώ απολύτως τον αγνωστικιστή αλλά ο Αθεος που τόσο μεγαλόπρεπα φωνάζει ''δεν υπάρχει'' συγνώμη αλλά μου φαίνεται επιπολαιος και γιαυτό τον λόγο τον ταυτίζω με τον φανατικό θειστή. Κάτι σα να προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου οτι δεν υπάρχει κ φωνάζω. Αφού δεν υπάρχει λοιπόν τι σε πειράζει? Πάνω στο θέμα θα συνιστούσα το εξαιρετικό βιβλίο ''Ο κατασκευαστής των άστρων'' του Stapledon
Φίλε μου μάλλον πρέπει να ξαναδιαβάσεις την απάντησή μου. Σχολίασα δύο πράγματα πολύ συγκεκριμένα σε σχέση με το αρχικό σχόλιό σου. Πρώτον ότι δεν είναι δυνατόν να είσαι φανατικά τίποτα και δεύτερον ότι η βαρύτητα της απόδειξης βαρύνει αυτόν που κάνει την πρόταση. Φυσικά και είσαι παράφρων ή αντιδραστικός αν αρνείσαι κάτι αυτονόητο. Αυτά είναι μάλλον συνώνυμα του φανατισμού, τουλάχιστον για μένα. Αν όμως αρνείσαι την ύπαρξη κάτι μη αυτονόητου, τότε, εφόσον δεν αποδεικνύεται αυτό, γι' αυτό και δεν είναι αυτονόητο, αποκλείεται να το κάνεις φανατικά. Το κάνεις απλά λογικά. Δεν υπάρχει λόγος, για μένα τουλάχιστον τέτοιας ύπαρξης. Μια χαρά εξηγούνται τα πάντα που έχω την ανάγκη εγώ να εξηγήσω, χωρίς αυτήν την ύπαρξη. Άρα απλά δεν υπάρχει λόγος υπαρξης, αυτό δεν είναι φανατική άρνηση, είναι απλά έλλειψη λόγου ύπαρξης.Το δεύτερο που είπα, είναι ότι αυτός που κάνει μια πρόταση, φέρει το βάρος της απόδειξης. Νομίζω ότι ισχύει αυτό σε ολόκληρη την επιστήμη και υποστηρίζεται και από τη λογική.Από κει και πέρα δεν προσπαθώ, ούτε και θέλω να σε πείσω για κάτι επί της ουσίας του θέματος ύπαρξης ή μη του θεού. Αν έχεις την ανάγκη να πιστέυεις πολύ καλά κάνεις. Αν όχι, πάλι πολύ καλά κάνεις. Δεν θέλω να σε πείσω για κάτι τέτοιο. Απλά θέλω να σε πείσω ότι η δική μου άρνηση της ύπαρξης, δεν είναι φανατική θέση.Μπορεί και να έχω άδικο, όμως η θέση που υποστηρίζω, ακόμα και αν κάποτε αποδειχτεί λανθασμένη (κάτι για το οποίο αμφιβάλλω αλλά είναι άλλο θέμα) δεν εμπεριέχει φανατισμό. Μόνο για αυτό έγραψα και μόνο για αυτό επιχειρηματολόγησα.Ελπίζω να γίνομαι κατανοητός.
Απάντησα στο σχόλιό σου, αν και δεν είμαι σίγουρος αν εμφανιστεί σωστά ή αν έκανα λάθος και εμφανιστεί από πάνω...Τέλος πάντων, απλά ήθελα να προσθέσω ότι στο ερώτημα που θέτεις στο τέλος "εφόσον πιστεύεις ότι δεν υπάρχει, τι σε πειράζει" η απάντηση είναι ότι δε θα με πείραζε καθόλου αν οι θρησκείες και οι φορείς της, δεν μπλεκόντουσαν με εξουσία, με ιερατεία και δεν επέβαλαν την πίστη τους. Ακόμα και με εθνικό προσδιορισμό μπλέκεται το θρησκευτικό πιστεύω. Και δε μιλάω μόνο για τον χριστιανισμό, μιλάω γενικότερα. Αυτά είναι που με ενοχλούν. Αυτός είναι και ο λόγος που νιώθω την ανάγκη να φωνάξω. Γιατί αισθάνομαι ότι αν δε φωνάξω, για να ακούγεται και αυτή η διαφορετική φωνή, κινδυνεύω να μην έχω μετά καν το δικαίωμα να έχω και να εκφράζω την αντίθετη άποψή μου.
Κατ΄αρχήν είμαι φίλη :) Καλύτερα τώρα.Με μια διευκρίνηση> Το βάρος της απόδειξης υφίσταται για θέματα που δύνανται να αποδειχτούν πρακτικά και ως εκ τούτου για φιλοσοφικά ζητήματα υπάρχει μόνο επιχειρηματολογία και κριτική σκέψη. Ετσι λοιπόν σε ζητήματα πίστης που είναι ούτως ή άλλως προσωπική και φιλοσοφική θεώρηση όλες οι απόψεις μπορούν να ''σταθούν'' και είναι σεβαστές και ολοι δίκιο έχουν για οτι πιστεύουν και για οτι δεν πιστεύουν. Αλλωστε γιαυτό λέμε ''πιστεύω'' οτι κάτι υπαρχει ή δεν υπάρχει και δεν λέμε ''ξέρω'' γιατι είναι αδύνατο να το αποδείξουμε. Και βάσει αυτού η βεβαιότητα κατ' εμε αλλά και σύμφωνα με την λογική της φιλοσοφίας είναι πράξη φανατική και δολοφονική ως προς αυτήν. ps Φανατικά Αθεος δεν είναι αυτός που απλώς δεν πιστεύει πουθενά, αλλά αυτός που ''ξέρει'' οτι δεν υπάρχει. Το ίδιο ισχύει κ για τον θρήσκο. Βέβαια για τον ιδιο έχει πάντα δίκιο όπως και εγώ κατά την αποψή μου έχω δίκιο! Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνείς μαζί μου αλλά για τον ορισμό του φανατικού νομίζω είναι πια ξεκαθαρο
Φίλη μου λοιπόν... Φαίνεται ότι τελικά συμφωνούμε σε κάτι πολύ βασικό, στο ότι δε χρειάζεται και δεν πρέπει να πείσει κάποιος κάποιον για ζητήματα τέτοια όπως η ύπαρξη ή όχι θεού.Είναι θέμα οπτικής, ανάγκης, τρόπου σκέψης, κοσμοθέασης και αντίληψης.Αυτό που νιώθω ότι πρέπει να ξεκαθαρίσω για να γίνω ακόμα πιο κατανοητός, έχει να κάνει με τη σιγουριά που αναφέρεις. Πρώτον, η λέξη "πιστεύω" εμπεριέχει και κάποια σιγουριά. Δεν γνωρίζω, αλλά πιστεύω, δηλαδή έχω μια σιγουριά για την ορθότητα. Προσωπικά εγώ, αν δε γνωρίζω, μπορώ μόνο να θεωρήσω και όχι να πιστέψω.Από κει και πέρα ο άθεος, σίγουρα δεν γνωρίζει ότι δεν υπάρχει θεός. Αν κάποιος όπως λες, ξέρει ότι δεν υπάρχει, τότε καλά θα κάνει να μοιραστεί μαζί μας την πηγή της γνώσης του, για να λυθεί επιτέλους αυτό το τεράστιο ζήτημα. Μιλώντας για μένα τώρα, αλλά θεωρώντας ότι εκφράζω και τον μέσο τουλάχιστον άθεο, σίγουρα δεν ξέρω κάτι τέτοιο. Απλά, προσπαθώ να ερμηνεύσω τον Κόσμο γύρω μου με βάση τη λογική μου και με βάση την επιστήμη. Η προσπάθεια αυτή, με έχει κάνει να μη θεωρώ απαραίτητη την ύπαρξη ενός θεού, όπως και οτιδήποτε εξω-συμπαντικού, για να ερμηνεύσω κάποια βασικά ερωτήματά μου, όπως τι είναι το σύμπαν, πώς δημιουργήθηκε, τι είναι ζωή, τι είναι θάνατος, τι είναι ηθική και άλλα πολλά.Φυσικά και δεν υποστηρίζω, ούτε εννοώ με αυτό που λέω, ότι ξέρω τα πάντα και μπορώ να απαντήσω σε όλα αυτά με σιγουριά. Για τη δική μου λογική όμως, για τη δική μου κοσμοθέαση, δεν είναι απαραίτητη η ύπαρξη του θείου για να απαντηθούν. Έτσι λοιπόν δεν πιστεύω στην ύπαρξή του και θεωρώ ότι δεν υπάρχει.Και βέβαια, μπορείς να έχεις αντίθετη άποψη και είναι σεβαστή. Όμως, νομίζω ότι όταν κάποιος εκφράζει πίστη και σιγουριά, τότε ναι, έχει το βάρος της απόδειξης.Και δεν μπορεί να ευσταθούν και να είναι αποδεκτά σαν θεωρίες τα πάντα, διαφορετικά θα μπορεί να ευσταθεί και η ιπτάμενη τσαγιέρα του Ράσσελ, μόνο και μόνο γιατί είναι αδύνατον να αποδειχτεί ότι δεν υπάρχει.Ακόμα λοιπόν και για ζητήματα φιλοσοφικά και αναπόδειχτα, καλό είναι να ακολουθείται και μια λογική συνέχεια, και να μην εκφράζονται αυθαίρετες "ελκυστικές" κατά τα άλλα θεωρίες.Για μένα, οι θρησκείες είναι πιθανότερο να ξεκίνησαν κάπως έτσι, και ακόμα και με πιο ταπεινά κίνητρα όπως η εξουσία, παρά να περιγράφουν την πραγματικότητα για το σύμπαν.Αλλά βλέπεις ότι ακόμα και σε αυτό, είπα ότι είναι πιθανότερο, δεν εκφράζω κάποια σιγουριά. Απλά προτιμώ σαν θεωρία την πιο πιθανή, αυτό είναι όλο.Δε συνεχίζω άλλο, γιατί φοβάμαι ότι γίνομαι κουραστικός, ελπίζω τουλάχιστον να είναι σαφή αυτά που λέω...
Έχουν πολύ γούστο όλοι αυτοί οι θεϊστές που δεν θέλουν να λέμε οι άθεοι την γνώμη μας! Είναι ΑΠΛΟ: Δημοκρατία έχουμε και λέμε ότι θέλουμε. Πάρτε το χαμπάρι. Όπως υπάρχει ανεξιθρησκεία και εσείς μπορείτε να πιστεύετε σε όποιον φανταστικό φίλο θέλετε.Από κει και πέρα, φίλε ντεϊστή, δεν με ενοχλεί η θρησκεία σου όταν δεν προσπαθείς να μου την επιβάλεις. Η θρησκεία δεν είναι επιστήμη όπως τα μαθηματικά που έχουν αποδείξεις, οπότε η σύγκριση θρησκείας και μαθηματικών ή άλλων επιστημών όπως η βιολογία είναι απλά αστείες. Η θρησκεία είναι προσωπική πίστη και η προσωπική πίστη σας δεν μας ενδιαφέρει.Δεν με ενοχλεί, φίλε ντεϊστή, η γνώμη σου για κάποιον συγκεκριμένο γνωστό άθεο, όπως δεν θα πρέπει να σε ενοχλεί και ότι θεωρώ τραγόπαπες αυτούς τους μισάνθρωπους που μιλάνε κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λες και μόνο οι "καλοί χριστιανοί" έχουν δικαιώματα.Δεν με ενοχλεί, φίλε ντεϊστή, ότι δεν βλέπεις πως η πίστη σου είναι καθαρά θέμα τύχης για το που γεννήθηκες σε αυτή τη Γη. Με ενοχλεί που θεωρείς ότι εγώ που ξέφυγα είμαι κακός άνθρωπος. Ίδιος με σένα είμαι με μία μικρή διαφορά. Δεν έχω τον φόβο της μεταφυσικής τιμωρίας για να τον χρησιμοποιώ ως δικαιολογία για να είμαι καλός άνθρωπος. Διδάσκω ηθική στα παιδιά μου χωρίς μπαμπούλες.
Το αποκορυφωμα της χριστανικης νεοελληνικης υποκρισιας:Σε εστιατοριο εργοστασιου μεγαλης (χριστιανοκρατουμενης) εταιριας παω να αγορασω το hot dog που πουλανε, μια μεγαλη πεμπτη.Ολοι με κοιτανε περιφρονητικα.Τι το πουλας μωρη?Αν θελεις να μην το τρωει κανεις, μην το μαγειρευεις!Ελα γινε ο φαστιστας που θελεις,μην κρυβεσαι!
Πολύ απογοητεύτηκα με τα σχόλια που είδα. Σαν να θέλει ο κόσμος να βρει αφορμή να έρθει σε αντιπαράθεση. Αυτοί είναι οι αναγνώστες τελικα? Και μιλάω και για τους μεν και για τους δε. Πολλοί δεν μπορούν να καταλάβουν πως θρήσκος δε σημαίνει και οπαδός της εκκλησίας.
σκοπος του ανθρωπου ειναι η αναζητηση της αληθειας .εξερευνα τις δυνατοτοτητες του και προσπαθει να τις καλυψει,επεκτεινει.δε ν μπορει να ειναι καποιος ανθωροπος και να εχει "θρησκεια"να δεχεται παραγματα δηλαδη στατικα και χωρις κριτικη.δεν ειναι αθρωπινο να μη αμφιβαλει ποιος ειναι ο θεος ,ποια ειαι η πραγματικοτητα τι ειναι ο χρονος ο θανατος τα μαθηματικα και το απειρο...οσο ο ανθρωπος ανεβαινει πνευματικα μαθαινει ο θεος κατερχεται .δεν υπαρχει θρησκεια ειανι κατασκευασμα συμφεροντων ή αδυναμιας στη καλυτερη. η φιλοσοφια ειναι ο δρομος (με την ενοια τησ κριτικης )και η ανθρωπινη ζωη το πεδιο που γινονται ολακαι για την πλακα .εχει υυαρξει θεος. αριστοτελης ,καντ ,χεγκελ, βουδας αμα τους κατανοησεις μπορει και βγαλεις το θεο απο το μυαλο σου
Κι εγώ άθεος είμαι αλλά βρίσκω εσωτερική αντίφαση να ασχολείται κανείς με κάτι που δεν υπάρχει.Επειδή ακριβώς δεν πιστεύω ότι υπάρχει Θεός δε θα δώσω στο θέμα περισσότερη σημασία από αυτή που θεωρώ ότι έχει στη ζωή μου (δηλαδή καθόλου).
Ναι, μονο που δε ζεις μονος σου. Ζεις αναμεσα σε ανθρωπους που πιστευουν, που επισης κυβερνανε, ειναι δημοσιοι υπαλληλοι, γιατροι, αστυνομικοι, καθηγητες, συγγενεις, φιλοι, συνεργατες κλπΟλα αυτα επηρεαζουν και τη δικη σου ζωη.
Αν δεν σου αρέσει το Κράτος Δικαίου που κτίσαμε με βάσ το "Είστε όλοι ίσοι απέναντι στον Πατέρα μου" που είπε ο Χριστός, επέστρεψε στις Επικούρειες Φιλοσοφίες που ήθελαν την επιβίωση του Δυνατού. Τώρα βέβαια δεν σε συμφέρει να πέσεις σε άθεο γιατρό... Οι Άθεοι Γιατροί επισπεύδουν το θάνατο σε ασθενείς πιο γρήγορα από τους Ένθεους Γιατρούς.http://www.theguardian.com/society/2010/aug/26/doctors-religious-beliefs-terminally-ill
Η ύπαρξη μιας αθεϊστικής οργάνωσης οφείλεται μόνο και μόνο στις θρησκείες. Δηλαδή οι αθεϊστικές οργανώσεις και οι δογματικοί αθεϊστές έχουν αιτία ύπαρξης και σκοπό της ζωής τους την καταπολέμηση των θρησκειών βασισμένες σε Θεό και όχι μόνο της Ορθοδοξίας, σωστά;Η χρησιμότητα τους δεν είναι δημιουργική να παράγουν έργο προς βελτίωση της ανθρωπότητας αλλά ξοδεύονται σε ενέργειες αντίθεσης προβοκατόρικες, άδικα επιμένοντας να καταστρέψουν τις θρησκείες.Ότι και να πουν οι άθεοι, αυτοί που προσπάθησαν να αντικαταστήσουν τον ιδέα του Θεού με τον εαυτό τους, οι μεγαλύτεροι σφαγείς του τελευταίου αιώνα με εκατομμύρια θύματα ο καθένας, ήταν δύο άθεοι και οι αθεϊστικές τους φιλοσοφίες, ο Χίτλερ και ο Στάλιν, ο ναζισμός και ο Σταλινισμός. Η ετικέτα των ΜΚΟ στην Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε για κρατική και Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, κάλυμμα και περιβραχιόνιο τάχατε προσφοράς, αλλά μετά την διαφθορά και στυγνή εκμετάλλευση που αποκαλύφθηκε μετά την οικονομική κρίση έχει γίνει σφικτό περιλαίμιο.
Αντε παλι η συνδεση των σφαγεων του 20ου αιωνα. Οχι δεν ηταν η αθεία η αιτια των σφαγων, ουτε αυτοι οι δολοφονοι δικτατορες ηταν στην ουσια αθεοι. Απλως ο ενας τα ειχε βαλει με την εξουσια της εκκλσιας και ο αλλος την παραγκωνισε για δικους του σκοπους.Ο αθεος ειναι ο κατ εξοχην δημοκρατης και ανθρωπιστης πολιτης, και μαλιστα χωρις "ηθικες" επιταγες ή τιμωριες παν απο το κεφαλι του.Ειναι ακρως δημιουργικο, το να βγαλεις τα δεσμα των θρησκειων απ τη ζωη των πολιτων (ίδιως τα αναγκαστικα) και αυτο φαινεται στα πιο ανεπτυγμενα κρατη αυτου του πλανητη, τα οποια εχουν και τα μεγαλυτερα ποσοστα αθεϊας και πραγματικης ανεξιθρησκειας.Η αθεϊα παρουσιαζει εναν τροπο ζωης χωρις θρησκειες και μεταφυσικες ανησυχιες. ΔΕΝ καταστρεφει θρησκειες, παρουσιαζει εναλλακτικες....μαχεται μονο τις θρησκειες οταν αυτες πνιγουν την κοινωνια και το κρατος, και επηρεαζουν την πολιτικη βασει "ουρανιων" επιταγων...Και παλι η ενωση Αθεων δεν ειναι ΜΚΟ με κυβερνητικη ή ευρωπαικη χρηματοδοτηση. Μη λετε ότι θελετε για να κανετε "συνδεσεις"....Εσεις παλι δεν μπορω να καταλαβω γιατι αντιμαχεστε με τοση λυσσα τους αθεους? Τι φοβαστε? Το διαλογο? Τις αλλες αποψεις?
Και μαλιστα εχετε πολυ δικιο...οι δικτατορες θελησαν να γινουν θεοι οι ιδιοι ....καμια σχεση λοιπον με τον ανθρωπιστη αθεο πολιτη. Μα καμια.ΥΓ Δεν ειναι ο θεος και η θρησκεια αυτα που κανουν τα κρατη δημοκρατικα και ευτυχισμενα...το αντιθετο μαλιστα το εχουμε δει πολλακις στην ιστορια.
Καμιά σχέση ο Αθεϊσμός με τον Ανθρωπισμό που δημιουργήθηκε σαν κίνημα από τον Άγιο Πατέρα Φώτιο τον 12ο αιώνα για να εναντιωθεί στις φρικαλεότητες που γινόντουσαν στην Ευρώπη. http://en.wikipedia.org/wiki/Byzantine_science#Humanism_and_RenaissanceΟι Άθεοι Επικούρειοι Φιλόσοφοι κάθε άλλο απο ανθρωπιστές ήταν! Υποστήριζαν τον βιασμό, τον (ατάραχο) φόνο, την λαιμαργία, τον εγωισμό, χλεύαζαν τους Χριστιανούς που έδιναν έλεος στον αδύναμο καθώς για την υλιστική τους σκέψη αυτό δεν θα το έκανε η φύση γιατί είμαστε προϊόντα ανακύκλωσης, όλα αυτά μπορείς να τα βρεις πανεύκολα σε εγκυκλοπαίδειες και να με επιβεβαιώσεις ότι τα υποστήριζαν. Οι Επικούρειοι Φιλόσοφοι επίσης δεν είχαν πρόβλημα να λατρεύουν τον Θεό Αυτοκράτορα Ήλιο Καίσαρα σαν την απόλυτη κεφαλή του κράτους, οι Επικούρειοι δεν πίστευαν ότι ο Καίσαρας είναι Θεός αλλά ότι αν δεν λατρευόταν πιστά σαν Θεός θα κατέρρεε το Ρωμαϊκό Κράτος, το ίδιο συμβαίνει και στον Κομουνισμό όπου λατρευόντουσαν σαν Θεοί, μέχρι και μούμιες τους έκαναν και τους προσκυνούσαν! Εδώ βλέπουμε πολλά κοινά με τον Κομουνισμό και την Επικούρεια Φιλοσοφία και αυτό γιατί ο Κομουνισμός είναι αποτέλεσμα της Αθεϊστικής Επικούρειας Φιλοσοφίας που επηρέασε τον Μάρξ και τον Λένιν και πολλούς άλλους αρχιτέκτονες του Κομουνισμού που ήταν φανατικοί άθεοι. Στην Βόρεια Κορέα πριν 100 χρόνια οι άνθρωποι είχαν βαφτιστεί Χριστιανοί και ζούσαν ελεύθεροι και ευτυχισμένοι αν και φτωχοί, 100 μόλις χρόνια αργότερα με τον Αθεϊσμό επέστρεψαν στα είδωλα και είναι δυστυχισμένοι και καταπιεσμένοι σε σημείο που αυτοκτονίας, αυτό θα συμβαίνει όταν αφαιρείς τον Θεό από την κοινωνία, κάποιος άλλος θα πάρει τη θέση του!http://i1144.photobucket.com/albums/o493/Grabb1/ok8dheo1_zps9c66124f.jpg
Ωραία συνέντευξη.Προσωπικά είμαι άθεος και αυτό ήταν αποτέλεσμα της προσπάθειας μου να ανακαλύψω τον ίδιο μου τον εαυτό.Σέβομαι όποιον μου δηλώνει πως πιστεύει στην ύπαρξη μιάς ανώτερης δύναμης,όπως και αν θέλει να την ονομάζει.Στενοχωριέμαι όμως που πολλοί συνάνθρωποί μου δεν αναρωτιούνται ποτέ για αυτά τα τόσο σημαντικά ζητήματα.Δυστυχώς μεγαλώνουμε με προκαταλήψεις απο το οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον ,οι οποίες μας εγκαθιστούν απόψεις στον εγκέφαλό μας,τις οποίες είναι δύσκολο να αμφισβητίσεις για να μην απομονωθείς απο την ομάδα.Προσωπικά έχω υπάρξει θύμα διακρίσεων λόγω της αθείας μου και στον στρατό και στον εργασιακό χώρο.Μάλιστα στην εργασία μου,δεν μου δίνανε άδεια Πάσχα και Χριστούγεννα με το αιτιολογικό (προφορικά πάντα) ότι δεν έχω τίποτα να γιορτάσω!
Η γνώμη ενός αγνωστικιστή. Υπάρχει το «μεγα-ερώτημα» όλων των ερωτημάτων: για το αν το άπαν (δηλαδή το σύμπαν μας και οτιδήποτε ενδεχομένως πεπερασμένο ή άπειρο πέραν αυτού) έχει μια «αρχή» και ίσως έναν δημιουργό. Και η μόνη λογική απάντηση σε αυτό -ακόμη έως σήμερα τουλάχιστον- από εμάς τους ανθρώπους είναι μία: Δεν ξέρω! Δεν μπορώ να ξέρω. Από αυτή την σκοπιά οι «άθεοι» είναι εξίσου πιστοί με τους «ένθεους». Γιατί και το να πιστεύεις ότι υπάρχει «αρχή» στο παν αλλά και ότι δεν υπάρχει, είναι μόνο θέμα ΠΙΣΤΗΣ! Όπως και να 'χει αυτό είναι το μεγαλύτερο ερώτημα. Και δεν έχει για την ώρα απάντηση. Απλώς μπορεί να τίθεται.Άλλο όμως το ερώτημα για τους «Θεούς» των ανθρωπίνων θρησκειών. Εδώ η απάντηση είναι απλή νομίζω: ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ! Όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου. Και είναι εύκολο να το συμπεράνει κανείς: τους έφτιαξαν οι άνθρωποι …«κατ' εικόνα και ομοίωσή τους»
Φίλε μου αγνωστικιστή, ήδη είπα στη συνέντευξη ότι ο άθεος δεν είναι αναγκαστικά πεπεισμένος για την ανυπαρξία θεού, αλλά απλώς δεν έχει πεισθεί για την ύπαρξή του.Με άλλα λόγια, δεν πιστεύει στην ανυπαρξία, απλώς δεν πιστεύει στην ύπαρξη.Εγώ κατανοώ την δική σου θέση. Σε παρακαλώ λοιπόν, κάνε έναν κόπο να κατανοήσεις και εσύ την δική μου.
Για τους θεούς των ανθρωπίνων θρησκειών, πάντως, συμφωνούμε απόλυτα. :)Σε σχέση με αυτούς, θα αναφέρω μια φράση ενός μέλους του φόρουμ αθεϊα, έχει να κάνει με το γεγονός ότι όλοι οι πιστοί λένε πως ο θεός υπάρχει επειδή "το νιώθουν μέσα τους":"Μη μπερδεύεστε, είναι άλλο να αποδέχομαι το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουμε συναισθήματα και άλλο να κρίνω το αν υπάρχει ή δεν υπάρχει κάτι με βάση το βαθμό που η ύπαρξή του ικανοποιεί τα συναισθήματά μου."
Αγαπητή κα Ραπακούλια,Σας ευχαριστώ που είχατε την καλοσύνη να διαβάσετε το σχόλιο μου. Τούτο γράφτηκε προς συνσχολιαστές με την ελπίδα να προσφέρει λίγες παραπάνω (και προχειρογραμμένες, το ομολογώ) λαβές γα προβληματισμό. Αν είχα κατά νου την –εμπνευσμένη- συνέντευξή σας τότε νομίζω δεν θα παρέλειπα να αναφερθώ στο πόσο ενδιαφέρουσες (το λιγότερο) είναι τέτοιες προσπάθειες, ειδικά σε μια κοινωνία με αναιμικά ακόμη τα θεμέλια του ορθολογισμού και της κριτικής σκέψης.Φρονώ παρ' όλα αυτά ότι πράγματι και ο Dawkins και οι φίλοι άθεοι υποπίπτετε –ακριβώς χρησιμοποιώντας τον αυτοπροσδιορισμό άθεοι– σε θεμελιώδες φιλοσοφικό σφάλμα. Και έτσι συντείνετε άκοντες στην μόνιμη σύγχυση μεταξύ διαφορετικών πεδίων αναφοράς. Του φιλοσοφικού ως προς το Σύμπαν, του κοινωνιολογικού ως προς τις θρησκείες και του ψυχαναλυτικού ως προς την ατομική θρησκευτικότητα. Τα δύο τελευταία συναπαρτίζουν το κοινωνικοπολιτικό χώρο μέσα στον οποίο είναι εύλογη, θα έλεγα και αναγκαία η δράση σας. Το (ας το ονομάσουμε έτσι) κίνημα του «αθεϊσμού» θα ορίζονταν νομίζω εναργέστερα από τον όρο «αθρησκία» ή ακόμη και (τον συζητήσιμο) «αντιθρησκία». Και συγχωρήστε μου τους νεολογισμούς αλλά τους χρησιμοποιώ γιατί κατά βάθος περί αυτού πρόκειται. Και ως τέτοιο κίνημα «αθρησκίας» θα μπορούσε κανείς να δει σ' αυτό πιο εύκολα τις –πολλές– θετικές του πλευρές αλλά και να επισημάνει ίσως ποια όρια στην πολεμική του δεν θα του επιτρεπόταν να περάσει. Σε κάθε περίπτωση θα ήταν -και πάλι- ένα καταρχήν βαθιά δημοκρατικό και προοδευτικό κίνημα αλλά όμως τώρα πιο ορθά θεμελιωμένο και περισσότερο παραγωγικό στα αποτελέσματα του. Υιοθετώντας ωστόσο τον "πολεμικό" όρο «αθεΐα» μπορεί μεν να φαίνεται πιο μαχητικό και γενναίο, ανοίγει όμως λογαριασμούς με την ίδια την φιλοσοφία, εμπλέκεται σε ίσως περιττές αψιμαχίες, αποξενώνεται από φυσικούς του συμμάχους, παγιδεύεται εντέλει σε αντιφάσεις και τείνει ενίοτε να χάνει το δίκιο του.Αυτά, ως «πυρά» απολύτως φίλια και καλόγνωμα :)
Τι πιo λογικό απo αυτό το άρθρο και τι πιο παράδοξο οι Άνθιμοι τα Βατοπέδια η άρρωστη αλήθεια για τη μοναδικότητας της πίστης, το κράτος του Βατικανού, οι τράπεζες του με τις χιλιάδες κομπίνες και ξεπλύματα μαύρου χρήματος, οι ιεροί μουσουλμανικοί και χριστιανικοί πόλεμοι και χίλια άλλα δύό.
φιλαρακια μου εγω σας λεω απλα ειστε τυχεροι που δεν γεννηθηκατε σε μουσουλμανικη χωρα διοτι τωρα ουτε ανωνυμο σχολιο σε μπλογκ στο ιντερνετ δεν θα μπορουσατε να κανετε οχι τωρα να το παιζετε γνωστες της αγιας γραφης η του κορανιου η του αθεισμου και κριτες της πιστης του οποιοδηποτε!
Άρα (για να λες ότι είμαστε τυχεροί που δε ζούμε σε τέτοια χώρα) παραδέχεσαι ότι αυτοί που δε δέχονται κριτική στη θρησκεία τους είναι προβληματικοί.
trollolo, ρωτάς γιατί να υπάρχει Ένωση αθέων. Αν μάθεις ότι:-εμπνευστής και ιδρυτικό μέλος της είναι ένας άνθρωπος που αγαπά πολύ τις ΜΚΟ - έχει μια ΜΚΟ, την ΕΤΕΠΕ, την οποία έχει ιδρύσει με άλλα 3 μέλη της οικογενείας του όπως συμπεραίνεται από το ίδιο επώνυμο: http://www.paron.gr/v3/new.php?id=4056 – το βλέπεις στην σελίδα 13, No. 306. -αυτή η "κεντρική" ΜΚΟ, έχει άλλες 3 …υποΜΚΟ, την ΕΟΔΜ, την ΣΟΚΑΡΔΕ, και το ΕΠΣΕ, που έχει λάβει και κρατική χρηματοδότηση και είναι μέλος μιας άλλης, ξένης, υπερΜΚΟ στην οποία έχουν βάλει λουκέτο οι αρχές λόγω υπεξαίρεσης: http://www.ihf-hr.org/ σου λύνεται η απορία; Για να μην γίνει παρανόηση ότι υπονοώ κάτι, αυτό που λέω είναι πως πρέπει να έχει ιδιαίτερη αγάπη στις ΜΚΟ και στις Ενώσεις, στις οποίες πρέπει να ξοδεύει όλο τον χρόνο του, διότι διαφορετικά δεν μπορεί να τις καταφέρνει όλες. Μόνο για να συμμετέχει στις διαδικασίες τους, στις προσφυγές που κάνουν, στις συνεννοήσεις με τους χρηματοδότες, στις εμφανίσεις, στις παραστάσεις, στις “μελέτες”, και γενικώς στις υποχρεώσεις, δεν πρέπει να του μένει χρόνος του ανθρώπου για κάτι άλλο. Η ένωση αθέων δεν φαίνεται να είναι ΜΚΟ, αλλά ούτε και κάποιο προϊόν είναι. Παρ’ όλα αυτά όμως, όπως λέει η συνεντευξιαζόμενη χρειάζονται μεγάλης εμβέλειας διαφήμιση για να βρουν χρηματοδότη. Kι επειδή όπως λέει ακόμα η ίδια: “για κάθε λογικό άνθρωπο είναι προφανές ότι ο χριστιανικός θεός δεν υπάρχει”, το ίδιο προφανές είναι ότι ή ένωση αθέων, είναι στην ουσία ένωση αντιχριστιανών. Φανατικών βεβαίως – το ίδιο προφανές κι αυτό. Τα κίνητρά τους ας τα υποθέσει ο καθένας, σύμφωνα με την κρίση και τις γνώσεις του για το θέμα. Πάντως σε καμμία περίπτωση δεν είναι κίνητρο το άσχετο κλισέ που διαβάζουμε στον τίτλο της συνέντευξης: "Παιδιά, ζήστε τη ζωή σας, έχετε μόνο μια".…επειδή και μυαλό έχουμε μόνο ένα, και δεν το ‘χουμε για διακόσμηση.
Εβγαλες αμεσως συμπερασματα. Εχουμε κηρυξει τον πολεμο στους χριστιανους κλπ Στο πιο χριστιανικο και οπισθοδρομικο κρατος της Ευρωπης!!Οχι η αληθεια ειναι οτι η ενωση ειναι μικρη, ολιγαριθμη, και με πολυ περιορισμενους πορους, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με τη συνεισφορα των μελων της. Με ελαχιστες παρεμβασεις, νομιμες και συζητησιμες. Η Ενωση αθεων ειναι νομιμο σωματειο και ΟΧΙ ΜΚΟ. Εχει καταστατικο στο πρωτοδικειο Αθηνων και ειναι απολυτως ελεγξιμη.Προσπαθεις να συνδεσεις τον προσφατο ντορο ΜΚΟ , με τους "εχθρους" σου...τυπικη "χριστιανικη" αντιδραση.....Και μπολικη συνωμοσια, ξενα κεντρα, μασονοι, εβραιοι, νεφελιμ, εξωγηινοι......Το επιπεδο της Ελλαδας που λεγαμε...
Πάω λοιπόν στο λινκ του "παρον" που αναφέρεσαι. Σελίδα 13, νούμερο 306. ΕΤΕΠΕ Εταιρεία Επικοινωνιακής και Πολιτικής Έρευνας, (30.000), Υπεύθυνος επικ./Πρόεδρος: Παναγιώτης Δημητράς, Γρηγόρης Βαλλιανάτος, Ιδρυτικά μέλη: Δημητρά Αγγ., Δημητράς Η., Σκληβανιώτη-Δημητρά Αιμ.Κοιτάζω μετά τα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης Αθεων, όπως αναφέρονται στην αίτηση αναγνώρισης του σωματείου που έχουν στο site τους.http://blog.atheia.gr/AUG-site/statutes/aitisi_eggrafis_somateiou_2010_11_24.pdf1. Μπελιβανάκη Μιχαήλ2. Περάκη Μηνά3. Πάπιστα Ναπολέοντος4. Ραπακούλια Μαρίνας- Τατιάνας5. Ψαρρά Ευδοκίας.Βλέπεις κάποια σχέση στα επώνυμα που δεν βλέπω εγώ;
Καλημέρα Κατερίνα. Μεταξύ των ιδρυτικών μελών της Ένωσης Αθέων, τα οποία είναι 39, δεν περιλαμβάνεται κανένας που να έχει οποιαδήποτε σχέση με κάποια από τις ΜΚΟ που αναφέρεις. Εμπνευστές της Έν.Α. υπήρξαμε μια μικρή ομάδα ανθρώπων, η ομάδα Αθεΐα που έστησε το ομώνυμο φόρουμ, κανένα μέλος της οποίας δεν έχει σχέση με τις ΜΚΟ αυτές. Ακόμη και έτσι να ήταν δεν βλέπω ποιο θα ήταν το πρόβλημα - αλλά δεν είναι έτσι, και δεν μου δημιουργεί την καλύτερη εντύπωση το γεγονός ότι σε βλέπω να δηλώνεις με μεγάλη βεβαιότητα πράγματα που δεν ισχύουν.Η Έν.Α. φυσικά και είναι ΜΚΟ, δηλαδή Μη Κυβερνητική Οργάνωση. Ο όρος αυτός δεν είναι νομικός, είναι ένας γενικός χαρακτηρισμός για όλες τις συλλογικότητες: σωματεία, εταιρείες, ιδρύματα κλπ. Η Έν.Α. έχει τη νομική μορφή του σωματείου, στην οποία όλα τα μέλη είναι ισότιμα. Είναι γεγονός ότι χρειάζεται να αφιερώσει κανείς πραγματικά πολύ χρόνο για όλα αυτά που κάνουμε. Αυτός είναι και ένας βασικός λόγος για τον οποίο κάνουμε πολύ λιγότερα απ' όσα θα θέλαμε. Εγώ προσωπικά αφιερώνω καθημερινά περίπου δύο ώρες. Όλη η δουλειά γίνεται από εθελοντές που αφιερώνουν το υστέρημα του χρόνου τους.Τέλος, δεν είμαστε αντιχριστιανοί. Δεν είμαστε αντίθετοι στην ύπαρξη καμίας θρησκείας, είμαστε αντίθετοι όμως με την εμπλοκή οποιασδήποτε θρησκείας στο κράτος.Ελπίζω να ξεκαθαρίζει αυτό κάποια πράγματα και για τα όσα ειπώθηκαν στα επόμενα σχόλια.
Κυρία Ραπακούλια, καλησπέρα σαςαπαντώ με καθυστέρηση λόγω μιας εκτεταμένης βλάβης δικτύου στην περιοχή μας που μας άφησε χωρίς σταθερά τηλέφωνα και χωρίς ίντερνετ επί 8 ημέρες (έγινε και είδηση). Θα επιμείνω σε ό,τι έγραψα γιατί "γνωριζόμαστε" από τότε που το "χωριό" μας ήταν μικρό. Γι αυτό και ξέρω τόσο για τους "εμπνευστές", τους συνοδοιπόρους και τους "φίλους", όσο και για την ίδια ατζέντα που προάγετε μαζί με τον κύριο Δημητρά στον τομέα της αντιχριστιανικής προπαγάνδας. Θα εκτιμούσα διαφορετικά την δράση σας, αν είχατε την ειλικρίνεια να ασκείτε την προπαγάνδα που θέλετε χωρίς να την περιβάλλετε είτε με τον μανδύα της αθεΐας, είτε με τον μανδύα της "θρησκευτικής ελευθερίας", και χωρίς να την καρυκεύετε με δηλώσεις περί “σεβασμού στην διαφορετικότητα”, προκειμένου να παραπλανώνται όσοι είναι πράγματι άθεοι, όσοι πράγματι σέβονται την διαφορετικότητα, ή όσοι πράγματι πιστεύουν στην θρησκευτική ελευθερία. Μέσα στους δεύτερους και τους τρίτους αυτοπροσδιορίζομαι κι εγώ, κι επειδή γνωρίζω την ιστορία απ' την αρχή, κι επειδή διαθέτω και κρίση, γι αυτό και μπορώ να αντιλαμβάνομαι ότι αυτό που κάνετε μέσα από 7 διαδικτυακούς τόπους - 4 της ένωσής σας και 3 προσωπικούς σας (αυτούς έχω μετρήσει - δεν ξέρω αν έχετε κι άλλους), μέσα από αυτομπαζαρίσματα δικά σας ή από μπαζαρίσματα του δικηγόρου της ένωσής σας, μέσα από την στήριξη που παρέχετε σε όσους με πανάθλιες χυδαίες φωτογραφίες προσβάλλουν όσους ακολουθούν το δόγμα του χριστιανισμού, και μέσα από χαρακτηριστές ατάκες σας, όπως π.χ. η “κίβδηλη Παναγία των Χριστιανών ”, δεν είναι αυτό που ισχυρίζεστε. Το πρόβλημά σας είναι η χριστιανική θρησκεία, αυτήν πολεμάτε. Και ο τρόπος που το κάνετε, ο τρόπος με τον οποίο προσπαθείτε να προσεγγίσετε ανυποψίαστους ανθρώπους – αφελείς νέους κυρίως – με κάνει να αναρωτιέμαι αν αντιλαμβένεστε την διαφορά από τον προσηλυτισμό που ασκούν οι μάρτυρες του Ιεχωβά ή οι θεούσες των Κατηχητικών σχολείων. Να σας την πω: αυτοί τουλάχιστον είναι ειλικρινείς ως προς τον στόχο και τιις προθέσεις τους.
Ο κάθε ένας, μπορεί να πιστεύει σε οτιδήποτε θέλει (ακόμα και στο ιπτάμενο μακαρονοτέρας του πασταφαριανισμού) ή μπορεί να μην πιστεύει σε τίποτα ! Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι όταν κάποιος λέει ότι δυσκολεύτηκε να ξεπεράσει τη θρησκεία , σαν να έκανε έναν προσωπικό άθλο ! Σε έναν κόσμο άμετρου υλισμού και όλων των ειδών των απολαύσεων , πόσο δύσκολο είναι πια να "ξεπεράσεις" τη θρησκεία ; (στον επιτάφιο φέτος όλοι μιλούσανε μεταξύ τους, σχολιάζανε από τα ρούχα της διπλανής μέχρι το που θα ψήσουν το αρνί και ποίος θα βγει στο The Voice, ο επιτάφιος ήταν σαν πορεία, ειδικά σε παραθαλάσσιες πόλεις, μετά τον επιτάφιο, τρέχουν στις ψαροταβέρνες -αφού έχουν κλείσει τραπέζι- για παραδοσιακά νηστίσιμα μύδια γαρίδες χταποδάκι και καραβίδες ! και μετά μας λέει η άλλη ότι δυσκολεύτηκε να ξεπεράσει τη θρησκεία !) Άραγε το να μην πιστεύεις τίποτα και να οργανώνεσαι σε "ομάδες" του "να μην πιστεύεις τίποτα" δεν είναι σαν αυτούς που πιστεύουν σε κάτι (μόνο που οι άθεοι πιστεύουν στην μη ύπαρξη θεού) και οργανώνονται σε ομάδες όπως η "εκκλησία" κάθε θρησκείας (ομάδες αθεϊστών) ; Άραγε το να προσπαθεί να πείσει ένας άθεος, κάποιον που πιστεύει (σε οτιδήποτε είναι αυτό) ότι είναι λάθος/δεν υπάρχει θεός/η θρησκεία είναι γενετικός προγραμματισμός της φύσης με απόδειξη το πείραμα των 10 πιθήκων / κλπ κλπ , δεν αγγίζει τα όρια του...προσηλυτισμού στην Αθεΐα ; όταν λες ότι το κάνω για να σώσω το κόσμο και να δει ο κόσμος την αλήθεια αυτοί οι ισχυρισμοί δεν είναι το ίδιο "σωτηριολογικοί" όπως αυτοί των ιερέων/ιεροκηρύκων των θρησκειών ; ή μήπως η Αθεΐα είναι μια mainstream τάση που απλά την ακολουθούμε για αναδειχθούμε μέσα από τις πληθυσμιακές μάζα; Αν λοιπόν είσαι άθεος, κράτα το για τον εαυτό σου, δεν χρειαζόμαστε "Ιεροκήρυκες" της αθεΐας . Ναι ! λοιπόν στον διαχωρισμό κράτους - θρησκείας, όχι όμως να δημιουργηθεί η "Θρησκεία" της Αθεΐας .
ΟΧΙ. Καθολου σωτηριολογικη δεν ειναι η αθεία.....Και στα κρατη που εχουν μεγαλο ποσοστο αυτης , καμια θρησκεια της αθειας δεν επιβληθηκε....ας κοιταξουμε και λιγο πιο εξω...μην κρινουμε απ την Ελλαδα, ειναι πολυ πισω...Αν θες διαβασε το βιβλιο του Dawkins Περι θεου αυταπατη, τα εξηγει πολυ καλυτερα απο ολους μας...ΥΓ ΜΗΝ ξεχνας οτι η αθεία εχει ως βασικο σκοπο να αρε την ΕΠΙΒΟΛΗ των θρησκειων και των συνεπειων τους...δεν ειναι απλα μια ιδεολογικη συζητηση χωρις σκοπο.
Με τέτοια προκατάληψη που έχετε εναντίον της θρησκείας θα έλεγε κάποιος πως είστε ή μουσουλμάνα που της έκαναν κλειτοριδεκτομή ή πηγαίνατε σχολείο στη διάρκεια της χούντας και σας ανάγκαζαν να μην χάνετε εκκλησιασμό για εκκλησιασμό...
Θα σε παρακαλούσα πρώτον να μην υποτιμάς την προσωπική εσωτερική πορεία του καθενός σε θέματα ιδεολογίας και πεποιθήσεων, και δεύτερον να διαβάζεις πιο προσεκτικά. Η δυσκολία μου είχε να κάνει με το ρήγμα εμπιστοσύνης και την απογοήτευση που ένιωσα για το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον, και σε πληροφορώ ότι ήταν πολύ πραγματική.Η οργάνωση σε ομάδες δεν συνεπάγεται θρησκευτικού τύπου συμπεριφορά. Υπάρχουν ένα σωρό συλλογικότητες για έν ασωρό θέματα, κανείς δεν θεωρεί ότι είναι "θρησκείες", λοιπόν ούτε και η δική μας δεν είναι.Το να προσπαθείς να πείσεις δεν έχει καμία σχέση με προσηλυτισμό, ο οποίος δεν είναι προσπάθεια να πείσεις αλλά προσπάθεια να πειθαναγκάσεις. Αντιθέτως, η δική μας προσπάθεια έχει απόλυτη σχέση με την έναρξη διαλόγου, την παράθεση επιχειρημάτων και την παρότρυνση σε κριτική θεώρηση.Α, και πουθενά δεν είπα ότι το κάνω "για να δει ο κόσμος την αλήθεια". Εγώ αναζητώ την αλήθεια με τον τρόπο μου, θεωρώ αυτόν τον τρόπο καλό και παροτρύνω και άλλους να κάνουν το ίδιο. Ελεύθερος είναι καθένας να κάνει τις επιλογές του από εκεί και μετά.Ναι, είμαι άθεη, και όχι, δεν θα το κρατήσω για τον εαυτό μου. Είναι σημαντικό για μένα να το μοιραστώ. Εάν δεν σε ενδιαφέρει, απλώς μην ασχολείσαι, ενδιαφέρει άλλους και αυτούς θέλω να προσεγγίσω, κι έχω κάθε δικαίωμα να το κάνω με δημόσιο λόγο.