Τραμπ (και ψηφοφόροι) εναντίον των γυναικών

Εκλογή Τραμπ: Τι κάνουμε τώρα; Facebook Twitter
Πιστεύω πως ήταν απολύτως ξεκαθαρό ότι οι εκλογές αυτές είχαν βασιστεί στη λογική «άντρες vs γυναίκες». Φωτ.: Chip Somodevilla/Getty Images/Ideal Image
0

ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΛΛΟΕΘΝΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑ και να παρακολουθείς τις αμερικανικές εκλογές. Το μάτι σου πέφτει στις αναλύσεις για τις εκτρώσεις, τον περιορισμό των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων, τις φωτογραφίες θρησκευτικών συγκεντρώσεων έξω από τα κέντρα που παρέχουν πληροφορίες για την αντισύλληψη, τις ειδήσεις για το ποιος νέος πολιτικός ισχυρίζεται ότι το έμβρυο έχει δικαιώματα απ’ τη στιγμή της σύλληψης. Κι όταν το μάτι πέφτει εκεί, δεν σου έρχεται εύκολα η σκέψη «εθνικές εκλογές ξένης χώρας είναι, άρα δεν με πολυαφορά, εδώ τι κάνουμε». Βλέπεις τη στάση μιας πλούσιας, δυνατής χώρας απέναντι στις γυναίκες που ζουν σ’ αυτή. Δυνητικά, απέναντι σ’ εσένα. 

Το να παρακολουθείς αργά αργά τις Πολιτείες να κοκκινίζουν είναι μια διαδικασία κατά την οποία παρακολουθείς την άποψη της αμερικανικής κοινής γνώμης για το πόσο χώρο πρέπει να πιάνει η ζωή σου. Οι άνθρωποι που ψήφισαν Τραμπ ή επέλεξαν να ψηφίσουν κατά των γυναικών ή δεν ασχολήθηκαν με τις συνέπειες που θα έχει η εκλογή του για τις γυναίκες. 

Και τα δύο είναι αποκαρδιωτικά, όπως και να το κάνεις.

Είναι δύσκολο πια να υποστηρίξεις ότι ψήφισες χωρίς να ξέρεις πως η ψήφος στον Τραμπ είναι μια ενσυνείδητη ψήφος κατά των γυναικών. Το πώς το αξιολογεί αυτό ο καθένας είναι άλλο ζήτημα. Η πληροφορία, πάντως, είναι εκεί. 

Πιστεύω πως ήταν απολύτως ξεκαθαρό ότι οι εκλογές αυτές είχαν βασιστεί στη λογική «άντρες vs γυναίκες». Φυσικά, όχι μόνο σ’ αυτή, κάποιοι άνθρωποι ασχολούνται και με την πολιτική. Αλλά σ’ έναν πολύ μεγάλο βαθμό, τα μηνύματα που εισπράξαμε ως θεάτριες και θεατές απ’ την πλευρά των Ρεπουμπλικανών είναι «Δυνατοί Αμερικανοί άντρες σώστε την Αμερική, ψηφίστε Τραμπ» και «Κάμαλα ψηφίζουν οι γυναικούλες και οι φλώροι, είστε όλοι γκέι». 

Ο Έλον Μασκ τοποθετήθηκε πολύ ωραία και στρωτά πάνω σ’ αυτό, στο παρακάτω tweet. 

«Έφτασε το ιππικό. Οι άντρες ψηφίζουν σε πρωτοφανείς αριθμούς. Τώρα καταλαβαίνουν ότι εδώ παίζονται όλα». 

Επίσης καθαρά και ξάστερα τοποθετείται, σε συμφωνία μαζί του, ο Andrew Tate, ίσως ο διασημότερος μισογύνης influencer, ο οποίος κατηγορείται για βιασμό και trafficking: «Είναι άντρες vs γκέι και γκόμενες». 

Θέλω να πω, είναι δύσκολο πια να υποστηρίξεις ότι ψήφισες χωρίς να ξέρεις πως η ψήφος στον Τραμπ είναι μια ενσυνείδητη ψήφος κατά των γυναικών. Το πώς το αξιολογεί αυτό ο καθένας είναι άλλο ζήτημα. Η πληροφορία, πάντως, είναι εκεί. 

Και το ερώτημα της επόμενης ημέρας είναι ένα: τι κάνουμε τώρα; 

Πιστεύω ότι, παρά την ήττα της Κάμαλα, ένας μεγάλος αριθμός Αμερικανίδων πολιτικοποιήθηκε πολύ και βαθιά. Κοιτάζω το tweet του Μασκ και προσπαθώ να σκεφτώ τι ήταν αυτό που φοβήθηκαν οι άντρες ότι θα χάσουν. Ποιο είναι το δικό τους διακύβευμα. Η εκθήλυνση; Θα φοβούνται να παρενοχλήσουν; Θα φοβούνται να μιλήσουν στον χώρο εργασίας τους; Τι είναι αυτό που θα ήταν τόσο νομοτελειακά αρσενική απώλεια αν εκλεγόταν η Κάμαλα; 

Βρίσκω ελπιδοφόρο στη συζήτηση για το αύριο ότι όλη αυτή η πολιτική κινητοποίηση μπορεί και να μην πάει χαμένη. Υπήρξε μια πραγματική δυναμική, η οποία έθεσε βαθιά φεμινιστικά ζητήματα στο τραπέζι. Αν αυτό που αποκόμισαν πρώτα οι Αμερικανίδες και μετά όλες εμείς ως αίσθηση δεν διαλυθεί στο πένθος αλλά μετατραπεί σε κάτι ενεργητικό, ενδεχομένως να μπορούμε να φαντασιωθούμε με κάποια βάση στον πραγματικό κόσμο ένα λιγότερο στενό, ασφυκτικό αύριο. Δεν τελειώνει η διαμόρφωση ισχυρής ιδεολογικής συνείδησης με ένα δυστυχές εκλογικό αποτέλεσμα. Αντιθέτως, ενδεχομένως να ενισχύεται από αυτό. Σκέφτομαι ότι οι ισχυρές ηγέτιδες των ΗΠΑ αυτήν τη στιγμή παίρνουν μια βαθιά ανάσα και ετοιμάζονται για την επόμενη τετραετία. Παράλληλα, είναι πραγματικά λυπηρό το ότι πλέον ξέρουμε όλες πως ένας μεγάλος αριθμός αντρών με επιρροή θεωρεί τα δικαιώματα των γυναικών, ειδικά τα δικαιώματα στην αυτοδιάθεση και αυτοδιαχείριση του σώματός τους, ως ευθεία απειλή. 

Μακάρι τα μαθήματα να μην έπρεπε να τα πληρώσουμε τόσο ακριβά. Μακάρι το κόστος να μην ήταν πληγιασμένα γεννητικά όργανα που οδηγούν σε θάνατο από μόλυνση και κατεστραμμένες ζωές από αθέλητα παιδιά. Θα ήταν λαμπρό να μαθαίναμε απ’ το παρελθόν και να μη χρειαζόταν να το επαναλάβουμε. 

Το μέλλον των ΗΠΑ μοιάζει έτσι: 




 

Κι αυτό, σε αντίθεση με την εκλογή της Κάμαλα και ό,τι αυτή μπορεί να σήμαινε, το ’χουμε ξαναδεί. 


 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι «λατρεμένες» θεωρίες συνομωσίας του Τραμπ που τον έστειλαν στον Λευκό Οίκο 

Διεθνή / Οι θεωρίες συνωμοσίας του Τραμπ που τον έστειλαν στον Λευκό Οίκο 

Από τους «Αϊτινούς που τρώνε κατοικίδια στο Οχάιο» μέχρι τους «χιλιάδες μετανάστες που μπήκαν στις ΗΠΑ για να ψηφίσουν Δημοκρατικούς», ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ λατρεύει να διαδίδει απολύτως ψευδείς ισχυρισμούς - τις αγαπημένες του θεωρίες συνωμοσίας
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πέντε ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών και ένα ινστιτούτο. Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Ρεπορτάζ / Τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών: Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Τυπικά, σκοπός τους είναι η διατήρηση των αρχείων και η προβολή του έργου πρώην πρωθυπουργών. Στην πράξη, όμως, λειτουργούν και ως think tanks και πολιτικά εργαλεία επιρροής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ