Τέμπη: Πού την είχαμε όλη αυτή την ευγένεια;

Τέμπη: Πού την είχαμε όλη αυτή την ευγένεια; Facebook Twitter
Είδα τόση ευγένεια στην πορεία για τα Τέμπη. Πού την είχαμε; Μήπως απλώς τη διαθέτουμε και την ξεχνάμε; Φωτ.: Eurokinissi
0


ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ
 για την απρόσμενη ευγένεια που επέδειξαν οι άνθρωποι στην πορεία για τα Τέμπη. Την ίδια ευγένεια που λέμε και γράφουμε ότι έχει εκλείψει. 

Οδός Σταδίου, ώρα 11:40. Κάθε μου βήμα τριβόταν σε καποιανής το πόδι, ο ώμος μου θα ’πεφτε σε κάποιου την πλάτη. Έπαιρνες ανάσα κι ακούμπαγες τέσσερις ανθρώπους. 

Ένα αγόρι δίπλα μου βάζει το σώμα του μπροστά για να περάσουν τρεις κοπέλες από ένα σημείο όπου ήταν σταθμευμένα ηλεκτρικά πατίνια. Δύο κύριοι κάνουν πίσω για να πιάσει ένας άντρας το χέρι της γυναίκας του που περιμένει. Τρεις κυρίες βοηθούν μια άλλη κυρία να βρει τη φίλη της που είχε χαθεί και καταλάβαινες ότι αγωνιούσε γιατί φοβόταν τα πλήθη. Ένας άντρας ψηλός κάνει στην άκρη για να βγάλει μια κοντή γυναίκα φωτογραφίες. Σε σημεία με καθίσματα ο κόσμος κάνει πιο κει και λέει σε άλλους που θέλουν να καθίσουν «έχει χώρο, χωράτε». Στο μετρό, κάποια ώρα πριν, μια γυναίκα με γλυκιά φωνή είπε «έτσι, σιγά σιγά, άλλωστε εδώ κατεβαίνουμε όλοι».

Μετά την 28η Φεβρουαρίου ξέρω ότι έχουμε τέτοιο καλό εαυτό. Και ξέρω ότι αυτό συντέλεσε στο να υπάρχει ασφάλεια. Γιατί με τόσο πλήθος ήταν τόσο εύκολο να γίνει κάποια στραβή. Δεν θέλει πολύ. Ο κόσμος όμως είχε τον νου του στους γύρω του. 

Στα σημεία που μπορούσες να περπατήσεις ο κόσμος έκανε στην άκρη για να περάσουν άντρες και γυναίκες με μικρά, αυτοσχέδια πανό. Τα παιδιά τα πρόσεχαν όλοι∙ αυτό είδα, αυτό γράφω. Ήταν στο μυαλό όλων τα πιτσιρίκια, μη και απομακρυνθούν από τους γονείς τους. Μια γυναίκα έπιασε ένα χαμένο αγοράκι απ’ το χέρι και περίμενε στωικά να της δείξει πού ήταν τη μάνα του, χωρίς άγχος. «Εδώ είναι, τώρα, θα τη δούμε». Την είδαν. «Σας ευχαριστώ», είπε η μάνα. «Μην το συζητάτε».

Τέμπη: Πού την είχαμε όλη αυτή την ευγένεια; Facebook Twitter
Είδα κόσμο με καλή, ωραία διάθεση σε αυτή την πορεία. Φωτ.: Eurokinissi

Είχε ο κόσμος στον νου του να μην είναι εμπόδιο στις παρέες που χάνονταν. Έκαναν πίσω οι άνθρωποι ώστε όσοι είχαν χαθεί να βρεθούν. «Να σηκώσω το χέρι να της πεις να βρει εμένα;» είπε ένας πολύ ψηλός σε μια κοπέλα που έψαχνε τη φίλη της. Είδα κόσμο με καλή, ωραία διάθεση σε αυτή την πορεία. Άκουσα κόσμο να λέει ιστορίες για τον εαυτό του και τη ζωή του. Άκουσα για προηγούμενες πορείες, για νεκρά παιδιά και για το κενό που αφήνουν πίσω, για ένα ακόμη μαγαζί που έμεινε κλειστό, για μία ακόμη κυρία που δεν είχε κατεβεί ποτέ σε άλλη πορεία, αλλά κατέβηκε σήμερα. Πάρα πολλή κουβέντα για τα τρένα, για το τι έχει αλλάξει, για τον φόβο, την ανασφάλεια και την ακρίβεια στο σούπερ-μάρκετ. Είδα αναρίθμητα παιδιά όλων των ηλικιών που προσπαθούσαν να φερθούν όπως αρμόζει, τα ’βλεπα να αναρωτιούνται τι αρμόζει σε μια τέτοια περίσταση. Ήθελαν κι αυτά να είναι ευγενικά και να ταιριάξουν στο κλίμα.

Είδα τόση ευγένεια στην πορεία για τα Τέμπη. Πού την είχαμε; Μήπως απλώς τη διαθέτουμε και την ξεχνάμε; Μήπως μας παίρνει η κατηφόρα της καθημερινότητας και δεν βρίσκουμε λόγο να φορέσουμε τον καλό μας εαυτό; Μετά την 28η Φεβρουαρίου ξέρω ότι έχουμε τέτοιο καλό εαυτό. Και ξέρω ότι αυτό συντέλεσε στο να υπάρχει ασφάλεια. Γιατί με τόσο πλήθος ήταν τόσο εύκολο να γίνει κάποια στραβή. Δεν θέλει πολύ. Ο κόσμος όμως είχε τον νου του στους γύρω του. 

Το νοιάξιμο αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν «ρυάκια» κίνησης από και προς το Σύνταγμα. Δεν θυμάμαι να ’χω ξαναπροσέξει τόσο έντονα τους ανθρώπους να κάνουν χώρο για να περάσει ο άλλος. Άκουσα πολλές φωνές που έλεγαν σε άντρες και γυναίκες οι οποίοι έδειχναν κάποια νευρικότητα απ’ την πολυκοσμία κάτι αντίστοιχο του «μην ανησυχείς, δεν θα σου συμβεί τίποτα, αν θες θα βρούμε χώρο να ξαπλώσεις ή να κάτσεις, θα σου ανοίξουμε χώρο να φύγεις». Με τόσο πλήθος, ήταν πολύ εύκολο να φοβηθεί κανείς. Είναι ασυνήθιστο να μην μπορείς να κάνεις ρούπι επειδή περιτριγυρίζεσαι από άλλους. Ε, ο κόσμος τα κατάφερε. 

«Ελάτε, περάστε». Πόσες φορές άκουσα αυτήν τη φράση απ’ τον Κεραμεικό ως τον Ευαγγελισμό. «Όχι, περάστε, σας ψάχνουν». «Έλα, πέρνα». «Καλέ, περάστε να δει το παιδί το πανό». «Κάνε λίγο άκρη να περάσει ο κύριος». Τι απίστευτο πράγμα που είναι η καλή διάθεση των ανθρώπων που υπερασπίζονται έναν σκοπό. 

Ήταν μια ιστορική μέρα. Και σ’ αυτήν τη μέρα το πλήθος σύσσωμο κατάφερε να κυκλοφορήσει εύρυθμα και να παραμείνει ασφαλές χάρη σ’ αυτή την αυθόρμητη, λαμπερά παρούσα ευγένεια. Αυτό είδα, αυτό γράφω.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τεμπη

Οπτική Γωνία / Γιατί κατεβαίνω σήμερα στη διαδήλωση

«Τη θέση μας τη διατυπώνουμε όχι για την υπερτιμημένη δημοφιλία αλλά για την υποτιμημένη εντελώς φωνή των ανθρώπων σαν εμένα που δεν ανήκουν κάποιο κόμμα και μπορούν να αναγνωρίζουν λάθη και σωστά, δεξιά, αριστερά και στο κέντρο του δημόσιου βίου και να συναισθάνονται όσα συμβαίνουν γύρω τους»
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Δεν έχω οξυγόνο»: Διαδηλώσεις σε δεκάδες πόλεις του πλανήτη για την τραγωδία των Τεμπών

Διεθνή / «Δεν έχω οξυγόνο»: Διαδηλώσεις σε δεκάδες πόλεις του πλανήτη για την τραγωδία των Τεμπών

Από τη Νέα Υόρκη μέχρι τη Βραζιλία και από το Τόκιο μέχρι την Αυστραλία, οι απανταχού Έλληνες και μη, ζητούν δικαιοσύνη για τους 57 νεκρούς της σιδηροδρομικής τραγωδίας
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ