Τα «απόνερα» μιας βασιλικής κηδείας

Τα «απόνερα» μιας βασιλικής κηδείας Facebook Twitter
Δεν απειλείται φυσικά η Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία από κάτι τέτοιες γραφικότητες και αποικιακού τύπου δουλοπρέπειες, ούτε από κάποιους «νοσταλγούς» που φώναζαν το όνομα του «διαδόχου» Παύλου. Φωτ.: Eurokinissi
0



ΠΟΣΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ;
Φιλοβασιλικά κόμματα πλέον δεν υπάρχουν ή, αν υπάρχουν, είναι αμελητέα ποσότητα στην πολιτική ζωή της χώρας. Υπάρχουν βέβαια κόμματα ακροδεξιά, από την Ελληνική Λύση του Βελόπουλου μέχρι τους Έλληνες για τον Π… (λογοκρισία) του Κασιδιάρη και, βέβαια ό,τι απέμεινε από τη Χρυσή Αυγή, όμως όλοι αυτοί δεν είναι απαραίτητα φιλικά διακείμενοι στον θεσμό της βασιλείας. Πόθεν, λοιπόν, προέκυψε η κοσμοσυρροή στο λαϊκό προσκύνημα για τον τέως βασιλιά στη Μητρόπολη, λίγο προτού η σορός του μεταφερθεί στο Τατόι για να θαφτεί πλάι στους προγόνους του;    

Διότι δεν επρόκειτο μόνο για τίποτα γραφικούς μιας κάποιας ηλικίας. Υπήρχαν φυσικά κι αυτοί, όπως και κάποιοι που ήταν ζωσμένοι με ελληνικές σημαίες και σύμβολα ή κρατούσαν φιλοβασιλικά πανό και λάβαρα, όμως η μεγάλη πλειοψηφία –και μιλάμε για χιλιάδες ανθρώπους κάθε ηλικίας, με υψωμένα τα smartphones ώστε να μη χαθεί κάποιο ενσταντανέ– ήταν αυτό που θα λέγαμε «υπεράνω πάσης υποψίας».

Κάτι η περιέργεια, κάτι οι δεκάδες ξένοι επίσημοι, ανάμεσά τους πολλοί πρώην ή εν ενεργεία εστεμμένοι, κάτι τα πληθωρικά, σε βαθμό... αηδίας τηλεοπτικά ρεπορτάζ και αφιερώματα των τελευταίων ημερών που έκαναν κανονική «πλύση εγκεφάλου» στους τηλεθεατές, κάτι η δημοφιλία σειρών όπως το «The Crown», όπου υπάρχουν αναφορές και στον ελληνικό θρόνο, κάτι η μεγαλοπρεπής κηδεία της Ελισάβετ τον Σεπτέμβριο που μεταδόθηκε ζωντανά στη μισή υφήλιο, με τον Οίκο του Ουίνδσορ να διατηρεί στενή συγγένεια με αυτόν των Γλίξμπουργκ, κάτι η πομπώδης τελετή, χοροστατούντος του αρχιεπισκόπου Αθηνών, που χάρη στα μεγάφωνα που είχαν τοποθετηθεί άκουγες μέχρι το Σύνταγμα και το Μοναστηράκι το «βασιλέως ημών γενομένου», κάτι οι σεβαστικές δηλώσεις πολλών πολιτικών του κυβερνώντος κόμματος, κάτι μια default νοσταλγία για μια εποχή ανύπαρκτης λάμψης, ευταξίας και αθωότητας, αναμενόμενο ήταν η κηδεία του Κωνσταντίνου να γίνει αυτό που λέμε viral, έστω σε μια πιο φτωχή και επαρχιώτικη εκδοχή από εκείνη της Βρετανής εστεμμένης.

Σε λίγες μέρες, μόλις κατακαθίσει ο κουρνιαχτός, κανείς δεν θα ασχολείται με τον Κωνσταντίνο και τα λοιπά βασιλικά παραφερνάλια, όμως η καθημερινότητά μας θα εξακολουθεί να καταδυναστεύεται από τις αντινομίες μιας ελλειμματικής δημοκρατίας ολιγαρχικού τύπου που συχνά συμπεριφέρεται σαν δεσποτεία, η οποία δεν είναι καν «πεφωτισμένη», και που έχει να επιδείξει πολύ λιγότερα «άλλοθι» από αυτά που πρόβαλλε εν ζωή ο Κωνσταντίνος.

Σε συμβολικό επίπεδο, ο γεννηθείς το 1940 τέως βασιλιάς ήταν ο τελευταίος εν ζωή εκπρόσωπος μιας γενιάς που σημάδεψε την πολιτική και πολιτιστική ζωή της χώρας όχι μόνο μετά αλλά και πριν από τη χούντα και τη Μεταπολίτευση – είχαν προηγηθεί ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (2017) και ο Μίκης Θεοδωράκης (2021). Το νεαρό της ηλικίας, η φωτογένεια, ο θρύλος του ολυμπιονίκη και το γκλάμορους ειδύλλιο με την εθνική μας σταρ Αλίκη Βουγιουκλάκη, η σύντομη όσο και βουτηγμένη στις σκανδαλώδεις παρεμβάσεις στην πολιτική ζωή της χώρας βασιλεία του και οι ραδιουργίες της χειριστικής βασιλομήτορος Φρειδερίκης, η συστηματική του προσπάθεια, αφότου εγκατέλειψε τη χώρα να παρουσιαστεί ως αθώο θύμα, της χούντας αρχικά –που ο ίδιος όρκισε σε πρώτη φάση–, του Καραμανλή που υποτίθεται πως τον «κορόιδεψε», της «εμπάθειας» των αριστερών, του «απατημένου» λαού και του «στημένου» δημοψηφίσματος που τον κήρυξε έκπτωτο το ’74 στη συνέχεια κατασκεύασαν την εικόνα ενός γαλαζοαίματου που είχε όλα τα εχέγγυα, όλες τις καλές συστάσεις και προθέσεις, αλλά που οι ιστορικές συγκυρίες και κάποιοι κακοί, παραδόπιστοι άνθρωποι τον αδίκησαν, ρε γαμώτο.

Το εγκαταλειμμένο, ημιερειπωμένο και άσχημα λαβωμένο από τη μεγάλη πυρκαγιά του '21 πρώην βασιλικό κτήμα στο Τατόι ήρθε να προστεθεί στο κλίμα «τσαγιού και συμπάθειας» που καλλιέργησαν τα συστημικά κανάλια καταρχάς (μόνο μέσα στον φρεσκοσκαμμένο τάφο του Κωνσταντίνου δεν μπήκε ο Ευαγγελάτος στις 3D αναπαραστάσεις του) αλλά και ένα κομμάτι του πολιτικού συστήματος που προσπαθεί να ψαρέψει στα «ρηχά» εν όψει και των επικείμενων εκλογών. 

Σε αυτές τις προσπάθειες, άλλωστε, αλλά και στην πρεμούρα του «τι θα πουν οι ξένοι» (επισκέπτες και δημοσιογράφοι) οφείλεται και η αγχωμένη καλλωπιστική επιχείρηση-αστραπή που έτρεξε τις τελευταίες μέρες τόσο στο αθηναϊκό κέντρο, όπου σωρεία γκράφιτι σβήστηκαν και μέχρι φρέσκο γκαζόν σε παρτέρια στρώθηκε, όσο και στο Τατόι με… χαλικοστρώσεις, καθαρισμούς και προκάτ δεντροφυτεύσεις. 

Δεν απειλείται, φυσικά, η Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία από κάτι τέτοιες γραφικότητες και αποικιακού τύπου δουλοπρέπειες, ούτε από κάποιους «νοσταλγούς» που φώναζαν το όνομα του «διαδόχου» Παύλου. Δεν απειλείται ούτε από τον μιμητισμό, τον αρχοντοχωριατισμό, τα μεγαλοπιάσματα, τις γκλαμουριές, τις μπουρζουάδικες ρομαντζάδες απ' όσους κατά Καβάφη «ενθουσιάζονταν κι επευφημούσαν… γοητευμένοι με τ’ ωραίο θέαμα – μόλο που βέβαια ήξευραν τι άξιζαν αυτά, τι κούφια λόγια ήσανε αυτές οι βασιλείες» ή που απλώς αναζητούσαν ένα καλό «στόρι» για τους λογαριασμούς τους στα σόσιαλ μίντια.

Περισσότερο κινδυνεύει από την υποκρισία των κυβερνώντων που αποφάσισαν μεν να μην ταφεί ο θανών με τιμές αρχηγού κράτους, φοβούμενοι τις αντιδράσεις, αλλά ουσιαστικά για μια τέτοιου τύπου κηδεία πρόκειται (η κυβέρνηση άλλωστε εκπροσωπήθηκε επίσημα από τον αντιπρόεδρο και την υπουργό Πολιτισμού), από τρανταχτά σκάνδαλα όπως αυτό των παρακολουθήσεων, από την ακρίβεια που καλπάζει, την υψηλή ανεργία, την αστυνομοκρατία που δεν λογοδοτεί πουθενά, την προβληματική δικαιοσύνη, τις περιβαλλοντοκτόνες πολιτικές, τις διώξεις και τις εκστρατείες συκοφάντησης όσων στέκονται αλληλέγγυοι σε μη προνομιούχες κοινωνικές ομάδες, όπως οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, από τα διαπλεκόμενα πολιτικά, επιχειρηματικά και μιντιακά συμφέροντα.

Σε λίγες μέρες, μόλις κατακαθίσει ο κουρνιαχτός, κανείς δεν θα ασχολείται με τον Κωνσταντίνο και τα λοιπά βασιλικά παραφερνάλια, όμως η καθημερινότητά μας θα εξακολουθεί να καταδυναστεύεται από τις αντινομίες μιας ελλειμματικής δημοκρατίας ολιγαρχικού τύπου που συχνά συμπεριφέρεται σαν δεσποτεία, η οποία δεν είναι καν «πεφωτισμένη» και που έχει να επιδείξει πολύ λιγότερα «άλλοθι» από αυτά που πρόβαλλε εν ζωή ο Κωνσταντίνος.           

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ