«The room next door» και όσα αποφεύγουμε να συζητάμε

The room next door και όσα αποφεύγουμε να συζητάμε Facebook Twitter
Αξιοπρεπής θάνατος δεν είναι μόνο η δυνατότητα ενός ασθενούς σε τελικό στάδιο να επιλέξει ελεύθερα μια ένεση ή ένα χάπι που θα τον οδηγήσει στο οριστικό τέλος. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΑΥΤΕΣ στο διαδίκτυο και ιδιαίτερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πολλοί χρήστες ασχολήθηκαν με την καινούργια ταινία του αγαπημένου Αλμοδόβαρ. Για την ακρίβεια έδειξαν ενδιαφέρον για το περιεχόμενο και το θέμα της, την υποβοηθούμενη ευθανασία, που μοιάζει θλιβερό και μελαγχολικό, αλλά με τη ματιά του σπουδαίου Ισπανού μόνο τέτοιο δεν είναι· μετατρέπεται σε βαθιά υπαρξιακό. Παρότι ο σκηνοθέτης, εκτός των άλλων, πλέκει έναν ύμνο στη φιλία και με την ταινία του νοηματοδοτεί πολύ περισσότερα πράγματα, οι περισσότεροι στάθηκαν σε αυτό, την ευθανασία.

Αρκετοί άνθρωποι που είδαν την ταινία αλλά και πολλοί που δεν την είδαν, αλλά πήραν ερεθίσματα από τη δημόσια συζήτηση που άνοιξε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, φαίνεται να ενδιαφέρονται για το δικαίωμα στον αξιοπρεπή θάνατο, όπως μάλλον επιφανειακά και αποσπασματικά ορίζεται η προσωπική επιλογή του τρόπου με τον οποίο θα φύγει κάποιος (δεν περιορίζεται σε αυτό ένας αξιοπρεπής θάνατος). Αρκετοί είχαν πολλές προσωπικές ιστορίες να διηγηθούν από ένα αντικαρκινικό νοσοκομείο ή ένα σπίτι όπου κάποιος δικός τους άνθρωπος έφτανε με βασανιστικό τρόπο στο βέβαιο τέλος, αλλά δεν μπορούσαν να τον βοηθήσουν σε κάτι, μόνο τον έβλεπαν να φεύγει αργά και επώδυνα.

Στη χώρα μας, πριν φτάσουμε να συζητήσουμε για αξιοπρεπή θάνατο, θα έπρεπε να συζητάμε πολλά που προηγούνται αυτού που εννοούμε όταν λέμε «υποβοηθούμενη ευθανασία».

Σε άλλες χώρες έχουν λυθεί ζητήματα όπως η υποβοηθούμενη ευθανασία ή τα συζητάνε σε άλλο επίπεδο και όχι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στη Βρετανία τις τελευταίες ημέρες η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή ένα σχέδιο νόμου το οποίο εγκρίθηκε στην πρώτη ψηφοφορία και έχει ακόμα πολύ δρόμο για να μετατραπεί σε νόμο – με κάποιες πιθανότητες να απορριφθεί τελικά. Αυτό προβλέπει ότι ενήλικες με ανίατη ασθένεια οι οποίοι πλησιάζουν στο τέλος της ζωής τους και βρίσκονται έξι μήνες πριν από τον βέβαιο θάνατο έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν να πεθάνουν υπό κάποιες ιδιαίτερα αυστηρές προϋποθέσεις και διαδικασίες.

Μια δημοσκόπηση έδειξε ότι το 75% των ερωτηθέντων Βρετανών τάχθηκε υπέρ του υποβοηθούμενου θανάτου, αλλά στη Βουλή όλα τα κόμματα διχάστηκαν στο εσωτερικό τους. Εργατικοί, Συντηρητικοί, Φιλελεύθεροι κ.λπ. είχαν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις και αυτό ενισχύει την αβεβαιότητα σχετικά με το αν κάποτε –όχι σε λιγότερο από δυο χρόνια– θα γίνει σχετικός νόμος που θα εφαρμοστεί ώστε η Βρετανία να προστεθεί στις χώρες που επιτρέπουν την υποβοηθούμενη ευθανασία (Ελβετία, Ολλανδία, Βέλγιο, Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία, αρκετές Πολιτείες των ΗΠΑ κ.ά.).

Έχει σημασία όμως ότι και εκεί άρχισαν να μιλάνε για ένα αναμφισβήτητα δύσκολο θέμα και βουλευτές μετέφεραν απόψεις ψηφοφόρων τους, προκαλώντας μια συζήτηση ουσίας. Διάβασα αποσπάσματα από τη συζήτηση, ειπώθηκαν εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράγματα τα οποία δεν θα ακουστούν ποτέ στην Ελληνική Βουλή γιατί κανένα κόμμα (ιδιαίτερα εξουσίας) δεν τόλμησε να προκαλέσει μια τέτοια συζήτηση.

Η πανίσχυρη Εκκλησία έχει βάλει το χεράκι της και εδώ – πρέπει να μας επιβάλει και τον τρόπο που θα φεύγουμε. Κάποιες λίγες προσπάθειες να ανοίξει μια σχετική δημόσια συζήτηση που έγιναν στο παρελθόν δεν είχαν καλή τύχη και καμιά συνέχεια. Μερικά πυροτεχνήματα εντυπωσιασμού από τα συνήθη ύποπτα ΜΜΕ, κάποιες προσπάθειες να μετατραπεί και αυτό το θέμα σε θέαμα, και όλα τελείωσαν εκεί.

Βέβαια, στη χώρα μας, πριν φτάσουμε να συζητήσουμε για αξιοπρεπή θάνατο, θα έπρεπε να συζητάμε πολλά που προηγούνται αυτού που εννοούμε όταν λέμε «υποβοηθούμενη ευθανασία». Αξιοπρεπής θάνατος δεν είναι μόνο η δυνατότητα ενός ασθενούς σε τελικό στάδιο να επιλέξει ελεύθερα μια ένεση ή ένα χάπι που θα τον οδηγήσει στο οριστικό τέλος.

Προηγούνται αρκετά στάδια. Μη αξιοπρεπής θάνατος είναι πολύ περισσότερα. Για παράδειγμα, το να μη σου παρέχονται επαρκείς και δωρεάν ή προσιτές οικονομικά υπηρεσίες υγείας, το να μην έχεις το δικαίωμα πρόσβασης σε ακριβά φάρμακα ή υπερβολικά δαπανηρές επεμβάσεις είναι συνθήκες που μπορούν να καταστήσουν έναν θάνατο αναξιοπρεπή.

Αναξιοπρεπής θάνατος μπορεί να προκληθεί ακόμα γιατί το κράτος δεν φρόντισε για μια ασφαλή μετακίνηση με δημόσιο μέσο μεταφοράς ή ακόμα και όταν καθημερινά δεν είσαι σίγουρος αν μια φυσική καταστροφή θα επιφέρει το μοιραίο γιατί δεν σε προστάτευσαν αυτοί που όφειλαν. Από αναξιοπρεπείς θανάτους έχουμε χορτάσει σε αυτήν τη χώρα, όπου το σύνθημα «ζούμε από τύχη» έχει βρει την απόλυτη εφαρμογή του.

Η Μάρθα, η ηρωίδα της ταινίας που επιλέγει την ευθανασία στην ταινία The room next door, λέει κάποια στιγμή στη φίλη της που στέκεται πλάι της με μοναδική αφοσίωση: «Νομίζω ότι αξίζω έναν καλό θάνατο». Όλοι τον αξίζουμε, είναι σίγουρο αυτό, αλλά αξίζουμε και μια καλή ζωή πριν…

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Μποτιλιαρισμένοι στην Αθήνα: Δαπανούμε έναν μισθό στον δρόμο κάθε έτος

Οπτική Γωνία / Κάθε χρόνο χάνουμε 110 ώρες από τη ζωή μας κολλημένοι στο τιμόνι

Πώς μπορεί να μειωθεί άμεσα το μποτιλιάρισμα στους δρόμους της πρωτεύουσας; Γιατί η λεωφόρος Κηφισού δεν θα αδειάσει ποτέ; Ο συγκοινωνιολόγος και καθηγητής του ΕΜΠ, Κωνσταντίνος Κεπαπτσόγλου, εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Βασιλική Σιούτη / Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Οι εκ των υστέρων αποκαλύψεις για τη συνάντηση Τραμπ - Ερντογάν κατέδειξαν τις πραγματικές ισορροπίες στο πεδίο των διεθνών σχέσεων: καμία πλευρά δεν κερδίζει άνευ ανταλλαγμάτων και οι διεθνείς σχέσεις δεν καθορίζονται από προσωπικές συμπάθειες.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Βασιλική Σιούτη / Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τα Τέμπη και με την ακρίβεια, που προκαλεί κοινωνική δυσφορία, ο Νίκος Δένδιας εμφανίζεται ως μεταρρυθμιστής που θα οδηγήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις στη νέα εποχή.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Ακροβατώντας / Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Αξιολογώντας ως πιο σημαντικό ένα τροχαίο από τη συνάντηση Τραμπ - Νετανιάχου, τα κυρίαρχα μέσα αναδεικνύουν το ασήμαντο χάριν τηλεθέασης, εξυπηρετώντας συγκεκριμένες σκοπιμότητες που θα μετατοπίσουν το ενδιαφέρον της κοινωνίας από τα σημαντικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Joe Coughlin: «Η τρίτη ηλικία δεν είναι κρουαζιέρες ή πατερίτσες»

Οπτική Γωνία / Joe Coughlin: «Γηρατειά δεν είναι μόνο κρουαζιέρες, πατερίτσες και να είσαι με το ένα πόδι στον τάφο»

Ο φιλέλληνας καθηγητής εξετάζει τις όψεις της μακροζωίας, πιστεύει πως στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο μπορεί να συνδυαστεί άνετα με το lifestyle και μιλάει με τρόπο ασυνήθιστο για το γήρας.
ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Οπτική Γωνία / Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Ο δημιουργός του Greekonomics μιλά στη LiFO για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος αλλά και τις επιθέσεις που δέχτηκε πρόσφατα για κάποιες «άβολες αλήθειες» που επισήμανε αναφορικά με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα πολιτικών, οικονομικών «καρτέλ» και ΜΜΕ στην Ελλάδα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Οπτική Γωνία / Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Από την Ουκρανία και την κρίση στη Γαλλία μέχρι τις αποφάσεις Τραμπ, η Ευρώπη περνάει κρίση ταυτότητας. Πώς επηρεάζεται η χώρα μας; Μιλά στη LiFO ο Σωτήρης Ντάλης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης του τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ