Ριάλιτι, το όπιο του λαού

Ριάλιτι, το όπιο του λαού Facebook Twitter
0

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ που μου άφησε δώρο η πανδημία ήταν η κατάδυση στον κόσμο της trash τηλεόρασης. Δεν προσποιούμαι πως ανακάλυψα τώρα τις χαρές της, ούτε καν ότι καταναλώνω σκουπίδια «ειρωνικά». Μεγάλωσα μπροστά σε μια τηλεόραση που έπαιζε σε επανάληψη ταινίες του Ψάλτη, «Ερωτοδικείο» και τα «Παιδιά της Νύχτας» με τον Κώστα Μυλωνά, και ενηλικιώθηκα με την Τζο Τόγκου, την ανυπέρβλητη σταρ του πρόωρα κομμένου «Real housewives of Athens».

Στην πανδημία χειροτέρεψα. Δεν μιλάω για απλά πράγματα π.χ. το «MasterChef», αλλά για μια μανία για ξένα ριάλιτι που αμφιβάλλω αν ενδιαφέρουν οποιονδήποτε άλλον, στην Ελλάδα τουλάχιστον. Δεν σταμάτησα σε μπεστ-σέλερς τύπου «Love is Blind» (έχω δει και τις δύο σεζόν και τη βραζιλιάνικη βερσιόν) ή στις πέντε σεζόν του «Selling Sunset».

Την ώρα που μαγείρευα, ή έτρωγα, ή τάιζα τον γιο μου έβλεπα υπνωτισμένη σειρές-διαγωνισμούς για τον καλύτερο make up artist και τον καλύτερο μαθητευόμενο διακοσμητή εσωτερικών χώρων. Το αποκορύφωμα ήταν ένα αυστραλιανό ριάλιτι με ιδιοκτήτες Airbnb που έπρεπε να κερδίσουν σε έναν διαγωνισμό για το ποιος έχει το καλύτερο ενοικιαζόμενο κατάλυμα. Κέρδισαν μια μάνα και μια κόρη που είχαν προλάβει να τσακωθούν με ένα ηλικιωμένο γκέι ζευγάρι.

Στην ελληνική ριάλιτι τηλεόραση αυτό είναι κάτι σαν αξίωμα. Δεν μπορεί κανείς παρά να υποφέρει ακούγοντας τα ελληνικά των περισσότερων διαγωνιζομένων («Είμαι η Μαρία και είμαι είκοσι τρία χρονών») αλλά κυρίως με τη συχνά απίθανη καφρίλα τους.

Στο μυαλό μου ήταν κάτι σαν ένοχη απόλαυση όλο αυτό. Εκ των υστέρων κατάλαβα ότι το ζητούμενο ίσως να μην ήταν η ηδονοβλεψία ή ακόμη και το δράμα («Ώρες-ώρες είναι σαν την τραγική ειρωνεία στην αρχαία ελληνική τραγωδία», είπα σε μια παλιά μου συμμαθήτρια για μια σκηνή από το «Real housewives of Beverly Hills. Εσύ, ο θεατής, γνωρίζεις από πριν, αλλά αυτές όχι», πρόσθεσα και μετά κακάρισα δυνατά) αλλά η γλυκιά αποχαύνωση που μου προκαλούσαν.

Η παραδοχή πως δεν πέρασα την πανδημία διαβάζοντας Προυστ και κάνοντας ρετροσπεκτίβα στις ταινίες του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν αλλά βλέποντας «Selling Sunset» και τρώγοντας ντορίτος με τυρί στον φούρνο ήταν αστεία και θλιβερή ταυτόχρονα.

Κατά βάθος, όμως, ήξερα ότι αυτό που κάνω δεν είναι και τόσο αθώο. Τα ριάλιτι, το επιδραστικότερο τηλεοπτικό προϊόν των τελευταίων είκοσι χρόνων, είναι πλέον κάτι σαν το νέο όπιο του λαού, μια ασταμάτητη μηχανή κατανάλωσης, μια εξύψωση του τίποτα. Οι μεγαλύτεροι ριάλιτι σταρ παγκοσμίως αυτά τα είκοσι χρόνια είναι οι αδελφές Καρντάσιαν και ο Ντόναλντ Τραμπ – αυτό από μόνο του μάλλον τα λέει όλα.

Στο βιβλίο της με τίτλο Τrue story: What reality TV says about us η καθηγήτρια Κοινωνιολογίας Danielle Lindemann λέει το προφανές: πρέπει να πάρουμε τα ριάλιτι προγράμματα σοβαρά γιατί αντικατοπτρίζουν την κοινωνική πραγματικότητα, τον τρόπο λειτουργίας των οικογενειών και των θεσμών, αλλά κυρίως κοινωνικές κατασκευές – τις κοινωνικές τάξεις, τη σεξουαλικότητα, το φύλο. «Στα ριάλιτι ανακαλύπτουμε πως είμαστε πολύ πιο συντηρητικοί απ’ όσο νομίζουμε», ισχυρίζεται η Lindemann. 

Στην ελληνική ριάλιτι τηλεόραση αυτό είναι κάτι σαν αξίωμα. Δεν μπορεί κανείς παρά να υποφέρει ακούγοντας τα ελληνικά των περισσότερων διαγωνιζομένων («Είμαι η Μαρία και είμαι είκοσι τρία χρονών») αλλά κυρίως με τη συχνά απίθανη καφρίλα τους.

Αξέχαστος μου έχει μείνει ο παίκτης του «Big Brother» που έλεγε ότι «θέλει να αδειάζει το πακέτο γιατί αλλιώς έχει βιασμό» ή το απίστευτο bullying που έφαγε η Μάγκι Ταμπακάκη στο «ΜasterChef» όταν έφυγε λόγω του παιδιού της από τους «άντρακλες» συμπαίκτες της που μιλούσαν για τον εαυτό τους σε τρίτο πρόσωπο στην κάμερα («Kαι τότε σκέφτηκα: “Όπα, Δημητράκη, εδώ αρχίζουν τα δύσκολα”»). 

Κυρίως, βέβαια, τα ριάλιτι φαίνονται και από τον νικητή τους, αυτόν που επιβραβεύουμε με 200.000 followers και ένα αμάξι ή λεφτά που θα εξανεμιστούν σε έξι μήνες. Εννιά στις δέκα φορές ο νικητής ενός ελληνικού ριάλιτι είναι κάποιος που φιλάει συνέχεια το σταυρουδάκι που έχει στον λαιμό, λέει ότι θέλει να «ξηγηθεί παντελονάτα», κλαίει για τη μάνα του («Κυρα-Θοδώραααααααααα, αν μ’ ακούς, είμαι καλά, ρε συυυυυυ») και λέει πως αντλεί δύναμη από την Παναγία.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ποιοι θα πληρώσουν τις απάτες του ΟΠΕΚΕΠΕ;

Οπτική Γωνία / Ποιοι θα πληρώσουν τις απάτες του ΟΠΕΚΕΠΕ

Η κυβέρνηση ομολόγησε την αποτυχία της στην αντιμετώπιση του πελατειακού κράτους, οι κανονικοί αγρότες όμως, που δεν συμμετείχαν στις απάτες, είναι αυτοί που κυρίως θα πληρώσουν το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
CHECK Κρήτη: καμιά δομή-χιλιάδες πρόσφυγες

Ρεπορτάζ / Κρήτη: Kαμiα δομή - χιλιάδες πρόσφυγες

Αντιμέτωπη με ένα πρωτόγνωρο κύμα μεταναστευτικών-προσφυγικών ροών βρίσκεται η Κρήτη. Και ενώ η συχνότητα και ο αριθμός των αφίξεων έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου δεν έχει δημιουργήσει καμία οργανωμένη δομή υποδοχής στο νησί για τους ανθρώπους αυτούς.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη στηρίζει τόσο πολύ την κυβέρνηση Νετανιάχου;

Οπτική Γωνία / Γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη στηρίζει τόσο πολύ την κυβέρνηση Νετανιάχου;

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στηρίζει τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, αγνοώντας τις επικρίσεις που δέχεται, καθώς δεν θέλει να διαταράξει τη «στρατηγική σχέση» και τα μεγάλα επιχειρηματικά deals.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
To μίσος για τους άλλους…

Οπτική Γωνία / To μίσος για τους άλλους

Για τους περισσότερους η αλήθεια δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Eίδαν κάπου μια εικόνα που εξυπηρετεί το προσωπικό τους αφήγημα, το οποίο συνήθως προσεγγίζεται με συναισθηματικούς όρους, όπου κυριαρχεί το μίσος, κι αυτό τους αρκεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Γιατί η Ελλάδα και η Ευρώπη βρίσκονται αντιμέτωπες με μια επικίνδυνη αποσταθεροποίηση στα σύνορά τους;

Οπτική Γωνία / Η στρατηγική του χάους και το μέλλον της Μέσης Ανατολής

Γιατί η Ελλάδα και η Ευρώπη βρίσκονται αντιμέτωπες με μια επικίνδυνη αποσταθεροποίηση στα σύνορά τους; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, Σωτήρης Ντάλης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ