Προβληματική η αντίληψη της προστασίας του πολίτη

citizen protection Facebook Twitter
Η αστυνομία σπεύδει, όταν κανείς δεν τη χρειάζεται (ειρηνική συνάθροιση πολιτών) και αδρανεί στα κρίσιμα (καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία). Φωτο: EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ
0

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΟ ΠΡΩΙ το κέντρο της Αθήνας μύριζε στάχτη. Ο ουρανός ήταν ένας θόλος κάπνας. Η ατμόσφαιρα τρομαχτικά θαμπή. Η καυτή κόλαση των κεντρικών δρόμων είχε γίνει ακόμα πιο καυτή. Οι γειτονιές που έτσι κι αλλιώς ζέχνουν έζεχναν κι άλλο. Κάτι τοξικό, βγαλμένο από κακά σχεδιασμένο κόμικ δυστοπίας, είχε ριχτεί πάνω μας.

Αλλά η κατάστασή μας σε τίποτα δεν συγκρινόταν με όσα έζησαν όσοι ήταν κοντά στη φωτιά. Κοιτάζοντας έξω απ' το παράθυρο και σκρολάροντας γι' ακόμα μια φορά την οδηγία να μη βγούμε απ' το σπίτι, γιατί αιωρούνταν επικίνδυνα, λεπτά σωματίδια, σκεφτόμουν με λύπη ότι δεν πρέπει ν' αφεθώ στην ιδέα πως «έτσι θα είναι τα πράγματα από δω και πέρα».

Ιδιωτικοποίηση της ζωής. Απαγορεύσεις, έλεγχος, κομμένες ελευθερίες. Οικολογική καταστροφή. Κάψιμο δέντρων. Κάψιμο σκύλων. Χαμένα άλογα, τρομαγμένες γάτες. Πουλιά που δεν βρίσκουν τις φωλιές τους. Επικίνδυνος αέρας που δεν κάνει να τον ανασάνεις. Και ΜΑΤ στις πόλεις, πάνω σε μηχανές, ντυμένα ρόμποκοπ, να προσθέτουν στο δυσοίωνο τοπίο με την απειλητική αισθητική των στολών τους.

Δεν είμαι απ' αυτούς που θεωρούν την αστυνομία περιττή, ίσως επειδή μένω στο κέντρο της Αθήνας και είμαι κορίτσι. Πρόσφατα φίλη μού έλεγε πόσο φοβάται να γυρίσει σπίτι το βράδυ λόγω εμπορίου ναρκωτικών στην πόρτα της. Άλλη κυκλοφορεί κυρίως με αμάξι όταν φοράει σορτς, γιατί σιχαίνεται το κοίταγμα, το σχόλιο.

Ιδιωτικοποίηση της ζωής. Απαγορεύσεις, έλεγχος, κομμένες ελευθερίες. Οικολογική καταστροφή. Κάψιμο δέντρων. Κάψιμο σκύλων. Χαμένα άλογα, τρομαγμένες γάτες. Πουλιά που δεν βρίσκουν τις φωλιές τους. Επικίνδυνος αέρας που δεν κάνει να τον ανασάνεις. Και ΜΑΤ στις πόλεις, πάνω σε μηχανές, ντυμένα ρόμποκοπ, να προσθέτουν στο δυσοίωνο τοπίο με την απειλητική αισθητική των στολών τους.

Ακούμε τέτοια διαρκώς. Μαθαίνουμε για ειδεχθή εγκλήματα. Τα θύματά τους είναι γυναίκες. Κάθε μήνα μετράμε μία χαμένη. Κάποια που δεν μπόρεσε να φύγει, γιατί δεν υπήρχαν οι δομές, η ενημέρωση και το δίκτυο προστασίας που θα της εξασφάλιζε τη ζωή.

Ακούσαμε για την κοπέλα που γλίτωσε με δυσκολία απ' το μπουντρούμι της εκμετάλλευσής της. Η αστυνομία δεν ήταν εκεί να τη στηρίξει στην προσπάθειά της να ξαναπάρει τη ζωή απ' την αρχή, μακριά απ' τα τέρατα. Βρέθηκε μια σερβιτόρα που είπε «εάν θέλεις βοήθεια, έλα σ' εμένα». Άλλη την πυροβόλησαν, άλλη τη ρίξανε στα βράχια.

Η πραγματικότητα ξεμπροστιάζει τη λάθος, εμμονικά καταπιεστική και επικίνδυνη για τις ελευθερίες μας και τη ζωή μας εκτίμηση κινδύνων στην οποία έχει αφεθεί το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.

Η αστυνομία σπεύδει, όταν κανείς δεν τη χρειάζεται (ειρηνική συνάθροιση πολιτών) και αδρανεί στα κρίσιμα (καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία). Είναι αμέσως εκεί, αν τυχόν γίνει καμιά πορεία διαμαρτυρίας ή πάρτι σε ιδιωτικό χώρο.

Στις πορείες των λεγόμενων αντιεμβολιαστών τα ΜΑΤ και τα οχήματα καταστολής γεμίζουν το Σύνταγμα, παρόλο που οι αντιεμβολιαστές βλάπτουν τους γύρω τους με τις εσφαλμένες απόψεις τους και τα σταγονίδια τους κι όχι με επιθέσεις. Ποιος ωφελείται όταν περικυκλώνονται απ' την αστυνομία λοιπόν; Η αίσθησή τους ότι «επαναστατούν»; Πόσο μάς κοστίζουν τα γυαλιστερά οχήματα καταστολής κι οι τρομαχτικές στολές (που καθιστούν απάνθρωπες τις συνθήκες εργασίας και γι' αυτούς που τις φοράνε); Τα βλέπουμε παντού γύρω μας στην Αθήνα, όμως ποιον προστατεύουν πραγματικά και από τι; Είναι αυτή η μόνιμη παρουσία των ΜΑΤ πάνω σε μηχανές που αναπτύσσουν ταχύτητα ανάμεσα σε πεζούς αυτό που χρειαζόμαστε ή αντιλαμβανόμαστε ως προστασία του πολίτη;

Πόροι θα μπορούσαν να διοχετευτούν για την ενίσχυση της πυροσβεστικής και για πιο έγκαιρες προληπτικές επεμβάσεις στις δασώδεις εκτάσεις, αφού προφανώς η χώρα έχει μόνιμο πρόβλημα με τις φωτιές. Πόροι θα μπορούσαν να διοχετευτούν στη δημιουργία ομάδων άμεσης επέμβασης και στήριξης για τα θύματα της έμφυλης βίας μέσα στα αστυνομικά τμήματα.

Αυτό δεν το επιτρέπει η μέχρι τώρα εκτίμηση ρίσκου του υπουργείου. Βάσει αυτής, οι πολίτες πρέπει να προστατευτούν πρωτίστως απ' τον κακό τους εαυτό κι από τους συμπολίτες τους, εξού και τα ΜΑΤ σε κάθε δρόμο του κέντρου ν' αράζουν πάνοπλα ανάμεσα στους πεζούς.

Δεν νιώθουμε ασφαλείς. Κάποια ζώα δεν θα ξαναβρούν τις φωλιές τους, κάηκαν. Τα δέντρα λιγόστεψαν. Το καταπράσινο και τεράστιας ιστορικής σημασίας Τατόι κινδύνευσε. Ο αέρας έγινε πνιγηρός. Η φύση συρρικνώνεται σαν να μας τραβάει κάποιος το χαλί κάτω απ' τα πόδια.

Άνθρωποι θα προστεθούν στους ήδη πολλούς συνανθρώπους μας που έχουν τραύμα ή θρηνούν απώλειες απ' τις φωτιές. Και η κακοποίηση των γυναικών μες στην ελληνική οικογένεια θα συνεχίζεται, μέχρι να δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε και η αξιωματικός υπηρεσίας να μπορεί να ψιθυρίσει πειστικά «εάν θέλεις βοήθεια, έλα σ' εμένα».

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

αντιεμβολιαστές

Οπτική Γωνία / Εμβολιαστές και αντιεμβολιαστές: Ο νέος διχασμός που διαμορφώνει και πολιτικές στρατηγικές

Άλλος ένας διχασμός, αυτός των «εμβολιαστών» vs. «αντιεμβολιαστών», έχει κυριαρχήσει στη χώρα και οι πολιτικές δυνάμεις τον αξιοποιούν προς όφελός τους.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μας τελειώνει το περιβάλλον, αλλά δεν ξέρουμε τίποτα γι’ αυτό

Β. Στεργίου / Μας τελειώνει το περιβάλλον, αλλά δεν ξέρουμε τίποτα γι’ αυτό

Το περιβάλλον είναι ένα άγνωστο πεδίο για τους πολίτες της χώρας. Κι ενώ η λύση σε μια τόσο σύνθετη κρίση απαιτεί διεθνή συντονισμό και αποφάσεις σε υψηλό επίπεδο, όλοι μας μπορούμε να παίξουμε ρόλο στα πράγματα.
ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
ΕΠΕΞ Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Οπτική Γωνία / Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Πήραν τη θάλασσα στα χέρια τους, πριν να είναι πολύ αργά και την χάσουν. Το «Αμοργόραμα» δεν είναι απλώς μια ιδέα, αλλά στοίχημα ζωής – και πρότυπο για την αλιεία όλης της χώρας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Μετρό-φούρνος: Ως πότε θα λιώνουμε και υπογείως;

Ρεπορτάζ / Μετρό-φούρνος: Ως πότε θα λιώνουμε και υπογείως;

Είκοσι τρένα που εκτελούν δρομολόγια στην μπλε και την κόκκινη γραμμή δεν έχουν κλιματισμό, ενώ το air condition στους παλιούς συρμούς της πράσινης γραμμής θυμίζει λοταρία: ποτέ δεν ξέρεις αν θα πετύχεις δροσιά ή ζέστη.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Dr. Zeina Jallad: «Ονειρεύομαι ένα μέλλον όπου τη ζωή των παιδιών μας δεν θα την ορίζει το γεγονός ότι υποφέρουν αλλά ότι ευημερούν»

Οπτική Γωνία / Zeina Jallad: «Ονειρεύομαι έναν ουρανό χωρίς πυραύλους και drones»

Η διευθύντρια του Κέντρου Μελετών Παλαιστινιακής Γης και καθηγήτρια στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού μιλά στη LiFO για την αποτυχία του διεθνούς δικαίου και το «sumud» ως καθημερινή εξέγερση απέναντι στην εξόντωση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ