Πολιτικές τερατογενέσεις και άλλες ιστορίες

Πολιτικές τερατογενέσεις και άλλες ιστορίες… Facebook Twitter
Ανεξάρτητα από το αν κάποιες από τις οικουμενικές κυβερνήσεις χαρακτηρίστηκαν «ειδικού σκοπού» για να απαλύνουν κάθε φορά τα αρνητικά συναισθήματα και την οργή των ψηφοφόρων, δεν έπαψαν να είναι κυβερνήσεις συνεργασίας, ακόμα και αν είχαν βραχύ βίο και πολλές σκοπιμότητες. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0



ΑΜΗΧΑΝΟΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ
 ακούει από τα πρωθυπουργικά χείλη, και όχι μόνο, ότι εάν η κάλπη τα φέρει έτσι και η ΝΔ είναι πρώτο κόμμα, αλλά χωρίς να πετύχει αυτοδυναμία, και συνεργαστούν το δεύτερο (ΣΥΡΙΖΑ) με το τρίτο (ΠΑΣΟΚ) κόμμα για να σχηματίσουν κυβέρνηση, η κυβέρνηση που θα προκύψει θα είναι μια κυβέρνηση ηττημένων και μια πολιτική τερατογένεση. Είναι αλήθεια πως ο όρος «κυβέρνηση ηττημένων» που έχει καθιερωθεί τις τελευταίες εβδομάδες έχει προκαλέσει μια μικρή αναταραχή στον ΣΥΡΙΖΑ με τις διαφορετικές ερμηνείες που ακούστηκαν στο εσωτερικό του (Τσίπρας, Τσακαλώτος κ.λπ.), αλλά αυτό είναι ένα πρόβλημα του κόμματος. Το πρόβλημα ενός αμήχανου ψηφοφόρου είναι να καταλάβει ακριβώς γιατί το ενδεχόμενο μιας τέτοιας συνεργασίας θα αποτελούσε πολιτική τερατογένεση και η κυβέρνηση που θα προέκυπτε θα ήταν μια κυβέρνηση ηττημένων. Η απάντηση είναι πως όλα αυτά είναι απλώς πολιτικά φληναφήματα, φωνές φόβου μπροστά σε μια ενδεχομένη ήττα και τη συνακόλουθη απώλεια της εξουσίας και αβάσιμα επιχειρήματα που δεν έχουν σχέση με την πολιτική πρακτική και κουλτούρα, ιδιαίτερα αν ο ψηφοφόρος αυτός ξύσει λίγο τη μνήμη του και θυμηθεί το πρόσφατο αλλά και πιο μακρινό πολιτικό παρελθόν της χώρας.

Ο Μητσοτάκης και η ΝΔ οδηγούνται σε τέτοια αβάσιμα επιχειρήματα γιατί αντικειμενικά θα είναι εξαιρετικά δύσκολο, σε περίπτωση πρωτιάς, να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, αλλά, κυρίως, γιατί οι πιθανότητες για συνεργασία με κάποιο άλλο κόμμα είναι ελάχιστες. 

Αυτό το παρελθόν αναφέρει πως έχουμε ζήσει μια κυβέρνηση ΝΔ και ενιαίου Συνασπισμού (1989), μια οικουμενική κυβέρνηση που στήριζαν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός (1990), μια κυβέρνηση Παπαδήμου που είχε τη στήριξη από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ (2011) και μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. (2015) ‒ αυτή κι αν ήταν προϊόν τερατογένεσης. Ανεξάρτητα από το αν κάποιες από αυτές τις κυβερνήσεις χαρακτηρίστηκαν «ειδικού σκοπού» για να απαλύνουν κάθε φορά τα αρνητικά συναισθήματα και την οργή των ψηφοφόρων, δεν έπαψαν να είναι κυβερνήσεις συνεργασίας, ακόμα και αν είχαν βραχύ βίο και πολλές σκοπιμότητες, ακόμα και αν κάποιοι από τους συμμετέχοντες στις κυβερνήσεις αυτές τις υπονόμευαν οι ίδιοι. Τέτοιου είδους πολιτικές τερατογενέσεις, με την έννοια ότι συνεργάστηκαν κόμματα με διαφορετικές πολιτικές αναφορές, είχε η χώρα πολλές ακόμα στο μακρινό παρελθόν (κυβέρνηση Πλαστήρα, Σοφοκλή Βενιζέλου κ.ά.), αλλά αυτές είναι πολύ παλιές ιστορίες. Ας σταθούμε στη σημερινή πρωθυπουργική κινδυνολογία.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επικαλείται τα περί πολιτικής τερατογένεσης επιχειρώντας να πει ότι το κόμμα του, παρότι θα είναι πρώτο στις επιλογές των ψηφοφόρων, δεν θα καταφέρει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, κάτι που ενδεχομένως να πετύχουν τα δύο μειοψηφούντα κόμματα. Η λογική, το Σύνταγμα και οι απόλυτοι αριθμοί διαφωνούν έντονα μαζί του. Αν η ΝΔ καταφέρει να είναι το πρώτο κόμμα, θα έχει μεν τις περισσότερες ψήφους συγκριτικά με τα υπόλοιπα κόμματα, αλλά θα συνεχίσει να αποτελεί μειοψηφία στο σύνολο των ψηφοφόρων, πόσο μάλλον στο σύνολο των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων.

Στις εκλογές του 2019, που η ΝΔ κέρδισε αυτοδυναμία με ένα απόλυτα πλειοψηφικό αλλά και ‒για θυμηθούμε την ορολογία του ΚΚΕ‒ καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα: σε απόλυτους αριθμούς η κυβέρνηση που ρυθμίζει τις τύχες μας επί τέσσερα χρόνια είχε τη στήριξη μιας μικρής μόνο πλειοψηφίας του λαού. Η «πανηγυρική», όπως τη χαρακτήρισαν, νίκη με 39,85% αντιστοιχούσε σε 2.251.618 ψήφους σε σύνολο 9.984.934 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων ή, έστω, των 5.649.527 που τελικά πήγαν στις κάλπες. Και πάλι κυβέρνηση μειοψηφίας ήταν. Στο ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης που θα σχηματιστεί με το δεύτερο και το τρίτο κόμμα, βάσει απόλυτων αριθμών, συγκριτικά με μια μονοκομματική κυβέρνηση, η στήριξη θα είναι μεγαλύτερη, αφού θα αθροίζονται δύο σχετικά μεγάλα ποσοστά.

Ο Μητσοτάκης και η ΝΔ οδηγούνται σε τέτοια αβάσιμα επιχειρήματα γιατί αντικειμενικά θα είναι εξαιρετικά δύσκολο, σε περίπτωση πρωτιάς, να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, αλλά, κυρίως, γιατί οι πιθανότητες για συνεργασία με κάποιο άλλο κόμμα είναι ελάχιστες. Δεν υπάρχουν υποψήφια κόμματα για συγκυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ, που σε άλλες εποχές θα μπορούσε να είναι ένας εταίρος, δεν θα ξανασυνεργαζόταν ‒ η προηγούμενη φορά αποδείχτηκε απόλυτα καταστροφική για το ίδιο το κόμμα. Το κόμμα Βελόπουλου, που είναι πιο συγγενικό πολιτικά με τη ΝΔ, είναι μια κάποια λύση, που θα έλεγε και ο ποιητής, αλλά είναι δύσκολη μια τέτοια συνεργασία με τον πρόεδρο του κόμματος που μοίραζε «επιστολές του Ιησού», η γραφικότητα έχει κάποια όρια. Άλλωστε, απ’ ό,τι φαίνεται, τις τελευταίες ημέρες η διάλυση του κόμματος αυτού είναι μια πιο πρόσφορη λύση από τη συνεργασία με αυτό. Αν εικάσουμε ότι υπάρχουν και κάποιοι πρόθυμοι στο ΠΑΣΟΚ βουλευτές να συνεργαστούν μετεκλογικά με τη ΝΔ, τότε ίσως ευοδωθούν οι προσδοκίες Μητσοτάκη.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Μποτιλιαρισμένοι στην Αθήνα: Δαπανούμε έναν μισθό στον δρόμο κάθε έτος

Οπτική Γωνία / Κάθε χρόνο χάνουμε 110 ώρες από τη ζωή μας κολλημένοι στο τιμόνι

Πώς μπορεί να μειωθεί άμεσα το μποτιλιάρισμα στους δρόμους της πρωτεύουσας; Γιατί η λεωφόρος Κηφισού δεν θα αδειάσει ποτέ; Ο συγκοινωνιολόγος και καθηγητής του ΕΜΠ, Κωνσταντίνος Κεπαπτσόγλου, εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Βασιλική Σιούτη / Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Οι εκ των υστέρων αποκαλύψεις για τη συνάντηση Τραμπ - Ερντογάν κατέδειξαν τις πραγματικές ισορροπίες στο πεδίο των διεθνών σχέσεων: καμία πλευρά δεν κερδίζει άνευ ανταλλαγμάτων και οι διεθνείς σχέσεις δεν καθορίζονται από προσωπικές συμπάθειες.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Βασιλική Σιούτη / Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τα Τέμπη και με την ακρίβεια, που προκαλεί κοινωνική δυσφορία, ο Νίκος Δένδιας εμφανίζεται ως μεταρρυθμιστής που θα οδηγήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις στη νέα εποχή.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Ακροβατώντας / Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Αξιολογώντας ως πιο σημαντικό ένα τροχαίο από τη συνάντηση Τραμπ - Νετανιάχου, τα κυρίαρχα μέσα αναδεικνύουν το ασήμαντο χάριν τηλεθέασης, εξυπηρετώντας συγκεκριμένες σκοπιμότητες που θα μετατοπίσουν το ενδιαφέρον της κοινωνίας από τα σημαντικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Joe Coughlin: «Η τρίτη ηλικία δεν είναι κρουαζιέρες ή πατερίτσες»

Οπτική Γωνία / Joe Coughlin: «Γηρατειά δεν είναι μόνο κρουαζιέρες, πατερίτσες και να είσαι με το ένα πόδι στον τάφο»

Ο φιλέλληνας καθηγητής εξετάζει τις όψεις της μακροζωίας, πιστεύει πως στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο μπορεί να συνδυαστεί άνετα με το lifestyle και μιλάει με τρόπο ασυνήθιστο για το γήρας.
ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Οπτική Γωνία / Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Ο δημιουργός του Greekonomics μιλά στη LiFO για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος αλλά και τις επιθέσεις που δέχτηκε πρόσφατα για κάποιες «άβολες αλήθειες» που επισήμανε αναφορικά με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα πολιτικών, οικονομικών «καρτέλ» και ΜΜΕ στην Ελλάδα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Οπτική Γωνία / Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Από την Ουκρανία και την κρίση στη Γαλλία μέχρι τις αποφάσεις Τραμπ, η Ευρώπη περνάει κρίση ταυτότητας. Πώς επηρεάζεται η χώρα μας; Μιλά στη LiFO ο Σωτήρης Ντάλης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης του τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ