Γιατί πήγε ο Τσίπρας πριν από τις εκλογές στο Βερολίνο;

Γιατί πήγε ο Τσίπρας πριν από τις εκλογές στο Βερολίνο; Facebook Twitter
Η επιδίωξη συνάντησης με τον Σολτς είχε μπει στο πλάνο της Κουμουνδούρου από καιρό, και ως απάντηση στην επίσκεψη Μητσοτάκη στο Κογκρέσο, αλλά και για να αντιμετωπίσει το σχετικό έλλειμμα που διαπιστώνεται στις δημοσκοπήσεις σε ερωτήσεις όπως «ποιος σας εκπροσωπεί καλύτερα στο εξωτερικό» κ.λπ. Φωτ.: EUROKINISSI
0

 

ΩΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ισχυρού συμβολισμού χαρακτήρισε η κομματική εφημερίδα «Αυγή» τη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα που έγινε την Παρασκευή με τον Γερμανό Καγκελάριο, Όλαφ Σολτς, την οποία το επιτελείο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να παρουσιάσει ως έναν άσο που θα έβγαζε από το μανίκι του πριν από τις εκλογές.

Πέρασε, ωστόσο, σχετικά απαρατήρητη, αν και τα μηνύματα που ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ θέλησε να στείλει με τη συνάντηση αυτή έχουν πολιτικό ενδιαφέρον και ουσία, πέρα από τους συμβολισμούς.

Η Κουμουνδούρου χαρακτηρίζει την επίσκεψη Τσίπρα στο Βερολίνο πετυχημένη, καθώς ο σκοπός της επετεύχθη. Ο Αλέξης Τσίπρας ήθελε να δείξει ότι αυτός είναι η προτίμηση των Γερμανών και ο συνομιλητής των σοσιαλδημοκρατών. 

Η επιδίωξη συνάντησης με τον Σολτς είχε μπει στο πλάνο της Κουμουνδούρου από καιρό, και ως απάντηση στην επίσκεψη Μητσοτάκη στο Κογκρέσο, αλλά και για να αντιμετωπίσει το σχετικό έλλειμμα που διαπιστώνεται στις δημοσκοπήσεις σε ερωτήσεις όπως «ποιος σας εκπροσωπεί καλύτερα στο εξωτερικό» κ.λπ. 

Ο Τσίπρας, πέρα από την επίδειξη ισχύος στον Ανδρουλάκη, θέλησε να στείλει και μερικά μηνύματα, όπως για παράδειγμα ότι αυτός είναι ο συνομιλητής του καγκελάριου, και άρα αυτός θα έχει και τον πρώτο ρόλο σε μια κυβέρνηση συνεργασίας που θα προτιμούσαν και οι Γερμανοί.

Από την άλλη, είναι κοινό μυστικό ότι εδώ και καιρό υπάρχει ένας υπόγειος ανταγωνισμός μεταξύ Ανδρουλάκη και Τσίπρα για το ποιος είναι ο συνομιλητής των Ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών: το ΠΑΣΟΚ που είναι το αδελφό κόμμα –του SPD εν προκειμένω– και είναι μέλος της ευρωομάδας των σοσιαλιστών ή ο ΣΥΡΙΖΑ που ανήκει στην ευρωομάδα της αριστεράς αλλά συμμετέχει ως παρατηρητής και στους σοσιαλιστές, από τότε που το ΠΑΣΟΚ συρρικνώθηκε.

Πριν από έναν μήνα ο Νίκος Ανδρουλάκης είχε συναντηθεί στο γραφείο του στη Βουλή με τον πρόεδρο του SPD, Λαρς Κλινγκμπάιλ ο οποίος δήλωσε πως του είχε υποσχεθεί την επίσκεψη στην Αθήνα για να εκφράσει την υποστήριξή του SPD στην προεκλογική του εκστρατεία, μεταφέροντας, όπως είπε, τις ευχές του καγκελαρίου Όλαφ Σολτς για ένα ισχυρό ΠΑΣΟΚ. Τότε θεωρήθηκε ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης σημείωσε έναν πόντο έναντι του Τσίπρα, ο οποίος όμως, έναν μήνα μετά, του απάντησε με «τρίποντο», όπως θεωρεί η Κουμουνδούρου τη συνάντηση που κατάφερε με τον Γερμανό καγκελάριο. 

Ο Τσίπρας, πέρα από την επίδειξη ισχύος στον Ανδρουλάκη, θέλησε να στείλει και μερικά μηνύματα, όπως για παράδειγμα ότι αυτός είναι ο συνομιλητής του καγκελάριου, και άρα αυτός θα έχει και τον πρώτο ρόλο σε μια κυβέρνηση συνεργασίας που θα προτιμούσαν και οι Γερμανοί. Προσπάθησε δηλαδή να πιέσει τον Νίκο Ανδρουλάκη για να άρει τις επιφυλάξεις του, ειδικά για το εάν θα πρέπει ή όχι να είναι ο ίδιος πάλι πρωθυπουργός στην περίπτωση που υπάρξει κυβέρνηση συνεργασίας με τα δύο αυτά κόμματα.

Άλλωστε, ο Αλέξης Τσίπρας σε πρόσφατη συνέντευξή του είπε δημόσια αυτό που πιστεύει, ότι ο Ανδρουλάκης δεν τα εννοεί αυτά που λέει για το πρόσωπο του πρωθυπουργού και ότι είναι προεκλογικά «λόγια του αέρα». 

Πέρα από τους συμβολισμούς που ανέφερε η «Αυγή», τη χρήση για προεκλογικούς λόγους και τα μηνύματα προς το ΠΑΣΟΚ, η συνάντηση είχε και ουσιαστικό πολιτικό περιεχόμενο. Ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι παρουσίασε στον Όλαφ Σολτς το πρόγραμμά του «για μια προοδευτική κυβέρνηση στην Ελλάδα», κάτι που ο Σολτς δεν θα σκεφτόταν ποτέ να κάνει, να παρουσιάσει δηλαδή το κυβερνητικό του πρόγραμμα στον Αλέξη Τσίπρα ή οποιονδήποτε Έλληνα πρωθυπουργό στην Ε.Ε. των ισότιμων εταίρων.

Σύμφωνα με διαρροές της Κουμουνδούρου προς τον τύπο, ο Τσίπρας φέρεται να είπε στον Σολτς (ο οποίος ανήκει στη δεξιά πτέρυγα του SPD, ήταν υπουργός της Μέρκελ και υπέρμαχος της «μνημονιακής πολιτικής») ότι το 2018 εκείνος ως πρωθυπουργός «και εσύ ως υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, λύσαμε το πρόβλημα του δημόσιου χρέους στην Ελλάδα, τώρα ήρθε η ώρα να μας βοηθήσεις με τον ίδιο ζήλο να λύσουμε και το πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους…».

Βεβαίως, το πρόβλημα του δημόσιου χρέους στην Ελλάδα δεν λύθηκε, καθώς παραμένει υπέρογκο, απλά αντιμετωπίστηκε η κρίση του με τον γνωστό τρόπο, ενώ το πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους υπήρχε και τότε και παραδίδεται ως καυτή πατάτα από τη μία κυβέρνηση στην άλλη.

Έχει ιδιαίτερη σημασία όμως ότι, σύμφωνα με αυτήν τη διαρροή, που δημοσιεύθηκε σε φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ ΜΜΕ, ο Τσίπρας ζήτησε από τον Γερμανό καγκελάριο βοήθεια για να λυθεί το πρόβλημα με το ιδιωτικό χρέος, και μάλιστα με τον «ίδιο ζήλο» που επέδειξε για το τρίτο μνημόνιο. 

Σύμφωνα με την ίδια διαρροή πληροφοριών, ο Γερμανός καγκελάριος αναφέρθηκε και στην ικανοποίηση της Γερμανίας για την υλοποίηση της Συμφωνίας των Πρεσπών, κάτι που επιβεβαιώνεται και από το ρεπορτάζ, ενώ συζητήθηκε ότι αν αλλάξει η κυβέρνηση και στην Ελλάδα και στην Τουρκία, θα μπορέσει να υπάρξει μια αντίστοιχη επίλυση χρόνιων διαφορών, όπως έγινε και μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων τότε.

Όλα αυτά έχουν ενδιαφέρον, καθώς αφορούν την ουσία της εξωτερικής πολιτικής, για την οποία δεν γίνεται καμία δημόσια συζήτηση. Επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συχνά διπλή και αντιφατική γλώσσα σε πολλά θέματα, όπως το 2015 με τα μνημόνια, που άλλα έλεγε στους Γερμανούς και άλλα στο εσωτερικό της χώρας. 

Στο ΠΑΣΟΚ κάποιοι το επισημαίνουν αυτό, καθώς και ότι ενώ ο Αλέξης Τσίπρας τώρα τους λέει ότι οφείλουν να συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ (παρότι εκείνος είχε προτιμήσει να κυβερνήσει με το δεξιό εθνικολαϊκιστικό κόμμα του Καμμένου), όταν το 2017 η Ανγκελα Μέρκελ προσπαθούσε να σχηματίσει κυβέρνηση και ο τότε επικεφαλής του σοσιαλδημοκρατικού SPD, Μάρτιν Σουλτς, δίσταζε, αυτός τον προέτρεπε να συνεργαστεί με το κεντροδεξιό CDU.

Του είχε γράψει μάλιστα σε μήνυμα: «Μην ξεχνάς ότι μια πραγματικά αριστερή και προοδευτική θέση δεν έγκειται στο να διατηρείς όσο γίνεται πιο καθαρή τη δική σου ταυτότητα, αλλά στο να αγωνίζεσαι για πραγματικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, προς το συμφέρον των πολλών. Είμαι σίγουρος ότι θα λάβεις τη σωστή απόφαση». 

Πολλοί θυμούνται ότι πριν από το 2015 ο Αλέξης Τσίπρας ζητούσε από τους πολίτες να τον ψηφίσουν για να φύγουν οι κυβερνήσεις της εθελοδουλίας και για να στείλουν μήνυμα στην τότε καγκελάριο που θα έλεγε «go back, κυρία Μέρκελ». Μετά το 2015 όμως, όταν βρέθηκε στην κυβέρνηση, έγινε ο αγαπημένος Έλληνας πολιτικός της κ. Μέρκελ. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ